Κανόνες Δ. Συζήτησης
Οι πληροφορίες, οι συμβουλές και γενικότερα το υλικό που δημοσιεύεται σε αυτή την ενότητα έχουν αποκλειστικά ενημερωτικό χαρακτήρα και εκφράζουν τις προσωπικές απόψεις των αρχικών συγγραφέων στα πλαίσια της δημόσιας συζήτησης. Σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν επιστημονική ιατρική πληροφόρηση. Το Phorum.com.gr δεν παρέχει ιατρικές συμβουλές, ούτε φέρει ευθύνη για το υλικό που δημοσιεύεται εδώ ή σε άλλη ενότητα της κοινότητας, ή μεταφέρεται ως πληροφορία με τη χρήση προσωπικών μηνυμάτων, e-mail και άλλων τρόπων. Δεν φέρουμε καμία απολύτως ευθύνη για οποιαδήποτε τυχόν σωματική / ψυχική βλάβη λόγω εσφαλμένης πληροφόρησης.Συστήνουμε πάντοτε να συμβουλεύεστε γιατρό για θέματα υγείας.
Η ανάγνωση ή/και η συμμετοχή σας στην παρούσα ενότητα συνεπάγεται ότι συμφωνείτε και αποδέχεστε ανεπιφύλακτα τους παραπάνω όρους.
- Casper - έγραψε: 17 Ιαν 2021, 21:01 Σωστός ο Γέροντας. Έτσι ακριβώς είναι. Η διάκριση είναι η λέξη κλειδί για μένα, έτσι όπως το βλέπω εγώ. Γιατί έπαθα και έμαθα. Μια ζωή σκεφτόμουν πρώτα τα συναισθήματα των άλλων και πρόσεχα την ΚΑΘΕ μου λέξη. Ένα διάστημα που μου είχε στρίψει (οι λόγοι δεν είναι της παρούσης) και επειδή ΗΘΕΛΑ επιτέλους να νιώσω αυτό ακριβώς το συναίσθημα (ότι λέω τα πράγματα με το όνομά τους, έξω από τα δόντια), δεν πρόσεξα τα λόγια μου και έχασα ανθρώπους από δίπλα μου. Πρέπει να σκεφτόμαστε πάντα και τον άνθρωπο που έχουμε απέναντί μας και τι σκεφτόμαστε εμείς ακριβώς, τι νιώθουμε, αν πρέπει να πούμε κάτι, πώς θα το πούμε. Εξαρτάται πάντα από την περίπτωση και τα όρια, τα δικά μας και των άλλων.
έχω παρακολουθήσει ρωσικά για ένα τρίμηνο πριν δύο χρόνια
δεν θυμάμαι ΤΙΠΟΤΑ, κι όμως με παροτρύνουν να τα
προσθέσω στο βιογραφικό!
ΠΟΙΟ ΤΟ ΝΟΗΜΑ, θα είναι σαν να λέω ψέματα ότι ξέρω ρωσικά!
κι όμως, πολλοί το κάνουν απ ό,τι με πληροφορούν και προσπαθούν
να τα μπαλώσουν αν προκύψει θέμα
Οτι έχεις κάνει 3εις μήνες να το βάλεις, απλά μην γράψεις οτι ξέρεις Ρωσικα. Να δείξεις όμως οτι έχεις πάει, το βιογραφικό δεν ειναι μόνο οι ικανότητες, έχει και δυνατότητες μεσα.
Πάνας έγραψε: 17 Ιαν 2021, 20:28
Είναι λάθος να εμπλέκουμε τις αξίες με την θρησκεία γιατί υπάρχουν και άθεοι πλέον και τείνουν να είναι περισσότεροι από τους πιστούς.
Θα εμπλέκουμε κάθε λογής παρανομία με την θρησκεία, εκτός από τις αξίες. Δεν θα μας κατηγορήσουν και για προσηλυτισμό.
Ίσα-ίσα, θα είμαστε και προχώ...
Μα ρε φίλε ανοίχτηκε ένα νήμα στην ψυχολογία και κάποιοι θεώρησαν πνευματικό δικαίωμα το περιεχόμενό του! Κάτι που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, αν κάποιος φυσικά έχει δεχτεί την ανάλογη παιδεία.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ένας χαοτικός τύπος δεν μπορεί να είναι ειλικρινής. Τι λέτε ρε;
Είδα λέει ότι επειδή δεν μπορεί να βάλει σε τάξη τις σκέψεις του. Γι αυτό δεν μπορεί να είναι ειλικρινής. μα η τάξη δεν είναι κάτι επιτηδευμένο; έχει ειλικρίνεια η τάξη και δεν έχει ειλικρίνεια η αταξία;
Δεν είμαι ειλικρινής εγώ;
Βεβαίως είναι και το άλλο θέμα. Ότι χαοτικός σημαίνει αυτός που δεν βάλει σε τάξη τις σκέψεις του. Τι να πω;
Naida έγραψε: 17 Ιαν 2021, 21:06
Αυτό να μη το κάνεις, μπορεί και να εκτεθείς σε μια πιθανή συνέντευξη.
αυτό λέω μπιρμπιλωμου, με τα ψέματα εκτιθέμεθα
ανεπανόρθωτα συνήθως
δεν θα το έκανα
αφού πιάσαμε τις αλήθεις και τις ειλικρίνειες
πείτε του αδιάγνωστου ότι είμαι ψηλό μουνί
Σκεπτικέ, χαοτική είμαι, διεγνωσμένη
Όχι πάντα μωρέ. Καμια φορά το ψέμα αποτρέπει κωλοκαταστασεις ή μπορεί να πηγάζει από άγνοια.
Σου λέει μια φίλη σου πάμε για καφέ; δεν γουστάρεις γιατί την βαριέσαι. Ξέρεις όμως ότι θα την στενοχώρησεις να της πεις σε βαριέμαι. Θα της το πεις;
Χαοτικός έγραψε: 17 Ιαν 2021, 21:17
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ένας χαοτικός τύπος δεν μπορεί να είναι ειλικρινής. Τι λέτε ρε;
Είδα λέει ότι επειδή δεν μπορεί να βάλει σε τάξη τις σκέψεις του. Γι αυτό δεν μπορεί να είναι ειλικρινής. μα η τάξη δεν είναι κάτι επιτηδευμένο; έχει ειλικρίνεια η τάξη και δεν έχει ειλικρίνεια η αταξία;
Δεν είμαι ειλικρινής εγώ;
Βεβαίως είναι και το άλλο θέμα. Ότι χαοτικός σημαίνει αυτός που δεν βάλει σε τάξη τις σκέψεις του. Τι να πω;
Σωστός ο Γέροντας. Έτσι ακριβώς είναι. Η διάκριση είναι η λέξη κλειδί για μένα, έτσι όπως το βλέπω εγώ. Γιατί έπαθα και έμαθα. Μια ζωή σκεφτόμουν πρώτα τα συναισθήματα των άλλων και πρόσεχα την ΚΑΘΕ μου λέξη. Ένα διάστημα που μου είχε στρίψει (οι λόγοι δεν είναι της παρούσης) και επειδή ΗΘΕΛΑ επιτέλους να νιώσω αυτό ακριβώς το συναίσθημα (ότι λέω τα πράγματα με το όνομά τους, έξω από τα δόντια), δεν πρόσεξα τα λόγια μου και έχασα ανθρώπους από δίπλα μου. Πρέπει να σκεφτόμαστε πάντα και τον άνθρωπο που έχουμε απέναντί μας και τι σκεφτόμαστε εμείς ακριβώς, τι νιώθουμε, αν πρέπει να πούμε κάτι, πώς θα το πούμε. Εξαρτάται πάντα από την περίπτωση και τα όρια, τα δικά μας και των άλλων.
