Τι σταμάτησε τον κομμουνισμό στην Ελλάδα ;

[πατησιωτης]

Για τη Γαλλία να λάβετε υπ όψιν ότι υπήρχε γαλλικός στρατός σχηματισμένος στις αποικίες από τους γκωλικούς και εξοπλισμένος από τους Αμερικανούς που μετείχε στις μάχες και μάλιστα ήταν σημαντική δύναμη στη δεύτερη απόβαση στη Νότια Γαλλία.Δεν μιλάμε για μια ταξιαρχία όπως στην ελληνική περίπτωση αλλά για μεραρχίες με τανκς που ανέλαβαν και ζώνη κατοχής στη Γερμανία.

[Scouser]

Εντάξει, δεν λέω ότι θα μπορούσαν να πάρουν την εξουσία οι κομμουνιστές στη Γαλλία με εμφύλιο πόλεμο. Στην τελική, ο Στάλιν σίγουρα καταλάβαινε ότι οι Αμερικανοί δεν θα επέτρεπαν σε καμία περίπτωση μια τέτοια εξέλιξη, μιλάμε τώρα για τη χώρα όπου στεγάστηκε αρχικά το αρχηγείο του ΝΑΤΟ και προοριζόταν να διαδραματίσει μαζί με τις ΗΠΑ τον βασικό ρόλο στη μεταπολεμική αρχιτεκτονική του δυτικού συστήματος ασφαλείας. Όμως θα μπορούσε με όπλο το ΚΚ Γαλλίας να προκαλέσει πολύ μεγάλα προβλήματα στους Δυτικούς. Υπενθυμίζω ότι όταν αναδύθηκε το κίνημα του Ευρωκομμουνισμού τρεις δεκαετίες αργότερα και όταν έπεσε το καθεστώς Σαλαζάρ στην Πορτογαλία και ανέλαβαν την εξουσία αριστεροί, υπήρξε μεγάλη αμηχανία στις ΗΠΑ για το πως θα χειρίζονταν την πιθανή κατάληψη της εξουσίας σε κάποια χώρα της Δύσης από κομμουνιστές, ιδίως σε επίπεδο ΝΑΤΟ. Φαντάσου τώρα να γινόντουσαν συζητήσεις για τα σχέδια άμυνας της δυτικής Ευρώπης παρουσία εκπροσώπων κυβερνήσεων που βρίσκονταν σε ανοιχτή γραμμή με τη Μόσχα, και να μην υπάρχει θεσμικά κανένας τρόπος για να εμποδιστούν.
Όλα αυτά όμως ενισχύουν ακόμα περισσότερο την απορία μου: γιατί οι ελ κομμουνιστές δεν προσπάθησαν να καταλάβουν την εξουσία μέσω εκλογών, όπως προσπάθησαν οι Γάλλοι και οι Ιταλοί ομοϊδεάτες τους;

[wooded glade]

Κομμουνισμός σοβιετικού τύπου έγινε προσπάθεια να εδραιωθεί τη δεκαετία του 1940. Τα άλλα δεν έχουν σχέση.

Ναι, ήταν ημικομμουνιστικά γεγονότα αλλά και τα ημικομμουνιστικά, κομμουνιστικά είναι.
Η ΕΣΣΔ σίγουρα δεν ήθελε να δημιουργήσει κομμουνιστικά καθεστώτα στη Μέση Ανατολή. Το 1955 φώναζε ο Ήντεν για την Άιγυπτο, αλλά οι Αμερικάνοι του είπαν "δεν το παίζουν έτσι το σύστημα οι Ρώσοι στην Αίγυπτο με Νάσερ, άλλο σύστημα παίζουν".
Για την Ελλάδα, λίγο παραπάνω στο χάρτη, το πιθανότερο είναι ότι η ΕΣΣΔ μετά την ήττα στο Γράμμο ήθελε να γίνει κι εδώ ημικομμουνιστικό καθεστώς υπό την ηγεσία Σανταμικών δυνάμεων.
Η Κούβα ήταν αλλοιώς, γιατί εκεί ο Κάστρο κατάλαβε ότι αν δεν προσδεθεί πλήρως στο άρμα της Μόσχας θα τον τρώγανε οι Αμερικάνοι.
Το Βιετνάμ πάλι ήταν αλλοιώς, αλλά μέρη, μακρινά εκεί - κάτω από τον έλεγχο της Κίνας περισσότερο, Κίνα και ΕΣΣΔ ανταγωνιζόντουσαν για την επιρροή.

Δε μπορούν να μπούν στο ίδιο τσουβάλι ο Ζαχαριάδης, οι Παπανδρέου και ο Τσίπρας. Κανείς δεν το αποδέχεται αυτό, ούτε δεξιός ούτε αριστερός.

Ο Γιώργος Παπανδρέου τι δουλειά έχει ;
Για τα Ιουλιανά που κατέληξαν στην 21η Απριλίου η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητος.
Ο γέρος έκανε βλακείες σίγουρα, αλλά τι τελικά επεδιώκετο ; Αραβικό (η "δικτατορία της ελεεινής μορφής") ή μία πασοκιακή κυβέρνησις της μορφής 1981 ; Και η μία περίπτωση αλλά και η άλλη ήταν ικανές να θέσουν τα σταγονίδια σε κίνηση τότε, διότι τα έθεσαν και το 1981 - που ήταν βέβαια μία πολύ αδύναμη κίνηση του 1981.
Το 1981 τώρα θα γινόταν εδώ αραπιά με τη συμμετοχή και της ΕΣΣΔ, αν δεχόταν ο Ρήγκαν την πρόταση της Θάτσερ να κηρυχθεί η Ελλάδα rogue state.
Το 89 πάλι το θνήσκον (προς στιγμήν) Πασόκ κάτι σκέφτηκε να κάνει (το σταμάτησε ο Χαρίλαος αυτό).
Το 2015 τώρα δεν συζητείται. Ο Βαρουφάκης ήταν έτοιμος να ανοίξει όλους τους τραπεζικούς λογαριασμούς, αλλά ληστεία ταχυδρομικών θυρίδων Νέου Ψυχικού. Τα μηνύματα από Πούτιν ήταν αρνητικά και το σταμάτησε ο Τσίπρας.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Ναι, ήταν ημικομμουνιστικά γεγονότα αλλά και τα ημικομμουνιστικά, κομμουνιστικά είναι.
Η ΕΣΣΔ σίγουρα δεν ήθελε να δημιουργήσει κομμουνιστικά καθεστώτα στη Μέση Ανατολή. Το 1955 φώναζε ο Ήντεν για την Άιγυπτο, αλλά οι Αμερικάνοι του είπαν "δεν το παίζουν έτσι το σύστημα οι Ρώσοι στην Αίγυπτο με Νάσερ, άλλο σύστημα παίζουν".
Για την Ελλάδα, λίγο παραπάνω στο χάρτη, το πιθανότερο είναι ότι η ΕΣΣΔ μετά την ήττα στο Γράμμο ήθελε να γίνει κι εδώ ημικομμουνιστικό καθεστώς υπό την ηγεσία Σανταμικών δυνάμεων.
Η Κούβα ήταν αλλοιώς, γιατί εκεί ο Κάστρο κατάλαβε ότι αν δεν προσδεθεί πλήρως στο άρμα της Μόσχας θα τον τρώγανε οι Αμερικάνοι.
Το Βιετνάμ πάλι ήταν αλλοιώς, αλλά μέρη, μακρινά εκεί - κάτω από τον έλεγχο της Κίνας περισσότερο, Κίνα και ΕΣΣΔ ανταγωνιζόντουσαν για την επιρροή.

Δε μπορούν να μπούν στο ίδιο τσουβάλι ο Ζαχαριάδης, οι Παπανδρέου και ο Τσίπρας. Κανείς δεν το αποδέχεται αυτό, ούτε δεξιός ούτε αριστερός.

Ο Γιώργος Παπανδρέου τι δουλειά έχει ;
Για τα Ιουλιανά που κατέληξαν στην 21η Απριλίου η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητος.
Ο γέρος έκανε βλακείες σίγουρα, αλλά τι τελικά επεδιώκετο ; Αραβικό (η "δικτατορία της ελεεινής μορφής") ή μία πασοκιακή κυβέρνησις της μορφής 1981 ; Και η μία περίπτωση αλλά και η άλλη ήταν ικανές να θέσουν τα σταγονίδια σε κίνηση τότε, διότι τα έθεσαν και το 1981 - που ήταν βέβαια μία πολύ αδύναμη κίνηση του 1981.
Το 1981 τώρα θα γινόταν εδώ αραπιά με τη συμμετοχή και της ΕΣΣΔ, αν δεχόταν ο Ρήγκαν την πρόταση της Θάτσερ να κηρυχθεί η Ελλάδα rogue state.
Το 89 πάλι το θνήσκον (προς στιγμήν) Πασόκ κάτι σκέφτηκε να κάνει (το σταμάτησε ο Χαρίλαος αυτό).
Το 2015 τώρα δεν συζητείται. Ο Βαρουφάκης ήταν έτοιμος να ανοίξει όλους τους τραπεζικούς λογαριασμούς, αλλά ληστεία ταχυδρομικών θυρίδων Νέου Ψυχικού. Τα μηνύματα από Πούτιν ήταν αρνητικά και το σταμάτησε ο Τσίπρας.

Ο Γιώργος Παπανδρέου το πήγαινε για ΠΑΣΟΚ 1981 μάλλον. Δε θα το μάθουμε ποτέ.Η είσοδος της Ελλάδας και η παραμονή της στην ΕΟΚ εξαρτάται διαχρονικά από τις βουλές των Γάλλων και των Γερμανών. Ότι και να έλεγε η Θάτσερ, δεν επρόκειτο να βγει η Ελλάδα από την ΕΟΚ εφόσον ο Μιτεράν έλεγε να παραμείνει η χώρα στον οργανισμό.Από τη στιγμή που μπήκαμε στην ΕΟΚ, δεθήκαμε χειροπόδαρα και ο μόνος τρόπος να φύγουμε είναι να γίνει ο κακός χαμός. Ο Τσίπρας δεν είχε τα κότσια για ρήξη με την ΕΕ αλλά αν κρίνουμε και από τις εξαγγελίες του κόμματός του ήδη από την εποχή του 3%, δε πρέπει να είχε καν τη προθυμία.

[wooded glade]

Δε μπορούν να μπούν στο ίδιο τσουβάλι ο Ζαχαριάδης, οι Παπανδρέου και ο Τσίπρας. Κανείς δεν το αποδέχεται αυτό, ούτε δεξιός ούτε αριστερός.

Ο Γιώργος Παπανδρέου τι δουλειά έχει ;
Για τα Ιουλιανά που κατέληξαν στην 21η Απριλίου η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητος.
Ο γέρος έκανε βλακείες σίγουρα, αλλά τι τελικά επεδιώκετο ; Αραβικό (η "δικτατορία της ελεεινής μορφής") ή μία πασοκιακή κυβέρνησις της μορφής 1981 ; Και η μία περίπτωση αλλά και η άλλη ήταν ικανές να θέσουν τα σταγονίδια σε κίνηση τότε, διότι τα έθεσαν και το 1981 - που ήταν βέβαια μία πολύ αδύναμη κίνηση του 1981.
Το 1981 τώρα θα γινόταν εδώ αραπιά με τη συμμετοχή και της ΕΣΣΔ, αν δεχόταν ο Ρήγκαν την πρόταση της Θάτσερ να κηρυχθεί η Ελλάδα rogue state.
Το 89 πάλι το θνήσκον (προς στιγμήν) Πασόκ κάτι σκέφτηκε να κάνει (το σταμάτησε ο Χαρίλαος αυτό).
Το 2015 τώρα δεν συζητείται. Ο Βαρουφάκης ήταν έτοιμος να ανοίξει όλους τους τραπεζικούς λογαριασμούς, αλλά ληστεία ταχυδρομικών θυρίδων Νέου Ψυχικού. Τα μηνύματα από Πούτιν ήταν αρνητικά και το σταμάτησε ο Τσίπρας.

Ο Γιώργος Παπανδρέου το πήγαινε για ΠΑΣΟΚ 1981 μάλλον. Δε θα το μάθουμε ποτέ.Η είσοδος της Ελλάδας και η παραμονή της στην ΕΟΚ εξαρτάται διαχρονικά από τις βουλές των Γάλλων και των Γερμανών. Ότι και να έλεγε η Θάτσερ, δεν επρόκειτο να βγει η Ελλάδα από την ΕΟΚ εφόσον ο Μιτεράν έλεγε να παραμείνει η χώρα στον οργανισμό.Από τη στιγμή που μπήκαμε στην ΕΟΚ, δεθήκαμε χειροπόδαρα και ο μόνος τρόπος να φύγουμε είναι να γίνει ο κακός χαμός. Ο Τσίπρας δεν είχε τα κότσια για ρήξη με την ΕΕ αλλά αν κρίνουμε και από τις εξαγγελίες του κόμματός του ήδη από την εποχή του 3%, δε πρέπει να είχε καν τη προθυμία.

Ο καλός Θεός της Ελλάδος την έχει σώσει μέχρι στιγμής από τον κομμουνισμό.

[kameron]

Όλα αυτά όμως ενισχύουν ακόμα περισσότερο την απορία μου: γιατί οι ελ κομμουνιστές δεν προσπάθησαν να καταλάβουν την εξουσία μέσω εκλογών, όπως προσπάθησαν οι Γάλλοι και οι Ιταλοί ομοϊδεάτες τους;

Γιατί ήξεραν ότι δεν είχαν την πλειοψηφία και δεν θα την έπαιρναν. Ήταν θέμα χρόνου τα παραδοσιακά αστικά κόμματα να στήσουν ξανά τα πολιτικά τους δίκτυα και να μαζέψουν την πελατεία ή "πελατεία".

Ούτε οι Γάλλοι/Ιταλοί κομμουνιστές προσπάθησαν να πάρουν την εξουσία με τις εκλογές, ήξεραν εξ αρχής ότι θα μείνουν στην απέξω, απλά εκεί ήταν σαφές ότι δεν τους έπαιρνε να κάνουν κάτι διαφορετικό από το να παίξουν το πολιτικό παιχνίδι με όρους Δημοκρατίας και να δούνε μετά τι μπορούν να κερδίσουν, ανάλογα και με τις γενικότερες εξελίξεις/γραμμή ΕΣΣΔ.

Στην Ελλάδα, τα πράγματα στα τέλη του 1944 έδειχναν διαφορετικά, η χώρα ήταν περικυκλωμένη από κράτη όπου κυριαρχούσαν οι εκεί κομμουνιστές, ο κόκκινος στρατός ήταν δίπλα και στο εσωτερικό δεν υπήρχαν ισχυρά αντίβαρα θεσμικά/πολιτικά/κοινωνικά/κομματικά. Οι δε δυτικοί είχαν περιορισμένη δυνατότητα στρατιωτικής επέμβασης εν μέσω πολέμου και κρίσιμων επιχειρήσεων στη Δύση και ήταν αμφίβολο καν αν θα επιχειρούσαν να ανακόψουν δραστικά την εξέλιξη των πραγμάτων (τελικά οι Βρετανοί το έκαναν). Αρχικά, πιθανότατα με καθοδήγηση της Μόσχας, πήγαν να κάνουν ότι έγινε σε Ουγγαρία, Τσεχοσλοβακία, Πολωνία με συμμετοχή σε ευρύτερη κυβέρνηση έχοντας ως στόχο σύντομα να κυριαρχήσουν ελέγχοντας τους κρίσιμους τομείς και έχοντας τον ΕΛΑΣ ως φόβητρο προς πάσα κατεύθυνση. Όταν κατάλαβαν ότι το κόλπο δεν θα έπιανε και ότι οι αστοί, μοναρχικοί και βενιζελικοί καθώς και οι Βρετανοί δεν θα το επέτρεπαν (βλ. αφοπλισμός ΕΛΑΣ, όχι τοποθέτηση κομμουνιστών στις κρίσιμες θέσεις, ενίσχυση αντικομμουνιστικών ένοπλων δυνάμεων με Ρίμινι κ.α.), τότε τα έπαιξαν όλα για όλα.

[wooded glade]

Όλα αυτά όμως ενισχύουν ακόμα περισσότερο την απορία μου: γιατί οι ελ κομμουνιστές δεν προσπάθησαν να καταλάβουν την εξουσία μέσω εκλογών, όπως προσπάθησαν οι Γάλλοι και οι Ιταλοί ομοϊδεάτες τους;

Γιατί ήξεραν ότι δεν είχαν την πλειοψηφία και δεν θα την έπαιρναν. Ήταν θέμα χρόνου τα παραδοσιακά αστικά κόμματα να στήσουν ξανά τα πολιτικά τους δίκτυα και να μαζέψουν την πελατεία ή "πελατεία".

Ούτε οι Γάλλοι/Ιταλοί κομμουνιστές προσπάθησαν να πάρουν την εξουσία με τις εκλογές, ήξεραν εξ αρχής ότι θα μείνουν στην απέξω, απλά εκεί ήταν σαφές ότι δεν τους έπαιρνε να κάνουν κάτι διαφορετικό από το να παίξουν το πολιτικό παιχνίδι με όρους Δημοκρατίας και να δούνε μετά τι μπορούν να κερδίσουν, ανάλογα και με τις γενικότερες εξελίξεις/γραμμή ΕΣΣΔ.

Στην Ελλάδα, τα πράγματα στα τέλη του 1944 έδειχναν διαφορετικά, η χώρα ήταν περικυκλωμένη από κράτη όπου κυριαρχούσαν οι εκεί κομμουνιστές, ο κόκκινος στρατός ήταν δίπλα και στο εσωτερικό δεν υπήρχαν ισχυρά αντίβαρα θεσμικά/πολιτικά/κοινωνικά/κομματικά. Οι δε δυτικοί είχαν περιορισμένη δυνατότητα στρατιωτικής επέμβασης εν μέσω πολέμου και κρίσιμων επιχειρήσεων στη Δύση και ήταν αμφίβολο καν αν θα επιχειρούσαν να ανακόψουν δραστικά την εξέλιξη των πραγμάτων (τελικά οι Βρετανοί το έκαναν). Αρχικά, πιθανότατα με καθοδήγηση της Μόσχας, πήγαν να κάνουν ότι έγινε σε Ουγγαρία, Τσεχοσλοβακία, Πολωνία με συμμετοχή σε ευρύτερη κυβέρνηση έχοντας ως στόχο σύντομα να κυριαρχήσουν ελέγχοντας τους κρίσιμους τομείς και έχοντας τον ΑΣ ως φόβητρο προς πάσα κατεύθυνση. Όταν κατάλαβαν ότι το κόλπο δεν θα έπιανε και ότι οι αστοί, μοναρχικοί και βενιζελικοί καθώς και οι Βρετανοί δεν θα το επέτρεπαν (βλ. αφοπλισμός ΕΛΑΣ, όχι τοποθέτηση κομμουνιστών στις κρίσιμες θέσεις, ενίσχυση αντικομμουνιστικών ένοπλων δυνάμεων με Ρίμινι κ.α.), τότε τα έπαιξαν όλα για όλα.

Ναι, πόνταραν μπας και οι Εγγλέζοι περιοριστούν στο "ειρήνη υμίν" ή ακόμα και μπας ο Χίτλερ μπορέσει τίποτα καλύτερο από το battle of the Bulge και τους απασχολήσει (*). Μετά το 46 περίμεναν μεγάλη βοήθεια από τα κράτη του παραπετάσματος αλλά αυτή που τους δόθηκε ήταν περιορισμένη - η Αθήνα κονόμησε ναπαλμιές, νέα αεροπορία, λιανοντούφεκα αυτοί.
Για να έβγαιναν νικητές σε εκλογές μετά τα Δεκεμβριανά αποκλείεται αλλά και χωρίς τα Δεκεμβριανά δεν επρόκειτο. Σε μιά τέτοια περίπτωση όμως θα μπορούσαν να αντιμετωπισθούν και πινοσετικώς από το κράτος των Αθηνών που θα είχε οργανωθεί.

(*) ήταν και η γραμμή Ζίγκφριντ που ανεμένοντο ομηρικές μάχες αλλά όταν ο Πάττον πήγε από κει δεν βρήκε παρά κάτι ξερόκλαδα στο δάσος - δεν την είχαν οχυρώσει, κάπου πιό βόρεια προς τις εκβολές του Ρήνου έκαναν ότι άμυνα έκαναν