Μπροστά του ο Τζόφρι από το GoT, είναι ένα αξιαγάπητο και ικανό αγόρι, ο Εφιάλτης ένας σεβαστός ευπατρίδης, και ο Ηλιογάβαλος του Σενέκας πρότυπο ανδρισμού.
Περιληπτικά, όταν πέθανε ο θείος του ο αυτοκράτορας ήρθαν και τον πήραν οι αυλικοί από την κούνια για να γίνει αυτοκράτορας στα 2 του (στην ουσία κυβερνούσε η χήρα του θείου). Έχασε την εξουσία του στα 6 του (προφανώς δεν έφταιγε αυτός), και την ξαναπήρε (τυπικά) μεταξύ 11 και 18.
Στην πρώτη αυτή περίοδο στην ουσία δεν είχε μητέρα, του απαγόρευαν να τη δει, και σε αυτό οφείλεται μάλλον μεγάλο μέρος της μαλακίας του.
Κατά την 2η περίοδο (11-18) είχε τον τίτλο του αυτοκράτορα, το παλάτι του και τους αυλικούς του, αλλά όχι πραγματική εξουσία, αυτή την είχε θεωρητικά η νέα Δημοκρατία της Κίνας, πρακτικά κανένας γιατί στην πραγματικότητα η Κίνα ήταν η χαρά του πολέμαρχου εκείνη την περίοδο.
Του άρεσε να μαστιγώνει ευνούχους.
Ενας Κινεζόφιλος αλλά και Ιαπωνόφιλος βασιλόφρονας Βρετανός του έμαθε βασικά ό,τι ήξερε. Φανταστείτε ένα λάτρη των άνιμε να μεγαλώνει έναν Ιάπωνα αυτοκράτορα, κάτι τέτοιο. Διάλεξε γυναίκα και παλλακίδα στα 17 αλλά όταν έφτασαν δεν ήξερα τι να κάνει, το έβαλε στα πόδια και κοιμήθηκε σε άλλο δωμάτιο
Εδώ με τη γυναίκα του.
Μέχρι τώρα είναι για να γελάμε αλλά το πραγματικό δράμα αρχίζει το 1924 που χάνει και τον τιμητικό τίτλο του και αναγκάζεται να φύγει από το Πεκίνο. Τι κάνει λοιπόν; Πάει να μείνει σε μια Κινεζική επαρχία που είχαν κατακτήσει οι Ιάπωνες. Είχε ακόμα επιρροή ο Βρετανός και τον έσπρωχνε κι αυτός. Εκεί έμενε με όλη την αυλή του και φλέρταρε με διάφορους πολέμαρχους, βασικά με όλους. Όποιος του ζήταγε λεφτά για να αποκαταστήσει τη δυναστεία, του τα δινε. Φυσικά δεν τα ξανάβλεπε ποτέ.
Το 1932 οι Ιάπωνες του ανακοίνωσαν ότι θα γίνει ο αυτοκράτορας της Μαντζουρίας. Το έβαλαν με άλλα λόγια να κυβερνήσει το puppet state τους στην Κίνα στα πλαίσια του αφηγήματος της ένωσης της Ασίας υπό την Ιαπωνία. Εκεί υπέγραφε ότι του πάσαραν οι Ιάπωνες και φυσικά περίμενε να γίνει αυτοκράτορας όλης της Κίνας όπου να 'ναι. Συνέχισε να βασανίζει τους αυλικούς του και να πηδάει έφηβα αγόρια, και όταν η γυναίκα του γέννησε το παιδί του σοφέρ του, οι Ιάπωνες γιατροί το δηλητηρίασαν, αυτός δεν είπε κάτι, οπότε αυτή το έριξε στο όπιο.
Έτσι κύλησαν τα πράγματα μέχρι τον Β' ΠΠ, εκεί οι Ιάπωνες προσπάθησαν να τον κάνουν και θεό-αυτοκράτορα σαν τον Χιροχίτο. Μόνο αυτός πρέπει να το πίστεψε.
Όταν τελείωσε ο πόλεμος τον έπιασαν οι Σοβιετικοί και τον φρόντιζαν πολύ καλά, είχε πάλι υπηρέτες. Είπε στις δίκες του Τόκυο ότι ήταν απλά υποχείριο των Ιαπώνων και δεν είχε ευθύνη για τίποτα. Μετά έγραφε γράμματα στο Στάλιν να του παραχωρήσει ένα παλάτι αντί να είναι στην επαρχία, βόρεια της Μογγολίας. Μόλις κατέλαβε την εξουσία στην Κίνα το ΚΚΚ, τον παρέδωσαν.
Όπως καταλαβαίνετε, ο Μάο θα μπορούσε να τον είχε κάνει βραστό με νουντλς και ζήτημα αν θα βρισκόταν κάποιος να τον λυπηθεί.
Αλλά ήθελε να κάνει αυτό που δεν κατάφερε ο Στάλιν, να κάνει κομμουνιστή το μεγαλύτερο σύμβολο του ancien regime.
Πήγε λοιπόν σε ένα κέντρο αναμόρφωσης όπου έμαθε για πρώτη φορά να δένει τα κορδόνια του και να βουρτσίζει τα δόντια του μόνος του. Έτρωγε φάπες από άλλους κρατούμενους αλλά εκεί ήταν όλοι πρωήν συνεργάτες των Ιαπώνων. Εκεί υποτίθεται ότι τον προσγείωσαν στον πραγματικό κόσμο, κατάλαβε τις συνέπειες των πράξεων του και μετανόησε. Τα έγραψε στην αυτοβιογραφία του.
Άλλοι φυσικά λένε ότι έκανε αυτό που έκανε πάντα, έσκυψε στον ισχυρό. Σε κάθε περίπτωση σε κάποια φάση ελευθερώθηκε και έκανε διάφορες δουλειές ως απλός πολίτης, σκούπιζε δρόμους, πουλούσε εισιτήρια, δούλευε ως επιμελητής άρθρων σε εφημερίδα, αλλά παρέμεινε άχρηστος σε όλα.
Ένα μέρος της επιμόρφωσης που του έκανε το ΚΚΚ:
Spoiler
Much of Puyi's "remodeling" consisted of attending "Marxist-Leninist-Maoist discussion groups" where the prisoners would discuss their lives before being imprisoned.[247] When Puyi protested to Jin that it had been impossible to resist Japan and there was nothing he could have done, Jin confronted him with people who had fought in the resistance and had been tortured, and asked him why ordinary people in Manchukuo resisted while an emperor did nothing.[248] Puyi had to attend lectures where a former Japanese civil servant spoke about the exploitation of Manchukuo while a former officer in the Kenpeitai talked about how he rounded up people for slave labor and ordered mass executions.[249] At one point, Puyi was taken to Harbin and Pingfang to see where the infamous Unit 731, the chemical and biological warfare unit in the Japanese Army, had conducted gruesome experiments on people. Puyi noted in shame and horror: "All the atrocities had been carried out in my name".[249] Puyi by the mid-1950s was overwhelmed with guilt and often told Jin that he felt utterly worthless to the point that he considered suicide.[250] Jin told Puyi to express his guilt in writing. Puyi later recalled he felt "that I was up against an irresistible force that would not rest until it found out everything".[251] Sometimes Puyi was taken out for tours of the countryside of Manchuria. On one, he met a farmer's wife whose family had been evicted to make way for Japanese settlers and had almost starved to death while working as a slave in one of Manchukuo's factories.[252] When Puyi asked for her forgiveness, she told him "It's all over now, let's not talk about it", causing him to break down in tears.[253] At another meeting, a woman described the mass execution of people from her village by the Japanese Army, and then declared that she did not hate the Japanese and those who had served them as she retained her faith in humanity, which greatly moved Puyi.[254] On another occasion, Jin confronted Puyi with his former concubine Li in meetings in his office, where she attacked him for seeing her only as a sex object, and saying she was now pregnant by a man who loved her.[254]
Έχει γυριστεί και Βρετανοιταλική ταινία που κέρδισε 9 Όσκαρ αλλά διαβάζω ότι τον παρουσιάζει πιο θετικά, θα πρέπει να τη δω.
There are decades where you fuck around and days where you find out
