Jason Molina - Let Me Go, Let Me Go, Let Me Go
http://www.mic.gr/record-review/jason-m ... -let-me-go
Κι αυτό γιατί το "Let Me Go..." είναι ένας ακραίος δίσκος. Είναι ζοφερός χωρίς το παραμικρό ίχνος επιτήδευσης, όχι τόσο lo-fi όσο low-budget, και επώδυνα διεισδυτικός. Είναι εντυπωσιακά απλός αλλά και απερίγραπτα βαθύς την ίδια στιγμή, αφοπλιστικά ωμός και απαλλαγμένος από κάθε είδους στολίδια ή στουντιακά κόλπα. Εδώ υπάρχει μόνο ο καλλιτέχνης, η φωνή του και τα τραγούδια του. Κατά μια έννοια, είναι ένας άσχημος δίσκος, με την ίδια ακριβώς λογική που λες άσχημο το "Closer" των Joy Division ή το "Elephant Man" του Lynch. Άσχημος γιατί κοιτάει τον πόνο και την απόγνωση κατάματα, για αυτό και πολύτιμος. Μαζί με το "In The Maybe World" της Lisa Germano, είναι ό,τι πιο ενδοσκοπικό μπορείτε να ακούσετε φέτος, με τη διαφορά ότι αν η Germano αφήνεται να παρασυρθεί από τις εμμονές της σε παραισθησιογόνες ονειροπολήσεις, ο Molina προσπαθεί να τις πολεμήσει και να τις ξορκίσει. Δεν πρόκειται ποτέ βέβαια να νικήσει, αλλά ούτως ή άλλως, από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα του δίσκου είναι φανερό ότι δεν πρόκειται να υπάρξει happy end.