Επιστροφή στον φιλοτουρκισμό των ΗΠΑ - γίνεται ;

[wooded glade]

Η περίπτωση επιστροφής στον φιλοτουρκισμό των Ηνωμένων Πολιτειών φαίνεται δύσκολη αυτή τη στιγμή, ωστόσο υπάρχει ένας πρόεδρος -ο Ντόναλντ- που οπωσδήποτε έχει τις τυπικές προδιαγραφές αφού προέρχεται από το ίδιο κόμμα με τον Ρίτσαρντ Νίξον που έδρασε ανθελληνικά.
Οπωσδήποτε οι Αμερικάνοι έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο υπέρ της Τουρκίας το 1974.

Τα γεγονότα του 1974 ήταν δραματικά αλλά κα φοβερά διχαστικά για την Ελλάδα.
Αλλά εγώ θα ισοπεδώσω τις διαφορές μεταξύ μας και θα τα παρουσιάσω ως εξής:

Πρώτον ο Ιωαννίδης ήθελε να επιτύχει ένα χουντικό θρίαμβο στην Κύπρο και να θέσει τέρμα στο καθεστώς Μακαρίου που συνεργαζόταν με τις ανατολικές χώρες. Με νίκη πραξικοπήματος ή Κύπρος θα γινόταν χουντική και Ελληνική ή έστε χουντική και ανεξάρτητη. Η Τουρκία αν κατάφερνε να μην γίνει η μονομερής διακήρυξη της ενώσεως θα έπρεπε κανονικά να είναι και ευχαριστημένη.
Δεν αναγνωρίστηκε όμως ο Σαμψών από τις ΗΠΑ και κατέρρευσε.

Δεύτερον οι αντιστασιακοί (ή και "αντιστασιακοί") ήθελαν Αγγλική στρατιωτική παρέμβαση. Προς στιγμήν -αλλά μόνο προς στιγμήν- ίσως ήλπισαν και σε "ήσυχη εισβολή Ετσεβίτ" που δεν θα έκανε Αττίλα αλλά θα επανέφερε τον Μακάριο και την προτεραία κατάσταση. Έτσι θα έπφτε η χούντα στην Ελλάδα και θα είχαμε δημοκρατία, ταυτόχρονα με ανεξάρτητη-ενιαία Κύπρο προσανατολισμένη κι αυτή στη δύση. Η Τουρκία σίγουρα ευχαριστημένη, αφού δεν θα γινόταν ένωση. Ούτε αυτό έγινε όμως.

Τρίτο σενάριο -και αυτό που υλοποιήθηκε τελικά- ήταν ο Αττίλας. Οι συνέπειες του ήταν τραγικές, κλυδωνίσθηκε επικίνδυνα η νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ και όμως αυτό το σενάριο προτιμήθηκε. Ο Κάλλαχαν στη συνδιάσκεψη της Γενεύης που διακόπηκε με τον Αττίλα ΙΙ, πήρε μήνυμα μέσα στο αεροπλάνο με το οποίο επέστρεφε στο Λονδίνο να σταματήσει να απειλεί τους Τούρκους και υπάκουσε αμέσως.

Τα χρόνια που ακολούθησαν η Αμερική ακολούθησε την πολιτική των "ίσων αποστάσεων" παρέμεινε όμως άκρως φιλοτουρκική, με όλους τους προέδρους.
Από τους άλλους σημαντικούς της δύσης η Αγγλία ακολουθούσε σαν στρατιωτάκι, η Γερμανία -Δυτική Γερμανία- τότε ήταν και εκ των πραγμάτων παράρτημα της Ουάσικγτων ενώ η Γαλλία ήταν αυτή που δυσφορούσε λίγο με την όλη κατάσταση χωρίς όμως να είναι ικανή να προσφέρει τίποτα το ουσιαστικό.
Από το 2002 και μετά άρχισαν να αλλάζουν τα πράγματα. Γαλλία και Γερμανία ήταν πιά αρκετά ανεξαρτητοποιημένες από τις ΗΠΑ και ήταν πιά αρκετά θορυβημένες και οι δύο από την προοπτική εισόδου της Τουρκίας στην ΕΕ, την οποία υποστήριζαν η Αμερική και η Αγγλία.
Από το 2010 περίπου και μετά η Αμερική -με πρόεδρο Ομπάμα- παύει να πιέζει έντονα για την είσοδο της Τουρκίας στην ΕΕ, ενώ οι Άγγλοι ήταν πλέον απασχολημένοι με τα του Μπρέξι και δεν ήταν πλέον οι ένθερμοι υποστηρικτές που ήταν παλιά. Τώρα δε που έκαναν το μπρέξι δεν τους απασχολεί καν και ίσως είναι και εναντίον.

Ο Ερντογάν σαν αποτέλεσμα παθαίνει αλλεπάλληλες παρακρούσεις και είναι πλέον τρελός άνθρωπος.

Γιατί όμως ο φιλοτουρκισμός του παρελθόντος ;
Σίγουρα η Τουρκία ήταν λόγω γεωγραφικής θέσεως ένας εξαιρετικά σημαντικός σύμμαχος του ΝΑΤΟ και ώφειλαν όλοι να την στηρίξουν με όλους τις καλώς νοούμενους τρόπους.
Αλλά δεν θα τους χάλαγε τους Τούρκους και τόσο αν οι Κύπρος -με 80% Ελληνικό πληθυσμό- γινόταν Ελληνική (και επίσης νατοϊκή), ή αν δεν γινόταν αλλά τους έλειπε ο Αττίλας.
Το what if scenario της Κύπρου χωρίς Αττίλα, πρέπει να εξετασθεί κατά τη γνώμη μου.
Σε συνδυασμό με την δημοκρατική Ελλάδα της Ευρώπης θα ήταν ένα πλήγμα στην ιδεολογία του μπρεξιτισμού (τη συνέχεια της παλιάς επιθετικής αποικιοκρατίας δηλαδή). Τα πανίσχυρα κάστρα αυτής της ιδεολογίας δεν μπορούσαν να το επιτρέψουν. Αλλά και όσοι έβλεπαν τα κάστρα του μπρεξιτισμού με ουδέτερο μάτι φοβόντουσαν να μην μπλέξουν με την αριστερή θολοκουλτούρα και προτιμούσαν να υποκύψουν στα κάστρα. Αυτή ήταν η εικόνα στην Αμερική και στον υπόλοιπο δυτικό κόσμο.
Έτσι λοιπόν ο φιλοτουρκισμός νίκησε.

Τώρα γίνεται να επανέλθει ;
Μετά τη νίκη του μπρέξι φαίνεται δύσκολο να επανέλθει, γιατί ότι και να γίνει στον Ελληνικό χώρο δεν είμαστε πιά ιδεολογική-πολιτιστική απειλή όπως είμαστε κάποτε, πριν από την ιδεολογική κυριαρχία της κομμουνιστικής αριστεράς στη χώρα μας.
Απλά η Τουρκία έπαιξε το ρόλο της και τώρα δεν τους νοιάζει.
Μόνο αν γίνει καμιά περίεργη στραβή.
Αν γίνει τότε βέβαια η Τουρκιέ θα φτάσει εύκολα στο Ιόνιο.

[Eθνικοκοινωνιστης]

φιλοτουρκη ειναι η ελιτ των αγγλοσαξονων και αμερικανων απ'ανεκαθεν

[wooded glade]

φιλοτουρκη ειναι η ελιτ των αγγλοσαξονων και αμερικανων απ'ανεκαθεν

Με εναλλαγές:
Αμερική όχι πριν το 1945 - ναι μετά - Τραμπ ερωτηματικό.
Αγγλία ναι πριν το 1821 - όχι στη διάρκεια - ναι μετά - όχι μετά - ναι από το 1922 και μετά.
Γερμανία ναι - όχι από το 2002 και μετά.
Γαλλία όχι - ναι περιέργως το 1922 - όχι μετά.
Ιταλία - χάσανε το χάρτη των Ιμίων.
Ρωσία - διεθνείς απατεώνες - λαθρέμποροι τσιγάρων οδού Αθηνάς.