Πηγη: https://www.greekroyalfamily.gr/timelin ... rge-i.html.
Στις 28 Οκτωβρίου, τα ελληνικά στρατεύματα εισέρχονται θριαμβευτικά στην πόλη της Θεσσαλονίκης και την επομένη ακολούθησε ο 68χρονος, τότε, Bασιλέας Γεώργιος Α'.
Λόγω της εύθραυστης κατάστασης που επικρατούσε στην Θεσσαλονίκη, ο Βασιλεύς Γεώργιος αποφάσισε να εγκατασταθεί στην πόλη, ώστε να επισημοποιήσει, αλλά κυρίως να εδραιώσει την ελληνική παρουσία. Στο διάστημα της παραμονής του, συνήθιζε, όπως και στην Αθήνα, να πραγματοποιεί καθημερινούς περιπάτους, χωρίς συνοδεία ή με ελάχιστη προστασία.
Το μεσημέρι της 5/18ης Μαρτίου 1913, ο Βασιλεύς Γεώργιος, συνοδευόμενος από τον υπασπιστή του ταγματάρχη Φραγκούδη βγήκε από την οικία του προκειμένου να πραγματοποιήσει επίσκεψη εθιμοτυπίας στον Γερμανό ναύαρχο Γκόπφεν επί του πολεμικού πλοίου «Γκέμπεν», που βρισκόταν στο λιμάνι της πόλης.
Κατά τη διάρκεια της διαδρομή ο Αλέξανδρος Σχινάς πλησίασε και από μικρή απόσταση πυροβόλησε τον Βασιλέα Γεώργιο μία φορά, προκαλώντας, ωστόσο, καίριο τραύμα.
Ο Βασιλεύς Γεώργιος μεταφέρθηκε στο ιατρείο του «Παπάφειου Ιδρύματος», αλλά οι γιατροί δεν μπόρεσαν να προσφέρουν καμιά βοήθεια, καθώς ο Βασιλιάς ήταν ήδη νεκρός. Παράλληλα, ο Αλέξανδρος Σχινάς μετήχθη στο Αστυνομικό Τμήμα Φαλήρου Θεσσαλονίκης.
Η πόλη τέθηκε σε κατάσταση επιφυλακής, τα εμπορικά καταστήματα έκλεισαν, ενώ μόλις νύχτωσε τα φώτα των δρόμων και των κατοικιών παρέμειναν σβηστά και άρχισαν οι πένθιμες κωδωνοκρουσίες από τις εκκλησίες. Στις 8/21 Μαρτίου, σε έκτακτη συνεδρίαση της Βουλής, ο Διάδοχος Κωνσταντίνος ορκίστηκε ως νέος Βασιλιάς, ενώ στη συνέχεια αναχώρησε με τη βασιλική θαλαμηγό «Αμφιτρίτη» για την Θεσσαλονίκη, με τη συνοδεία πλοίων του ελληνικού πολεμικού ναυτικού αλλά και των Μεγάλων Δυνάμεων.
Αφού εκτέθηκε για πολλές ημέρες σε λαϊκό προσκύνημα, η σωρός του Βασιλέως Γεωργίου μεταφέρθηκε στον Πειραιά με την «Αμφιτρίτη», στην οποία επέβαιναν τα μέλη της Βασιλικής Οικογένειάς και άλλοι αξιωματούχοι. Έφτασε στην Αθήνα στις 20 Μαρτίου/ 2 Απριλίου όπου τελέστηκε η κηδεία και κατόπιν ετάφη στο λόφο «Παλιόκαστρο» στα ανάκτορα του Τατοΐου.
Στις 9/22 Απριλίου, ο Αλέξανδρος Σχινάς, μεταφερόμενος στον πάνω όροφο του κτηρίου όπου εκρατείτο, «διέφυγε της προσοχής των χωροφυλάκων και ηυτοκτόνησε πεσών εκ του παραθύρου» (όπως ανέφερε η σχετική ανακοίνωση της αστυνομίας).
118 χρόνια μετά το έγκλημά αυτό παραμένει άλυτο. Δική δεν έγινε ποτέ γιατί ο δολοφόνος (που είχε χαρακτηριστεί ως ανισορροπος αναρχικός) αυτοκτόνησε πέφτοντας από το παράθυρο του τμήματος. Η μήπως τον αυτοκτόνησαν?
Τελικά τις πταίει για την δολοφονία? Θεωρίες έχουν ακουστεί πολλές. Ήταν οι Γερμανοί από πίσω? Είχε εμπλοκή ο διάδοχος Κωνσταντίνος? (Η ερωμένη του όμως Παολα της Σαξωνιας φέρεται ως συνένοχος στην συνομωσια σε μια θεωρία).
Ητο Βουλγαρικό δάκτυλος γιατί σπάστηκαν που μπήκαν πρώτοι οι Έλληνες στη Θεσσαλονίκη?
Η ένα τυχαίο γεγονός το οποίο βέβαια βόλεψε πολύ κόσμο?
Τι λέτε?
