Σοβαρή καταγγελία για Δήμο Μούτση από Λυδία Σέρβου

[Maspoli]

Το έργο κρίνεται ως έργο και η προσωπικότητα κρίνεται ως προσωπικότητα.

Ισχύει, μέχρις ενός σημείου. Σε πολύ ακραίες περιπτώσεις είναι αδύνατο να τα διαχωρίσεις τελείως και νομίζω ότι αυτό είναι υγιές. Π.χ. πες ότι ο Χίτλερ ήταν καταπληκτικός ζωγράφος. Μπορείς να θαυμάσεις το έργο του χωρίς να περνούν καθόλου από το μυαλό σου οι πράξεις του;

Μην πει κανείς ότι παρομοιάζω τον Φιλιππίδη (γλοιώδης διευθυντής) με τον Χίτλερ (ψυχοπαθής δολοφόνος)

Δεν αντιλέγω ότι σε ακραίες καταστάσεις αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο. Αν και η βασική δυσκολία προέρχεται μάλλον από την υποκειμενικότητα που πάντα εμπεριέχει η αίσθηση του τι βρίσκει ομορφο ο καθένας. Αν μιλούσαμε για μια επιστημονική ανακάλυψη, ένα φάρμακο, τότε η δυσκολία θα ήταν πολύ, πολύ μικρότερη.

[Debbie]

Να κρίνεις τον άνθρωπο για το έργο που έχει προσφέρει στην κοινωνία και όχι για την προσωπική του ζωή.
[/quote]

Όσο και σπουδαίος καλλιτέχνης, εξαιρετικός επιστήμονας, σημαντικός αθλητής, γενναίος αγωνιστής, ευρυμαθής και γλαφυρός συγγραφέας, επιφανής πολιτικός, ή όποια άλλη εξέχουσα προσωπικότητα κι αν είσαι, εάν δεν είσαι καλός άνθρωπος, δεν είσαι τίποτε απολύτως .

Να κρίνεις τον άνθρωπο για το έργο που έχει προσφέρει στην κοινωνία και όχι για την προσωπική του ζωή.

Ο ανθρωπος κρινεται ως συνολο.