Πόσο πραγματικός είναι ο κόσμος που ζούμε ?

[ksk]

Κι εδω, μετά απο αυτόν τον ωραίο διάλογο με την memberlist.php?mode=viewprofile&u=249 ,ταιριάζει η υπογραφή σου
Η ζωη ειναι ωραία γι αυτούς που ξέρουν να την ομορφαίνουν.

[relativer777]

Κι εδω, μετά απο αυτόν τον ωραίο διάλογο με την memberlist.php?mode=viewprofile&u=249 ,ταιριάζει η υπογραφή σου
Η ζωη ειναι ωραία γι αυτούς που ξέρουν να την ομορφαίνουν.

Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ.
Η ζωή από μόνη της δεν είναι ωραία ή άσχημη.
Ο Άνθρωπος την διαμορφώνει.
Για να είναι ωραία ή ζωή σου πρέπει να την ομορφαίνεις ώστε να απολαμβάνεις τις όμορφες στιγμές της. Άλλωστε η διάρκεια της ζωής είναι πολύ μικρή για να μη προσπαθείς να βιώσεις όσο το δυνατόν
Περισσότερες ωραίες στιγμές της.

[relativer777]

Για να κατανοήσουμε τα παιχνίδια που πιέζει το μυαλό με την πραγματικότητα.
Κάνετε εκτύπωση την εικόνα.
Ακουμπήστε την μύτη σας στο κέντρο της σελίδας
Απομακρύνετε σιγά σιγά την εικόνα.
Έτσι θα δείτε την πραγματική εικόνα.









Πώς τα βλέπεις ?
Μας παίζει παιχνίδια ο εγκέφαλος !!!

[the comet the course the tail]

Κι εδω, μετά απο αυτόν τον ωραίο διάλογο με την memberlist.php?mode=viewprofile&u=249 ,ταιριάζει η υπογραφή σου
Η ζωη ειναι ωραία γι αυτούς που ξέρουν να την ομορφαίνουν.

όλο κοπλιμέντα είσαι με τον Λοξία και τον relativer777....

[relativer777]

Κι εδω, μετά απο αυτόν τον ωραίο διάλογο με την memberlist.php?mode=viewprofile&u=249 ,ταιριάζει η υπογραφή σου
Η ζωη ειναι ωραία γι αυτούς που ξέρουν να την ομορφαίνουν.

όλο κοπλιμέντα είσαι με τον Λοξία και τον relativer777....

Απλά οι άνθρωποι του πνεύματος αναγνωρίζονται μεταξύ τους.
Μήπως, λέω... Μήπως ζηλίτσες ?
Όλοι μας έχουμε συμπάθεια σε κάποια μέλη.
Εάν αρχίσουμε να γράφουμε στο νήμα, περί ανέμων και υδάτων, σίγουρα θα μας συμπαθήσεις

[the comet the course the tail]

Κι εδω, μετά απο αυτόν τον ωραίο διάλογο με την memberlist.php?mode=viewprofile&u=249 ,ταιριάζει η υπογραφή σου
Η ζωη ειναι ωραία γι αυτούς που ξέρουν να την ομορφαίνουν.

όλο κοπλιμέντα είσαι με τον Λοξία και τον relativer777....

Απλά οι άνθρωποι του πνεύματος αναγνωρίζονται μεταξύ τους.
Μήπως, λέω... Μήπως ζηλίτσες ?
Όλοι μας έχουμε συμπάθεια σε κάποια μέλη.

εμένα δεν μου έχει πει μια καλή κουβέντα.
ούτε μια φορά

[relativer777]

όλο κοπλιμέντα είσαι με τον Λοξία και τον relativer777....

Απλά οι άνθρωποι του πνεύματος αναγνωρίζονται μεταξύ τους.
Μήπως, λέω... Μήπως ζηλίτσες ?
Όλοι μας έχουμε συμπάθεια σε κάποια μέλη.

εμένα δεν μου έχει πει μια καλή κουβέντα.
ούτε μια φορά

Υποψιάζομαι ότι δεν έχετε συζητήσει αρκετά.
Πάντως εμένα μου είσαι συμπαθής, από τον τρόπο γραφής σου, παρ ότι έχουμε προφανώς διαφορετικά ενδιαφέροντα και επισκεπτόμαστε διαφορετικά νήματα.
Χωρίς να θέλω να γίνω αδιάκριτος ποιό είναι το φύλλο σου ?
Για την θεματολογία του νήματος, δεν είπες ουδέν.
Θα με ενδιέφερε η γνώμη σου.
Και εάν γράψεις κάτι καλό, θα σε αποθεώσω !

[relativer777]

Σε αυτή την εικόνα, υπάρχει κάτι το παράξενο.
Αυτό είναι, ότι από το φύλλο λείπει στο επάνω τμήμα ένα τρίγωνο κομμάτι.
Το ενεργειακό, δεν το αναγνωρίζει ως ελλιπή, διότι η ενέργεια υπάρχει και στο τμήμα που λείπει !

[relativer777]

[
url=https://postimages.org/][/url]

Αυτή είναι η ενέργεια ανθρώπου, από φωτογραφία
Κίρλιαν.

[relativer777]

[axilmar]

Εσύ ως τι υπάρχεις, που μπορείς να διαμορφώσεις γνώμη ως προς το τι άλλο υπάρχει και δεν υπάρχει; Αυτό είναι το ζητούμενο στο θέμα.

Ως λογικο ον. Με βαση την Λογικη μιλω.

[Antares]

Εσύ ως τι υπάρχεις, που μπορείς να διαμορφώσεις γνώμη ως προς το τι άλλο υπάρχει και δεν υπάρχει; Αυτό είναι το ζητούμενο στο θέμα.

Ως λογικο ον. Με βαση την Λογικη μιλω.

Η λογική φαίνεται καλύτερα στην θεμελίωση των μαθηματικών και μετά της φυσικής. Η φυσική γίνεται περισσότερο μαθηματικοποιημένη και φαίνεται ότι ισχύουν περίεργα πράγματα για τον μικρόκοσμο και τον μακρόκοσμο. Δεν αποκλείει δηλαδή τα όσα συζητούνται σε αυτό το θέμα.

[anax81]

Ας το προσεγγίσουμε το θέμα απο τη πλευρά της φιλοσοφίας

ο Καντ λέει ότι

α. Αυτό που ξέρω πράγματι είναι μια αναπαράσταση του αντικειμένου - πομπού
β. Το πράγμα καθευατό του αντικειμένου που δίδεται μου είναι παντελώς άγνωστο
γ. Η αναπαράσταση του αντικειμένου συντίθεται απο τα εφόδια του μυαλού μου
δ. Επειδή τα ίδια εφόδια στο μυαλό μου κάνουν πάντα τις ίδιες συνθέσεις, τούτο αποτελεί την εξήγηση σταθερότητας στην επιστήμη. Διότι όλοι οι άνθρωποι κάνουν αναγκαστικά τις ίδιες συνθέσεις. Έτσι μπορούμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας.

Τα εφόδια με τα οποία η ανθρώπινη νόηση πλάθει την εμπειρία, είναι a priori στοιχεία της ανθρώπινης νοήσεως, εφόδια του μυαλού μας που δεν προέρχονται από την εμπειρία. Αυτά τα εφόδια διακρίνονται σε κατηγορίες που είναι παρούσες σε οποιαδήποτε μορφή σκέψεως.

οι κατηγορίες αυτές είναι

ποσότης: Ενότης, Πολλότης, ολότης : η ολότητα είναι η ενότητα της πολλότητας. είναι η έκταση στο χώρο

Ποιότης: Πραγματικό, άρνησις, πέρας : ο περιορισμός (το πέρας) είναι η άρνηση του τιθέμενου ως πραγματικού. Η άρνηση του πραγματικού δίδει το όριο, τον περιορισμό.

Σχέσεις: Ουσία-συμβεβηκός, αιτιότης, κοινωνία: Η κοινωνία είναι η αιτιότης μεταξύ των υποκειμένων. Η αιτιότης των υποκειμένων δίνει την κοινωνία των όντων

Τρόπος: Δυνατότης, ύπαρξης, αναγκαιότης: Η ανάγκη είναι η ύπαρξη της δυνατότητος.

a priori στο μυαλό μας επίσης είναι ο χώρος, αυτό που κείται ως υπόβαθρο, η οθόνη της συνειδήσεως στην οποία τίθεται το εκάστοτε ον με την επιβολή του πέρατος και ο χρόνος που τον νοούμε αν τον σύρουμε στο χώρο

οι κατηγορίες αλληλοεπιδρούν τόσο μεταξύ τους όσο και με τον χώρο και τον χρόνο. Η ενότης τίθεται ως εκτατικό μέγεθος που καλύπτει ολόκληρη την οθόνη της συνειδήσεως. Εφόσον παρεμβάλλεται κάτι με εντατικό μέγεθος, τίθεται ενώπιον μας το ον ως πραγματικό. η ολότης της κατηγορίας της ποσότητας δεν μπορεί να γίνει πολλότης χωρίς την παρεμβολή του πέρατος, της κατηγορίας της ποιότητας. Το όν που ετέθη χωρίζεται απο τα άλλα με το όριο που θέτει το πέρας. Το πέρας τίθεται απο τη νόηση ώστε η ενότης να γίνει πολλαπλότης. Έτσι τα όντα εμφανίζονται ως διαυγή και χωριστά αλλά το πέρας κατακερματίζει το όλον.

Άρα

ο κόσμος μας φαίνεται ως έχει επειδή το λογικό μας παρέλαβε κάτι που δίδεται, δηλαδή έναν άγνωστο Χ και με την χρήση των εφοδίων το μυαλό το μετασχηματίζει και το παρουσιάζει ως παράσταση. Ο κόσμος οπότε είναι ένα φαινόμενο, δεν είναι το πράγμα καθεαυτό. Συνεπώς υπάρχει μια άβυσσος που χωρίζει την ανθρώπινη γνώση απο την υπέρτατη πραγματικότητα. Υπάρχουν πράγματα που δεν υπόκεινται στη λειτουργία της λογικής. Υπάρχει ένας a priori περιορισμός του ανθρώπινου λογικού. Τα εφόδια του μυαλού δεν έχουν εφαρμογή παρά μόνο στην επεξεργασία των φαινομένων του κόσμου των 5 αισθήσεων.

Άρα για τον Καντ η πραγματικότητα είναι τελείως απρόσιτη για τον άνθρωπο. Οι άνθρωποι κατασκευάζουν πραγματικότητες. Αναλύουν μαθηματικά την αναπαράσταση του έξω κόσμου στο μυαλό τους και όχι την ίδια τη πραγματικότητα. η τυχόν υπερτατη πραγματικότητα βρίσκεται εκτός του πεδίου δράσεως του ανθρώπινου λογικού, που δεν μπορεί να συλλάβει την αρχική ενότητα του όλου. Αλλά επειδή έχει σχέση με τον άνθρωπο, γιαυτό και υπάρχουν ανθρώπινες εκδηλώσεις (πίστεως, συμπεριφοράς, συναισθήματος) που δεν υπόκεινται σε λογική ανάλυση. Η τάση του ανθρώπου είναι να πλησιάσει το Εν, δηλαδή την ολοκλήρωση της κοινωνίας των όντων αλλά η λογική λειτουργία θέτει φραγμό στη τελική ολοκλήρωση. Αυτό γίνεται δια του λόγου. Ο λόγος καταφεύγει στη κατασκευή ρυθμιστικών ιδεών, οι οποίες δεν έχουν αντίστοιχο αντικείμενο στον κόσμο των αισθήσεων. Αυτές οι ιδέες είναι τρεις, η ψυχή, ο κόσμος και ο θεός.

[αλασκα15++]

Ας το προσεγγίσουμε το θέμα απο τη πλευρά της φιλοσοφίας

ο Καντ λέει ότι

α. Αυτό που ξέρω πράγματι είναι μια αναπαράσταση του αντικειμένου - πομπού
β. Το πράγμα καθευατό του αντικειμένου που δίδεται μου είναι παντελώς άγνωστο
γ. Η αναπαράσταση του αντικειμένου συντίθεται απο τα εφόδια του μυαλού μου
δ. Επειδή τα ίδια εφόδια στο μυαλό μου κάνουν πάντα τις ίδιες συνθέσεις, τούτο αποτελεί την εξήγηση σταθερότητας στην επιστήμη. Διότι όλοι οι άνθρωποι κάνουν αναγκαστικά τις ίδιες συνθέσεις. Έτσι μπορούμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας.

Τα εφόδια με τα οποία η ανθρώπινη νόηση πλάθει την εμπειρία, είναι a priori στοιχεία της ανθρώπινης νοήσεως, εφόδια του μυαλού μας που δεν προέρχονται από την εμπειρία. Αυτά τα εφόδια διακρίνονται σε κατηγορίες που είναι παρούσες σε οποιαδήποτε μορφή σκέψεως.

οι κατηγορίες αυτές είναι

ποσότης: Ενότης, Πολλότης, ολότης : η ολότητα είναι η ενότητα της πολλότητας. είναι η έκταση στο χώρο

Ποιότης: Πραγματικό, άρνησις, πέρας : ο περιορισμός (το πέρας) είναι η άρνηση του τιθέμενου ως πραγματικού. Η άρνηση του πραγματικού δίδει το όριο, τον περιορισμό.

Σχέσεις: Ουσία-συμβεβηκός, αιτιότης, κοινωνία: Η κοινωνία είναι η αιτιότης μεταξύ των υποκειμένων. Η αιτιότης των υποκειμένων δίνει την κοινωνία των όντων

Τρόπος: Δυνατότης, ύπαρξης, αναγκαιότης: Η ανάγκη είναι η ύπαρξη της δυνατότητος.

a priori στο μυαλό μας επίσης είναι ο χώρος, αυτό που κείται ως υπόβαθρο, η οθόνη της συνειδήσεως στην οποία τίθεται το εκάστοτε ον με την επιβολή του πέρατος και ο χρόνος που τον νοούμε αν τον σύρουμε στο χώρο

οι κατηγορίες αλληλοεπιδρούν τόσο μεταξύ τους όσο και με τον χώρο και τον χρόνο. Η ενότης τίθεται ως εκτατικό μέγεθος που καλύπτει ολόκληρη την οθόνη της συνειδήσεως. Εφόσον παρεμβάλλεται κάτι με εντατικό μέγεθος, τίθεται ενώπιον μας το ον ως πραγματικό. η ολότης της κατηγορίας της ποσότητας δεν μπορεί να γίνει πολλότης χωρίς την παρεμβολή του πέρατος, της κατηγορίας της ποιότητας. Το όν που ετέθη χωρίζεται απο τα άλλα με το όριο που θέτει το πέρας. Το πέρας τίθεται απο τη νόηση ώστε η ενότης να γίνει πολλαπλότης. Έτσι τα όντα εμφανίζονται ως διαυγή και χωριστά αλλά το πέρας κατακερματίζει το όλον.

Άρα

ο κόσμος μας φαίνεται ως έχει επειδή το λογικό μας παρέλαβε κάτι που δίδεται, δηλαδή έναν άγνωστο Χ και με την χρήση των εφοδίων το μυαλό το μετασχηματίζει και το παρουσιάζει ως παράσταση. Ο κόσμος οπότε είναι ένα φαινόμενο, δεν είναι το πράγμα καθεαυτό. Συνεπώς υπάρχει μια άβυσσος που χωρίζει την ανθρώπινη γνώση απο την υπέρτατη πραγματικότητα. Υπάρχουν πράγματα που δεν υπόκεινται στη λειτουργία της λογικής. Υπάρχει ένας a priori περιορισμός του ανθρώπινου λογικού. Τα εφόδια του μυαλού δεν έχουν εφαρμογή παρά μόνο στην επεξεργασία των φαινομένων του κόσμου των 5 αισθήσεων.

Άρα για τον Καντ η πραγματικότητα είναι τελείως απρόσιτη για τον άνθρωπο. Οι άνθρωποι κατασκευάζουν πραγματικότητες. Αναλύουν μαθηματικά την αναπαράσταση του έξω κόσμου στο μυαλό τους και όχι την ίδια τη πραγματικότητα. η τυχόν υπερτατη πραγματικότητα βρίσκεται εκτός του πεδίου δράσεως του ανθρώπινου λογικού, που δεν μπορεί να συλλάβει την αρχική ενότητα του όλου. Αλλά επειδή έχει σχέση με τον άνθρωπο, γιαυτό και υπάρχουν ανθρώπινες εκδηλώσεις (πίστεως, συμπεριφοράς, συναισθήματος) που δεν υπόκεινται σε λογική ανάλυση. Η τάση του ανθρώπου είναι να πλησιάσει το Εν, δηλαδή την ολοκλήρωση της κοινωνίας των όντων αλλά η λογική λειτουργία θέτει φραγμό στη τελική ολοκλήρωση. Αυτό γίνεται δια του λόγου. Ο λόγος καταφεύγει στη κατασκευή ρυθμιστικών ιδεών, οι οποίες δεν έχουν αντίστοιχο αντικείμενο στον κόσμο των αισθήσεων. Αυτές οι ιδέες είναι τρεις, η ψυχή, ο κόσμος και ο θεός.

Ο Καντ ασχολείται με την εμπειρία και με τις a priori κρίσεις . Αλλά ξεχνάει την φαντασία που είναι επίσης πολύτιμη .
Ένας που ούτε βλέπει ούτε ακούει χρησιμοποιεί σε μεγαλύτερο βαθμό την φαντασία του για να επικοινωνήσει με τους άλλους και να εκφράσει πως καταλαβαίνει το περιβάλλον του. Οι "κατηγορίες" του Καντ "ποσότητα" , "τρόπος" έχουν άλλες "διαστάσεις" γι' αυτόν.

[relativer777]

Ας το προσεγγίσουμε το θέμα απο τη πλευρά της φιλοσοφίας

ο Καντ λέει ότι

α. Αυτό που ξέρω πράγματι είναι μια αναπαράσταση του αντικειμένου - πομπού
β. Το πράγμα καθευατό του αντικειμένου που δίδεται μου είναι παντελώς άγνωστο
γ. Η αναπαράσταση του αντικειμένου συντίθεται απο τα εφόδια του μυαλού μου
δ. Επειδή τα ίδια εφόδια στο μυαλό μου κάνουν πάντα τις ίδιες συνθέσεις, τούτο αποτελεί την εξήγηση σταθερότητας στην επιστήμη. Διότι όλοι οι άνθρωποι κάνουν αναγκαστικά τις ίδιες συνθέσεις. Έτσι μπορούμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας.

Τα εφόδια με τα οποία η ανθρώπινη νόηση πλάθει την εμπειρία, είναι a priori στοιχεία της ανθρώπινης νοήσεως, εφόδια του μυαλού μας που δεν προέρχονται από την εμπειρία. Αυτά τα εφόδια διακρίνονται σε κατηγορίες που είναι παρούσες σε οποιαδήποτε μορφή σκέψεως.

οι κατηγορίες αυτές είναι

ποσότης: Ενότης, Πολλότης, ολότης : η ολότητα είναι η ενότητα της πολλότητας. είναι η έκταση στο χώρο

Ποιότης: Πραγματικό, άρνησις, πέρας : ο περιορισμός (το πέρας) είναι η άρνηση του τιθέμενου ως πραγματικού. Η άρνηση του πραγματικού δίδει το όριο, τον περιορισμό.

Σχέσεις: Ουσία-συμβεβηκός, αιτιότης, κοινωνία: Η κοινωνία είναι η αιτιότης μεταξύ των υποκειμένων. Η αιτιότης των υποκειμένων δίνει την κοινωνία των όντων

Τρόπος: Δυνατότης, ύπαρξης, αναγκαιότης: Η ανάγκη είναι η ύπαρξη της δυνατότητος.

a priori στο μυαλό μας επίσης είναι ο χώρος, αυτό που κείται ως υπόβαθρο, η οθόνη της συνειδήσεως στην οποία τίθεται το εκάστοτε ον με την επιβολή του πέρατος και ο χρόνος που τον νοούμε αν τον σύρουμε στο χώρο

οι κατηγορίες αλληλοεπιδρούν τόσο μεταξύ τους όσο και με τον χώρο και τον χρόνο. Η ενότης τίθεται ως εκτατικό μέγεθος που καλύπτει ολόκληρη την οθόνη της συνειδήσεως. Εφόσον παρεμβάλλεται κάτι με εντατικό μέγεθος, τίθεται ενώπιον μας το ον ως πραγματικό. η ολότης της κατηγορίας της ποσότητας δεν μπορεί να γίνει πολλότης χωρίς την παρεμβολή του πέρατος, της κατηγορίας της ποιότητας. Το όν που ετέθη χωρίζεται απο τα άλλα με το όριο που θέτει το πέρας. Το πέρας τίθεται απο τη νόηση ώστε η ενότης να γίνει πολλαπλότης. Έτσι τα όντα εμφανίζονται ως διαυγή και χωριστά αλλά το πέρας κατακερματίζει το όλον.

Άρα

ο κόσμος μας φαίνεται ως έχει επειδή το λογικό μας παρέλαβε κάτι που δίδεται, δηλαδή έναν άγνωστο Χ και με την χρήση των εφοδίων το μυαλό το μετασχηματίζει και το παρουσιάζει ως παράσταση. Ο κόσμος οπότε είναι ένα φαινόμενο, δεν είναι το πράγμα καθεαυτό. Συνεπώς υπάρχει μια άβυσσος που χωρίζει την ανθρώπινη γνώση απο την υπέρτατη πραγματικότητα. Υπάρχουν πράγματα που δεν υπόκεινται στη λειτουργία της λογικής. Υπάρχει ένας a priori περιορισμός του ανθρώπινου λογικού. Τα εφόδια του μυαλού δεν έχουν εφαρμογή παρά μόνο στην επεξεργασία των φαινομένων του κόσμου των 5 αισθήσεων.

Άρα για τον Καντ η πραγματικότητα είναι τελείως απρόσιτη για τον άνθρωπο. Οι άνθρωποι κατασκευάζουν πραγματικότητες. Αναλύουν μαθηματικά την αναπαράσταση του έξω κόσμου στο μυαλό τους και όχι την ίδια τη πραγματικότητα. η τυχόν υπερτατη πραγματικότητα βρίσκεται εκτός του πεδίου δράσεως του ανθρώπινου λογικού, που δεν μπορεί να συλλάβει την αρχική ενότητα του όλου. Αλλά επειδή έχει σχέση με τον άνθρωπο, γιαυτό και υπάρχουν ανθρώπινες εκδηλώσεις (πίστεως, συμπεριφοράς, συναισθήματος) που δεν υπόκεινται σε λογική ανάλυση. Η τάση του ανθρώπου είναι να πλησιάσει το Εν, δηλαδή την ολοκλήρωση της κοινωνίας των όντων αλλά η λογική λειτουργία θέτει φραγμό στη τελική ολοκλήρωση. Αυτό γίνεται δια του λόγου. Ο λόγος καταφεύγει στη κατασκευή ρυθμιστικών ιδεών, οι οποίες δεν έχουν αντίστοιχο αντικείμενο στον κόσμο των αισθήσεων. Αυτές οι ιδέες είναι τρεις, η ψυχή, ο κόσμος και ο θεός.

Ο Καντ ασχολείται με την εμπειρία και με τις a priori κρίσεις . Αλλά ξεχνάει την φαντασία που είναι επίσης πολύτιμη .
Ένας που ούτε βλέπει ούτε ακούει χρησιμοποιεί σε μεγαλύτερο βαθμό την φαντασία του για να επικοινωνήσει με τους άλλους και να εκφράσει πως καταλαβαίνει το περιβάλλον του. Οι "κατηγορίες" του Καντ "ποσότητα" , "τρόπος" έχουν άλλες "διαστάσεις" γι' αυτόν.

Πολύ σωστά !
Εσύ κατάλαβες πολύ καλά το θέμα !!!