Βασιλιάς Όθωνας ο Ά της Ελλάδας

[Scouser]

Ήταν λάθος η έξωσή του το 1862; Τι πιστεύετε; Θα μπορούσε η χώρα να είχε οικοδομήσει σταδιακά μια πραγματική παράδοση στο θεσμό της βασιλείας μέσω των διαδόχων του Όθωνα, αποφεύγοντας το πλήθος προβλημάτων που δημιουργήθηκαν αργότερα με τους Γλύξμπουργκ;

[Σενέκας]

Οι διάδοχοι του Όθωνα ήταν καθολικοί, και αρνούνταν να δεσμευτούν ότι θα βαπτιστούν ορθόδοξοι αφού/αν πάρουν τον θρόνο*. Ήταν απο τα μεγαλύτερα παράπονα κατά τους Όθωνα πριν το 42 ακόμα. Δεν υπήρχε περίπτωση να συνεχίσει η δυναστεία.

επίσης είχα χάσει τη δημοτικότητά του μετά το 55, όταν δικαίως χρεώθηκε το φιάσκο με τα ηπειροθεσσαλικά και την κατοχική κυβέρνηση. Ακόμα και να μην έμπαινε ο αγγλικός δάκτυλος που τον ήθελε εκτός γιατί δεν πλήρωνε τα δάνεια και έκανε πουτανιές με τη Ρωσία ακριβώς για να μην χρειαστεί να πληρώσει τα δάνεια, μάλλον δε θα είχε καμιά τύχη

*το σύνταγμα του 44 επικύρωσε ότι ο βασιλιάς έπρεπε να ασπαστεί υπχρεωτικά την ορθοδοξία, οπότε με την άρνηση των αδερφών, η δυναστεία θα άλλαζε ούτως ή άλλως. Είναι και ο λόγος που η Ρωσία, παρότι επι της αρχής έλεγε όχι σε συντάγματα, δεν ήταν κατά της επανάστασης του 43. Ήθελαν το σύνταγμα μόνο και μόνο για να μπει άρθρο που θα όριζε ότι ο βασιλιάς πρέπει να είναι ορθόδοξος

[The Age of Aquarius]

επίσης είχα χάσει τη δημοτικότητά του μετά το 55

Το 34 όμως ήταν στα ντουζένια του. Πρωτοπόρος της ορειβασίας

ΟΤΑΝ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΟΘΩΝ ΑΝΕΒΗΚΕ ΣΤΟΝ ΠΑΡΝΑΣΣΟ

«Ώρα καλή σου Βασιλιά, ώρα καλή σου Αυθέντη
Αυτού που βούλεσαι να πας στη Λιάκουρα ν’ ανέβεις
Να πας να ιδής το Παρνασσό, τον όμορφο τον τόπο,
Παρακαλώ σε Βασιλιά, περικαλώ σ’ Αυθέντη
Αγάλια, αγάλια νάρχεσαι, αγάλια να διαβαίνεις
Μην αποστάσης Βασιλιά, μην αποστάσης Ρήγα
Γιατί ο τόπος ζαβωτός, καβάλα δεν διαβαίνει».

[Σενέκας]

επίσης είχα χάσει τη δημοτικότητά του μετά το 55

Το 34 όμως ήταν στα ντουζένια του. Πρωτοπόρος της ορειβασίας

ΟΤΑΝ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΟΘΩΝ ΑΝΕΒΗΚΕ ΣΤΟΝ ΠΑΡΝΑΣΣΟ

«Ώρα καλή σου Βασιλιά, ώρα καλή σου Αυθέντη
Αυτού που βούλεσαι να πας στη Λιάκουρα ν’ ανέβεις
Να πας να ιδής το Παρνασσό, τον όμορφο τον τόπο,
Παρακαλώ σε Βασιλιά, περικαλώ σ’ Αυθέντη
Αγάλια, αγάλια νάρχεσαι, αγάλια να διαβαίνεις
Μην αποστάσης Βασιλιά, μην αποστάσης Ρήγα
Γιατί ο τόπος ζαβωτός, καβάλα δεν διαβαίνει».

Η ειλικρινής δημοφιλία αυτού του ανθρώπου στον απλό λαό, χρίζει ανθρωπολογικής μελέτης. Δηλαδή τον λατρεύανε πραγματικά σαν θεό τα πρώτα είκοσι χρόνια, και για κάποιο λόγο έκαναν σαφή διαχωρισμό ανάμεσα στους σατανικούς Βαυαρούς και τον άμοιρο βασιλιά που δεν τον άφηναν να μεγαλουργήσει. Το σημαντικό είναι ότι, το βλέπεις και στις επιστολές: είχανε και οι δυο πλήρη επίγνωση του πόσο τους λατρεύει ο απλός λαός, και το αίσθημα ήταν αμοιβαίο. Από τη μια είναι συγκινητικό, από την άλλη είναι τραγικό, γιατί προφανώς αυτή η λαϊκή υποστήριξη τόνωσε το ηγεμονικό του εγώ τόσο πολύ που του έδινε πλήρη αυτοπεποίθηση για να ασκεί προσωπική πολιτική και να γράφει εντελώς στημπούτσα του "τους φραγγοφορεμένους", δηλαδή ολόκληρο τον κορμό της διοίκησης απο πάνω την κορυφή ως τα νύχια. Και φυσικά βοήθησε για να δικαιολογήσει την αισχρή καταπάτηση του τύπου...

[Σενέκας]

είναι αυτονόητο βέβαια, ότι το κίνημα του 43 που στήθηκε κάπου μεταξύ της ρωσικής πρεσβείας και τους σπιτιού του Μιχαληβόδα, είχε ουσιασικά μηδενική λαϊκή υποστήριξη. Η λαική υποστήριξη περιορίστηκε σε κάτι τέτοια φαινόμενα:



δηλαδή δε όποιους πρόλαβε ο Καλλέργης να βγάλει απ'τον μεντρεσέ, τουλάχιστον μέχρι την επόμενη μέρα, μέχρι να προλάβουν να κινητοποιήσουν τα πελατιακά δίκτυα και να μαζέψουν λίγο κόσμο στην πλατεία