17 Νοέμβρη (επετειακό)

[sharp]

@Πατησιώτη
πες αλήθεια, οι κομμουνιστές με τις καταλήψεις στο πολυτεχνείο δεν έπρεπε να κατασταλούν και να επιβληθεί νόμος και τάξη;

Κομμουνιστές; Κάτι σαν τον Λαλιώτη, ας πούμε;

[Fluffy]

δεν ξέρω, ο κομμουνιστικός κίνδυνος δεν ήταν το αφήγημα της χουντας;

[πατησιωτης]

@Πατησιώτη
πες αλήθεια, οι κομμουνιστές με τις καταλήψεις στο πολυτεχνείο δεν έπρεπε να κατασταλούν και να επιβληθεί νόμος και τάξη;

Αναγνωρίζεις ως κομμουνιστές τους μαοικούς που έκαναν την κατάληψη;

[πατησιωτης]

δεν ξέρω, ο κομμουνιστικός κίνδυνος δεν ήταν το αφήγημα της χουντας;

Ασφαλώς.Εκαναν κίνημα και ματαίωσαν εκλογές που αρχηγοί των δύο κομμάτων που διεκδικούσαν την κυβέρνηση ήσαν αυτοί που απεσόβησαν τον κομμουνιστικό κίνδυνο.
Στις εκλογές του 1967 αρχηγός της Ενώσεως Κέντρου ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου και της ΕΡΕ ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος.Ο πρώτος ήταν πρωθυπουργός της κυβερνήσεως που σταμάτησε την κατάληψη της εξουσίας από τους κομμουνιστές το 1944 και ο δεύτερος αντιπρόεδρος της ίδιας κυβερνήσεως.
Δηλαδή οι απριλιανοί συνέλαβαν αυτούς που είχαν σταματήσει το ΚΚΕ όταν ήλεγχε όλη την Ελλάδα και είχε 40.000 υπό τα όπλα με την αιτιολογία του κομμουνιστικού κινδύνου σε μια εποχή που δεν υπήρχε ένας ένοπλος κομμουνιστής.

[sharp]

Γεώργιος Παπανδρέου, ο επονομαζόμενος "κομμουνιστοφάγος"

[sharp]

Ενδιαφέρον πώς η ιστορία έρχεται ως χαλασμένο τηλέφωνο στις νεώτερες γενιές.

[Fluffy]

Ποιο κόμμα της αντιπολίτευσης δεν έχει κατηγορηθεί σαν κομμουνιστικό από τους αντιπάλους του που κυβερνούν, ποιο κόμμα της αντιπολίτευσης δεν αντέκρουσε με την κατηγορία του κομμουνισμού τους πιο προοδευτικούς αντιπολιτευόμενους, καθώς και τους αντιδραστικούς αντιπάλους του;

απο το κομμουνιστικό μανιφέστο

[πατησιωτης]

Ενδιαφέρον πώς η ιστορία έρχεται ως χαλασμένο τηλέφωνο στις νεώτερες γενιές.

Είναι τα "αφηγήματα".
Εγραψα στο άλλο νήμα όπου εκστασιάζονται οι παλιοί πασόκοι για την φοβερή και τρομερή συνέντευξη του Ανδρέα επί χούντας στον Μπάκλευ ότι λέει ότι ο πατέρας του όταν ανέλαβε την εξουσία το 1964 η Ελλάδα ήταν garrison state.Tον ρωτάει ο δημοσιογράφος γιατί αυτό και απαντά λόγω του εμφυλίου πολέμου και τον ξαναρωτάει ποιός φταίει για τον εμφύλιο και ξανααπαντά many forces και λέει διάφορες αλλά δεν λέει τίποτα για τον πατέρα του που ήταν πρωθυπουργός.
Οι εμπόλεμοι πάντως του τη φύλαγαν.Ο νόμος περί άρσης των συνεπειών του εμφυλίου που ψήφισαν ο Μητσοτάκης και οι Κυρκοφλωράκηδες το 1989 στη συγκυβέρνησή τους ορίζει ημερομηνία έναρξης του εμφυλίου πολέμου τον Οκτώβριο του 1944 όταν αποβιβάσθηκε στην Αθήνα ως απελευθερωτής ο Γεώργιος Παπανδρέου.

[Γενιά της Αμαρτίας]

Μόνο εγώ θέλω να δω να δέρνουν κομμουνιστές;

[Fluffy]

[sharp]

Η Χούντα έγινε από κάτι πειραγμένους-πατριώτες στρατιωτικούς που δεν τους έκοβε ιδιαίτερα. Όι βαθύτεροι υποκινητές βρίσκονται ακόμη και σήμερα στην συνομωσιολογική ιστορία.

Εκείνο όμως που είναι σίγουρο, είναι ότι το Πολυτεχνείο που είναι και το θέμα μας, έγινε για να πέσει η δικτατορία του Παπαδόπουλου και να έρθει μια άλλη, του Ιωαννίδη. Αυτή ήταν η "προσφορά" του Πολυτεχνείου. Ο Ιωαννίδης ήρθε για να κάνει το πραξικόπημα στον Μακάριο και έτσι να έχει νόμιμη αφορμή η Τουρκία να επέμβει στρατιωτικά στην Κύπρο.

Συμπερασματικά η "προσφορά" του Πολυτεχνείου ήταν η απώλεια του 35% της Κύπρου προς την Τουρκία.

Το ποιοι ξεσήκωσαν τους φοιτητές (ήταν και Νομική και άλλες σχολές btw) έχει να κάνει ευθέως με το ποιοί είχαν συμφέρον από την Κυπριακή διχοτόμηση. ΗΠΑ με ΣΙΑ, αεροδρόμιο βάση στο Τουρκικό μέρος; Ό,τι και νά 'ταν ο Παπαδόπουλος δεν τους έκανε το χατήρι. Από αυτή την άποψη ήταν πιο πατριώτης από τους "ήρωες" του Πολυτεχνείου, έστω κι αν αυτοί χρησιμοποιήθηκαν χωρίς να το γνωρίζουν.

[sharp]

Όσον αφορά τα πραγματικά γεγονότα του Πολυτεχνείου και πού ακριβώς υπήρξαν νεκροί, υπάρχει το επίσημο, λεπτομερές πόρισμα του εισαγγελέα Τσεβά

http://www.itia.ntua.gr/blog/wp-content ... seva14.pdf

[Fluffy]

https://www.facebook.com/watch/?v=3454661017956514

[Golden Age]

Ὁ Γιῶργος Σεφέρης στὰ πρῶτα χρόνια τῆς δικτατορίας εἶχε ἐπιλέξει τὴ σιωπὴ καὶ τὴν ἄρνηση νὰ δημοσιεύσει δουλειά του στὴν Ἑλλάδα. Στὶς 28 Μαρτίου τοῦ 1969, δυὸ χρόνια πρὶν τὸ θάνατό του, ἀποφασίζει νὰ μιλήσει γιὰ πρώτη φορὰ δημόσια καὶ νὰ καταγγείλει τὴ Δικτατορία. Ἡ δήλωσή του στὸ BBC ἔκανε τεράστια αἴσθηση στὴν Ἑλλάδα καὶ τὸ ἐξωτερικὸ καὶ ἔδωσε δύναμη καὶ ἐλπίδα στὸ ἀντιδικτατορικὸ κίνημα.

«Πάει καιρὸς ποὺ πῆρα τὴν ἀπόφαση νὰ κρατηθῶ ἔξω ἀπὸ τὰ πολιτικὰ τοῦ τόπου. Προσπάθησα ἄλλοτε νὰ τὸ ἐξηγήσω. Αὐτὸ δὲ σημαίνει διόλου πὼς μοῦ εἶναι ἀδιάφορη ἡ πολιτικὴ ζωή μας. Ἔτσι, ἀπὸ τὰ χρόνια ἐκεῖνα, ὡς τώρα τελευταῖα, ἔπαψα κατὰ κανόνα νὰ ἀγγίζω τέτοια θέματα· ἐξάλλου τὰ ὅσα δημοσίεψα ὡς τὶς ἀρχὲς τοῦ 1967 καὶ ἡ κατοπινὴ στάση μου - δὲν ἔχω δημοσιέψει τίποτα στὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τότε ποὺ φιμώθηκε ἡ ἐλευθερία - ἔδειχναν, μοῦ φαίνεται, ἀρκετὰ καθαρὰ τὴ σκέψη μου.

Μολαταῦτα, μῆνες τώρα, αἰσθάνομαι μέσα μου καὶ γύρω μου, ὁλοένα πιὸ ἐπιτακτικά, τὸ χρέος νὰ πῶ ἕνα λόγο γιὰ τὴ σημερινὴ κατάστασή μας. Μὲ ὅλη τὴ δυνατὴ συντομία, νὰ τί θὰ ἔλεγα:

Κλείνουν δυὸ χρόνια ποὺ μᾶς ἔχει ἐπιβληθεῖ ἕνα καθεστὼς ὁλωσδιόλου ἀντίθετο μὲ τὰ ἰδεώδη γιὰ τὰ ὁποῖα πολέμησε ὁ κόσμος μας καὶ τόσο περίλαμπρα ὁ λαός μας στὸν τελευταῖο παγκόσμιο πόλεμο. Εἶναι μία κατάσταση ὑποχρεωτικῆς νάρκης, ὅπου ὅσες πνευματικὲς ἀξίες κατορθώσαμε νὰ κρατήσουμε ζωντανές, μὲ πόνους καὶ μὲ κόπους, πᾶνε κι αὐτὲς νὰ καταποντιστοῦν μέσα στὰ ἑλώδη στεκούμενα νερά. Δὲ θὰ μοῦ ἦταν δύσκολο νὰ καταλάβω πῶς τέτοιες ζημιὲς δὲ λογαριάζουν πάρα πολὺ γιὰ ὁρισμένους ἀνθρώπους.

Δυστυχῶς δὲν πρόκειται μόνον γι᾿ αὐτὸ τὸν κίνδυνο. Ὅλοι πιὰ τὸ διδάχτηκαν καὶ τὸ ξέρουν πὼς στὶς δικτατορικὲς καταστάσεις ἡ ἀρχὴ μπορεῖ νὰ μοιάζει εὔκολη, ὅμως ἡ τραγωδία περιμένει ἀναπότρεπτη στὸ τέλος. Τὸ δράμα αὐτοῦ τοῦ τέλους μᾶς βασανίζει, συνειδητὰ ἢ ἀσυνείδητα, ὅπως στοὺς παμπάλαιους χοροὺς τοῦ Αἰσχύλου. Ὅσο μένει ἡ ἀνωμαλία, τόσο προχωρεῖ τὸ κακό.

Εἶμαι ἕνας ἄνθρωπος χωρὶς κανένα ἀπολύτως πολιτικὸ δεσμὸ καί, μπορῶ νὰ τὸ πῶ, μιλῶ χωρὶς φόβο καὶ χωρὶς πάθος. Βλέπω μπροστά μου τὸν γκρεμὸ ὅπου μᾶς ὁδηγεῖ ἡ καταπίεση ποὺ κάλυψε τὸν τόπο. Αὐτὴ ἡ ἀνωμαλία πρέπει νὰ σταματήσει. Εἶναι ἐθνικὴ ἐπιταγή.

Τώρα ξαναγυρίζω στὴ σιωπή μου. Παρακαλῶ τὸ Θεὸ νὰ μὴ μὲ φέρει ἄλλη φορὰ σὲ παρόμοια ἀνάγκη νὰ ξαναμιλήσω».

Αυτός ήταν αντιστασιακός. Στέλεχος του μεταξικού καθεστώτος, ήταν άκρως γαλουχημένος με τα δημοκρατικά ιδεώδη ώστε να μην του αρέσει η δικτατορία των Απριλιανών.

[Golden Age]

Βλέπω την προτομή του Σβορώνου (τί κι αν ήταν εκτός Ελλάδος όταν έγινε το Πολυτεχνείο). Πραγματικός λεβέντης.


11 χρόνια μετά το θάνατό του δίνει συνέντευξη: