Το όνομα Σπάνης είναι η αρβανίτικη εκδοχή του ονόματος Σπανός (=αυτός που δεν έχει γένια).
Αν θέλετε να ψάξετε την πραγματική κααταγωγή του Γεώργιου Καστριώτη μπορείτε να εξερευνήσετε το παρακάτω κείμενο/επιστολή και άλλα παρόμοια.
Ο Ούγγρος βασιλιάς Matthias Corvinus που είναι ο συγγραφέας της παραπάνω επιστολής γνώριζε και επικοινωνούσε το 1459 με έναν ευγενή των Βαλκανίων ου είχε το όνομα Georgius Ivanovich Marnavich. Αυτόν τον Georgius Ivanovich Marnavich, o Ούγγρος βασιλιάς τον προσφωνεί ως εξής:
“Domini Georgii Ivanovich... Principis Thessalie, Albanie, Dibrae Superioris et Inferioris, Zadrimiae etc, Domini Croyae, Ochridae, Castoriae, Terrae novae etc...” δηλαδή
“Αρχοντα Γεώργιο, [γιό] του Ιβάν (Ιωάννη)... Πρίγκηπα της Θεσσαλίας, της Αλβανίας, της Ανω και Κάτω Δίβρας, της Ζαδρίμας, άρχοντα της Κρούιας, της Οχρίδας, της Καστοριάς, των Νέων Χωρών κ.τ.λ.”.
Ποιός ήταν αυτός ο μυστηριώδης Βαλκάνιος ευγενής, δηλαδή ο Γεώργιος Ιβάνοβιτς (=ο γιός του Ιβαν/Ιωάννη) Μάρναβιτς (Georgius Ivanovich Marnavich) που είχε όλους τους παραπάνω τίτλους; Γιατί είναι σίγουρο πως το 1459, όταν δηλαδή γράφτηκε το παραπάνω κείμενο, ο άρχοντας της Αλβανίας, της Δίβρας, της Ζαδρίμας, της Κρούιας και των άλλων περιοχών που αναφέρονται παραπάνω ήταν ο Γεώργιος Καστριώτης, γιος του Ιβάν (Ιωάννη) Καστριώτη.
Η καταγωγή του Καστριώτη ίσως να μην είναι και τόσο μυστηριώδης. Και η παρουσία τους, ως αφιερωτές στην Σερβική Μονή του Χιλανδαρίου του Αγίου Όρους ίσως να είναι λιγότερο μυστήρια από όσο αρχικά φαίνεται. Αλλά τελικά ίσως να είναι άβολη και για την Αλβανική και την Σερβική ιστοριογραφία.