Η πρωινη ρουτίνα μιας Ρωμαίας ευγενους του 1ου αιώνα

[Naida]

Πω πω κι εγώ δεν μπορώ να είμαι συνεπής να βάζω κρέμα ημέρας.

[The Socialist]

Κανένα όργιο δεν έκαναν με τις σκλάβες τα πρωινά;

[George_V]

Πω πω κι εγώ δεν μπορώ να είμαι συνεπής να βάζω κρέμα ημέρας.

Nα αγορασεις σκλαβες.

[Naranjita]

πήγα στην λαικη βρε Γιωργη, και δεν είχε κοπρια κροκοδειλου. τι θα κάνω τώρα?

[Νon4me]

Η πρωινη ρουτίνα μιας Ρωμαίας ευγενους του 1ου αιώνα

Ταλαιπώργια σκέτη .

[George_V]

πήγα στην λαικη βρε Γιωργη, και δεν είχε κοπρια κροκοδειλου. τι θα κάνω τώρα?

Εισαγωγη απο την Αιγυπτο.

[George_V]

Κανένα όργιο δεν έκαναν με τις σκλάβες τα πρωινά;

Θα μπορουσα να πω οτι γινοταν σε καποιες περιστάσεις. Και οχι μονο τα πρωινα (ειχαν αλλη δουλεια να κανουν το πρωι. Να αφησουν τη κυρια αβαφτη και αχτένιστη?)

[ΤΑΥΓΕΤΗΣ]

Κοπριά κροκόδειλου;!

Που την εβρισκαν αφου δεν ειχε κροκοδειλους η ρωμη.για να ερθει απο μακρυνες χωρες θα ηταν πανακριβη.

[ΤΑΥΓΕΤΗΣ]

Κανένα όργιο δεν έκαναν με τις σκλάβες τα πρωινά;

Θα μπορουσα να πω οτι γινοταν σε καποιες περιστάσεις. Και οχι μονο τα πρωινα (ειχαν αλλη δουλεια να κανουν το πρωι. Να αφησουν τη κυρια αβαφτη και αχτένιστη?)

Προ ετων ειδα μια ταινια καποιου τζοε νταματο με τιτλο τα οργια της μεσαλινας η κατι τετοιο

Περιγραφει πολυ ρεαλιστικα τα οργια αυτα.
Αν την πετυχετε δες τε την.

[George_V]

Κανένα όργιο δεν έκαναν με τις σκλάβες τα πρωινά;

Θα μπορουσα να πω οτι γινοταν σε καποιες περιστάσεις. Και οχι μονο τα πρωινα (ειχαν αλλη δουλεια να κανουν το πρωι. Να αφησουν τη κυρια αβαφτη και αχτένιστη?)

Προ ετων ειδα μια ταινια καποιου τζοε νταματο με τιτλο τα οργια της μεσαλινας η κατι τετοιο

Περιγραφει πολυ ρεαλιστικα τα οργια αυτα.
Αν την πετυχετε δες τε την.

Λογικο να ειναι ρεαλιστικα. Ο Ντ'Αματο ειχε γυρισει την Εμμανουελα και διαφορες αλλες τσοντες.

[Γενιά της Αγαμίας]

H τυπικη πρωινη ρουτινα μιας Ρωμαιας ευγενους.

Αφου ξυπνήσει νωρίς το πρωί η πρώτη της δουλεια ειναι να πάει τουαλέτα. Αφου λοιπον κατσει στο ξυλο (το οποιο εχει μια τρυπα και απο κατω κυλαει ενα ρυακι το οποιο μεταφέρει τα προιοντα εκτος σπιτιου στον υπονομο) θα κανει τη δουλεια της και αφου τελειώσει θα παρει ενα ραβδάκι το οποιο εχει στην ακρη ενα σφουγγαράκι το οποιο αφου το βουτηξει σε νερο θα πλυθει μπρος και πισω με αυτο. Οι σκλαβες της εχουν φροντισει απο πριν να υπαρχει καθαρο νερο και το ξυλο με το σφουγγαρακι καθαρο.

Εαν εχει μεινει τιποτα μπορει να χρησιμοποιησει καποιο κομμάτι υφασμα η οστρακα αγγειων η σκορδο η ακομα μπορει και να χρησιμοποιησει το υπολοιπο νερο για να πλυθει με το χέρι.

Αμεσως μετα παιρνει μια οδοντογλυφιδα και καθαρίζει τα δοντια της απο τα υπολλειματα του δειπνου της και πλενει τα δοντια της με διαφορα υλικα. Π.χ. μπορει να χρησιμοποιησει σκονη νατρου ή στάχτη απο δοντια γαιδάρου ή γαλα γαιδάρας ή ακομα και τα ουρα που παρηγαγε πριν απο λιγο. Μετα ξεπλενε με καθαρο νερο. Εκτος απο καθαρά δοντια τα ανωτέρω καθάριζαν και την αναπνοη.

Ετσι λοιπον με τα δοντια καθαρά επιστρέφει στο δωμάτιο της καλει τις σκλάβες της και αυτές αφαιρουν τη μάσκα ομορφιάς που φοραγε ολη νυχτα. Η μασκα αυτη ειναι φτιαγμένη απο βοτανα, πλακουντα, κοπρια, εντοσθια ζωων και γαλα γαιδάρας.

Αφου αφαιρεθει η μάσκα διώχνει τις σκλαβες και καλει τις alipili οι οποιες ηταν και αυτες σκλαβες αλλα εξειδικευμένες στην αποτριχωση. Ετσι λοιπον οι alipili θα την αποτριχωναν σε ολο το σώμα μουστάκι, μασχάλες, μπικινι, ποδια κτλ. με τσιμπιδάκι και αποτριχωτικες αλοιφές φτιαγμένες απο ρετσινι και λαδι.

Ηταν μια επιπονη διαδικασια και συχνα τα ουρλιαχτα ακουγονταν μεχρι το δρομο. Ο Σενεκας αναφέρει οτι τα ουρλιαχτα των γυναικων καθε πρωι που κανουν αυτη τη δουλεια ειναι χειροτερα απο τα ουρλιαχτά των πλανοδιων πωλητων. Αφου τελειωσει η αποτριχωση οι σκλάβες την πλενουν με σφουγγάρι και για σαπουνι χρησιμοποιουν ενα μειγμα απο λιπος κατσικας, σταχτες, νατρο, λαδι και λεβαντα η αλλιως χρησιμοποιουσαν σαπουνοχορτο που εκαναν εισαγωγη απο τη Γερμανια.

Μετα αφου εδιωχνε της alipili ηταν η σειρα της ornatrix η οποια ηταν σκλαβα με ειδικότητα κομμώτριας. Πριν ξεκινησει η οrnatrix οτιδηποτε επρεπε με το τσιμπιδάκι να βγάλει καθε ασπρη τριχα απο τα μαλλια της κυριας της η οποιαδηποτε αλλου χρώματος τριχα η αλλη ανυποτακτη τριχα.

Αφου τελειωνε με αυτο ετοιμαζε το μειγμα της βαφης των μαλλιων το οποιο ηταν νερο με λιγο λαδι και τη βαφη. Το ποιο συνηθισμένο χρώμα βαφης στην Ρώμη ηταν το ξανθό το οποιο ηταν υπερβολικα της μοδας αν και δεν ελειπαν και τα αλλα χρωματα. Το χρυσο ξανθο ομως ξετρελαινε τις Ρωμαιες και τους Ρωμαιους. Το δευτερο πιο μοδάτο χρωμα της εποχης εκεινης ηταν το κοκκινο και αμέσως μετα το ανοιχτο (προς γαλαζιο σχεδον) μπλε.

Αφου εβαφε τα μαλλια της κυριας της η ornatrix προχωρουσε στο χτένισμα. Χτενιζε τα μαλλια και τα εδενε σε κοτσο η κοτσιδα προσέχοντας το χτένισμα να ειναι απλο και οχι πολυτελες η πολυσυνθετο καθως τα πολυτελη χτενισματα εδιναν την εντυπωση στους αντρες οτι η εν λογω κυρία ειναι "ευκολη".

Aφου τελειωνε το χτένισμα εφευγε η κομμωτρια και ερχοντουσαν ξανα οι σκλάβες οι οποιες επλεναν το προσωπο της κυριας με γάλα γαιδάρας για να μην κανει ρυτίδες και εφερναν μαζι τους και τα υλικα του μεικ απ.

Τα μελαμψα προσωπα ηταν συνδεδεμενα με την εργατικη τάξη και τους δουλους οποτε το προσωπο των ευγενών επρεπε να δειχνει οσο πιο άσπρο γινοταν. Ετσι οι σκλαβες απλωναν μια λευκη βαση στο προσωπο απο σκόνη κιμωλιας ανακατεμενη με μελι ή ασπρο μολυβδο ή κοπρια κροκοδείλου.

Αμεσως μετα ηταν η σειρά του ρουζ στα μάγουλα το οποιο ηταν της μοδας τοτε καθως τα κοκκινα μαγουλα ηταν δειγμα υγείας και ομορφιας. Το ρουζ ηταν συνηθως σκονη απο ριζες ή κιννάβαρι ή ωχρα σκονη ή ακομα και ξεραμένο και τριμένο κατακαθι κρασιου.

Βλεφαρα και φρυδια περνόνταν με καρβουνο ενω στα μάτια εκαναν σκιες σε αποχρωση πράσινη ή μπλε. Για κραγιον δεν γνωριζουμε αν εβαζαν καθως οι ενδειξεις ειναι ασαφεις. Ισως να απλωναν καποιο στρωμα κοκκιναδι αλλα δεν ειμαστε σιγουροι.

Λογω των υλικών του μεικ απ και διαφορων συνθηκων οπως καιρος, ιδρωτας π.χ. η διαδικασια του μεικ απ επρεπε να επαναλαμβανεται μεσα στη μερα καθως ηταν συχνο φαινομενο να χαλαει το μεικ απ και να πρεπει να ξαναπεραστει. Φυσικα το μεικ απ επρεπε να ειναι σε ισορροπια εντονου και διακριτικου καθως το υπερβολικο μεικ απ θα εδινε την εντυπωση πορνης.

Αφου τελειωνε και το μεικ απ η κυρια θα κοιταζόταν στον καθρέφτη και αφου εμενε ικανοποιημενη απο το αποτέλεσμα θα προχωρουσε να διαλέξει το πως θα ντυθει για την ημέρα και αφου την εντυναν οι σκλάβες τοτε μπορουσε να βγει να συναντησει το συζυγο της και να κανει οτι δουλεια ειχε να κανει την ημερα εκεινη.


Κυριες μου πιστεύω οτι θα ειχατε εξαντληθει απο το πρωτο δεκαλεπτο αν ζουσατε την εποχη εκεινη...

λειπουν μονο μια επισκεψη για νεο τατου, ενα βλογκ το απογευματακι και πρηξιμο στον γκομενο να της κανει το μονταζ, για να έχουμε πλήρες πρόγραμμα ελλεϊνιδας ινφλουενσερ

[George_V]

Aς κανω λιγο thread necromancy και να ανασυρω αυτο το παλαιο νημα.

Eιπαμε για τη ρουτινα των ευγενων κυριων το πρωι οποτε ας ριξουμε μια λιγο πιο ενδελεχη ματια στα καλλυντικα τους.

Οπως εχει ηδη αναφερθει επειδη ηταν εισαγόμενα προιοντα ηταν πανακριβα και με υψηλο κοστος εισαγωγης.

Τοσο υψηλο που το 215 π.Χ. η Συγκλητος ψηφισε το Lex Oppia με τον οποιο προσπαθησε να περιορισει την χρηση καλλυντικων απο γυναικες (και κατα συνεπεια να περιορισει τα χρηματα που δαπανουνταν για την εισαγωγη καλλυντικων καθως η Ρωμη ειχε παθει τοτε νιλα απο την Καρχηδονα και ηταν στα ορια της χρεοκοπιας)

Για το δερμα οπως ειδαμε εβαζαν μασκες ομορφιας το βράδυ πριν κοιμηθουν και οι οποιες συνηθως ηταν ενα μειγμα λανολινης με αλλα συστατικα αν και το συγκεκριμενο καλλυντικο εβγαζε μια μαλλον απαισια μυρωδια η οποια ηταν η μονιμη γκρινια των αντρών της εποχης. Καποιοι μαλιστα απεφευγαν να κοιμηθουν με τις γυναικες τους οσο αυτες φοραγαν τη συγκεκριμενη μάσκα.

Τα αλλα συστατικα που χρησιμοποιουσαν για μασκες ομορφιας το βραδυ ηταν χυμοι φρουτων, πολτοποιημενοι καρποι, τριμμενα κερατα στο γουδι, κοπρια, μελι, φυτα, μυελος οστων ζωων, ξυδι, χολη, ουρα, θειαφι, ξυδι, αυγα, μυρο, λιβάνι, σκορδα ανακατεμενα με λιπος πουλιων, λευκος μολυβδος.

Φυσικα οχι ολα μαζεμενα αλλα η καθε κυρια ειχε τη δικη της συνταγη την οποια εφτιαχνε μια απο τις σκλαβες που ειχε επιφορτιστει με αυτο το εργο και δεν αποκαλυπτε φυσικα τη μυστικη συνταγη ομορφιας της κυριας της σε κανεναν.

Οπως ειδαμε παραπανω μετα το λουτρο οι σκλαβες απλωναν στο προσωπο της κυριας τους τη λευκη βάση του μεικ απ η οποια μπορει να ηταν λευκος ασβεστης ανακατεμενος με κοπρια κροκοδειλου και λευκο μολυβδο. Αυτα ηταν τα βασικα συστατικα τα οποια τα ανακατευαν με αλλα αναλογα με το τι ηθελε η καθε κυρια.

Παρεπιπτοντως ηξεραν οτι ο μολυβδος ειναι δηλητηριωδης απο τοτε αλλα συνεχισαν να τον χρησιμοποιουν φανατικα καθως τους εδινε το ιδανικο λευκο χρώμα στο προσωπο που ηθελαν.

Αλλα συστατικα για τη βαση του μεικ απ ποικιλαν απο μελι, ελαιολαδο, ροδόνερο, σαφράν, ζωικο λιπος, oξειδιο του κασσιτερου σε σκονη, αμυλο σε σκονη, ροκα, αγγουρι, ανηθο μανιταρια, ροδοπεταλα, παπαρουνες, μυρο, λιβανι, αμυγδαλελαιο, ροδονερο και αυγα.

Αναλογα με το ποσο λευκη ηθελε την επιδερμιδα της η κυρια εφτιαχναν και το αντιστοιχο μειγμα οι σκλαβες.

Οπως και σημερα μισουσαν τις ρυτιδες. Δεν ηθελαν να εχουν ρυτιδες. Ετσι εφτιαχναν αλοιφες απο λιπος κυκνου, γαλα γαιδαρας, αραβικο κομμι και φασολια για να κανουν επαλειψη τις ρυτιδες και να τις εξαφανιζουν.

Οσον αφορά σπυράκια και φακιδες για αυτα εφτιαχαν καταπλασματα απο στάχτη σαλιγκαριων.


Οι τριχες ηταν αποκρουστικες για τις Ρωμαιες. Με την εξαιρεση της κομης και των φρυδιων βεβαιως. Αλλα καμια αλλη τριχα δεν επρεπε να μεινει στο σωμα καθως το θεωρουσαν βαρβαρότητα να εχουν τριχες.

Ετσι λοιπον εκαναν καθημερινα αποτριχωση ειτε με ξυρισμα, ειτε με βγάλσιμο με τσιμπιδακι (αυτο δεν αφορουσε μονο τα φρυδια), ειτε με αποτριχωση με καυτο ρετσινι, ειτε τριβοντας το τριχωτο σημειο με ελαφροπετρα.


Αφου εχει μπει η βαση του μεικ απ σειρα εχει το ρουζ. ΓΙατι οι Ρωμαιες ηθελαν το πολυ λευκο δέρμα αλλα ηθελαν τα μαγουλα τους να ειναι κατακοκκινα. Βασικα ηθελαν να εχουν την οψη φυματικου κατα μια εννοια.

Το ρουζ που χρησιμοποιουσαν ηταν ενα μειγμα χρωστικης ουσιας "Κοκκινο της Τυρου" που εβγαινε μονο στο συγκεκριμενο μερος ανακατεμενο με ροδοπεταλα και παπαρουνες, φυκια, κοκκινη κιμωλια, αλκανια (λουλουδι) και κοπρια κροκοδειλου.

Οι πιο πλουσιες μπορουσαν να παραγγειλουν κοκκινη ωχρα, μια χρωστικη η οποια εβγαινε μονο στο Βελγιο και ηταν πανακριβη στην εισαγωγη της.

Επισης μπορουσε να χρησιμοποιηθει κινναβαρι ή κοκκινος μολυβδος που ηταν ομως δηλητηριωδη και καρκινογονα. Οπως ομως και στον λευκο μολυβδο το γνωριζαν αλλα επαιρναν το ρισκο για την ομορφια τους.


Οσον αφορα τα ματια, για τους Ρωμαιους τα ιδανικα ματια επρεπε να ειναι μεγάλα και με μακριες βλεφαριδες.

Το κυριο συστατικο για το μεικ απ των ματιων ηταν το Κολ (το οποιο το πηραν απο την Αιγυπτο) και ηταν μειγμα στάχτης, με αντιμονιο και σαφράν.

Ειχαν ειδικο πινελακι για να βαζουν το Κολ το οποιο πινελο επρεπε να βουτηχτει πρωτα σε νερο υποχρεωτικα η σε λάδι πριν βαλεις το συγκεκριμενο καλλυντικο αλλιως δεν αφηνε την γραμμη που ηθελαν στα ματια.

Μετα το Κολ εβαζαν και σταχτες απο ροδοπεταλα για να δωσουν καλυτερη οψη στα ματια τους.

Μετα εβαζαν χρωμα. Το πλεον συνηθισμένο χρώμα που θα εβρισκε κανεις στις Ρωμαιες του πρωτου αιωνα στα ματια ειναι πρασινο απο μαλαχιτη και μπλε απο αζουριτη. Σπανιως εβλεπες και χρυσο (και αυτο απο την Αιγυπτο το πηραν) αλλα το θεωρουσαν too much και πως μαλλον εδινε την εντυπωση πορνης παρα κυριας.


Οσο για τα φρυδια οι Ρωμαιοι τρελαινταν για ενα συγκεκριμενο στυλ που το θεωρουσαν θεικη ομορφια. Τα φρυδια επρεπε να ενωνονται στη μέση (σχεδον μονοφρυδο).

Αν οι γυναικες τους δεν ειχαν μονοφρυδο εκ του φυσικου τους τοτε σκουραιναν τα φρυδια τους με αντιμονιο ή στάχτες και ζωγράφιζαν το υπολοιπο ετσι ωστε να φαινεται ενωμενο. Απο τον 1ο αιώνα αρχισαν να τα βγάζουν κιολας με τσιμπιδάκι καταργώντας τη μοδα που μεχρι τοτε τα ηθελε Καραμανλίσια τα φρυδια.


Κραγιον ειπαμε δεν ξερουμε αν βαζανε καθως δεν υπαρχουν επαρκη στοιχεια για αυτο.

Τα νυχια τους ομως τα εβαφαν αν και παλι ειναι λιγο scarce τα στοιχεια αυτα αλλα σιγουρα περισσοτερα απο οτι για τα κραγιον.

Εισηγαγαν κοκκινη βαφη απο την Ινδία η οποια παραγοταν απο τοπικα εντομα.


Οσο για τα αρωματα αυτα ηταν το παθος των γυναικων της Ρωμης. Ειχαν τετοια λοξα με αυτά που η μυρωδια των αρωματων απο τα δωματια τους δεν εφευγε ακομα και αν τα εκλεινες για χρονια.

Τα αρωματα εφταναν στην αγορα σε διαφορες μορφες. Στερεα, υγρα και ημισκληρα (σαν πλαστελινη φανταστειτε) και ηταν αποτέλεσμα εκχυλισης απο φυτά και ελαιολαδο.

Τα πιο ακριβά αρωματα ερχονταν απο την Ανατολη και ηταν προιοντα αποσταξης. Στην Ιταλια η πρωτη και η πιο διασημη αγορα αρωματων ανοιξε κοντα στην Κάπουα.


Τα αρωματα χυνονταν πανω στο σωμα των κυριων απευθειας η αν ηταν σε ημισκληρη μορφη τριβονταν πανω στο σωμα τους.

Και φυσικα καθε περισταση απαιτουσε και διαφορετικο αρωμα. Π.χ. αλλο αρωμα θα εβαζε το πρωι μολις σηκωθει, αλλο αρωμα για να υποδεχτει τις φιλες της, αλλο αρωμα για το μεσημεριανο τραπέζι και αλλο αρωμα για να κοιμηθει με τον αντρα της το βραδυ.

Και επειδη το Ρωμαικο καλοκαιρι μπορει να γινει πολυ δυνατο εφτιαχναν και αποσμητικα τα οποια ηταν ουσιαστικα μειγμα θειικων αλατων και ροδοπεταλων/αρωματων.


Εκτος απο τα αρωματα για το σωμα οι σκλαβοι εφτιαχναν αρωματα (οσοι ηξεραν δλδ αλλιως το αγοραζαν) για το σπιτι για να μη βρωμαει. Ετσι γυρνουσαν με αυτοσχεδια ψεκαστηρια και ψεκαζαν ολους τους χωρους (ειδικα χωρους που ηταν κοντα σε κουζινα/σταβλο) για να μη τους παρει η μποχα.


Naida μια χαρα θα περνουσες την εποχη εκεινη.

[Naida]

Όντως

[George_V]

Όντως

Υπ'οψιν οτι επειδη το μεικ απ ηταν ασταθες (λογω ζεστης, ιδρωτα κτλ.) η ολη διαδικασια επρεπε να γινεται πολλες φορες τη μερα.

Για αυτο η κυρια οπου πηγαινε ακολουθουσαν και οι σκλαβες απο πισω για να της φτιαχνουν το μεικ απ καθε φορα που χαλαγε (και ειδικα καλοκαιρια χαλαγε καθε τρεις και λιγο).

[Naida]

Όντως

Υπ'οψιν οτι επειδη το μεικ απ ηταν ασταθες (λογω ζεστης, ιδρωτα κτλ.) η ολη διαδικασια επρεπε να γινεται πολλες φορες τη μερα.

Για αυτο η κυρια οπου πηγαινε ακολουθουσαν και οι σκλαβες απο πισω για να της φτιαχνουν το μεικ απ καθε φορα που χαλαγε (και ειδικα καλοκαιρια χαλαγε καθε τρεις και λιγο).

Εν τω μεταξύ εγώ βαφομαι 2-3 φορές τον μήνα και αν