Ναι, ποίηση ρε αιδοία

[hellegennes]

Morning Drift - Escape

You grobe those pieces of utter nonsense
and drived them to the very breath of my jest.
Canned food you gived me and then the next morning
birds from the canaries bote me in the chest.

Alas, my summer love, for I can not die.
As the light comed again, I flyed away
and kope trying to find the puzzle pieces once again.

I hope I am forgaven for the things I've doed.
You've smilen unto me and given me a fudge.
So long I will aliven beed forever.


Δευτέρα 11 Απριλίου του 2011 - Hellegennes Alexandrine

[ST48410]

Έχεις κάποια ρυθμική οργάνωση στο μυαλό σου που περιμένεις να τηρηθεί (με κάποια ελευθερία ίσως) από αυτόν που διαβάζει;

Με προβληματίζει η ανάγνωση κάθε στροφής. Σαν να είναι από διαφορετικά ποιήματα (χρονικές οργανώσεις).

Τι είναι αυτοί οι τύποι των ρημάτων; Παραπέμπουν κάπου ιστορικά ή απλά ποιητική αδεία;

ΥΓ. Προφανώς δεν απαντάς αν δεν θέλεις.

[hellegennes]

Πάντα έχω κάποια ρυθμική οργάνωση στο μυαλό μου, απλά δεν είναι πάντα ίδιος ο χρονισμός των στροφών ή ακόμα και των στίχων μέσα στην ίδια στροφή, αλλά ναι, είναι συγκεκριμένη η ανάγνωση που έχω στο μυαλό μου.

Το ποίημα είναι αναφορά σε ένα γλωσσικό φαινόμενο της αγγλικής, την μετάπτωση των ανώμαλων ρημάτων. Στην παλαιοαγγλική το 25% των ρημάτων ήταν ανώμαλα. Σήμερα μόνο το 3% παραμένει ανώμαλο.

Το περιεχόμενό του είναι καθαρά ειρωνικό.

[ST48410]

Πάντα έχω κάποια ρυθμική οργάνωση στο μυαλό μου, απλά δεν είναι πάντα ίδιος ο χρονισμός των στροφών ή ακόμα και των στίχων μέσα στην ίδια στροφή, αλλά ναι, είναι συγκεκριμένη η ανάγνωση που έχω στο μυαλό μου.

Το ποίημα είναι αναφορά σε ένα γλωσσικό φαινόμενο της αγγλικής, την μετάπτωση των ανώμαλων ρημάτων. Στην παλαιοαγγλική το 25% των ρημάτων ήταν ανώμαλα. Σήμερα μόνο το 3% παραμένει ανώμαλο.

Το περιεχόμενό του είναι καθαρά ειρωνικό.

Εύλογα η επόμενη ερώτηση ακολουθεί: Το περιεχόμενό του είναι το στοιχείο που δίνει ενότητα, που το καθιστά δηλαδή ένα ποίημα για σένα και όχι η συγκεκριμένου τύπου μορφοποίηση; Για να στο πω με άλλα λόγια με ένα πολύ ακραίο παράδειγμα αν ας πούμε ένα ποίημα μίλαγε για την Άλωση δεν θα σε πείραζε η πρώτη στροφή να είναι σε στυλ Καβάφη ή δεύτερη σε Σολωμού και η τρίτη σε Παλαμά; Θα το θεωρούσες ένα ποίημα;

Δεν υπονοώ ότι υπάρχει τέτοιας τάξης διαφορά ύφους από στροφή σε στροφή στο δικό σου. Απλά μου κίνησε την περιέργεια αυτό που είπες.

[Χαοτικός]

Πάντα έχω κάποια ρυθμική οργάνωση στο μυαλό μου, απλά δεν είναι πάντα ίδιος ο χρονισμός των στροφών ή ακόμα και των στίχων μέσα στην ίδια στροφή, αλλά ναι, είναι συγκεκριμένη η ανάγνωση που έχω στο μυαλό μου.

Το ποίημα είναι αναφορά σε ένα γλωσσικό φαινόμενο της αγγλικής, την μετάπτωση των ανώμαλων ρημάτων. Στην παλαιοαγγλική το 25% των ρημάτων ήταν ανώμαλα. Σήμερα μόνο το 3% παραμένει ανώμαλο.

Το περιεχόμενό του είναι καθαρά ειρωνικό.

Να έχεις υπόψιν σου ότι τ' ανώμαλα ρήματα αποδίδονται ταχύτερα απ΄τον εγκέφαλο από ό,τι τα ομαλά. Είναι δε και ταχύτερα επεξεργάσιμα κατά τη διαδικασία παραγωγής ενός νοήματος που επιχειρείς να αποδώσεις κάπου.

[ST48410]

Να έχεις υπόψιν σου ότι τ' ανώμαλα ρήματα αποδίδονται ταχύτερα απ΄τον εγκέφαλο από ό,τι τα ομαλά. Είναι δε και ταχύτερα επεξεργάσιμα κατά τη διαδικασία παραγωγής ενός νοήματος που επιχειρείς να αποδώσεις κάπου.

Λογικό ακούγεται τώρα που το σκέφτομαι. Στο κανονικό ρήμα το ακούς όλο και περιμένεις την κατάληξη για να σχηματίσεις νόημα και να το κατατάξεις χρονικά.
Για δες τι μαθαίνει κανείς!

[GoBack]

Παντα ηθελα να σε ρωτησω και ολο το ξεχναγα.Τα ποιηματα τα γραφεις νηφαλιος;

[Χαοτικός]

Να έχεις υπόψιν σου ότι τ' ανώμαλα ρήματα αποδίδονται ταχύτερα απ΄τον εγκέφαλο από ό,τι τα ομαλά. Είναι δε και ταχύτερα επεξεργάσιμα κατά τη διαδικασία παραγωγής ενός νοήματος που επιχειρείς να αποδώσεις κάπου.

Λογικό ακούγεται τώρα που το σκέφτομαι. Στο κανονικό ρήμα το ακούς όλο και περιμένεις την κατάληξη για να σχηματίσεις νόημα και να το κατατάξεις χρονικά.
Για δες τι μαθαίνει κανείς!

Ακριβώς. Παράγεται και άρα συντελεί κάτι περισσότερο από τη μνήμη. Το άλλο απλά ανακαλείται.

[Χαοτικός]

Δες αυτόν τον τύπο

https://www.neuroscience.cam.ac.uk/dire ... .php?eas46

[hellegennes]

Πάντα έχω κάποια ρυθμική οργάνωση στο μυαλό μου, απλά δεν είναι πάντα ίδιος ο χρονισμός των στροφών ή ακόμα και των στίχων μέσα στην ίδια στροφή, αλλά ναι, είναι συγκεκριμένη η ανάγνωση που έχω στο μυαλό μου.

Το ποίημα είναι αναφορά σε ένα γλωσσικό φαινόμενο της αγγλικής, την μετάπτωση των ανώμαλων ρημάτων. Στην παλαιοαγγλική το 25% των ρημάτων ήταν ανώμαλα. Σήμερα μόνο το 3% παραμένει ανώμαλο.

Το περιεχόμενό του είναι καθαρά ειρωνικό.

Εύλογα η επόμενη ερώτηση ακολουθεί: Το περιεχόμενό του είναι το στοιχείο που δίνει ενότητα, που το καθιστά δηλαδή ένα ποίημα για σένα και όχι η συγκεκριμένου τύπου μορφοποίηση; Για να στο πω με άλλα λόγια με ένα πολύ ακραίο παράδειγμα αν ας πούμε ένα ποίημα μίλαγε για την Άλωση δεν θα σε πείραζε η πρώτη στροφή να είναι σε στυλ Καβάφη ή δεύτερη σε Σολωμού και η τρίτη σε Παλαμά; Θα το θεωρούσες ένα ποίημα;

Δεν υπονοώ ότι υπάρχει τέτοιας τάξης διαφορά ύφους από στροφή σε στροφή στο δικό σου. Απλά μου κίνησε την περιέργεια αυτό που είπες.

Είναι περίπου σαν να ρωτάς αν ένα ατονικό μουσικό κομμάτι που αλλάζει ύφος και στυλ στην διάρκειά του είναι ακόμη ένα κομμάτι που έχει ενότητα.

Αρχικά λοιπόν αυτό που του δίνει ενότητα είναι η πρόθεση. Σε δεύτερο λόγο όμως η ενότητα σε ένα κομμάτι ποίησης μπορεί να συνίσταται σε διαφορετικά πράγματα. Μπορεί να είναι κάποιο θέμα ή μια λογική νοηματική σύνδεση ή μόνο ο ρυθμός ή μόνο το μέτρο. Ακόμη και φαινομενικά διακοσμητικά στοιχεία, όπως η στίξη, ο αριθμός των γραμμάτων ή κάποιο μη προφανές μοτίβο στις συλλαβές να δημιουργεί ένα σύνολο.

Στο συγκεκριμένο κομμάτι είναι τρία πράγματα:

Αφενός είναι το υπόβαθρο, που είναι η μετάπτωση των ανώμαλων ρημάτων.

Μετά είναι το θέμα, που είναι η περιγραφή τριών πράξεων, κλασική συνταγή του αρχαίου δράματος (και έπειτα του Χόλιγουντ). Εισαγωγή, αγώνας, επίλογος (μετάνοια, λύτρωση, κατάληξη είναι οι τρεις τελευταίοι στίχοι και απαγγέλλονται στην σειρά σαν τρεις σκηνές επιλόγου η μία πίσω από την άλλην, γι' αυτό έχουν όλοι οι στίχοι τελεία*). Υπόψη ότι οι δυο πρώτες στροφές έχουν συνδυασμό εσωτερικής-πλεκτής ομοιοκαταληξίας.

Τέλος, υπάρχει μια ιστορία από πίσω, αλλά είναι βιωματική και ίσως δεν έχει πολύ νόημα να αναλύσω σε τι αναφέρεται.



* κάτι τέτοιο έχω στο μυαλό μου (43:58):