Jimmy81 έγραψε: 24 Νοέμ 2020, 18:39
Πάντως Obi ο Βόρειος πόλος δεν ήταν κατοικήσιμος τότε. Εδώ και 2,7 εκατομμύρια χρόνια είναι απλά πάγος πάνω από το νερό.
Ωστόσο είναι αλήθεια ότι παλιά υπήρχαν κάποια ψαγμένα επιχειρήματα για να τοποθετήσουν τους Άριους σε βόρειες περιοχές της Ευρώπης. Ένα κλασικό ήταν η αποκατάσταση στην ινδοευρωπαϊκή πρωτογλώσσα μιας λέξης *loksos για τον σολωμό (Salmo Salar). Η γεωγραφική κατανομή του υποδείκνυε ότι μόνο στις θάλασσες και τα ποτάμια της βόρειας, άντε και της δυτικής Ευρώπης, μπορούσαν να τον έχουν συναντήσει οι Άριοι.
Αργότερα όμως μια εξαντλητικότερη μελέτη της λέξης έδειξε ότι αυτή μπορούσε κάλλιστα να αφορά και τη μεγάλη πέστροφα (Salmo trutta) καθώς και τη μικρή πέστροφα των ρυακιών (Salmo trutta fario) που απαντούν σε μεγάλο μέρος της Ευρασίας και σε νοτιότερα γεωγραφικά πλάτη.
Ετσι, ένα επιχείρημα που αρχικά ήταν υπέρ των νορδικιστών, αργότερα τούς γύρισε μπούμεραγκ.
Όσο για το βιβλίο της "Βαλτικής Καταγωγής των Ομηρικών Επών", λάβε υπόψη σου ότι αυτός που το έγραψε δεν είναι ούτε γλωσσολόγος, ούτε αρχαιολόγος, ούτε ιστορικός επιστήμονας. Γι' αυτό και οι ταυτίσεις που επιχειρεί είναι στην καλύτερη περίπτωση ριψοκίνδυνες.
Κατοικησιμος συμφωνα με αυτες τις θεωρειες.Παντως η Υπερβορεια καταγωγη των ελληνων υπαρχει σαν παραδοση απο την Αρχαιοτητα
Μία από τις πλέον αινιγματικές παραδόσεις τις μυθιστορίας μας σχετίζεται με τους Υπερβορείους και την μυθική χώρα τους, την οποία κάθε φθινόπωρο επισκεπτόταν ο θεός Απόλλων με το ιπτάμενο άρμα του, το οποίο έσερναν Κύκνοι και επέστρεφε πάλι την άνοιξη στη Δήλο και στους Δελφούς. Πίστευαν δε, επίσης, πως ο Απόλλων κατάγεται απ' τη γη του Υπερβορρά, όπου και βρίσκεται η αληθινή του κατοικία. Ο γυρισμός δε του Απόλλωνα γιορτάζονταν στους Δελφούς κάθε εαρινή ισημερία, με τα Θεοφάνια ενώ υπήρχε και ο Αστραφτερός Κύκνος που συμβόλιζε το προαναφερθέν ιπτάμενο άρμα του θεού.
Σύμφωνα με τον Διόδωρο οι Υπερβόρειοι μιλούσαν μια ελληνική διάλεκτο αφού: όπως αναφέρει «Έχειν δε τους Υπερβορείους τίνα διάλεκτον, και προς τους Έλληνες οικειότατα διακείσθα...». Ο Πίνδαρος επίσης αναφέρει και τα αίτια της αιώνιας ευτυχίας των Υπερβορείων, λέγοντας ότι «..ούτε ασθένειες, ούτε απαίσιον γήρας προσβάλουν την ιεράν ταύτη γενεάν, χωρίς δε πόνο και μακράν των μαχών ζουν…Εις των ευτυχών τούτων ανθρώπων το έθνος, ήλθε άλλοτε της Δανάης ο υιός της Περσέας». Ο Ηρόδοτος μας αναφέρει ( Ηροδότου ιστορία Θ 39) ότι οι τοπικοί Ήρωες που προστάτευαν τους Δελφούς ήσαν Υπερβόρειοι και έφεραν τα ελληνικά ονόματα Φύλακος και Αυτόνοος, οι οποίοι έθεταν σε φυγή κάθε εχθρό όπως έγινε με τους Πέρσες και αργότερα με τους Γαλάτες.
Επίσης δεν πρέπει να λησμονούμε την ύπαρξη ενός υπαρκτού προσώπου το οποίο είχε επαφές με Υπερβόρειους και ιδρυτή της μαθηματικής Ελληνικής Φιλοσοφίας, τον Πυθαγόρα, που ήταν μαθητής των Υπερβόρειων, και συγκεκριμένα του Υπερβόρειου Άβαρι (αυτός που δεν έχει βάρος - Ιάμβλιχος) του Αιθεροβάτη 1. Τέλος, ο Στράβων εκθέτοντας τα περί Υπερβορείων Κιμμερίων και Τρήρων Σκύθων και Κελτών, καθώς και για τον περίπλου του Πυθέως εν εκτάσει, αποτελεί την κυρία πηγή των γνώσεων των αρχαίων Ελλήνων για το βορειοευρωπαϊκό χώρο, τους κατοίκους και τις επιδράσεις του ελληνικού πολιτισμού.
Τα ονόματα, τα τοπωνύμια, οι περιγραφές για συνήθειες, έθιμα, δοξασίες, τελετουργίες και θεότητες και ιερά, παρουσιάζουν ανάγλυφες τις σχέσεις αυτές.
Επομένως κατά τους: Ηρόδοτο, και Διόδωρο οι Υπερβόρειοι είναι Ελληνικό φύλο, του οποίου οι ιερείς είναι λάτρεις του Απόλλωνα «…η αληθινή κατοικία του οποίου… βρίσκεται ανάμεσα στους Υπερβορείους, σε μια χώρα Αιώνιας Ζωής» όπως αναφέρει και ο Πλάτων. Ένας παντοτινός καταπράσινος τόπος με ανέσπερο φως χωρίς να γνωρίζει ποτέ χειμώνα και πολύ περισσότερο ένας τόπος με δυο ετήσιες σοδειές, όπως τον θέλει η Ελληνική Μυθολογία.
Η αλήθεια είναι μια μικροαστική εμμονή.
Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν
