Έχω περάσει και δαπανήσει άπειρο χρόνο απ'τη ζωή μου, τα τελευταία 12 χρόνια σε φόρα, να τσακώνομαι περί πολιτικών, θρησκευτικών, κοινωνικών πεποιθήσεων, που κάποια στιγμή είπα φτάνει μωρή μαλάκω Πασιφάη. Έκανα το λοιπόν μια γενναία παύση και ένα έχω να πω. Αν και είμαι εδώ ξανά, (διότι ψιλοβαρέθηκα εκτός, η αλήθεια είναι..

), πως ενίοτε η μοναξιά που νιώθουμε όντας στον πραγματικό κόσμο, μας ωθεί, να συντροφεύσουμε τις σκέψεις μας, με άλλους αγνώστους. Προφανώς διότι έτσι , προστατευμένοι απτ'ην ανωνυμία, μπορούμε να βγαλουμε τους ψυχαναγκασμούς μας, τη μαλακία μας, ίσως ένα άλλο πρόσωπο.
Ειλικρινά όμως η ισορροπία είναι λεπτή στο τι θα βγάλεις έστω και σαν περσόνα.
Γεγονός πάντως είναι πως η μικρογραφία της κοινωνίας μας, βρίσκεται εδώ, και σε όλες τις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης.
Ξερω κι εγώ. Τί ψάχνουμε τελικά; Ποιά η γνώμη σας;