Έτσι χτυπιέται το κακό στη ρίζα του, Έθνι

[Ασέβαστος]

ας πω κι εγω μια ιστορια απο δευτερα δημοτικου.
ο γιος μου εχει ενα καλο φιλαρακι, συμμαθητη, κανω κι εγω παρεα με τον πατερα του.
καποια μερα, στο σχολειο, πλακωθηκαν στο ξυλο, μεταξυ τους. τους πηγαν στο διευθυντη, τους τιμωρησαν, την αλλη μερα τα ξαναβρηκαν. μετα απο καναδυο μερες, η γυναικα μου παρατηρησε μια μικρη αμυχη στο παιδι, και ρωτησε που το επαθε αυτο.
"πλακωθηκα με το νικο".
εβγαλε φωτιες η γυναικα. εκατσε εμαθε ολο το ιστορικο του καβγα, και ηρθε να τα πει σε μενα, για να παρω τηλ τον πατερα του αλλου και να κανω παραπονα. ειπα:"ετσι κανουν τα αγορια"
πηρε μονη της τη μανα του αλλου, συζητησαν καμμια ωρα, καποια στιγμη τα ειπε και η αλλη στον αντρα της, ο οποιος απαντησε αυτολεξει "ετσι κανουν τα αγορια"
πιασανε να μας βριζουν, αντρες, πεταμενα λεφτα, μα καλα συννενοημενοι ειναι, δεν θα το αφησουμε ετσι αυτο, θα παμε να παραπονεθουμε στο διευθυντη.
μπορειτε να μαντεψετε τι τους ειπε ο διευθυντης, κατα λεξη:"ετσι κανουν τα αγορια"

φυσικα οι γυναικες ακομη δεν το εχουν καταλαβει.

[Naida]

Σωστός. Έπρεπε ή να τα αφήσεις και τα δυο ή κανένα. Βέβαια και το αγόρι μπορεί να ήθελε να κλάψει ή μέσα του να αισθανόταν πληγωμένο αλλά δεν μπορούσε να το εκφράσει λόγω πατριαρχικων στερεοτυπων, οι ανδρες δεν κλαίνε κτλ κτλ
Τα κλωτσάμε αυτά τα στερεότυπα και λέμε
Και όμως και οι αντρες κλαίνε και κλαίνε υπέροχα

εστω.

αλλα τουλαχιστον οι ανδρες δεν κλαινε στα ψεμματα, οπως συχνα κανουν οι γυναικες.

Και κλαίνε στα ψέμματα και χαμογελανε στα ψεμματα κτλ κτλ όπως και οι γυναίκες όπως γενικά οι άνθρωποι. Δεν έχει να κάνει με το φύλο. Είναι στον άνθρωπο.

[stavmanr]

Βέβαια και το αγόρι μπορεί να ήθελε να κλάψει ή μέσα του να αισθανόταν πληγωμένο αλλά δεν μπορούσε να το εκφράσει λόγω πατριαρχικων στερεοτυπων, οι ανδρες δεν κλαίνε κτλ κτλ

Η τεράστια πλειοψηφία των ανδρών είναι έτσι. Εκλαμβάνει τις συναισθηματικές εκφράσεις ως ήττα.
Δεν είναι φετίχ στο στυλ "πατριαρχικό πρότυπο". Είναι πολύ βαθύτερο κι έχει να κάνει με την λειτουργία στα κοινωνικά σύνολα.

[Ασέβαστος]

Και κλαίνε στα ψέμματα και χαμογελανε στα ψεμματα κτλ κτλ όπως και οι γυναίκες όπως γενικά οι άνθρωποι. Δεν έχει να κάνει με το φύλο. Είναι στον άνθρωπο.

δεν υπαρχει αντρας που να βαζει τα κλαμματα για να γινει το δικο του. δεν ειναι στον ανθρωπο, ειναι στο φυλο. εστω, στον πατριαρχικο τροπο που μεγαλωνουν τα φυλα.
αλλα ετσι ειναι. αντρας που κλαιει ψευτικα ειναι αδερφη.

[Naida]

Βέβαια και το αγόρι μπορεί να ήθελε να κλάψει ή μέσα του να αισθανόταν πληγωμένο αλλά δεν μπορούσε να το εκφράσει λόγω πατριαρχικων στερεοτυπων, οι ανδρες δεν κλαίνε κτλ κτλ

Η τεράστια πλειοψηφία των ανδρών είναι έτσι. Εκλαμβάνει τις συναισθηματικές εκφράσεις ως ήττα.
Δεν είναι φετίχ στο στυλ "πατριαρχικό πρότυπο". Είναι πολύ βαθύτερο κι έχει να κάνει με την λειτουργία στα κοινωνικά σύνολα.

Δεν ειναι θέμα φετιχ. Από που πιστεύεις πηγάζει;

[Naida]

Και κλαίνε στα ψέμματα και χαμογελανε στα ψεμματα κτλ κτλ όπως και οι γυναίκες όπως γενικά οι άνθρωποι. Δεν έχει να κάνει με το φύλο. Είναι στον άνθρωπο.

δεν υπαρχει αντρας που να βαζει τα κλαμματα για να γινει το δικο του. δεν ειναι στον ανθρωπο, ειναι στο φυλο. εστω, στον πατριαρχικο τροπο που μεγαλωνουν τα φυλα.
αλλα ετσι ειναι. αντρας που κλαιει ψευτικα ειναι αδερφη.

Τι γίνεται λες; είναι χαρακτηριστικό φύλου; οι άντρες δεν θα κλαίνε ψεύτικα οι γυναίκες θα κλαίνε ψεύτικα.

[Beria]

Και κλαίνε στα ψέμματα και χαμογελανε στα ψεμματα κτλ κτλ όπως και οι γυναίκες όπως γενικά οι άνθρωποι. Δεν έχει να κάνει με το φύλο. Είναι στον άνθρωπο.

δεν υπαρχει αντρας που να βαζει τα κλαμματα για να γινει το δικο του. δεν ειναι στον ανθρωπο, ειναι στο φυλο. εστω, στον πατριαρχικο τροπο που μεγαλωνουν τα φυλα.
αλλα ετσι ειναι. αντρας που κλαιει ψευτικα ειναι αδερφη.

[Naida]

Και κλαίνε στα ψέμματα και χαμογελανε στα ψεμματα κτλ κτλ όπως και οι γυναίκες όπως γενικά οι άνθρωποι. Δεν έχει να κάνει με το φύλο. Είναι στον άνθρωπο.

δεν υπαρχει αντρας που να βαζει τα κλαμματα για να γινει το δικο του. δεν ειναι στον ανθρωπο, ειναι στο φυλο. εστω, στον πατριαρχικο τροπο που μεγαλωνουν τα φυλα.
αλλα ετσι ειναι. αντρας που κλαιει ψευτικα ειναι αδερφη.

Αν και έχω αμφιβολίες. Μπορεί να έκλαιγε πραγματικά το σουργελο.

[stavmanr]

Βέβαια και το αγόρι μπορεί να ήθελε να κλάψει ή μέσα του να αισθανόταν πληγωμένο αλλά δεν μπορούσε να το εκφράσει λόγω πατριαρχικων στερεοτυπων, οι ανδρες δεν κλαίνε κτλ κτλ

Η τεράστια πλειοψηφία των ανδρών είναι έτσι. Εκλαμβάνει τις συναισθηματικές εκφράσεις ως ήττα.
Δεν είναι φετίχ στο στυλ "πατριαρχικό πρότυπο". Είναι πολύ βαθύτερο κι έχει να κάνει με την λειτουργία στα κοινωνικά σύνολα.

Δεν ειναι θέμα φετιχ. Από που πιστεύεις πηγάζει;

Από μία βαθύτερη ανάγκη άμυνας και καταξίωσης στο κοινωνικό σύνολο.

[vagabondo]

[Eθνικοκοινωνιστης]

Ο εθνι θα εβαζε τιμωρια μονο το κοριτσι

Ο Έθνι θα έβαζε τιμωρίες σε όλα τα κορίτσια και χωρίς να υπάρχει καν λόγος.

ο εθνι θα ηταν κουλουριασμενος στη γωνια και θα εκλαιγε αν υπηρχε κοριτσι σε ακτινα 5 μετρων, χωρις αλλο λογο.

[Feindflug]

Βέβαια και το αγόρι μπορεί να ήθελε να κλάψει ή μέσα του να αισθανόταν πληγωμένο αλλά δεν μπορούσε να το εκφράσει λόγω πατριαρχικων στερεοτυπων, οι ανδρες δεν κλαίνε κτλ κτλ

Η τεράστια πλειοψηφία των ανδρών είναι έτσι. Εκλαμβάνει τις συναισθηματικές εκφράσεις ως ήττα.
Δεν είναι φετίχ στο στυλ "πατριαρχικό πρότυπο". Είναι πολύ βαθύτερο κι έχει να κάνει με την λειτουργία στα κοινωνικά σύνολα.

Άσε μας ρε τύπε με τις επιστήμες σου και συ.

Δεν βλέπεις ότι η φάση είναι φταίει η πατριαρχία κι ετσ';

[Pedro]

Σκηνικό στο σχολείο προχτές:
Μπαίνω στην τάξη μετά από διάλειμμα και μαθαίνω ότι αρπάχτηκαν ένας μαθητής με μια μαθήτρια, αλληλοβρίστηκαν, χτυπήθηκαν κ.τ.λ. Το αγόρι είναι ζωηρούτσικο και πειραχτήρι αλλά και το κορίτσι δεν υπολείπεται καθόλου σε ζωηράδα. Σχεδόν αγοροκόριτσο, τσαούσα, φωνακλού, αθυρόστομη, θέλει πάντα να επιβάλλεται στις παρέες της και σε όλους γενικά, μπλέκεται συχνά σε καυγάδες κ.τ.λ.
Αφού ακούω τις δικαιολογίες και των δύο τους λέω ότι για τιμωρία δε θα βγουν έξω στο επόμενο διάλειμμα. Μετά από δυο-τρία λεπτά, το κορίτσι βάζει τα κλάματα. "Γιατί κλαις;" τη ρωτάω αλλά δεν είναι σε θέση να απαντήσει. "Επειδή δε θα βγει στο διάλειμμα", απαντά η διπλανή της. Μετά από λίγο, η ίδια (διπλανή της) μου λέει με παρακλητικό ύφος: "κύριε, αφήστε την να βγει". Της το ξεκόβω με ένα ξερό "όχι, δε γίνεται". Μετά από ένα-δυο λεπτά νέα παράκληση από τη διπλανή κι αυτή τη φορά της λέω "όχι, και μην το ξαναπείς γιατί θα τιμωρηθείς κι εσύ".
Η ίδια η ενδιαφερόμενη, όλο αυτό το διάστημα δε σταμάτησε να κλαίει με αναφιλητά και για μια στιγμή κόντεψα να λυγίσω. Αμέσως όμως γύρισα και κοίταξα το αγόρι, το οποίο είχε δεχτεί αξιοπρεπέστατα την ποινή του χωρίς να διαμαρτυρηθεί καθόλου, ούτε για την τιμή των όπλων κι αυτό με έκανε να αλλάξω γνώμη με μιας. Το κορίτσι εν τω μεταξύ είχε συνέρθει και άρχισε να μου ζητά η ίδια να της τη χαρίσω. Τι παρακάλια, τι υποσχέσεις ότι δε θα το ξανακάνει κι από δω και μπρος θα είναι υπόδειγμα συμπεριφοράς...Εγώ όμως βράχος ακλόνητος και τελικά, όταν αντιλήφθηκε το μάταιο της προσπάθειάς της σταμάτησε.
Μια μικρή νίκη εναντίον του γυναικοκεντρικού κουζινοκαπιταλισμού, ένα μεγάλο βήμα για την ανθρωπότητα...

Ποιος ακριβως σου δινει αυτο το δικαιωμα;

Την βρισκεις που στερεις το διαλειμμα απο μικρα 10χρονα παιδακια;

Τι παραδειγμα τους δινεις;

Κλασικος μπουμερ δασκαλος με στερεοτυπα ...

[vagabondo]

Σκηνικό στο σχολείο προχτές:
Μπαίνω στην τάξη μετά από διάλειμμα και μαθαίνω ότι αρπάχτηκαν ένας μαθητής με μια μαθήτρια, αλληλοβρίστηκαν, χτυπήθηκαν κ.τ.λ. Το αγόρι είναι ζωηρούτσικο και πειραχτήρι αλλά και το κορίτσι δεν υπολείπεται καθόλου σε ζωηράδα. Σχεδόν αγοροκόριτσο, τσαούσα, φωνακλού, αθυρόστομη, θέλει πάντα να επιβάλλεται στις παρέες της και σε όλους γενικά, μπλέκεται συχνά σε καυγάδες κ.τ.λ.
Αφού ακούω τις δικαιολογίες και των δύο τους λέω ότι για τιμωρία δε θα βγουν έξω στο επόμενο διάλειμμα. Μετά από δυο-τρία λεπτά, το κορίτσι βάζει τα κλάματα. "Γιατί κλαις;" τη ρωτάω αλλά δεν είναι σε θέση να απαντήσει. "Επειδή δε θα βγει στο διάλειμμα", απαντά η διπλανή της. Μετά από λίγο, η ίδια (διπλανή της) μου λέει με παρακλητικό ύφος: "κύριε, αφήστε την να βγει". Της το ξεκόβω με ένα ξερό "όχι, δε γίνεται". Μετά από ένα-δυο λεπτά νέα παράκληση από τη διπλανή κι αυτή τη φορά της λέω "όχι, και μην το ξαναπείς γιατί θα τιμωρηθείς κι εσύ".
Η ίδια η ενδιαφερόμενη, όλο αυτό το διάστημα δε σταμάτησε να κλαίει με αναφιλητά και για μια στιγμή κόντεψα να λυγίσω. Αμέσως όμως γύρισα και κοίταξα το αγόρι, το οποίο είχε δεχτεί αξιοπρεπέστατα την ποινή του χωρίς να διαμαρτυρηθεί καθόλου, ούτε για την τιμή των όπλων κι αυτό με έκανε να αλλάξω γνώμη με μιας. Το κορίτσι εν τω μεταξύ είχε συνέρθει και άρχισε να μου ζητά η ίδια να της τη χαρίσω. Τι παρακάλια, τι υποσχέσεις ότι δε θα το ξανακάνει κι από δω και μπρος θα είναι υπόδειγμα συμπεριφοράς...Εγώ όμως βράχος ακλόνητος και τελικά, όταν αντιλήφθηκε το μάταιο της προσπάθειάς της σταμάτησε.
Μια μικρή νίκη εναντίον του γυναικοκεντρικού κουζινοκαπιταλισμού, ένα μεγάλο βήμα για την ανθρωπότητα...

Ποιος ακριβως σου δινει αυτο το δικαιωμα;

Την βρισκεις που στερεις το διαλειμμα απο μικρα 10χρονα παιδακια;

Τι παραδειγμα τους δινεις;

Κλασικος μπουμερ δασκαλος με στερεοτυπα ...

[- Casper -]

Σωστός. Έπρεπε ή να τα αφήσεις και τα δυο ή κανένα. Βέβαια και το αγόρι μπορεί να ήθελε να κλάψει ή μέσα του να αισθανόταν πληγωμένο αλλά δεν μπορούσε να το εκφράσει λόγω πατριαρχικων στερεοτυπων, οι ανδρες δεν κλαίνε κτλ κτλ
Τα κλωτσάμε αυτά τα στερεότυπα και λέμε
Και όμως και οι αντρες κλαίνε και κλαίνε υπέροχα

εστω.

αλλα τουλαχιστον οι ανδρες δεν κλαινε στα ψεμματα, οπως συχνα κανουν οι γυναικες.

Ναι ε; Αυτή η σιγουριά θα σας φάει. Μου έτυχε να είμαι ήρεμη, να μην είχα ιδέα τι συνέβαινε και να χτυπιόταν το μαλακισμένο και να ούρλιαζε για να γίνει το δικό του λέγοντας του κόσμου τα ψέματα και να μην με πίστευαν εμένα επειδή δεν έκλαιγα.

Στην δουλειά πάλι είχε γίνει κάτι πολύ σοβαρό με 12 (μεγάλα) μαχαίρια που πέρασαν σε αποσκευή και αυτός που καθόταν στην οθόνη μου έδειξε ΛΑΘΟΣ αποσκευή για να ανοίξω. Μετά μας κάλεσαν οι υπεύθυνοι, εγώ προσπαθούσα ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΛΥΨΩ
και αυτός αντί να σιωπήσει που θα έμπλεκα κι' εγώ εξαιτίας του, πήγε να το ρίξει πάνω μου.


Άσε τώρα μωρέ για τα ψέματα και που για όλα φταίνε οι γυναίκες.