Scouser έγραψε: 19 Νοέμ 2020, 18:21
H εποχή των κληρωτών στρατιωτών έχει παρέλθει, εκτός αν μιλάμε για στρατούς τύπου Ισραήλ.
Εκτός αν μιλάμε για έθνος, κράτος και πολίτες που όντως θέλουν να επιβιώσουν.
Ακόμα και με 12 μήνες θητεία πόσο θα άλλαζαν τα πράγματα αν:
1. Γίνονταν διαχωρισμός σε πρόθυμους και αδιάφορους κληρωτούς πριν και μετά τη θητεία. Δηλαδή να υπάρχουν διαφορετικά προγράμματα να επιλέξει ο καθένας με διαφορετική ένταση εκπαίδευσης.
2. Υπήρχε δικαίωμα παρατεταμένης θητείας που παράλληλα θα παρείχε κάθε διευκόλυνση στους στρατευσίμους να σπουδάζουν (ίσως παροχή κρεβατιού, φαγητού, χώρου μελέτης και ίσως βασικού χαρτζιλικιού θα ήταν ισχυρό κίνητρο). Κάτι ανάλογο γίνεται στη Ρωσία για ορισμένες πανεπιστημιακές σχολές-χρήσιμες στο στρατό. Εκεί οι σπουδαστές παρουσιάζονται το απόγευμα και τα σαββατοκύριακα.
3. Αν αναγνωρίζονταν και λαμβάνονταν υπόψη σχολεία εκτός στρατού (πολιτικά όπως: ορειβασία/αναρρίχηση, κατάδυση, Α' βοήθειες κτλ, αλλά και στρατιωτικά εντός και εκτός Ελλάδος) όπου φυσικά θα τηρούνται οι προϋποθέσεις που θα ορίσει ο στρατός. Θα συμπεριλάβω και απαραίτητες ειδικότητες που μπορεί να αποκτηθούν μετά το πέρας της θητείας όπως ηλεκτρολόγος, υδραυλικός, γιατρός κτλ. Με βάση αυτά, ανάλογη (ανα-)τοποθέτηση στις (εφεδρικές) μονάδες.
4. Ο στρατός να διοργάνωνε σχολεία και μετεκπαιδεύσεις δωρεάν ή/και με συμμετοχή
επί πληρωμή. Δυνατότητα τακτικής σκοποβολής για εφέδρους.
5. Οργανώνονταν τάγματα εθνοφυλακής στα μετόπισθεν και κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα με αποστολή γρήγορης ενίσχυσης των παραμεθόριων περιοχών.
6. Παρέχονταν στοιχειώδης στήριξη και οδηγίες στις λέσχες εφέδρων.
7. Ο καθένας γνώριζε τον λόχο, τη διμοιρία, την ομάδα και το ζευγάρι στο οποίο ανήκει και έκαναν καμία συνεκπαίδευση έστω και μία μέρα το χρόνο μετά την απόλυση.
8. Μονάδες 100% επαγγελματικές και 90% Εφεδρικές (επαγγελματίες σε θέσεις κλειδιά). Η μείξη ΕΠΟΠ-κληρωτών είναι καταστροφή.
9. Στους στρατιώτες να δίνονταν κουπόνια όπου θα μπορούσαν να τα εξαργυρώσουν στον εξοπλισμό που παρέχεται ή να επιλέξουν τον δικό τους (βάζοντας και οι ίδιοι τον οβολό τους) εφόσον έχει εγκριθεί και βρίσκεται στα πρότυπα που θέλει ο στρατός.