Ξύλο στο μετρό

[stavmanr]

Τύπε, πιο γραφικό σκηνικό από αυτό με την υπόγα κάποιου δήθεν δασκάλου πολεμικών τεχνών, πρώην σωματοφύλακα κάποιου σπουδαίου, πρώην ΟΥΚά, πρώην γκουρού, πρώην μπλεγμένου με νύχτα αλλά καλό παιδί, που τρώει σαβούρες, πίνει, καπνίζει, αλλά δέρνει όλο το ufc μαζί και τις συμβουλές του για ισοπέδωση του αντιπάλου, νομίζω ότι ούτε 30 ηλιοβασιλέματα στην Σαντορίνη μαζί με 10 Ζαγοροχώρια δεν το φθάνουν.

Φίλε Φάιντφλουγκ, δεν είμαστε σε διαφορετική πλευρά. Η βία είναι κακό πράγμα, ειδικά όταν είναι τελείως απρόκλητη, αδικαιολόγητη.
Εδώ εξετάζουμε μία κατάταση η οποία οδηγήθηκε σε συμπλοκή. Το πρόβλημα είναι ότι όσο δεν αποκλιμακώνονταν η κατάσταση καί από τις δύο πλευρές, τόσο πιθανότερο ήταν να θρηνήσουμε θύμα στο τέλος. Αυτό είναι το αυτονόητο.

Αυτό που απασχολεί τη συζήτηση είναι το τί έγινε κι αν υπάρχουν ευθύνες εκατέρωθεν ή μόνο από τη μία πλευρά. Και μιλάμε για ευθύνες πρόκλησης αλλά και μη απεμπλοκής όταν κι όπου κατέστη δυνατό στο σκηνικό.

Δικέ μου, το σχόλιό μου πήγαινε στον τύπο και σε κάθε τύπο που έχει στο μυαλό του, ότι κάθε διαπληκτισμός πρέπει να τελειώνει σε θάνατο ή παραπληγία του "αντιπάλου", επειδή έτσι άκουσαν από ένα βίντεο κάποιου τύπου στο Youtube που δέρνει ή έτσι τους είπαν οι μεγαμύστες, σουβλακοφάγοι δάσκαλοί τους, να ξηγιούνται αυτοί.

Δυστυχώς, οι περισσότεροι τσακωμοί στο δρόμο καταλήγουν κάπως έτσι. Όχι, με θάνατο ή παραπληγία, αλλά με αναισθητοποίηση ή κάταγμα.

Κι αυτό συμβαίνει επειδή εκείνη τη στιγμή τα ένστικτα υπερισχύουν της λογικής. Και το ένστικτό σου σου επιβάλλει να ακινητοποιήσεις τον επιτιθέμενο μέχρι το σημείο στο οποίο μπορείς να αισθανθείς ασφαλής.

Το μεγάλο πρόβλημα της συγκεκριμένης περίπτωσης βρίσκεται στο γεγονός ότι υπήρχαν πολλά σημεία στα οποία μπορούσε να αποκλιμακωθεί η φάση εκατέρωθεν. Είναι μικρές υποχωρήσεις, σημάδια εκτόνωσης, που δυστυχώς δεν συνοδεύτηκαν από μη επιθετικότητα της άλλης πλευράς και μηδενίστηκαν στην επαναλαμβανόμενη συμπλοκή.

Κι όπως έγραψα παραπάνω, όταν πιαστείς στα χέρια τα πράγματα ξεφεύγουν. Μπαίνεις σε survival mode. Ανεβαίνουν οι παλμοί, ανεβαίνουν τα επίπεδα ορμονών, μειώνεται η ικανότητα λήψης αποφάσεων που δεν σχετίζονται με την επιβίωση.
Ολόκληρος σταθμάρχης και δεν μπόρεσε να κάνει πίσω. Μόλις δέχτηκε το χτύπημα του ήρθε αμέσως να ανταποδώσει και τους κυνηγούσε. Δυστυχώς.

[Γενιά της Αγαμίας]

Φίλε Φάιντφλουγκ, δεν είμαστε σε διαφορετική πλευρά.

είστε
αυτός είναι χαβαλές με κοινωνική συνείδηση
και εσύ είσαι κοινωνική συνείδηση του χαβαλέ

[stavmanr]

Φίλε Φάιντφλουγκ, δεν είμαστε σε διαφορετική πλευρά.

είστε
αυτός είναι χαβαλές με κοινωνική συνείδηση
και εσύ είσαι κοινωνική συνείδηση του χαβαλέ

Βασικά, η δεύτερη πρόταση είναι ο ορισμός σου.

"Η κοινωνική συνείδηση του χαβαλέ"

Γι' αυτό και σε πάω.

[Feindflug]

Φίλε Φάιντφλουγκ, δεν είμαστε σε διαφορετική πλευρά. Η βία είναι κακό πράγμα, ειδικά όταν είναι τελείως απρόκλητη, αδικαιολόγητη.
Εδώ εξετάζουμε μία κατάταση η οποία οδηγήθηκε σε συμπλοκή. Το πρόβλημα είναι ότι όσο δεν αποκλιμακώνονταν η κατάσταση καί από τις δύο πλευρές, τόσο πιθανότερο ήταν να θρηνήσουμε θύμα στο τέλος. Αυτό είναι το αυτονόητο.

Αυτό που απασχολεί τη συζήτηση είναι το τί έγινε κι αν υπάρχουν ευθύνες εκατέρωθεν ή μόνο από τη μία πλευρά. Και μιλάμε για ευθύνες πρόκλησης αλλά και μη απεμπλοκής όταν κι όπου κατέστη δυνατό στο σκηνικό.

Δικέ μου, το σχόλιό μου πήγαινε στον τύπο και σε κάθε τύπο που έχει στο μυαλό του, ότι κάθε διαπληκτισμός πρέπει να τελειώνει σε θάνατο ή παραπληγία του "αντιπάλου", επειδή έτσι άκουσαν από ένα βίντεο κάποιου τύπου στο Youtube που δέρνει ή έτσι τους είπαν οι μεγαμύστες, σουβλακοφάγοι δάσκαλοί τους, να ξηγιούνται αυτοί.

Δυστυχώς, οι περισσότεροι τσακωμοί στο δρόμο καταλήγουν κάπως έτσι. Όχι, με θάνατο ή παραπληγία, αλλά με αναισθητοποίηση ή κάταγμα.

Κι αυτό συμβαίνει επειδή εκείνη τη στιγμή τα ένστικτα υπερισχύουν της λογικής. Και το ένστικτό σου σου επιβάλλει να ακινητοποιήσεις τον επιτιθέμενο μέχρι το σημείο στο οποίο μπορείς να αισθανθείς ασφαλής.

Το μεγάλο πρόβλημα της συγκεκριμένης περίπτωσης βρίσκεται στο γεγονός ότι υπήρχαν πολλά σημεία στα οποία μπορούσε να αποκλιμακωθεί η φάση εκατέρωθεν. Είναι μικρές υποχωρήσεις, σημάδια εκτόνωσης, που δυστυχώς δεν συνοδεύτηκαν από μη επιθετικότητα της άλλης πλευράς και μηδενίστηκαν στην επαναλαμβανόμενη συμπλοκή.

Κι όπως έγραψα παραπάνω, όταν πιαστείς στα χέρια τα πράγματα ξεφεύγουν. Μπαίνεις σε survival mode. Ανεβαίνουν οι παλμοί, ανεβαίνουν τα επίπεδα ορμονών, μειώνεται η ικανότητα λήψης αποφάσεων που δεν σχετίζονται με την επιβίωση.

Σιγά ρε δικέ μου, που όποτε τσακώνεσαι μόνο ένας από τους δυο σας βλέπει την αυγή.

Ήθελα να 'ξερα, κατευθείαν από το Mortal Kombat ήρθατε όλοι εδώ;

[Γενιά της Αγαμίας]

Βασικά, η δεύτερη πρόταση είναι ο ορισμός σου.
Γι' αυτό και σε πάω.

μόλις ξεμπερδέψω με κάτι σκοτούρες, σου αποστέλνω υποθεσούλα που χρήζει συμβουλών, το νου σου

[stavmanr]

Δικέ μου, το σχόλιό μου πήγαινε στον τύπο και σε κάθε τύπο που έχει στο μυαλό του, ότι κάθε διαπληκτισμός πρέπει να τελειώνει σε θάνατο ή παραπληγία του "αντιπάλου", επειδή έτσι άκουσαν από ένα βίντεο κάποιου τύπου στο Youtube που δέρνει ή έτσι τους είπαν οι μεγαμύστες, σουβλακοφάγοι δάσκαλοί τους, να ξηγιούνται αυτοί.

Δυστυχώς, οι περισσότεροι τσακωμοί στο δρόμο καταλήγουν κάπως έτσι. Όχι, με θάνατο ή παραπληγία, αλλά με αναισθητοποίηση ή κάταγμα.

Κι αυτό συμβαίνει επειδή εκείνη τη στιγμή τα ένστικτα υπερισχύουν της λογικής. Και το ένστικτό σου σου επιβάλλει να ακινητοποιήσεις τον επιτιθέμενο μέχρι το σημείο στο οποίο μπορείς να αισθανθείς ασφαλής.

Το μεγάλο πρόβλημα της συγκεκριμένης περίπτωσης βρίσκεται στο γεγονός ότι υπήρχαν πολλά σημεία στα οποία μπορούσε να αποκλιμακωθεί η φάση εκατέρωθεν. Είναι μικρές υποχωρήσεις, σημάδια εκτόνωσης, που δυστυχώς δεν συνοδεύτηκαν από μη επιθετικότητα της άλλης πλευράς και μηδενίστηκαν στην επαναλαμβανόμενη συμπλοκή.

Κι όπως έγραψα παραπάνω, όταν πιαστείς στα χέρια τα πράγματα ξεφεύγουν. Μπαίνεις σε survival mode. Ανεβαίνουν οι παλμοί, ανεβαίνουν τα επίπεδα ορμονών, μειώνεται η ικανότητα λήψης αποφάσεων που δεν σχετίζονται με την επιβίωση.

Σιγά ρε δικέ μου, που όποτε τσακώνεσαι μόνο ένας από τους δυο σας βλέπει την αυγή.

Δεν τσακώνομαι, ακριβώς για να μην χρειαστεί να δει κάποιος από τους δυο μας την αυγή, έστω και ετεροχρονισμένα (μετά από αναισθησία, κώμα, κρανιοεγκεφαλική κάκωση ή διάσειση).
Αναγνωρίζω ότι σε μία άγρια συμπλοκή, με γρονθοκοπήματα και κλωτσές, η λογική πάει περίπατο.
Προτιμώ τη λογική μέχρις εσχάτων.

[Paris]

Φίλε Φάιντφλουγκ, δεν είμαστε σε διαφορετική πλευρά. Η βία είναι κακό πράγμα, ειδικά όταν είναι τελείως απρόκλητη, αδικαιολόγητη.
Εδώ εξετάζουμε μία κατάταση η οποία οδηγήθηκε σε συμπλοκή. Το πρόβλημα είναι ότι όσο δεν αποκλιμακώνονταν η κατάσταση καί από τις δύο πλευρές, τόσο πιθανότερο ήταν να θρηνήσουμε θύμα στο τέλος. Αυτό είναι το αυτονόητο.

Αυτό που απασχολεί τη συζήτηση είναι το τί έγινε κι αν υπάρχουν ευθύνες εκατέρωθεν ή μόνο από τη μία πλευρά. Και μιλάμε για ευθύνες πρόκλησης αλλά και μη απεμπλοκής όταν κι όπου κατέστη δυνατό στο σκηνικό.

Δικέ μου, το σχόλιό μου πήγαινε στον τύπο και σε κάθε τύπο που έχει στο μυαλό του, ότι κάθε διαπληκτισμός πρέπει να τελειώνει σε θάνατο ή παραπληγία του "αντιπάλου", επειδή έτσι άκουσαν από ένα βίντεο κάποιου τύπου στο Youtube που δέρνει ή έτσι τους είπαν οι μεγαμύστες, σουβλακοφάγοι δάσκαλοί τους, να ξηγιούνται αυτοί.

Δυστυχώς, οι περισσότεροι τσακωμοί στο δρόμο καταλήγουν κάπως έτσι. Όχι, με θάνατο ή παραπληγία, αλλά με αναισθητοποίηση ή κάταγμα.

Κι αυτό συμβαίνει επειδή εκείνη τη στιγμή τα ένστικτα υπερισχύουν της λογικής. Και το ένστικτό σου σου επιβάλλει να ακινητοποιήσεις τον επιτιθέμενο μέχρι το σημείο στο οποίο μπορείς να αισθανθείς ασφαλής.

Το μεγάλο πρόβλημα της συγκεκριμένης περίπτωσης βρίσκεται στο γεγονός ότι υπήρχαν πολλά σημεία στα οποία μπορούσε να αποκλιμακωθεί η φάση εκατέρωθεν. Είναι μικρές υποχωρήσεις, σημάδια εκτόνωσης, που δυστυχώς δεν συνοδεύτηκαν από μη επιθετικότητα της άλλης πλευράς και μηδενίστηκαν στην επαναλαμβανόμενη συμπλοκή.

Κι όπως έγραψα παραπάνω, όταν πιαστείς στα χέρια τα πράγματα ξεφεύγουν. Μπαίνεις σε survival mode. Ανεβαίνουν οι παλμοί, ανεβαίνουν τα επίπεδα ορμονών, μειώνεται η ικανότητα λήψης αποφάσεων που δεν σχετίζονται με την επιβίωση.

το προβλημα ειναι πως υπηρχαν 3 πιτσιρικαδες στο επεισοδιο - ο ενας απο αυτους χωρις την δικαιολογια της νεοτητας

κατα τα αλλα αν συμβει φυσικα το ενστικτο καθοδηγει σωστα στο να εκμηδενισεις την απειλη η τυχον εκπαιδευση στο αντικειμενο δεν κανει τπτ αλλο απο το να υπακουει στην πραγματικοτητα των συγκρουσεων

[Γενιά της Αγαμίας]

Σιγά ρε δικέ μου, που όποτε τσακώνεσαι μόνο ένας από τους δυο σας βλέπει την αυγή.

Ήθελα να 'ξερα, κατευθείαν από το Mortal Kombat ήρθατε όλοι εδώ;

τύπε, έχεις 1000 λόγους να κατηγορήσεις τον υποχθόνιο αυτόν τύπο αλλά στο συγκεκριμένο άλλο εννοεί
φόρα και συ τα γυαλιά σου ρε, με τον αγι τσακωνόσουν, θα την φάει κάνας άλλος αδέσποτη

[Hector Buas]

https://twitter.com/ShakeLS/status/1356 ... 46977?s=20

[enterprise-psi]

Ήθελα να 'ξερα, κατευθείαν από το Mortal Kombat ήρθατε όλοι εδώ;

Μια φορά πήγα να βγω από το βαγόνι , και με το που ανοίγουν οι πόρτες μια γιαγιά ήθελε να μπει , λέω συγνώμη να βγω και μετά μπαίνετε , τίποτα αυτή , ε τσαντιζομαι , και κάνω δύο βήματα εμπρός μετά τρία βήματα πίσω , και σηκώνω τα χέρια μου σαν να ήθελα να κάνω άμυνα , και μετά την έκανα παγόβουνο την σήκωσα πάνω από το κεφάλι μου και την έκοψα στα δύο , ενώ κάποιος φώναξε fatality #truestory

[Ασέβαστος]

γενικα
αυτοαμυνα η οπως κ να λεγεται πραγματικη ειναι ...
με καθε τροπο τελειωνεις την απειλη οσο πο γρηγορα και ολα παιζουν
στην υπογα του ΔΑΣΚΑΛΟΥ Δαμιγου ετρωγες φαπα που ζαλιζει μουλαρι αν εκανες το λαθος να μην συνεχισεις αταν ο αντιπαλος επεφτε στο εδαφος παραδειγμα και σταματουσες χωρις να δειξεις τουλαχιστον πως θα του παταγες την κεφαλα στο τσιμεντο
κακη συνηθεια οι κανονες'' καλης συμπεριφορας '' κατα την συγκρουση που την πληρωνεις ακριβα
στα δικαστηρια βεβαια ισχυουν αλλα

ναι.

αλλα.

ο συγκεκριμμενος αντιπαλος, ηταν ακινδυνος ακομη και ορθιος. μπορουσαν απλα να φυγουν. και απο τη στιγμη που επεσε, ηταν εντελως εξουδετερωμενη απειλη. μεχρι να σηκωθει θα μπορουσαν να εχουν παει 500 μετρα μακρια.

φανταζομαι και ο δασκαλος θα εδειχνε οτι υπαρχει καποιο σημειο που σταματας, διαφορετικο για καθε αντιπαλο. φανταζομαι δεν επαιρναν με νεκροφορα τον καθενα που επεφτε.

ε, το σημειο σταματηματος στην περιπτωση του μπαρμπα, που κρινεις οτι ειναι; σε ποιο σημειο του βιντεο δεν αποτελει πλεον απειλη;

γω λεω "πουθενα". σε καμμια φαση δεν κινδυνευαν οι πιτσιρικαδες.

[Paris]

γενικα
αυτοαμυνα η οπως κ να λεγεται πραγματικη ειναι ...
με καθε τροπο τελειωνεις την απειλη οσο πο γρηγορα και ολα παιζουν
στην υπογα του ΔΑΣΚΑΛΟΥ Δαμιγου ετρωγες φαπα που ζαλιζει μουλαρι αν εκανες το λαθος να μην συνεχισεις αταν ο αντιπαλος επεφτε στο εδαφος παραδειγμα και σταματουσες χωρις να δειξεις τουλαχιστον πως θα του παταγες την κεφαλα στο τσιμεντο
κακη συνηθεια οι κανονες'' καλης συμπεριφορας '' κατα την συγκρουση που την πληρωνεις ακριβα
στα δικαστηρια βεβαια ισχυουν αλλα

ναι.

αλλα.

ο συγκεκριμμενος αντιπαλος, ηταν ακινδυνος ακομη και ορθιος. μπορουσαν απλα να φυγουν. και απο τη στιγμη που επεσε, ηταν εντελως εξουδετερωμενη απειλη. μεχρι να σηκωθει θα μπορουσαν να εχουν παει 500 μετρα μακρια.

φανταζομαι και ο δασκαλος θα εδειχνε οτι υπαρχει καποιο σημειο που σταματας, διαφορετικο για καθε αντιπαλο. φανταζομαι δεν επαιρναν με νεκροφορα τον καθενα που επεφτε.

ε, το σημειο σταματηματος στην περιπτωση του μπαρμπα, που κρινεις οτι ειναι; σε ποιο σημειο του βιντεο δεν αποτελει πλεον απειλη;

γω λεω "πουθενα". σε καμμια φαση δεν κινδυνευαν οι πιτσιρικαδες.

αυτο που βλεπω ειναι 3 πιτσιρικαδες και μια κλιμακουμενη εμπλοκη κατα το γνωστο ελληναραδικο προτυπο
ουσιαστικα μαθημα τι να μην κανεις

ναι φυσικα θα μπορουσαν να φυγουν ακομα και οταν βγηκαν απο το βαγονι δεν το εκαναν οπως δεν το κανει η μεγαλη πλειοψηφια - εγωισμος - νευρα - αδρεναλινη -θολωμενα μυαλα - βρισιδια - απειλες - ματσολιες
ναι δεν ηταν απειλη οταν επεσε και θα μπορουσαν να τρεξουν -δεν ειχαν καθαρο μυαλο για να το κανουν

παντα κινδυνευουμε στις συγκρουσεις και κανεις δεν γνωριζει πως θα τελειωσουν - ειναι ο καλυτερος λογος για να τις αποφευγουμε - η καλυτερη αυτοαμυνα ειναι το παρκουρ

αποφαση δικαστηριου πριν καποια χρονια
συγκρουση στην ακρη του δρομου
ο ψηλεας και βαρυς τυπος ΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ και σαπακιαζει εναν μισο απ αυτον που προσπαθουσε να κρατησει αποσταση
και οπισθοχωρουσε
ο βαρια δαρμενος του ριχνει μια τυχερη γροθια που βρισκει σαγονι με αποτέλεσμα να ζαλιστει να πεσει προς τα πισω τρεκλιζοντας και να υον κανει αλοιφη διερχομενο αυτοκινητο

το δικαστηριο δεχτηκε πως ηταν σε αμυνα αλλα αποφασισε πως επρεπε να τον χτυπησει στο σωμα για να μην εχουμε την θανατηφορα καταληξη και τον καταδικασε
συμπερασμα
ποτε δεν γνωριζουμε πως θα εξελιχθει μια συγκρουση

[nowhere]

γενικα
αυτοαμυνα η οπως κ να λεγεται πραγματικη ειναι ...
με καθε τροπο τελειωνεις την απειλη οσο πο γρηγορα και ολα παιζουν
στην υπογα του ΔΑΣΚΑΛΟΥ Δαμιγου ετρωγες φαπα που ζαλιζει μουλαρι αν εκανες το λαθος να μην συνεχισεις αταν ο αντιπαλος επεφτε στο εδαφος παραδειγμα και σταματουσες χωρις να δειξεις τουλαχιστον πως θα του παταγες την κεφαλα στο τσιμεντο
κακη συνηθεια οι κανονες'' καλης συμπεριφορας '' κατα την συγκρουση που την πληρωνεις ακριβα
στα δικαστηρια βεβαια ισχυουν αλλα

κάνε μια έτσι με το ούζο,σου χει κολλήσει ένα αμπελόφυλλο στο δόντι

[Paris]

γενικα
αυτοαμυνα η οπως κ να λεγεται πραγματικη ειναι ...
με καθε τροπο τελειωνεις την απειλη οσο πο γρηγορα και ολα παιζουν
στην υπογα του ΔΑΣΚΑΛΟΥ Δαμιγου ετρωγες φαπα που ζαλιζει μουλαρι αν εκανες το λαθος να μην συνεχισεις αταν ο αντιπαλος επεφτε στο εδαφος παραδειγμα και σταματουσες χωρις να δειξεις τουλαχιστον πως θα του παταγες την κεφαλα στο τσιμεντο
κακη συνηθεια οι κανονες'' καλης συμπεριφορας '' κατα την συγκρουση που την πληρωνεις ακριβα
στα δικαστηρια βεβαια ισχυουν αλλα

κάνε μια έτσι με το ούζο,σου χει κολλήσει ένα αμπελόφυλλο στο δόντι

ευχαριστω
στην υγεια σου