Πόσο πραγματικός είναι ο κόσμος που ζούμε ?

[anax81]

. Η τάση του ανθρώπου είναι να πλησιάσει το Εν, δηλαδή την ολοκλήρωση της κοινωνίας των όντων αλλά η λογική λειτουργία θέτει φραγμό στη τελική ολοκλήρωση. Αυτό γίνεται δια του λόγου. Ο λόγος καταφεύγει στη κατασκευή ρυθμιστικών ιδεών, οι οποίες δεν έχουν αντίστοιχο αντικείμενο στον κόσμο των αισθήσεων. Αυτές οι ιδέες είναι τρεις, η ψυχή, ο κόσμος και ο θεός.

Ο Καντ ασχολείται με την εμπειρία και με τις a priori κρίσεις . Αλλά ξεχνάει την φαντασία που είναι επίσης πολύτιμη .
Ένας που ούτε βλέπει ούτε ακούει χρησιμοποιεί σε μεγαλύτερο βαθμό την φαντασία του για να επικοινωνήσει με τους άλλους και να εκφράσει πως καταλαβαίνει το περιβάλλον του. Οι "κατηγορίες" του Καντ "ποσότητα" , "τρόπος" έχουν άλλες "διαστάσεις" γι' αυτόν.

Ναι Αλάσκα15++ σωστά. Με τη φαντασία αίρεται η πολλαπλότητα και ατενίζουμε το Εν, η φαντασία είναι το εργαλείο για την επίτευξη της ενότητας που ανάγει την πολλαπλότητα των όντων σε μια ολοκληρωτική σύνθεση η οποία αποτελεί ένα σύστημα αμοιβαίας αλληλεπίδρασης της παγκοσμιότητας των όντων.

Αυτό το κάνει κάθε άνθρωπος με πολύ απλό τρόπο, πώς? γεμίζει την οθόνη της συνειδήσεως με ένα είδωλο που είναι υποκατάστατο του ενός μέσα στη συνείδηση. όταν ερωτευόμαστε λόγου χάρη λέμε ότι ο άλλος είναι ο κόσμος μας. ο άνθρωπος συνεπώς είναι φύσει ειδωλολάτρης. Στη καθημερινή ζωή ο άνθρωπος καταφεύγει στο είδωλο, είτε στον έρωτα, είτε στο ποδόσφαιρο, είτε στη πολιτική, είτε στη θρησκεία, είτε στη τέχνη ανάλογα με το πνευματικό επίπεδο του καθενός. Κατά το Κάντ, αυτή η διαδικασία επιτυγχάνεται με τη λεγόμενη στοχαστική κρίση, που είναι η πλήρωση της οθόνης της συνειδήσεως με ένα μόνο αντικείμενο, που είναι τυχαία παρμένο απο τον αναγκαστικό κόσμο της πολλαπλότητας.

Εδώ να αναφέρω ότι ενότητα υπάρχει στο συλλογικό υποσυνείδητο του Jung. Πως αυτό τεκμηριώνεται? Απο τη μυθολογία! Υπάρχουν ομοιότητες στους κοσμολογικούς μύθους όλων των ανθρώπων, είναι μια a priori ενόραση που επηρεάζει την αντίληψη όλων των λαών και όχι απλή μίμηση. Με τη φαντασία μπορούμε να αντλήσουμε πλούσιο υλικό απο το συλλογικό υποσυνείδητο αλλά δεν το προτείνω γιατί ο ανθρώπινος μηχανισμός δεν είναι φτιαγμένος για τέτοια τολμηρά εγχειρήματα και οδηγείται στη "τρέλα"

[relativer777]

Κάποια στιγμή συνάντησα τον μεγάλο ή μάλλον για να διορθώσω καλύτερα αυτός συνάντησε εμένα Τέλος πάντων κάπως έγινε συναντηθήκαμε πού πώς πότε άγνωστα ξεφεύγουν από την αντίληψη Απλά κάπου κάπως κάποτε συνέβη και αυτό.
Με την περιέργεια ολόκληρου του σύμπαντος ρωτάω κάπως καχύποπτος ώστε εσύ είσαι ο μεγάλος ?
_ θα μπορούσες να με πείς και έτσι Απαντάει.
έως τώρα στους αιώνες κρυμμένος πώς Έτυχε τώρα και έσκασες μύτη σε ένα θνητό ?
όλος έκπληξη, ίσως προσποιητή να μου έπαιζε θέατρο ? θα δούμε στη συνέχεια.
_Εγώ ? για ποιό λόγο να κρυβόμουν ?
_ Που θέλεις να ξέρω εγώ το Ανθρωπάριο? του ανταπαντώ.
Αμέσως στο καπάκι, τον ρωτάω: Τί είσαι ?
_ απλά ΕΙΜΑΙ μου απαντάει με στόμφο και έπαρση.
Αυτό του λέω δεν είναι απάντησή, είναι υπεκφυγή !
Τα πάντα Είναι.
_ Όχι μου απαντάει, μόνο εγώ είμαι.
Πέρα από εμένα τίποτα δεν είναι.
Σιγά λίγο γιατί με μπέρδεψες του λέω και προσπαθώ να ανα συγκροτήσω το μυαλό μου.
Από τον μεγάλο ακούγεται ένα γελάκι ψιθυριστό.
_ Σκέφτομαι: αυτός με γλεντάει για τα καλά !
_ Να σε ρωτήσω κάτι ακόμη μεγάλε ?
_ Κάνει ένα Χμ... και λέει : γιατί κάνεις και τίποτα άλλο ?
Από ερωτήσεις είσαι γεμάτος.
Η ερώτηση μου είναι: Γιατί εμφανίστηκες σ' εμένα και σε αυτή την χρονική στιγμή ?
πάλι αυτό το υποχθόνιο γελάκι !
Αρχίζω να εκνευρίζομαι σιγά σιγά.
Γιατί γελάς? τον ρωτάω.
Γιατί νομίζεις ότι εγώ ήρθα σ' εσένα !
_ Μα αφού σε συνάντησα και βρίσκεσαι εμπρός μου τώρα.
_ Όχι δεν ήρθα εγώ, Εσύ με βρήκες. Εγώ ήμουν είμαι και θα είμαι εδώ.
_ Όταν λες εδώ, που ακριβώς ?
Το εδώ είναι παντού μου λέει με έμφαση !
Πάλι τσαντίλας εγώ, αλλά υπερισχύει η περιέργεια.
_ μεγάλε καπου σε χάνω, του λέω.
Το παντού, δεν μπορεί να βρίσκεται εδώ !
_ Απολύτως λάθος μου απαντά.
Σκέφτομαι: Ρέ το πνεύμα, μου πουλάει πνεύμα.
Αποφασίζω να γίνω ποιό ευθείς.
Πες μου γιατί κάνω λάθος του απαντώ.
_ Τίποτα απλούστερο μου λέει. Εγώ έφτιαξα την μη τοπικότητα !
Η τοπικότητα βρίσκεται εκεί που υπάρχουν συντεταγμένες.
Σημεία αναφοράς. Τα σύμπαντα τα έφτιαξα εκτός τόπου και χρόνου.
Ότι και αν κοιτάξεις στο ορατό, αντιληπτό για εσένα σύμπαν, είναι ψευδαίσθηση.
Κάπου τον έχασα σε κατανόηση.
_ μεγάλε με μπέρδεψες και το μυαλό μου δεν σαλεύει πλέον.
Μπορείς να μου τα επαναλάβεις ποιό απλά ?
Κανένα πρόβλημα, μου απαντά.
Τα μακρινά αστέρια και οι γαλαξίες που μπορείτε να δείτε, είναι ανύπαρκτοι.
έχουν μετακινηθεί λίγα δις έτη φωτός. Οπότε βλέπεται ένα σύμπαν που δεν υπάρχει.
Μια ερώτηση μεγάλε ακόμη, Τελευταία μου λέει αυστηρά.
εντάξει υπόσχομαι και ευθείς τον ρωτάω: μεγάλε, ο κόσμος που μας έβγαλες να ζούμε, είναι πραγματικός ?
πάλι αυτό το σαρδόνιο γελάκι !
_ Εάν σου απαντήσω, θα επιδρασω στην διαφοροποίηση των δεδομένων, των άπειρων συμπάντων. ξεφεύγοντας από το σχέδιό μου. Είναι αντίθετο στο θέλημά μου.
Λέγοντας αυτά ο μεγάλος, ευθείς με τύλιξε ένα πέπλο δυνατού λευκού φωτός.
Έτριψα τα μάτια μου και χασμουρήθηκα.
κοίταξα αριστερά-δεξιά, διαπιστώνοντας ότι βρίσκομαι στο σαλόνι καθισμένος στην πολυθρόνα και μπροστά μου στο τραπεζάκι υπήρχε ο καφές το δοκίμασα και όντως περίεργος Έκαιγε αχνιστός λες και μόλις τον είχα φτιάξει !
σκέφτηκα μάλλον είχα κάποια ονειρική αναλαμπή δευτερόλεπτων που μου φάνηκαν για χρόνια.


Θα μπορούσε κάλλιστα αυτή να ήταν μία αληθινή ιστορία,
ποιός να ξέρει την απάντηση σ'αυτό το ερώτημα ?

[relativer777]

Φίλε tanipteros Καλημέρα.
Διάβασες τίποτα από το παρών νήμα ?

[relativer777]

Τί έγινε παίδες ?
Χάθηκε το ενδιαφέρον ?

[the comet the course the tail]

είπαμε. αν ο κόσμος είναι τόσο-όσο πραγματικός, άλλο τόσο πραγματική είναι και η διαπίστωσή μας. άρα δεν έχει νόημα να το συζητάμε.

[relativer777]

είπαμε. αν ο κόσμος είναι τόσο-όσο πραγματικός, άλλο τόσο πραγματική είναι και η διαπίστωσή μας. άρα δεν έχει νόημα να το συζητάμε.

Έχω άλλη γνώμη.
Η συζήτηση διευρύνει τον πνευματικό μας ορίζοντα.

[Λοξίας]

Ας πούμε ότι δεν είναι τόσο πραγματικός...παρά μόνον κατά το δοκούν.
Ότι είναι, δηλαδή, μια ψευδαίσθηση του καθενός, ο οποίος αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα υποκειμενικά.
Όπως πολλοί ισχυρίζονται. Επιστήμονες και μη. Με λίγα λόγια, ότι δεν υπάρχει αντικειμενική πραγματικότητα.
Μπορούμε να το ελέγξουμε αυτό; Για να το κάνουμε, πρέπει πρώτα να ορίσουμε τι συνιστά αντικειμενική και τι υποκειμενική πραγματικότητα.
Έχουμε την δυνατότητα;

Για παράδειγμα:
Μπροστά σε εκατομμύρια μάτια, φυτεύω δέκα σφαίρες στο κεφάλι ενός ζώου.
Το ζώο πέφτει νεκρό, αφού το κεφάλι του γίνεται κόσκινο.
Και αυτό το διαπιστώνουν εκατομμύρια μάτια. Το βιώνουν εκατομμύρια άνθρωποι.
Αυτό συνιστά αντικειμενική πραγματικότητα ή όχι;
Στην προκειμένη περίπτωση, υπάρχει πιθανότητα κάποιος από τα εκατομμύρια των ανθρώπων να έχει μια πραγματικότητα διαφορετική από των υπολοίπων; Μια υποκειμενική πραγματικοτητα, όπου δεν συνέβει ποτέ το γεγονός; Έχει συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο;

Έχει συμβεί να έχει υπάρξει άνθρωπος που στην δική του υποκειμενική πραγματικότητα ο Τζον Κένεντι τελείωσε την θητεία του σαν πρόεδρος των ΗΠΑ, χωρίς να έχει δολοφονηθεί;
Και αυτός ο άνθρωπος να ζει μαζί μας και να βιώνει την υπόλοιπη πραγματικότητα όπως οι άλλοι;

[Chris31]

Είναι πραγματικός όσο πραγματική είναι η φαντασίωση της βόκας του τάπα πως είμαστε στον εμφύλιο. Με paintgun markers όμως που παίζουν στα λιβάδια, το πολύ να καταφέρουν αν σε πετύχουν να σου βρωμίσουν τη μούρη.

[Bazoomba]

Ας πούμε ότι δεν είναι τόσο πραγματικός...παρά μόνον κατά το δοκούν.
Ότι είναι, δηλαδή, μια ψευδαίσθηση του καθενός, ο οποίος αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα υποκειμενικά.
Όπως πολλοί ισχυρίζονται. Επιστήμονες και μη. Με λίγα λόγια, ότι δεν υπάρχει αντικειμενική πραγματικότητα.
Μπορούμε να το ελέγξουμε αυτό; Για να το κάνουμε, πρέπει πρώτα να ορίσουμε τι συνιστά αντικειμενική και τι υποκειμενική πραγματικότητα.
Έχουμε την δυνατότητα;

Για παράδειγμα:
Μπροστά σε εκατομμύρια μάτια, φυτεύω δέκα σφαίρες στο κεφάλι ενός ζώου.
Το ζώο πέφτει νεκρό, αφού το κεφάλι του γίνεται κόσκινο.
Και αυτό το διαπιστώνουν εκατομμύρια μάτια. Το βιώνουν εκατομμύρια άνθρωποι.
Αυτό συνιστά αντικειμενική πραγματικότητα ή όχι;
Στην προκειμένη περίπτωση, υπάρχει πιθανότητα κάποιος από τα εκατομμύρια των ανθρώπων να έχει μια πραγματικότητα διαφορετική από των υπολοίπων; Μια υποκειμενική πραγματικοτητα, όπου δεν συνέβει ποτέ το γεγονός; Έχει συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο;

Έχει συμβεί να έχει υπάρξει άνθρωπος που στην δική του υποκειμενική πραγματικότητα ο Τζον Κένεντι τελείωσε την θητεία του σαν πρόεδρος των ΗΠΑ, χωρίς να έχει δολοφονηθεί;
Και αυτός ο άνθρωπος να ζει μαζί μας και να βιώνει την υπόλοιπη πραγματικότητα όπως οι άλλοι;

Στην προκειμενη υποθεση, προυποτιθεται οτι το ζωο,οι σφαιρες, το οπλο,οι ανθρωποι ακομα και το κουοτ μου ειναι επισης αποκυημα της σκεψης σου.

Δεν υπαρχει τροπος να διερευνησεις διαλεκτικα ενα τετοιο ερωτημα.
Προχωρας παρακατω, γιατι οπως ειπωθηκε δεν εχει νοημα

[relativer777]

Ας πούμε ότι δεν είναι τόσο πραγματικός...παρά μόνον κατά το δοκούν.
Ότι είναι, δηλαδή, μια ψευδαίσθηση του καθενός, ο οποίος αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα υποκειμενικά.
Όπως πολλοί ισχυρίζονται. Επιστήμονες και μη. Με λίγα λόγια, ότι δεν υπάρχει αντικειμενική πραγματικότητα.
Μπορούμε να το ελέγξουμε αυτό; Για να το κάνουμε, πρέπει πρώτα να ορίσουμε τι συνιστά αντικειμενική και τι υποκειμενική πραγματικότητα.
Έχουμε την δυνατότητα;

Για παράδειγμα:
Μπροστά σε εκατομμύρια μάτια, φυτεύω δέκα σφαίρες στο κεφάλι ενός ζώου.
Το ζώο πέφτει νεκρό, αφού το κεφάλι του γίνεται κόσκινο.
Και αυτό το διαπιστώνουν εκατομμύρια μάτια. Το βιώνουν εκατομμύρια άνθρωποι.
Αυτό συνιστά αντικειμενική πραγματικότητα ή όχι;
Στην προκειμένη περίπτωση, υπάρχει πιθανότητα κάποιος από τα εκατομμύρια των ανθρώπων να έχει μια πραγματικότητα διαφορετική από των υπολοίπων; Μια υποκειμενική πραγματικοτητα, όπου δεν συνέβει ποτέ το γεγονός; Έχει συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο;

Έχει συμβεί να έχει υπάρξει άνθρωπος που στην δική του υποκειμενική πραγματικότητα ο Τζον Κένεντι τελείωσε την θητεία του σαν πρόεδρος των ΗΠΑ, χωρίς να έχει δολοφονηθεί;
Και αυτός ο άνθρωπος να ζει μαζί μας και να βιώνει την υπόλοιπη πραγματικότητα όπως οι άλλοι;

Στην προκειμενη υποθεση, προυποτιθεται οτι το ζωο,οι σφαιρες, το οπλο,οι ανθρωποι ακομα και το κουοτ μου ειναι επισης αποκυημα της σκεψης σου.

Δεν υπαρχει τροπος να διερευνησεις διαλεκτικα ενα τετοιο ερωτημα.
Προχωρας παρακατω, γιατι οπως ειπωθηκε δεν εχει νοημα

Χμ... κάπως έτσι έχουν τα πράγματα, αλλά είναι πολύ πιο σύνθετα από την υπόθεση που έκανε ο Λοξίας και που υπεραπλούστευσες Εσύ.
Τα παραδείγματα είναι άτοπα, διότι εάν κάποιος από εμάς, αντιλαμβάνονταν διαφορετικά τα βιώματα της αντιληπτή πραγματικότητας, θα άλλαζε αυτομάτως ολόκληρη η ανθρώπινη Ιστορία, και θα διαφοροποιούσε τα δεδομένα των πληροφοριών που είναι καταχωρημένα στα σύμπαντα. Διότι τα σύμπαντα είναι διασυνδεδεμένα μεταξύ τους και αλληλοεπηρεάζονται. Τα παντα αποτελούν μια συνολική ενότητα. Όλο αυτο είναι που αποκαλούμε δημιουργό Θεό.
Πιό πάνω έγραψα μία ιστοριούλα, για να γίνει κατανοητή η πραγματικότιτα που ζούμε.
Δεν την Διάβασε κανένας ???

Την επαναλαμβάνω ως απάντηση σ' εσένα και τον φίλο, Λοξία. Απλά διαβάστε το !!!


Κάποια στιγμή συνάντησα τον μεγάλο ή μάλλον για να διορθώσω καλύτερα αυτός συνάντησε εμένα Τέλος πάντων κάπως έγινε συναντηθήκαμε πού πώς πότε άγνωστα ξεφεύγουν από την αντίληψη Απλά κάπου κάπως κάποτε συνέβη και αυτό.
Με την περιέργεια ολόκληρου του σύμπαντος ρωτάω κάπως καχύποπτος ώστε εσύ είσαι ο μεγάλος ?
_ θα μπορούσες να με πείς και έτσι Απαντάει.
έως τώρα στους αιώνες κρυμμένος πώς Έτυχε τώρα και έσκασες μύτη σε ένα θνητό ?
όλος έκπληξη, ίσως προσποιητή να μου έπαιζε θέατρο ? θα δούμε στη συνέχεια.
_Εγώ ? για ποιό λόγο να κρυβόμουν ?
_ Που θέλεις να ξέρω εγώ το Ανθρωπάριο? του ανταπαντώ.
Αμέσως στο καπάκι, τον ρωτάω: Τί είσαι ?
_ απλά ΕΙΜΑΙ μου απαντάει με στόμφο και έπαρση.
Αυτό του λέω δεν είναι απάντησή, είναι υπεκφυγή !
Τα πάντα Είναι.
_ Όχι μου απαντάει, μόνο εγώ είμαι.
Πέρα από εμένα τίποτα δεν είναι.
Σιγά λίγο γιατί με μπέρδεψες του λέω και προσπαθώ να ανα συγκροτήσω το μυαλό μου.
Από τον μεγάλο ακούγεται ένα γελάκι ψιθυριστό.
_ Σκέφτομαι: αυτός με γλεντάει για τα καλά !
_ Να σε ρωτήσω κάτι ακόμη μεγάλε ?
_ Κάνει ένα Χμ... και λέει : γιατί κάνεις και τίποτα άλλο ?
Από ερωτήσεις είσαι γεμάτος.
Η ερώτηση μου είναι: Γιατί εμφανίστηκες σ' εμένα και σε αυτή την χρονική στιγμή ?
πάλι αυτό το υποχθόνιο γελάκι !
Αρχίζω να εκνευρίζομαι σιγά σιγά.
Γιατί γελάς? τον ρωτάω.
Γιατί νομίζεις ότι εγώ ήρθα σ' εσένα !
_ Μα αφού σε συνάντησα και βρίσκεσαι εμπρός μου τώρα.
_ Όχι δεν ήρθα εγώ, Εσύ με βρήκες. Εγώ ήμουν είμαι και θα είμαι εδώ.
_ Όταν λες εδώ, που ακριβώς ?
Το εδώ είναι παντού μου λέει με έμφαση !
Πάλι τσαντίλας εγώ, αλλά υπερισχύει η περιέργεια.
_ μεγάλε καπου σε χάνω, του λέω.
Το παντού, δεν μπορεί να βρίσκεται εδώ !
_ Απολύτως λάθος μου απαντά.
Σκέφτομαι: Ρέ το πνεύμα, μου πουλάει πνεύμα.
Αποφασίζω να γίνω ποιό ευθείς.
Πες μου γιατί κάνω λάθος του απαντώ.
_ Τίποτα απλούστερο μου λέει. Εγώ έφτιαξα την μη τοπικότητα !
Η τοπικότητα βρίσκεται εκεί που υπάρχουν συντεταγμένες.
Σημεία αναφοράς. Τα σύμπαντα τα έφτιαξα εκτός τόπου και χρόνου.
Ότι και αν κοιτάξεις στο ορατό, αντιληπτό για εσένα σύμπαν, είναι ψευδαίσθηση.
Κάπου τον έχασα σε κατανόηση.
_ μεγάλε με μπέρδεψες και το μυαλό μου δεν σαλεύει πλέον.
Μπορείς να μου τα επαναλάβεις ποιό απλά ?
Κανένα πρόβλημα, μου απαντά.
Τα μακρινά αστέρια και οι γαλαξίες που μπορείτε να δείτε, είναι ανύπαρκτοι.
έχουν μετακινηθεί λίγα δις έτη φωτός. Οπότε βλέπεται ένα σύμπαν που δεν υπάρχει.
Μια ερώτηση μεγάλε ακόμη, Τελευταία μου λέει αυστηρά.
εντάξει υπόσχομαι και ευθείς τον ρωτάω: μεγάλε, ο κόσμος που μας έβγαλες να ζούμε, είναι πραγματικός ?
πάλι αυτό το σαρδόνιο γελάκι !
_ Εάν σου απαντήσω, θα επιδρασω στην διαφοροποίηση των δεδομένων, των άπειρων συμπάντων. ξεφεύγοντας από το σχέδιό μου. Είναι αντίθετο στο θέλημά μου.
Λέγοντας αυτά ο μεγάλος, ευθείς με τύλιξε ένα πέπλο δυνατού λευκού φωτός.
Έτριψα τα μάτια μου και χασμουρήθηκα.
κοίταξα αριστερά-δεξιά, διαπιστώνοντας ότι βρίσκομαι στο σαλόνι καθισμένος στην πολυθρόνα και μπροστά μου στο τραπεζάκι υπήρχε ο καφές το δοκίμασα και όντως περίεργος Έκαιγε αχνιστός λες και μόλις τον είχα φτιάξει !
σκέφτηκα μάλλον είχα κάποια ονειρική αναλαμπή δευτερόλεπτων που μου φάνηκαν για χρόνια.


Θα μπορούσε κάλλιστα αυτή να ήταν μία αληθινή ιστορία,
ποιός να ξέρει την απάντηση σ'αυτό το ερώτημα ?

[anax81]

Ας πούμε ότι δεν είναι τόσο πραγματικός...παρά μόνον κατά το δοκούν.
Ότι είναι, δηλαδή, μια ψευδαίσθηση του καθενός, ο οποίος αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα υποκειμενικά.
Όπως πολλοί ισχυρίζονται. Επιστήμονες και μη. Με λίγα λόγια, ότι δεν υπάρχει αντικειμενική πραγματικότητα.
Μπορούμε να το ελέγξουμε αυτό; Για να το κάνουμε, πρέπει πρώτα να ορίσουμε τι συνιστά αντικειμενική και τι υποκειμενική πραγματικότητα.
Έχουμε την δυνατότητα;

Για παράδειγμα:
Μπροστά σε εκατομμύρια μάτια, φυτεύω δέκα σφαίρες στο κεφάλι ενός ζώου.
Το ζώο πέφτει νεκρό, αφού το κεφάλι του γίνεται κόσκινο.
Και αυτό το διαπιστώνουν εκατομμύρια μάτια. Το βιώνουν εκατομμύρια άνθρωποι.
Αυτό συνιστά αντικειμενική πραγματικότητα ή όχι;
Στην προκειμένη περίπτωση, υπάρχει πιθανότητα κάποιος από τα εκατομμύρια των ανθρώπων να έχει μια πραγματικότητα διαφορετική από των υπολοίπων; Μια υποκειμενική πραγματικοτητα, όπου δεν συνέβει ποτέ το γεγονός; Έχει συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο;

Έχει συμβεί να έχει υπάρξει άνθρωπος που στην δική του υποκειμενική πραγματικότητα ο Τζον Κένεντι τελείωσε την θητεία του σαν πρόεδρος των ΗΠΑ, χωρίς να έχει δολοφονηθεί;
Και αυτός ο άνθρωπος να ζει μαζί μας και να βιώνει την υπόλοιπη πραγματικότητα όπως οι άλλοι;

Στην προκειμενη υποθεση, προυποτιθεται οτι το ζωο,οι σφαιρες, το οπλο,οι ανθρωποι ακομα και το κουοτ μου ειναι επισης αποκυημα της σκεψης σου.

Δεν υπαρχει τροπος να διερευνησεις διαλεκτικα ενα τετοιο ερωτημα.
Προχωρας παρακατω, γιατι οπως ειπωθηκε δεν εχει νοημα

Χμ... κάπως έτσι έχουν τα πράγματα, αλλά είναι πολύ πιο σύνθετα από την υπόθεση που έκανε ο Λοξίας και που υπεραπλούστευσες Εσύ.
Τα παραδείγματα είναι άτοπα, διότι εάν κάποιος από εμάς, αντιλαμβάνονταν διαφορετικά τα βιώματα της αντιληπτή πραγματικότητας, θα άλλαζε αυτομάτως ολόκληρη η ανθρώπινη Ιστορία, και θα διαφοροποιούσε τα δεδομένα των πληροφοριών που είναι καταχωρημένα στα σύμπαντα. Διότι τα σύμπαντα είναι διασυνδεδεμένα μεταξύ τους και αλληλοεπηρεάζονται. Τα παντα αποτελούν μια συνολική ενότητα. Όλο αυτο είναι που αποκαλούμε δημιουργό Θεό.
Πιό πάνω έγραψα μία ιστοριούλα, για να γίνει κατανοητή η πραγματικότιτα που ζούμε.
Δεν την Διάβασε κανένας ???

Βρε relativer εγώ το κείμενο το κατάλαβα ως μια σύνοψη αυτών που γράφηκαν έως τώρα
Σε καταλαβαίνω όμως, νιώθεις πραγματικά μια θλίψη όταν καταβάλεις μια προσπάθεια διανοητική και διαπιστώνεις ότι απλά χτυπάς στου κουφού την πόρτα

Ωστόσο απο τη πλευρά μου δεν κατανόησα ποιο είναι το ερώτημα και τι είδους απάντηση περιμένεις. πρέπει να κάψω πολλά εγκεφαλικά κύτταρα για να καταλάβω σορρυ

[relativer777]

Φιλε μου anax81 γιά σου.
Όχι δεν είναι μία σύνοψη των ανωτέρω γραφομένων.
Είναι απλά το αναπάντητο στους αιώνες φιλοσοφικό ερώτημα για το τι είναι η ζωή που ζούμε.
Αυτό μάλλον που σου ξέφυγε και εσένα είναι ότι: Ναί μέν ξεκινάω το νήμα με την ερώτηση αλλά με το τελευταίο κείμενο δίνω και την πιθανότερη εξήγηση του όλου προβληματισμού, μία πιθανή δυνατότητα, ως απάντηση. Όστε να αποφευχθεί να κάψει καποιος
εγκεφαλικά κύτταρα. Απλά έδωσα τροφή για σκέψη.
Αυτό έπρεπε να είχε γίνει ευθείς κατανοητό, μιάς και το θέμα βρίσκεται στην ενότητα, Φιλοσοφία.
Έγινα αντιληπτός ή όχι ακόμη ?
Εάν ξαναδιαβάσεις την μικρή ιστοριούλα, και δώσεις προσοχή στους λίγους διαλόγους θα έχεις λάβει της απαντήσεις, τις οποίες εσύ νομισες ότι ψάχνω.

[Antares]

Τα πολλαπλά σύμπαντα δεν έχει αποδειχθεί ότι υπάρχουν. Το ότι βλέπουμε μέρος του σύμπαντος και αυτό όχι με την πραγματική του μορφή, προκύπτει από τις μέχρι στιγμής θεωρίες της φυσικής. Υπάρχουν και άλλες θεωρίες κοσμολογίας. Ενδιαφέρον το πεδίο, ένας που ασχολείται θα μπορούσε να διευκρινίσει αρκετά πράγματα. Αλλά το ερώτημα παραμένει όσες πρόοδοι και αν γίνουν στην φυσική.

[relativer777]

Τα πολλαπλά σύμπαντα δεν έχει αποδειχθεί ότι υπάρχουν. Το ότι βλέπουμε μέρος του σύμπαντος και αυτό όχι με την πραγματική του μορφή, προκύπτει από τις μέχρι στιγμής θεωρίες της φυσικής. Υπάρχουν και άλλες θεωρίες κοσμολογίας. Ενδιαφέρον το πεδίο, ένας που ασχολείται θα μπορούσε να διευκρινίσει αρκετά πράγματα. Αλλά το ερώτημα παραμένει όσες πρόοδοι και αν γίνουν στην φυσική.

Για άλλους δεν έχουν αποδειχθεί. Για εμένα έχουν.
Και όχι μόνο αυτά, βιώματα που ανήκουν στη σφαίρα του μεταφυσικού.
Σποραδικά τα έχουν γράψει αρκετοί κατά βάση.Το πρόβλημα είναι στο θέμα αντίληψης. Αυτό που ακούει η διαβάζει κάποιος, κατά πόσο μπορεί να δεχθεί ότι είναι πραγματικά και αληθινά.
Η προσπάθεια μετάδοσης της γνώσης, είναι από τα δυσκολότερα εγχειρήματα, διότι τα μυαλά είναι κλειστά σε αυτού του είδους αλήθειες της πραγματικότητας. Όπως είπε και ο anax81, φωνή βοώντος εν τη ερήμω.

[anax81]

Φιλε μου anax81 γιά σου.
Όχι δεν είναι μία σύνοψη των ανωτέρω γραφομένων.
Είναι απλά το αναπάντητο στους αιώνες φιλοσοφικό ερώτημα για το τι είναι η ζωή που ζούμε.
Αυτό μάλλον που σου ξέφυγε και εσένα είναι ότι: Ναί μέν ξεκινάω το νήμα με την ερώτηση αλλά με το τελευταίο κείμενο δίνω και την πιθανότερη εξήγηση του όλου προβληματισμού ως μία πιθανή δυνατότητα, ως απάντηση. Όστε να αποφευχθεί να κάψει καποιος
εγκεφαλικά κύτταρα. Απλά έδωσα τροφή για σκέψη.
Αυτό έπρεπε να είχε γίνει ευθείς κατανοητό, μιάς και το θέμα βρίσκεται στην ενότητα, Φιλοσοφία.
Έγινα αντιληπτός ή όχι ακόμη ?

Εγώ μίλησα για σύνοψη καθώς κατά τη γνώμη μου τεκμηριώθηκε ότι ο κόσμος, όπως τον βιώνουμε, δεν είναι πραγματικός. ο κόσμος είναι το είδωλο, κακέκτυπο ενός τέλειου νοητού κόσμου -που όπως είπα σε ένα ποστ μπορεί και αυτός να έχει πολλές εκδοχές, μετουσιωμένος σε παράλληλα σύμπαντα βάσει των εξελίξεων της σύγχρονης φυσικής.- όπως και να έχει τεκμηριώθηκε ότι τον κόσμο μας δεν τον αντιλαμβανόμαστε στην ολότητά του καθώς λόγω της φύσης μας πελαγοδρομούμε στον κόσμο της πολλαπλότητας και πασχίζουμε μετά να υπερβούμε τους περιορισμούς που θέτει ο ανθρώπινος μηχανισμός αξιοποιώντας εργαλεία απο τη σφαίρα του συναισθήματος ώστε να ενατενίσουμε το εν.

Δεν ξέρω αν σφάλλω. το αντιλήφθηκα σωστά το κείμενο ή όχι? Μπορεί να είμαι επηρεασμένος απο τη δική μου οπτική και να το προσέγγισα με τους δικούς μου παραμορφωτικούς φακούς