Καυτ(ερ)ή παρέα

[Βλήμα]

Τον καιρό της καραντίνας, ενώ περιμένω να μου απαντήσουν σε βιογραφικά, κάθομαι και φαντασιώνομαι πράγματα. Κάποια από αυτά αναρωτιέμαι πόσο ρεαλιστικά θα μπορούσαν να είναι. Για παράδειγμα:

Μ' αρέσουν τα καφτερά. Μ' αρέσει να τα καλλιεργώ και να τα τρώω. Έχω πάρει σπόρους από το εξωτερικό κι έχω καλλιεργήσει πιπεριές που δεν υπάρχουν στην Ελληνική αγορά, τόσο μ' αρέσουν.

Μ' αρέσει και να μαγειρεύω.

Όμως, κάποια απ' τ' άτομα που τρώνε από αυτά που μαγειρεύω, έχουν προβλήματα με την κοιλιά τους, με το στομάχι τους, με τον κώλο τους... Δεν μπορώ να κάνω ούτε λίγο καυτερά πράγματα. Αν τα έκανα και τόσο καυτερά ώστε να μου αρέσουν, παίζει να μου έκανε όλη η οικογένεια μήνυση. Σκέφτηκα λοιπόν πόσο ωραίος θα ήταν ένας σύλλογος από παρομοίως διεστραμμένους μ' εμένα ανθρώπους που θα αντάλλασσαν γνώσεις για τρόπο καλλιέργειας, σπόρους και κυρίως θα μαγείρευαν για να τα φάνε μεταξύ τους. Εφόσον τρως από το φαΐ του συγκεκριμένου συλλόγου, να ξες ότι θα αναστενάξουν οι καμπινέδες. Δεν θα ήθελα όμως να καλώ σπίτι μου ανθρώπους που το μόνο κοινό μας είναι η αγάπη στα καυτερά, ούτε και να είμαι ο μοναδικός που θα πληρώνει τα λειτουργικά έξοδα.

Ποιο θα έπρεπε να είναι το πρώτο βήμα να δημιουργηθεί ένας τέτοιος σύλλογος;

[Γενιά της Αγαμίας]

Δεν θα ήθελα όμως να καλώ σπίτι μου ανθρώπους που το μόνο κοινό μας είναι η αγάπη στα καυτερά

οκ

Ποιο θα έπρεπε να είναι το πρώτο βήμα να δημιουργηθεί ένας τέτοιος σύλλογος;

να επιστρέψεις στο φόρουμ