Χρυσοχοϊδης: Τιμώ το ΚΚΕ από μικρό παιδί

[Maspoli]

Κάποιος κακεντρεχής θα έγραφε signature material!

Γιατί; Αρνείται κάνεις ότι υπήρξε παρέμβαση ώστε να φύγει από την ηγεσία του ΚΚΕ ο Ζαχαριάδης; Δε νομίζω να το αρνείται κάνεις.

[kameron]

Κάποιος κακεντρεχής θα έγραφε signature material!

Γιατί; Αρνείται κάνεις ότι υπήρξε παρέμβαση ώστε να φύγει από την ηγεσία του ΚΚΕ ο Ζαχαριάδης; Δε νομίζω να το αρνείται κάνεις.

Ε, τον μλκ!

[Mitharadir]

Το στράτευμα -απο το 1909- ήταν εργαλείο, δεν λειτούργησε ποτέ αυτοβούλως

Λανθασμένη υπεραπλούστευση.
Εντελώς διαφορετικές οι συνθήκες το 1909, την επόμενη δεκαετία, το μεσοπόλεμο, την αμέσως μεταπολεμική και μετεμφυλιακή περίοδο και τη δεκαετία του '60.

Οι Παπαδόπουλοι είχαν τη δική τους ατζέντα, όπως άλλωστε και η CIA σε σχέση με άλλα κέντρα αποφάσεων στις ΗΠΑ εκείνη την περίοδο.

Ο στρατός στην Ελλάδα είχε μεγάλη επιρροή σε θέματα εσωτερικής πολιτικής μέχρι και το 1981-1985 όταν η πρώτη θητεία του Ανδρέα Παπανδρέου τον ευνούχισε εντελώς.

[Golden Age]

Το στράτευμα -απο το 1909- ήταν εργαλείο, δεν λειτούργησε ποτέ αυτοβούλως

Λανθασμένη υπεραπλούστευση.
Εντελώς διαφορετικές οι συνθήκες το 1909, την επόμενη δεκαετία, το μεσοπόλεμο, την αμέσως μεταπολεμική και μετεμφυλιακή περίοδο και τη δεκαετία του '60.

Οι Παπαδόπουλοι είχαν τη δική τους ατζέντα, όπως άλλωστε και η CIA σε σχέση με άλλα κέντρα αποφάσεων στις ΗΠΑ εκείνη την περίοδο.

Ο στρατός στην Ελλάδα είχε μεγάλη επιρροή σε θέματα εσωτερικής πολιτικής μέχρι και το 1981-1985 όταν η πρώτη θητεία του Ανδρέα Παπανδρέου τον ευνούχισε εντελώς.

Απο που κι ως που μέχρι το '81; Απο το '74 ο Καραμνλής έδενε κι έλυνε εκεί και κομματικοποιήθηκε ο στρατός.

[Scouser]

Δεν αδικούνταν το ΚΚΕ, η Ένωση Κέντρου αδικούνταν βασικά. Ξέρεις, του μεγαλύτερου κομμουνιστοφάγου της νεότερης ελληνικής Ιστορίας.

Μα δεν αδικείτο ούτε η ΕΚ, αυτό σου λέω.

Μετά την μεταπολίτευση, το πήρε η αριστερά το θέμα και το ενσωμάτωσε στη μυθολογία της. Το κέντρο, το 1958, χαντακώθηκε από τα εσωτερικά του ζητήματα και από τον εκλογικό νόμο που αρκετοί από αυτούς υπερψήφισαν, όχι από νόθευση των εκλογών. Το 1961 και ενώ αντιμετώπιζε περίπου τα ίδια θέματα συνοχής, έχασε με 18 μονάδες διαφορά, ίσως η διαφορά να ήταν μικρότερη στην πραγματικότητα αλλά πάλι η πρωτιά της ΕΡΕ δεν αμφισβητείτο. Βρήκαν όμως την ευκαιρία με ορισμένα συγκεκριμένα αλλά μεμονωμένα περιστατικά σε κάποιες περιοχές στην επαρχία να στήσουν άλλοθι και αφήγημα.

Το τι έλεγε ή λέει η αριστερά που ονειρευόταν επιβολή καθεστώτων τύπου ανατολικού μπλοκ και κατά τα άλλα έχυνε κροκοδείλια δάκρυα για την κατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα δεν με απασχολεί καθόλου. Εδώ συζητάμε για τον Καραμανλή. Δεν ξέρω τόσο καλά την πολιτική ιστορία εκείνης της περιόδου, αλλά νομίζω είναι λίγο-πολύ ξεκάθαρο ότι υπήρχε παρακράτος, το οποίο ελεγχόταν από το Παλάτι και είχε σαν στόχο όχι μόνο την καταστολή των κομμουνιστών, αλλά και όλων όσων δεν εντάσσονταν στην βασιλόφρονα Δεξιά (περιλαμβανομένων και ''κομμουνιστοφάγων'' όπως ο Γέρος). Δηλαδή τον Λαμπράκη ποιος τον έφαγε, το πεζοδρόμιο που είπε και ο ιατροδικαστής τότε; Ειδικά την περίοδο από το τέλος του εμφυλίου μέχρι και το 1963, που οι Αμερικανοί αποφάσισαν να κάνουν μια σύντομη στροφή και να προτιμήσουν το Κέντρο από τη Δεξιά, νομίζω είναι κοινή παραδοχή ότι το παιχνίδι ήταν στημένο υπέρ του Συναγερμού και μετά της ΕΡΕ. Και voter suppression υπήρχε (ειδικά στην επαρχία), και νοθεία, και μυστικές οργανώσεις στο στράτευμα (όπου γινόταν διαρκής προπαγάνδα υπέρ του βασιλιά, όχι απλώς αντικομμουνιστική) και η ΚΥΠ να παρακολουθεί τους πάντες. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι η Δεξιά δεν είχε λαϊκή απήχηση. Αλλά όχι πως το παιχνίδι ήταν καθαρό, έλεος δηλαδή. Και όχι, δεν μπορούμε να μιλάμε για μια φυσιολογική κατάσταση λόγω του εμφυλίου, όταν όλη η υπόλοιπη Δύση έκανε ταχύτατα βήματα μπροστά, ο Στάλιν είχε πεθάνει και η ελληνόφωνη κομμουνιστική αριστερά είχε κονιορτοποιηθεί.
Ο Καραμανλής τώρα επελέγη το 1955 για πρωθυπουργός κατόπιν υπόδειξης των Αμερικανών (οι κακές γλώσσες λένε και επειδή τα είχε με τη Φρειδερίκη) που ήθελαν έναν νέο άνθρωπο της εμπιστοσύνης τους για να αντικαταστήσει τον Παπάγο και (μάλλον) για να επιδείξει μετριοπαθή στάση στο Κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά. Δεν ξέρω σε ποιον βαθμό εμπλεκόταν προσωπικά στη λειτουργία του παρακράτους (νομίζω γενικώς υπάρχει μια απροθυμία εκ μέρους ακόμα και των αριστερών ιστορικών να ακουμπήσουν το συγκεκριμένο ζήτημα) αλλά σίγουρα ωφελούνταν από τη λειτουργία του. Δεν μπορείς να μιλάς για καθαρές εκλογές το 1958 ή το 1961 ασχέτως της πραγματικής έκτασης της νοθείας, μην τρελαθούμε τώρα εντελώς. Ούτε φυσικά το 1974 μπορούν να θεωρηθούν φυσιολογικές οι εκλογές που έγιναν, υπό το τεταμένο κλίμα που υπήρχε. Οι μοναδικές απόλυτα καθαρές εκλογές που κέρδισε στη σταδιοδρομία του ήταν του 1977 και μετά από 3 χρόνια πήδηξε από το καράβι, για να μην χρεωθεί την ήττα που έβλεπε πως ερχόταν και να μπορέσει να συνεχίσει ως ΠτΔ. Το ίδιο έκανε και το 1963, για να περάσει μετά 11 χρόνια στο Παρίσι κάνοντας διακοπες εξόριστος.
Γενικότερα, ήταν ένας τρομερά υπερτιμημένος πολιτικός που βασικά ωφελήθηκε από τη μετριότητα που κυριαρχούσε στον χώρο της πολιτικής στην Ελλάδα, τις εξοργιστικά ευνοϊκές για αυτόν συγκυρίες (με αποκορύφωμα την απύθμενη ηλιθιότητα του Ιωαννίδη το 1974) και τη μοναδική μεγάλη του ικανότητα, που ήταν να πλασάρει σωστά τον εαυτό του. Ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης για το μεταπολιτευτικό χάλι ανήκει σε αυτόν. Και δεν πιάνω καν τα αίσχη στην εξωτερική πολιτική (απάθεια για την καταστροφή του Ελληνισμού της Πόλης, συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, αποχώρηση από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, κτλ). Το χειρότερο είναι ότι ακόμα και σήμερα, η όποια κριτική που του γίνεται είναι από τα αριστερά, με αποτέλεσμα να ξεφεύγει εύκολα.

[Scouser]

Το μηχανισμό τον κινούσε περισσότερο το παλάτι με το βαθύ κράτος που ήλεγχε, όχι η κυβέρνηση Καραμανλή που δεν είχε ιδιαίτερο εκλογικό κίνητρο, η νίκη της ήταν σίγουρη.

Και κάτι για αυτό. Το ''σίγουρη'' το λες σαν να είχαν τότε τις ίδιες τεχνικές δημοσκοπήσεων με σήμερα. Δεν είμαι καν σίγουρος αν γίνονταν δημοσκοπήσεις τότε, πολύ περισσότερο να μιλάμε για προβλέψεις ''σίγουρων'' νικών. Υπενθυμίζω το ''Dewey Defeats Truman" που ειπώθηκε την ίδια περίοδο στις ΗΠΑ, φαντάσου τώρα τι γινόταν στην Ελλάδα με τις αντίστοιχες ''προβλέψεις''. Δεν είχε πει τυχαία ο Φλωράκης το περίφημο ''η κάλπη είναι γκαστρωμένη και δεν ξέρεις ποτέ τι θα βγάλει''.

[Mitharadir]

Λανθασμένη υπεραπλούστευση.
Εντελώς διαφορετικές οι συνθήκες το 1909, την επόμενη δεκαετία, το μεσοπόλεμο, την αμέσως μεταπολεμική και μετεμφυλιακή περίοδο και τη δεκαετία του '60.

Οι Παπαδόπουλοι είχαν τη δική τους ατζέντα, όπως άλλωστε και η CIA σε σχέση με άλλα κέντρα αποφάσεων στις ΗΠΑ εκείνη την περίοδο.

Ο στρατός στην Ελλάδα είχε μεγάλη επιρροή σε θέματα εσωτερικής πολιτικής μέχρι και το 1981-1985 όταν η πρώτη θητεία του Ανδρέα Παπανδρέου τον ευνούχισε εντελώς.

Απο που κι ως που μέχρι το '81; Απο το '74 ο Καραμνλής έδενε κι έλυνε εκεί και κομματικοποιήθηκε ο στρατός.

Το 1981 όταν βγήκε κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ(που είχε πολύ πιο αριστερό προφίλ τότε σε σχέση με το κεντρώο σημερινό του προφίλ) γινόταν ντιμπέιτ για το αν ο στρατός θα επιτρέψει στην νέα κυβέρνηση να αναλάβει καθήκοντα ή αν θα την ανατρέψει. Και η Δήμητρα Παπανδρέου το αναφέρει αυτό στο πρώτο βιβλίο της ότι δηλαδή όπως της είχε πει ο Ανδρέας απο τις πιο δύσκολες στιγμές του ήταν το 1981 με τις συζητήσεις για το ποιά θα είναι η αντίδραση του στρατού στη νέα κυβέρνηση. Μόλις ανέλαβε πρωθυπουργός όμως πέρασε ταχύτατα μια σειρά μετταρυθμισεις(υπο το κάλυμμα δήθεν των απαιτήσεων της ΕΟΚ για περεταιρω εκδημοκρατικοποιηση μιας χώρας μέλους της, στην οποία ΕΟΚ είχε προσχωρήσει η Ελλάδα το ίδιο έτος δηλαδή το 1981 απλά λίγους μήνες νωρίτερα).Η αρχή του ευνουχισμού του στρατού ξεκίνησε δειλά δειλά επί της τελευταίας θητείας Καραμανλή στην πρωθυπουργία (1977-1980) αλλά το οριστικό χτύπημα που ήταν και το πιο βασικό το έδωσε ο Ανδρέας.Και έτσι ο στρατός μετά απο την πρώτη θητεία Παπανδρέου ήταν τελείως ευνουχισμενος και ανίκανος να έχει οποιαδήποτε επιρροή στο εσωτερικό της χώρας. Για να επιτευχθεί όμως αυτός ο ευνουχισμός του έπρεπε να αποδυναμωθεί και γενικά ως στρατός και αποδυναμώθηκε πράγμα ππυ έφερε αλλαγές και στα ελληνοτουρκικά (τότε ήταν που άρχισαν οι δυναμικές διεκδικήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο με παραβιάσεις του εναέριου και θαλάσσιου χώρου που συνεχίζονται ως σήμερα).Και όλη αυτή η διαδικασία ευνουχισμού την περίοδο 1977-1982 έγινε και μς την πίεση της ΕΟΚ που απαιτούσε να γίνουν σαρωτικές αλλαγές στην Ελλάδα για να είναι μέλος της.

[stella]

Αυτός παραιτήθηκε ή ακόμα;

[Golden Age]

Ο στρατός στην Ελλάδα είχε μεγάλη επιρροή σε θέματα εσωτερικής πολιτικής μέχρι και το 1981-1985 όταν η πρώτη θητεία του Ανδρέα Παπανδρέου τον ευνούχισε εντελώς.

Απο που κι ως που μέχρι το '81; Απο το '74 ο Καραμνλής έδενε κι έλυνε εκεί και κομματικοποιήθηκε ο στρατός.

Το 1981 όταν βγήκε κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ(που είχε πολύ πιο αριστερό προφίλ τότε σε σχέση με το κεντρώο σημερινό του προφίλ) γινόταν ντιμπέιτ για το αν ο στρατός θα επιτρέψει στην νέα κυβέρνηση να αναλάβει καθήκοντα ή αν θα την ανατρέψει. Και η Δήμητρα Παπανδρέου το αναφέρει αυτό στο πρώτο βιβλίο της ότι δηλαδή όπως της είχε πει ο Ανδρέας απο τις πιο δύσκολες στιγμές του ήταν το 1981 με τις συζητήσεις για το ποιά θα είναι η αντίδραση του στρατού στη νέα κυβέρνηση. Μόλις ανέλαβε πρωθυπουργός όμως πέρασε ταχύτατα μια σειρά μετταρυθμισεις(υπο το κάλυμμα δήθεν των απαιτήσεων της ΕΟΚ για περεταιρω εκδημοκρατικοποιηση μιας χώρας μέλους της, στην οποία ΕΟΚ είχε προσχωρήσει η Ελλάδα το ίδιο έτος δηλαδή το 1981 απλά λίγους μήνες νωρίτερα).Η αρχή του ευνουχισμού του στρατού ξεκίνησε δειλά δειλά επί της τελευταίας θητείας Καραμανλή στην πρωθυπουργία (1977-1980) αλλά το οριστικό χτύπημα που ήταν και το πιο βασικό το έδωσε ο Ανδρέας.Και έτσι ο στρατός μετά απο την πρώτη θητεία Παπανδρέου ήταν τελείως ευνουχισμενος και ανίκανος να έχει οποιαδήποτε επιρροή στο εσωτερικό της χώρας. Για να επιτευχθεί όμως αυτός ο ευνουχισμός του έπρεπε να αποδυναμωθεί και γενικά ως στρατός και αποδυναμώθηκε πράγμα ππυ έφερε αλλαγές και στα ελληνοτουρκικά (τότε ήταν που άρχισαν οι δυναμικές διεκδικήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο με παραβιάσεις του εναέριου και θαλάσσιου χώρου που συνεχίζονται ως σήμερα).Και όλη αυτή η διαδικασία ευνουχισμού την περίοδο 1977-1982 έγινε και μς την πίεση της ΕΟΚ που απαιτούσε να γίνουν σαρωτικές αλλαγές στην Ελλάδα για να είναι μέλος της.

Φόβοι υπήρχα. Όπως υπήρχαν και στρατιωτκοί που δεν επιθυμούσαν το ΠΑΣΟΚ ή άλλοι τη Μεταπολίτευσν γνικότερα κι αντιδρούσαν. Αλλά ήταν ολιγάριθμες ομάδες και όχι μια τεράστια δύναμη. Για τα υπόλοιπα που λες, συμφωνώ. Ειδικά επι Σημίτη υπήρξε ξεχαρβάλωμα.

[Mitharadir]

Απο που κι ως που μέχρι το '81; Απο το '74 ο Καραμνλής έδενε κι έλυνε εκεί και κομματικοποιήθηκε ο στρατός.

Το 1981 όταν βγήκε κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ(που είχε πολύ πιο αριστερό προφίλ τότε σε σχέση με το κεντρώο σημερινό του προφίλ) γινόταν ντιμπέιτ για το αν ο στρατός θα επιτρέψει στην νέα κυβέρνηση να αναλάβει καθήκοντα ή αν θα την ανατρέψει. Και η Δήμητρα Παπανδρέου το αναφέρει αυτό στο πρώτο βιβλίο της ότι δηλαδή όπως της είχε πει ο Ανδρέας απο τις πιο δύσκολες στιγμές του ήταν το 1981 με τις συζητήσεις για το ποιά θα είναι η αντίδραση του στρατού στη νέα κυβέρνηση. Μόλις ανέλαβε πρωθυπουργός όμως πέρασε ταχύτατα μια σειρά μετταρυθμισεις(υπο το κάλυμμα δήθεν των απαιτήσεων της ΕΟΚ για περεταιρω εκδημοκρατικοποιηση μιας χώρας μέλους της, στην οποία ΕΟΚ είχε προσχωρήσει η Ελλάδα το ίδιο έτος δηλαδή το 1981 απλά λίγους μήνες νωρίτερα).Η αρχή του ευνουχισμού του στρατού ξεκίνησε δειλά δειλά επί της τελευταίας θητείας Καραμανλή στην πρωθυπουργία (1977-1980) αλλά το οριστικό χτύπημα που ήταν και το πιο βασικό το έδωσε ο Ανδρέας.Και έτσι ο στρατός μετά απο την πρώτη θητεία Παπανδρέου ήταν τελείως ευνουχισμενος και ανίκανος να έχει οποιαδήποτε επιρροή στο εσωτερικό της χώρας. Για να επιτευχθεί όμως αυτός ο ευνουχισμός του έπρεπε να αποδυναμωθεί και γενικά ως στρατός και αποδυναμώθηκε πράγμα ππυ έφερε αλλαγές και στα ελληνοτουρκικά (τότε ήταν που άρχισαν οι δυναμικές διεκδικήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο με παραβιάσεις του εναέριου και θαλάσσιου χώρου που συνεχίζονται ως σήμερα).Και όλη αυτή η διαδικασία ευνουχισμού την περίοδο 1977-1982 έγινε και μς την πίεση της ΕΟΚ που απαιτούσε να γίνουν σαρωτικές αλλαγές στην Ελλάδα για να είναι μέλος της.

Φόβοι υπήρχα. Όπως υπήρχαν και στρατιωτκοί που δεν επιθυμούσαν το ΠΑΣΟΚ ή άλλοι τη Μεταπολίτευσν γνικότερα κι αντιδρούσαν. Αλλά ήταν ολιγάριθμες ομάδες και όχι μια τεράστια δύναμη. Για τα υπόλοιπα που λες, συμφωνώ. Ειδικά επι Σημίτη υπήρξε ξεχαρβάλωμα.

Το 1981 υπήρχαν πολλοί στρατιωτικοί που δεν ήταν αντίθετοι στην μεταπολίτευση αλλα δεν ήθελαν το ΠΑΣΟΚ(προτιμούσαν την ΝΔ).Αυτούς βασικά φοβόταν στην αρχή ο Παπανδρέου.Γι αυτό τις σαρωτικές αλλαγές που έκανε εντός λίγων μηνών για ευνουχισμό του στρατού τις απέδωσε στην πίεση της ΕΟΚ(την οποία προεκλογικά καταγορούσε) για να έχει τα νώτα του καλυμένα.Επι Καραμανλή είχαν αρχίσει δειλά-δειλά ο μετταρυθμίσεις στον στρατό(επειδή μεταξύ άλλων το απαιτούσε και η ΕΟΚ στην οποία ήθελε να μπει ο Καραμανλής) με ρυθμούς χελώνας(πάγωσαν την περίοδο του 1980-1981).Ο Ανδρέας συνέχισε τις μετταρυθθμίσεις αυτές αλλα ταχύτατα και όχι με ρυθμούς χελώνας.Πάντως δεν νομίζω να υπήρξε ποτέ πιθανότητα να εκδηλωθεί πραξικόπημα στρατιωτικό σε χώρα μέλος της ΕΟΚ(στην ΕΟΚ(σήμερα ΕΕ) δεν έχει υπάρξει ποτέ πραξικόπημα σε κράτος-μέλος της,η ίδια η ΕΕ άλλωστε για να δεχτεί ένα κράτος ως μέλος της απαιτεί ο στρατός της να μην έχει καμία απολύτως ανάμειξη στα εσωτερικά της))

[Beria]

Το Πασοκ όταν ανέβηκε στην εξουσία εξασφάλισε μια πολύ παράδοξη συμμαχία στον στρατό ανάμεσα σε πρώην διωχθέντες ανδρεοπαπανδρεικούς αξιωματικούς και σε ένα τμήμα νεαρών χουντικών αξιωματικών, τους λεγόμενους Κανταφικούς, οι οποίοι μετεστράφησαν στο Πασόκ.
Προφανώς τους κάλυψε ιδεολογικά με τα Μπααθικά ανοίγματα, τον αντισημιτισμό και τον εθνικό σοσιαλισμό

[adon99]

Ακομα δεν ζητησαν την παραιτηση απο καποιον που ουσιαστικα ειπε οτι τιμαει τον σταλιν τα γκουλαγκ τα παιδομαζωματα την kgb αυτους που θελαν να ελευθερωσουν την Μακεδονια απο την Ελληνικη κυριαρχια κλπ?

[Scouser]

Ο στρατός στην Ελλάδα είχε μεγάλη επιρροή σε θέματα εσωτερικής πολιτικής μέχρι και το 1981-1985 όταν η πρώτη θητεία του Ανδρέα Παπανδρέου τον ευνούχισε εντελώς.

Απο που κι ως που μέχρι το '81; Απο το '74 ο Καραμνλής έδενε κι έλυνε εκεί και κομματικοποιήθηκε ο στρατός.

Το 1981 όταν βγήκε κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ(που είχε πολύ πιο αριστερό προφίλ τότε σε σχέση με το κεντρώο σημερινό του προφίλ) γινόταν ντιμπέιτ για το αν ο στρατός θα επιτρέψει στην νέα κυβέρνηση να αναλάβει καθήκοντα ή αν θα την ανατρέψει. Και η Δήμητρα Παπανδρέου το αναφέρει αυτό στο πρώτο βιβλίο της ότι δηλαδή όπως της είχε πει ο Ανδρέας απο τις πιο δύσκολες στιγμές του ήταν το 1981 με τις συζητήσεις για το ποιά θα είναι η αντίδραση του στρατού στη νέα κυβέρνηση. Μόλις ανέλαβε πρωθυπουργός όμως πέρασε ταχύτατα μια σειρά μετταρυθμισεις(υπο το κάλυμμα δήθεν των απαιτήσεων της ΕΟΚ για περεταιρω εκδημοκρατικοποιηση μιας χώρας μέλους της, στην οποία ΕΟΚ είχε προσχωρήσει η Ελλάδα το ίδιο έτος δηλαδή το 1981 απλά λίγους μήνες νωρίτερα).Η αρχή του ευνουχισμού του στρατού ξεκίνησε δειλά δειλά επί της τελευταίας θητείας Καραμανλή στην πρωθυπουργία (1977-1980) αλλά το οριστικό χτύπημα που ήταν και το πιο βασικό το έδωσε ο Ανδρέας.Και έτσι ο στρατός μετά απο την πρώτη θητεία Παπανδρέου ήταν τελείως ευνουχισμενος και ανίκανος να έχει οποιαδήποτε επιρροή στο εσωτερικό της χώρας. Για να επιτευχθεί όμως αυτός ο ευνουχισμός του έπρεπε να αποδυναμωθεί και γενικά ως στρατός και αποδυναμώθηκε πράγμα ππυ έφερε αλλαγές και στα ελληνοτουρκικά (τότε ήταν που άρχισαν οι δυναμικές διεκδικήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο με παραβιάσεις του εναέριου και θαλάσσιου χώρου που συνεχίζονται ως σήμερα).Και όλη αυτή η διαδικασία ευνουχισμού την περίοδο 1977-1982 έγινε και μς την πίεση της ΕΟΚ που απαιτούσε να γίνουν σαρωτικές αλλαγές στην Ελλάδα για να είναι μέλος της.

Οι διεκδικήσεις της Τουρκίας και ειδικά οι παραβιάσεις του ΕΕΧ άρχισαν επί Καραμανλή. Όσο για τον στρατό, η παραδοσιακή σοφία λέει όντως ότι υπήρχε μεγάλη ανησυχία εκ μέρους του Ανδρέα ότι μπορεί να προσπαθούσε να τον ανατρέψει, αλλά προσωπικά έχω τις αμφιβολίες μου. Ακόμα και οι πραξικοπηματίες πρέπει να έχουν κάποιο λαϊκό έρεισμα από πίσω και την εποχή εκείνη η δημοτικότητα του στρατού βρισκόταν στο ιστορικό χαμηλό της.

[Cavaliere]

Βράζει ο Στρατός.

[pylothess]

Το Πασοκ όταν ανέβηκε στην εξουσία εξασφάλισε μια πολύ παράδοξη συμμαχία στον στρατό ανάμεσα σε πρώην διωχθέντες ανδρεοπαπανδρεικούς αξιωματικούς και σε ένα τμήμα νεαρών χουντικών αξιωματικών, τους λεγόμενους Κανταφικούς, οι οποίοι μετεστράφησαν στο Πασόκ.
Προφανώς τους κάλυψε ιδεολογικά με τα Μπααθικά ανοίγματα, τον αντισημιτισμό και τον εθνικό σοσιαλισμό

Χουντικοί στο ΠΑΣΟΚ!!!! Απίστευτο και όμως αληθινό!
Με τις ιδεολογίες τόσο πολύ εντατικά ασχολούνται μόνο οι κομμουνιστές! Ευρωκομμουνισμός, σοσιαλδημοκρατία κ.τ.λ.