Νέες κυκλοφορίες, προτάσεις για νέα ακούσματα, κριτικές
Κανόνες Δ. Συζήτησης
Στα νήματα της ενότητας που βάζετε μουσικά βίντεο, παρακαλούμε να περιοριστείτε σε 1 ή το πολύ 2 βίντεο ανά ποστ, για να μην υπερφορτώνονται οι browsers.
Φοβερά υποτιμημένα συγκροτήματα στο χώρο του power και 2 από τη Σουηδία. Οι Tad morose και οι Lost Horizon. Στα μέσα των 2000s έβγαλαν δισκάρες. Αυτό από Lost Horizon
Τα 4 πρώτα κομμάτια από τον Deliver Us των Warlord (Deliver Us from Evil, Winter Tears, Child of the Damned, Penny for a Poor Man) πρέπει να είναι η καθημερινή προσευχή του επικομεταλά που σέβεται τον εαυτό του. Έτσι απλά.
Κάποια γκρουπ επέλεξαν να μείνουν στην underground σκηνή και μαγκιά τους.
Εδώ μιλάμε για γκρουπ που υπέγραψαν συμβόλαια με μεγάλες δισκογραφικές (όταν αυτό είχε ακόμα νόημα), έκαναν πωλήσεις, έβγαλαν δυνατά αλμπουμ αλλά παρόλα αυτά δεν είχαν την απήχηση που τους άρμοζε.
Χμμμ, θα διαφωνήσω με τους προλαλήσαντες ως προς τη θέση των Anthrax στους Big 4. Η ιδέα της ένταξης στην τετράδα ήταν οι μπάντες που είχαν γίνει περισσότερο δημοφιλείς μέχρι και το δεύτερο μισό των 80s και ταυτόχρονα περισσότερο επιδραστικές για άλλες μπάντες που έπαιζαν παρόμοιο στιλ. Οι Testament για παράδειγμα εμφανίστηκαν καθυστερημένα σε σχέση με τους άλλους Big 4. Το 1987 που έκαναν το ντεμπούτο τους είχε ήδη καθοριστεί ο thrash ήχος και είχαν καβατζώσει την δημοφιλία συγκεκριμένες μπάντες. Οι Anthrax έχουν ήδη γίνει δημοφιλείς με το Spreading the Disease το 85.
Οι Exodus εμφανίστηκαν νωρίς μεν αλλά ήταν πιο ασταθείς στην ποιότητα των κυκλοφοριών τους, δηλαδή ένα φοβερό άλμπουμ ως ντεμπούτο το 85 και ένα πολύ κατώτερο στη συνέχεια. Το 89 που βγήκε το εξαιρετικό Fabulous Disaster το πουλάκι είχε πετάξει. Αν κάποιοι βρίσκονταν πιο κοντά να μπουν στην τετράδα ήταν οι Overkill. Αρκετά δημοφιλείς στην εποχή τους και σταθερά ποιοτικές δουλειές σε όλο το δεύτερο μισό των 80s.
Jimmy81 έγραψε: 05 Φεβ 2021, 16:10
Χμμμ, θα διαφωνήσω με τους προλαλήσαντες ως προς τη θέση των Anthrax στους Big 4. Η ιδέα της ένταξης στην τετράδα ήταν οι μπάντες που είχαν γίνει περισσότερο δημοφιλείς μέχρι και το δεύτερο μισό των 80s και ταυτόχρονα περισσότερο επιδραστικές για άλλες μπάντες που έπαιζαν παρόμοιο στιλ. Οι Testament για παράδειγμα εμφανίστηκαν καθυστερημένα σε σχέση με τους άλλους Big 4. Το 1987 που έκαναν το ντεμπούτο τους είχε ήδη καθοριστεί ο thrash ήχος και είχαν καβατζώσει την δημοφιλία συγκεκριμένες μπάντες. Οι Anthrax έχουν ήδη γίνει δημοφιλείς με το Spreading the Disease το 85.
Οι Exodus εμφανίστηκαν νωρίς μεν αλλά ήταν πιο ασταθείς στην ποιότητα των κυκλοφοριών τους, δηλαδή ένα φοβερό άλμπουμ ως ντεμπούτο το 85 και ένα πολύ κατώτερο στη συνέχεια. Το 89 που βγήκε το εξαιρετικό Fabulous Disaster το πουλάκι είχε πετάξει. Αν κάποιοι βρίσκονταν πιο κοντά να μπουν στην τετράδα ήταν οι Overkill. Αρκετά δημοφιλείς στην εποχή τους και σταθερά ποιοτικές δουλειές σε όλο το δεύτερο μισό των 80s.
Δημιούργημα των δισκογραφικών το big4, σίγουρα έπαιξαν ρόλο οι πωλήσεις, για την επιδραστικότητα δεν είμαι σίγουρος..
Διαφωτιστικότατος zetro και mustaine τα εξηγούν ωραία στο παρακάτω άρθρο
Για την επιδραστικότητα θυμάμαι που κάποτε λέγανε τους Testament κοροϊδευτικά "Testallica" λόγω της προσπάθειας του Chuck Billy να μιμηθεί τον τρόπο που τραγουδούσε ο Hetfield (ειδικά στο Practice what you preach). Μερικά riff των Sepultura κυρίως της περιόδου Beneath the Remains/Arise θυμίζουν αρκετά riffs των Metallica.
Όσες μπάντες προσπαθούσαν να κάνουν όλο και πιο ακραίο τον ήχο τους είχαν ως βασική επιρροή τους Slayer. Τώρα για τους άλλους δύο (Anthrax/Megadeth) θέλει περισσότερο ψάξιμο το ζήτημα της επιδραστικότητας. Τώρα μου'ρχεται ένα riffάκι των Overkill που είναι φανερά επηρεασμένο από Wake up dead. Το Mad Gone World(λεπτά 1:32-1:54)
Jimmy81 έγραψε: 05 Φεβ 2021, 19:06
Για την επιδραστικότητα θυμάμαι που κάποτε λέγανε τους Testament κοροϊδευτικά "Testallica" λόγω της προσπάθειας του Chuck Billy να μιμηθεί τον τρόπο που τραγουδούσε ο Hetfield (ειδικά στο Practice what you preach). Μερικά riff των Sepultura κυρίως της περιόδου Beneath the Remains/Arise θυμίζουν αρκετά riffs των Metallica.
Όσες μπάντες προσπαθούσαν να κάνουν όλο και πιο ακραίο τον ήχο τους είχαν ως βασική επιρροή τους Slayer. Τώρα για τους άλλους δύο (Anthrax/Megadeth) θέλει περισσότερο ψάξιμο το ζήτημα της επιδραστικότητας. Τώρα μου'ρχεται ένα riffάκι των Overkill που είναι φανερά επηρεασμένο από Wake up dead. Το Mad Gone World(λεπτά 1:32-1:54)
Χωρίς αμφιβολία οι metallica και ο mustaine διαμόρφωσαν την thrash σκηνή με το kill em all.
Οι slayer με το show no mercy δεν δημιούργησαν νέο ήχο, τους venom προσπαθούσαν να μιμηθούν. Ήταν κάτι παραπάνω απο επιρροή.
Οι possessed έκαναν τη διαφορά με το seven churches.
Οι anthrax χωρίς το pr του σκοτ ούτε σε σκούλγουειβ δε θα έπαιζαν.