ΕΞΟΝΤΩΝΕΙ ΥΠΟΠΤΟΥΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ ΠΡΙΝ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ. ΑΣΕΒΕΙΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ.
Πριν την δεκαοχτάμηνη ευρωπαϊκή περιοδεία του τσάρου το 1697 στην Ευρώπη «δήθεν ινκόγκνιτο» για τη μελέτη του ευρωπαϊκού πολιτισμού και της τεχνολογίας γνωστοποιήθηκε με αμφίβολης αξιοπιστίας στοιχεία συνωμοσία κατά της ζωής του.
Οι τρεις στρατιωτικοί που κρίθηκαν ένοχοι για τη συνωμοσία εκτελέστηκαν με βάναυσο τρόπο στην Κόκκινη Πλατεία. Τους έκοψαν τα χέρια και τα πόδια με τσεκούρια και στη συνέχεια τους αποκεφάλισαν. Κι επειδή ο τσάρος υποπτεύθηκε ανατρεπτική κίνηση της αντίπαλης ανακτορικής φατρίας των Μιλοσλάφσκι έδωσε εντολή για ατιμωτικά αντίποινα.
Ξέθαψαν τον Ιβάν Μιλοσλάφσκι, γόνο της εχθρικής φατρίας που είχε πεθάνει πριν 14 χρόνια, πρόσδεσαν το λείψανο πάνω σε έλκηθρο που το έσερναν γουρούνια και το περιέφεραν στην Κόκκινη Πλατεία. Τοποθέτησαν ύστερα το φέρετρο ανοιχτό κάτω από το δοκάρι των αποκεφαλισμών ώστε το αίμα των προαναφερθέντων εκτελεσθέντων που δέχονταν το θανάσιμο χτύπημα με το τσεκούρι να περιλούζει τη νεκροκεφαλή του Ιβάν!
ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΔΙΚΤΥΑ ΚΑΤΑΣΚΟΠΩΝ ΚΑΙ ΧΑΦΙΕΔΩΝ. ΤΙΜΩΡΕΙ ΒΑΝΑΥΣΑ ΟΠΟΙΟΝ ΤΟΥ ΑΝΤΙΜΙΛΑ ΚΑΙ ΚΑΘΙΕΡΩΝΕΙ ΝΕΑ ΜΕΘΟΔΟ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ
Για να ελέγχει τους υπηκόους και να συντρίβει εν τη γενέσει της κάθε αντιστασιακή απόπειρα,
οργάνωσε δύο δίκτυα κατασκοπίας και χαφιεδισμού, το ένα επίσημο και το άλλο μυστικό, με πράκτορες και καταδότες. Συνέπεια αυτού του τυραννικού μηχανισμού ο διωγμός και ο άγριος κολασμός υπόπτων όχι μόνο στις λαϊκές τάξεις αλλά και στο ανακτορικό περιβάλλον, τους προνομιούχους και τους μεγιστάνες. Το να αντιμιλούσες κιόλας στον τσάρο επέσυρε τιμωρία!
Τιμώρησε δύο παλατιανούς καίγοντας τη γλώσσα τους επειδή διατύπωσαν κάποιο επικριτικό σχόλιο. Τον υποδιοικητή της Αγίας Πετρούπολης τον υπέβαλλε σε άγριο ξυλοδαρμό. Τιμώρησε επίσης τον διοικητή της Σιβηρίας με δημόσιο απαγχονισμό και έδωσε εντολή να αφεθεί το πτώμα του επί μήνες στην κρεμάλα.
Όπως απέδειξε η ιστορική έρευνα τα βασανιστήρια επί βασιλείας του ήταν από τα πιο βάρβαρα και αποτρόπαια της ιστορίας. Ο Πέτρος καθιέρωσε επίσης μια νέα μέθοδο μαρτυρικού θανάτου.
Το θύμα περνούσε τρέχοντας ανάμεσα σε δήμιους-εκτελεστές και δεχόταν χτυπήματα εκατέρωθεν μέχρι να σωριαστεί νεκρός! Ο Πέτρος ήταν αυτός που καθιέρωσε τον μεσαιωνικό τροχό στη Ρωσία. Ο δήμιος αφού τσάκιζε χέρια και πόδια του μελλοθάνατου, έσχιζε το σώμα του στα δύο!
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΥΠΗΚΟΟΥΣ ΤΟΥ ΝΑ ΞΥΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥΣ. ΑΓΡΙΟΣ ΦΟΡΟΣ ΓΙΑ ΓΕΝΙΑ ΚΑΙ ΜΟΥΣΤΑΚΙΑ
Κατά την επιστροφή του από την ευρωπαϊκή περιοδεία ο τσάρος αποφάσισε να θέσει αμέσως σε εφαρμογή τα σχέδια εκδυτικισμού της Ρωσίας. Και πρώτη μεταρρύθμιση...το ξύρισμα των γενειάδων!
Αφότου έγινε η επίσημη υποδοχή του συγκεντρώνοντας όλους τους αξιωματούχους της μοναρχίας, ξαφνικά ο Πέτρος έβγαλε από τα θυλάκιά του ένα ξυράφι και άρχιζε να κόβει τις γενειάδες των παρευρισκόμενων! Ευγενείς, Στρατός, Αστυνομία υποτάχτηκαν όλοι στο νέο μέτρο. Ακολούθησε ουκάζιο που όριζε ότι
όλοι οι Ρώσοι πλην των ιερέων πρέπει να ξυριστούν αμέσως! Αργότερα με ένα άλλο διάταγμα
επέβαλλε ετήσιο φόρο για τους γενειοφόρους.
Κάθε Ρώσος υποχρεούταν να κρεμάσει στο λαιμό του ένα ορειχάλκινο πλακίδιο με χαραγμένο το περίγραμμα της γενειάδας του και τη φράση «κατεβλήθη ο φόρος», που έφτανε τα 100 ρούβλια!
Οι χωρικοί εξαιρούνταν επίσης από το υποχρεωτικό ξύρισμα, ωστόσο
αν επισκέπτονταν μια πόλη όφειλαν να καταβάλουν πρόστιμο. Όποιος εμφανιζόταν μπροστά στον τσάρο γενειοφόρος δεχόταν το ξέσπασμά του.
Ο Πέτρος άρπαζε τις τρίχες τους και τις ξερίζωνε ή έπαιρνε ξυράφι και τους έκοβε τα γένια γδέρνοντας το πρόσωπο και προκαλώντας αιμορραγία! Τον ψαλιδισμό των γενειοφόρων στο Κρεμλίνο ανέθεσε στους γελωτοποιούς της Αυλής – άλλο ένα σύμπτωμα φρενοβλάβειας...
Από το 1708 μέσω της ειδικής φοροληστρικής επιτροπής που συγκρότησε για αναζήτηση πρόσθετων εσόδων (βλέπε παρακάτω) οι παλαιοί φόροι για γένια πολλαπλασιάστηκαν ενώ μπήκε επιπλέον φόρος και για τα μουστάκια!
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΣΤΟΝ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΔΥΤΙΚΕΣ ΕΝΔΥΜΑΣΙΕΣ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥ ΡΩΣΙΚΟΥ ΝΤΥΣΙΜΑΤΟΣ
Μετά τον «εξευρωπαϊσμό» μέσω ξυρίσματος, ακολούθησε και «εξευρωπαϊσμός» μέσω ντυσίματος!
Με νέο ουκάζιο υποχρεώνει τους βογιάρους -τους προνομιούχους της ρωσικής κοινωνίας- να εγκαταλείψουν την παραδοσιακή φορεσιά, τα κεντητά πουκάμισα, τα φαρδιά παντελόνια και το φαρδομάνικο καφτάνι με τον βελούδινο γιακά και να υιοθετήσουν δυτικοευρωπαϊκή ενδυμασία. Κατά τα εγκαίνια του παλατιού που χάρισε στον ευνοούμενό του Ελβετό Lefort -αρχηγό του στόλου-
ο φρενοβλαβής τσάρος άρπαξε ένα ψαλίδι και άρχισε να κόβει τα μανίκια των καλεσμένων! Ομάδες ψαλιδοφόρων καραδοκούσαν στους δρόμους και κόνταιναν τις ποδήρεις ενδυμασίες των διαβατών και έσχιζαν τα φαρδομάνικα καφτάνια!
Ένα χρόνο αργότερα, το 1700, ντελάληδες διάβαζαν στις πλατείες και τα σταυροδρόμια των ρωσικών πόλεων, υπό τους ήχους τυμπάνων ουκάζιο για τη νέα ρωσική αμφίεση.
Όλοι οι βογιάροι και κρατικοί υπάλληλοι πρέπει να πετάξουν αμέσως τα καφτάνια και να φορέσουν γερμανική ενδυμασία. Το 1701 νέο τσαρικό διάταγμα υποχρέωνε τους άντρες να φορούν ευρωπαϊκή ρεντικόντα, πανταλόνια με γκέττες και καπέλο γαλλικό ή γερμανικό. Οι γυναίκες υποχρεώνονταν να φορούν φούστες, σκούφους και δυτικά υποδήματα. Οι νέες ενδυμασίες είχαν αναρτηθεί σε δημόσιους χώρους για να συμμορφώνονται οι υπήκοοι.
Όσοι έφταναν στη Μόσχα με την παραδοσιακή φορεσιά πλήρωναν βαρύ πρόστιμο για να επιτραπεί η είσοδός τους στην πόλη! Ο Πέτρος εγκατέστησε στις πύλες όλων των πόλεων φρουρούς εφοδιασμένους με ψαλίδια για να κόβουν μανίκια και καφτάνια. Πέντε χρόνια αργότερα, ο πρεσβευτής της Αγγλίας Whitwort έγραφε από τη Μόσχα:
«Σ’ αυτή την πόλη όλοι ανεξαιρέτως είναι ντυμένοι γερμανικά». Ο τσάρος δεν νοιαζόταν για τη σημασία της παραδοσιακής φορεσιάς όπως τα μακριά καφτάνια που ήταν αναγκαία λόγω του φοβερού ψύχους της χώρας.
ΑΓΙΑ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ: ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΧΤΙΣΜΕΝΗ ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΟΣΤΑ ΚΑΙ ΤΑΦΟΣ ΔΕΚΑΔΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ
Όλοι ξέρουμε την Αγία Πετρούπολη για την υψηλή της κουλτούρα, την απαράμιλλη αρχιτεκτονική, τα γραφικά υδάτινα κανάλια κλπ. Λίγοι όμως θα ασχοληθούν με μια από τις πιο μαύρες σελίδες της πόλης, που δεν είναι άλλη από την ίδια της την ίδρυση. Ο Πέτρος θέλοντας να δημιουργήσει μια ισχυρή πόλη-φρούριο στο βορρά για την συγκράτηση των Σουηδών αλλά και ένα λιμάνι που θα ένωνε τη Ρωσία με τα λιμάνια της δυτικής Ευρώπης ξεκίνησε τις εργασίες για το μεγαλεπήβολο εγχείρημα το 1703 αφού κατέλαβε την περιοχή από τους Σουηδούς.
Για να εξασφαλίσει επαρκείς ποσότητες πέτρας απαγόρευσε να χτίζεται άλλο κτίριο με πέτρα οπουδήποτε στη Ρωσία!
Μπροστά στα φιλόδοξα σχέδιά του τσάρου
οι ζωές των εργατών δεν είχαν καμία σημασία. Η περιοχή που επιλέχτηκε στο στόμιο το ποταμού Νέρβα, και στις ακτές της Βαλτικής Θάλασσας ήταν εξαρχής πολύ δύσκολη.
Πρόκειται για μεγάλες βαλτώδεις εκτάσεις γεμάτες κουνούπια, με πολύ κρύο το χειμώνα και πολύ ζέστη το καλοκαίρι. Για το χτίσιμο της πόλης χρησιμοποιήθηκαν χιλιάδες κατάδικοι, αιχμάλωτοι πολέμων και αγρότες που τους άρπαζαν από τα χωριά τους και
τους οδηγούσαν συνοδεία στρατού στο σημείο των εργασιών. Όσοι κατάφερναν να δραπετεύσουν ήταν οι τυχεροί της υπόθεσης αφού πολλοί από τους υπόλοιπους θα έβρισκαν το
θάνατο από επιδημίες, απάνθρωπη κακομεταχείριση, εξάντληση, πείνα και έκθεση στα στοιχεία της φύσης. Απειλή συνιστούσαν επίσης οι αγέλες λύκων της περιοχής που πλησίαζαν τον χειμώνα στην πόλη.
Συχνές ήταν και οι πλημμύρες του ποταμού Νέρβα με αποτέλεσμα πολλούς πνιγμούς και τον αφανισμό χιλιάδων νοικοκυριών. Κάθε βδομάδα ξεσπούσαν πυρκαγιές στα παρακμιακά ξύλινα σπίτια που έμεναν οι εργάτες προκαλώντας νέους θανάτους.
Οι συνθήκες εργασίες τραγικές.
Δεν υπήρχαν επαρκείς ποσότητες πόσιμου νερού. Η έλλειψη εργαλείων ανάγκαζε πολλούς εργάτες να σκάβουν τα έλη κυριολεκτικά με τα χέρια και να μεταφέρουν τη λάσπη με τις πατατούκες τους. Στα 18 χρόνια χτισίματος της πόλης που θα γινόταν η νέα πρωτεύουσα του κράτους, οι ιστορικοί υπολογίζουν ότι
εργάστηκαν πάνω από 500.000 άνθρωποι και ο αριθμός αυτών που πέθαναν κυμαίνεται από 30.000 μέχρι 100.000! Μιλάμε δηλαδή για κανονικό μακελειό χωρίς καν πόλεμο! Ένας Ρώσος ιστορικός του 19ου αιώνα έγραφε για την Αγία Πετρούπολη ότι
είναι δύσκολο να βρεις στα αρχεία της στρατιωτικής ιστορίας μια μάχη που να κόστισε περισσότερες ζωές από το χτίσιμο της Αγίας Πετρούπολης. Για τον Πέτρο όμως η νέα πόλη ήταν «ο Παράδεισός του» όπως σημείωνε στην αλληλογραφία του με τη Μόσχα...
ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΤΗΝ ΡΩΣΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΑ ΤΗΝ ΟΛΛΑΝΔΙΚΗ
Το 1693/1694 σ’ ένα ταξίδι του στο Αρχαγκέλσκ, το ρωσικό λιμάνι της Λευκής Θάλασσας του Βορρά, ο Πέτρος είδε την ολλανδική σημαία της εποχής να κυματίζει στο κατάρτι ενός πολεμικού καραβιού από το Άμστερνταμ και ενθουσιάστηκε από τα χρώματά της. Κόκκινο-λευκό-μπλε. Αμέσως καθιερώνει τη νέα ρωσική σημαία για τα ρωσικά πλοία αλλάζοντας τη σειρά των ριγών –λευκό, μπλε και κόκκινο. Με το πέρασμα του χρόνου η συγκεκριμένη σημαία επικράτησε ως σημαία όλης της χώρας μέχρι την Οκτωβριανή Επανάσταση και δόθηκαν ποικίλοι συμβολισμοί στα χρώματά της.
ΡΟΥΣΦΕΤΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΠΟΥΤ@ΝΙΑΡΗΣ
Ο Πέτρος συνήθιζε να προωθεί σε αξιώματα ευνοούμενούς του ακόμα κι αν δεν διέθεταν τα ανάλογα προσόντα.
Έκανε πρίγκιπα τον Μέντσικωφ, έναν αναλφάβητο κουλουρτζή με τον οποίο λέγεται ότι διατηρούσε σεξουαλικές σχέσεις (όταν κοιμούνταν μαζί ο Πέτρος ακουμπούσε το κεφάλι του στο στομάχι του νεαρού Μέντσικωφ). Έναν πρώην λουστραδόρο, τον έκανε πρόεδρο της τσαρικής συγκλήτου.
Η αναλφάβητη χωριατοπούλα, υπηρέτρια και πρώην παλλακίδα του Αικατερίνη έγινε αυτοκράτειρα και σύζυγός του. Αλλά ο Πέτρος δεν ήταν πιστός σε μία σύντροφο μόνο. Διατηρούσε ερωτικές σχέσεις με όλα τα θηλυκά της Αυλής. Κατά την παραμονή του στην Αγγλία πήρε ως ερωμένη του την διάσημη ηθοποιό και τραγουδίστρια
Letitia Cross. Σε ένα ταξίδι του στην Κοπεγχάγη ο Δανός βασιλιάς Φρειδερίκος Δ του είπε:
«Μαθαίνω αδελφέ ότι έχεις πολλές μαιτρέσες». Και ο Πέτρος του απάντησε:
«Οι π@υτάνες μου αδελφέ δεν μου στοιχίζουν ακριβά όπως οι δικές σου».
ΘΕΣΠΙΖΕΙ ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΘΥΣΙ. ΜΕΓΑΣ ΑΛΚΟΟΛΙΚΟΣ Ο ΙΔΙΟΣ!
Λέγεται ότι ο Πέτρος έπινε για δέκα άτομα. Ήταν αλκοολικός και παρακινούσε κι άλλους να συμμετέχουν στην κραιπάλη.
Κατά τη διάρκεια των μεθυσιών και των οργίων έκοβε και κανά κεφάλι πάνω στην έξαψη! Ο Γερμανός φιλόσοφος Leibniz που τον γνώρισε στην περιοδεία του στην Ευρώπη έγραψε ότι
ο τσάρος «δεν άφηνε ποτέ το ποτήρι και την πίπα».
Έχτισε ένα μέγαρο ειδικά για τα συμπόσια με αίθουσα για 1500 συνδαιτυμόνες με μια απέραντη αποθήκη που περιείχε κάθε λογής ποτά! Σατιρίζοντας την εκκλησία ο τσάρος συγκρότησε μια ομάδα μέθυσων την οποία ονόμασε
«Αστεία, Μεθυσμένη Σύνοδος των Τρελών και των Γελωτοποιών».
Σκοπός των μελών της ήταν να μεθούν όσο περισσότερο μπορούν! Μάλιστα έναν φίλο του τον διόρισε «Πρίγκιπα-Πάπα» της συνόδου με καθήκοντα να ευλογεί το μεθύσι των μελών!
Παρότι ο ίδιος ήταν ένας αθεράπευτος αλκοολικός δεν επιθυμούσε οι Ευρωπαίοι που θα επισκέπτονταν τη χώρα του να έβλεπαν τον πληθυσμό της μεθυσμένο.
Για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του μεθυσιού όρισε ως ποινή για όποιον περιφερόταν στο δρόμο μεθυσμένος να φορά στο λαιμό του για μία εβδομάδα ένα βαρύ μετάλλιο 8 κιλών που έγραφε πάνω «Λόγω Μέθης». Ωστόσο, άλλοι νόμοι του ευνοούσαν την κατανάλωση αλκοόλ.
Ένας πρωτοφανής νόμος του όριζε ότι οι γυναίκες που αναγκάζουν τους άντρες τους να φεύγουν από την ταβέρνα πριν αυτοί τελειώσουν το ποτό τους θα μαστιγώνονται!
ΔΙΑΚΩΜΩΔΕΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. ΙΔΡΥΕΙ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟ ΑΠΟ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ
Λόγω των συχνών ψυχοδιανοητικών του διαταραχών, ο τσάρος δεν κατέφευγε μόνο σε απερίσκεπτες κρίσεις βίας αλλά και σε γελοιοποιήσεις θεσμών. Νούμερο ένα θύμα η Ορθόδοξη Εκκλησία.
Ο κλήρος τον αποκαλούσε Αντίχριστο επειδή υιοθετούσε τα δυτικά πρότυπα και απομακρυνόταν από τον παραδοσιακό ρωσικό τρόπο ζωής. Ένα κλασικό παράδειγμα διακωμώδησης της Ορθοδοξίας ήταν στην περίπτωση των μεγάλων χριστιανικών γιορτών.
Τα Χριστούγεννα διοργάνωνε στη Μόσχα παρέλαση 80 έλκηθρων φορτωμένων με μητροπολιτικές μίτρες, ποιμαντορικές ράβδους και διάφορα εκκλησιαστικά σκεύη και σύμβολα με επικεφαλής έναν ψευδο-πατριάρχη και ψευδο-ιερείς! Για να καταλάβει την περιοχή του ποταμού Νέβα όπου χτίστηκε η Αγία Πετρούπολη, έδωσε εντολή το 1701 να αφαιρεθούν όλες οι καμπάνες από εκκλησίες και μοναστήρια και να μεταφερθούν στα χυτήρια για κατασκευή κανονιών!
Σε κρίσεις μεγαλομανίας έβλεπε τον εαυτό του σαν εκφραστή της θέλησης του Θεού και αδιαφορούσε για τις συμβουλές των κληρικών. Στη διάρκεια των φρικτών βασανιστηρίων και εκτελέσεων της ανακτορικής φρουράς των Στρέλτσι, ο συγκλονισμένος πατριάρχης επενέβη με διάβημα και κουβαλώντας μια εικόνα της Παναγίας υπενθύμισε στον Πέτρο ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι απέναντι στο Θεό. Έξαλλος ο Πέτρος του απάντησε:
«Γιατί μου κουβάλησες αυτή την εικόνα; Γιατί ανακατεύεσαι; Φύγε αμέσως! Εγώ σέβομαι την Αγία Μητέρα καλύτερα από σένα. Εγώ εκτελώ το καθήκον μου κι ό,τι κι αν κάνω είναι αρεστό στο Θεό γιατί υπερασπίζομαι τον λαό και σκοτώνω τους εγκληματίες που συνωμοτούν εναντίον μου!»
Μετά το θάνατο του Πατριάρχη Αδριανού το 1700, απαγόρευσε την ανάδειξη νέου προκαθήμενου της Εκκλησίας και τον αντικατέστησε με Ιερά Σύνοδο της δικής του επιλογής. Η Σύνοδος με τα διορισμένα μέλη από την Αυλή όφειλε να αναγνωρίζει την απεριόριστη εξουσία του απόλυτου μονάρχη και κατέληξε πειθήνιο όργανο του κρατικού μηχανισμού. Αδυνατούσε να εκφράσει οποιαδήποτε ευαγγελική θέση για την ειρήνη, την αλληλεγγύη και την κοινωνική δικαιοσύνη. Μπορούσε μόνο να δοξολογεί την «Αυτού Αυτοκρατορική Μεγαλειότητα».
ΔΥΣΒΑΣΤΑΧΤΟΙ ΦΟΡΟΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΠΕΡΝΟΥΝ ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟ
Οι συνεχείς πόλεμοι, οι σπατάλες για ανακτορικές πολυτέλειες και τα μεγαλεπήβολα οικοδομικά σχέδια του τσάρου δημιούργησαν την ανάγκη εξεύρεσης νέων πόρων.
Το 1708 λοιπόν συγκρότησε ειδική υπηρεσία με αποστολή την επινόηση πρόσθετων φόρων από απροσδόκητες πηγές! Στην ουσία επρόκειτο για ένα μπαράζ ανελέητων φοροεπιδρομών.
Επιβλήθηκε φόρος στις γεννήσεις, στους γάμους, στους ενταφιασμούς των νεκρών, στο στάρι, στο ξίγκι, στα καπέλα, στα άλογα, στα χαλινάρια και στις λαιμαριές τους. Μπαίνει φόρος 10% στο αγώι των αμαξιών, φόρος στα σπίτια των πόλεων, φόρος στις κυψέλες. Επιβάλλεται φόρος για τα κρεβάτια, τα λουτρά, τα τζάκια και τα ξύλα που καταναλώνουν. Φόρος για τα καρύδια, τα πεπόνια τα αγγούρια ακόμα και για το πόσιμο νερό!
Τους φόρους ακολουθούν τα κρατικά μονοπώλια ως πρόσθετη πηγή φορολογικής λεηλασίας.
Καθιερώνεται μονοπώλιο στα ποτά, στο ρετσίνι, στην πίσσα, στο ιχθυέλαιο, στον ασβέστη, στα αλεπουτόμαρα, στις ερμίνες και ζιμπελίνες της Σιβηρίας (πρόκειται για θηλαστικά).
Μονοπώλιο και στα φέρετρα με τις τιμές να τετραπλασιάζονται! Το πιο αντιλαϊκό μέτρο ήταν το μονοπώλιο του αλατιού.
Με ουκάζιο (αυτοκρατορικό διάταγμα) του 1705 η τιμή του διπλασιάστηκε! Η αδυναμία των πάμπτωχων χωρικών να αγοράσουν το πανάκριβο αλάτι προκαλούσε επιδημίες και θανάτους. Όλες οι τάξεις οδύρονται για την αρπακτικότητα και την εκμετάλλευση του τσάρου. Ένας χωρικός εκμυστηρεύεται τα εξής:
«Από τότε που μας έστειλε ο Θεός αυτόν τον τσάρο δεν είδαμε άσπρη μέρα. Έλειωσαν τα χωριά μας για να βγάλουν ρούβλια, μας σακάτεψαν, εμάς, τα άλογά μας, τα αμάξια μας. Ούτε μια στιγμή ανάσας».
Από το 1718 για να καλύψει περαιτέρω σπατάλες και πολεμικά έξοδα, ο τσάρος επέβαλλε κεφαλικό φόρο σε όλους τους υπηκόους με εξαίρεση τους αριστοκράτες, τους γαιοκτήμονες, τους εμποροβιομήχανους και τον κλήρο. Οι τερατώδεις φορολογικές επιβαρύνσεις προκάλεσαν την εξαθλίωση της αγροτιάς η οποία υπέφερε από λιμοκτονία και βίαιες επιστρατεύσεις για πολέμους και κάθε λογής καταναγκαστικά έργα.
ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΑΛΛΟΚΟΤΑ ΘΕΑΜΑΤΑ ΜΕ ΝΑΝΟΥΣ, ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΜΕΝΑ ΝΕΚΡΑ ΜΩΡΑ ΚΑΙ ΖΩΑ
Ο Πέτρος λάτρευε τους ανθρώπους που έπασχαν από νανισμό. Όταν ήταν μικρός, την ώρα που πήγαινε στην εκκλησία, βάδιζε ανάμεσα σε δύο σειρές νάνων που κρατούσαν δύο παραπετάσματα από κόκκινο μετάξι. Οι νάνοι ήταν η ξεχωριστή διακόσμηση των ανακτόρων και η προσωπική του ψυχαγωγία.
Στα συμπόσια του παλατιού γυμνοί νάνοι κρύβονταν μέσα σε τεράστιες κρεατόπιτες και ξεπετάγονταν όταν κοβόταν η κρούστα! Άλλες φορές
μάζευε δεκάδες νάνους από τις φτωχογειτονιές, τους έντυνε με καλά ευρωπαϊκά ρούχα και τους έβαζε να χορεύουν και να πίνουν μέχρι να μεθύσουν. Ο Πέτρος διασκέδαζε να βλέπει τους νάνους να παραπατάνε μεθυσμένοι κατά τον χορό και να ξεσπούν συμπλοκές μεταξύ τους. Είχε μάλιστα προσπαθήσει να δημιουργήσει ολόκληρο γένος νάνων παντρεύοντας δύο απ’ αυτούς μεταξύ τους.
Μια άλλη νοσηρή ενασχόλησή του ήταν η προβολή παραμορφωμένων νεκρών βρεφών και παραμορφωμένων σκελετών ζώων.
Έφτιαξε ένα μουσείο με αλλόκοτα εκθέματα όπως μωρά με δύο κεφάλια διατηρημένα σε δοχεία, σκελετούς ζώων με παραμορφώσεις και άλλα τέτοια περίεργα. Επιπλέον, διοργάνωνε παρόμοιες εκθέσεις βάζοντας παιδιά με γενετικά προβλήματα να υποδέχονται τους καλεσμένους! Όλα αυτά ισχυριζόταν ότι τα κάνει για την επιστημονική μόρφωση του πληθυσμού. Τώρα τι να μάθει και γιατί να ενδιαφέρει τον πεινασμένο, αγράμματο αγρότη το μουσείο των «παράξενων εκθεμάτων» μόνο ο τσάρος το καταλάβαινε...
