Γραφει ο gk1956
https://www.capital.gr/forum/gotomessag ... Id=6906886
Είναι γιά γέλια η
προσπάθεια των ζαίων να μαζέψουν με υφάκι τσαμπουκαλίδικο την μπάλα από τα δίχτυα σε αγώνα που (θεωρητικώς) παίζουν στο γήπεδό τους, (υποτίθεται) ότι είναι από "επικοινωνιακής" πλευράς η Εθνική Βραζιλίας και παίζουν με αντίπαλο ( ξανά υποτίθεται) που δεν έχει ιδέα από μπάλα μπροστά σε αυτούς τους μαέστρους, αλλά
ήδη τρώνε δέκα και δεν έχουν ρίξει ούτε ένα.
Η μεγάλη πλάκα είναι ότι θέλουν να βγάλουν τρελλό όλο τον κόσμο, όταν το παιχνίδι τους ήταν πάντοτε τόσο, μα τόσο φανερό :
Θέλαν και αυτοί το όνειρο, ένα γερό ακροδεξιό κόμμα να σπάσει τη Δεξιά στα δύο, να μην υπάρχει το 'μπλόκ' του 40% που ξέρανε ότι δεν μπορούν να ξεπεράσουν και να πάρουν εξουσία.
Μέ μιά ΧΑ, ή κάτι σαν την ΧΑ, η ΝΔ θα ήταν αδύνατο να προσεγγίσει το 40%. Συνεπώς η ύπαρξη της ΧΑ, ή ενός σχήματος σάν την ΧΑ, ήταν το σημαντικότερο ατού του Τσίπρα γιά διαιώνιση της εξουσίας του.
Χωρίς ΧΑ ο Τσίπρας δεν είχε ελπίδα.
Τα ίδια έκανε και ο μέγας Μιττεράν. που στήριξε υπογείως όσο δεν γινόταν το Εθνικό Μέτωπο του πατέρα Λε Πέν γιάν α σιγουρέψει την καρέκλα του. Και στα δικά μας, ο
Λαλιώτης παλαιότερα έκανε ότι μπορούσε και δεν μπορούσε να διευκολύνει το στήσιμο ακροδεξιού κόμματος.
Ολοι με την ίδια απλή ιδέα : Διασπασμένη δεξιά, νικημένη δεξιά.
Αυτό το απλό πράγμα προσπάθησε να κάνει ο αρχηγός, με όλο τον κυνισμό που προαπαιτεί. Καθότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Ομως όλα τα πραγματα θέλουν τον 'τρόπο' τους, και ο 'τρόπος' του Τσίπρα ήταν πολύ άτεχνος και χοντροκομμένος, και την νίλα την έπαθε γιατί
ο Σαμαράς αναγκαστικά κινήθηκε αποφασιστικά και έξυπνα.
Η εξυπνάδα του Σαμαρά ήταν να στείλει μέσα την ΧΑ γιά να 'ξεπλυθεί' από τις
δικές του κινήσεις που βγήκαν στην επιφάνεια από το βίντεο Μπαλτάκου-Κασιδιάρη που διέρρευσε. Και ο Σαμαράς, ή τέλος πάντων οι 'παρατρεχάμενοι' του Σαμαρά θέλαν ψήφους και παίζανε με το θηρίο. Ομως όταν αυτό βγήκε στη φόρα,
ο Σαμαράς είχε την εξυπνάδα να καταλάβει ότι δεν είχε άλλη επιλογή από το να κινηθεί με δραματικό τρόπο εναντίον των ΧΑβγουλων, και να γυρίσει το επικοινωνιακό παιχνίδι.
Ο Τσίπρας νόμιζε ότι δεν καταλάβαινε κανείς τι προσπαθούσε να κάνει. Τόσο του έκοβε.
Το αποτέλεσμα είναι
η απόλυτη ήττα ( συν ξεφτύλα) γιά τους ζαίους. Επί της ουσίας
δεν τους βγήκε, η ΧΑ έμεινε απόξω, η δεξιά δεν διασπάστηκε, και ο Τσίπρας γύρισε στην Κουμουνδούρου και μάλλον προσεχώς στο σπίτι του.
Επί της 'επικοινωνίας',
η ιστορία εξελίχτηκε στο απόλυτο δράμα γιά τους ζαίους. Εκεί που ψάχνανε γιά το όνειρο παντοτινής εξουσίας με διασπασμένο τον αντίπαλο
βρεθήκανε να έχει εμπεδωθεί σε όλους τους μη εγκεφαλικά νεκρούς
η πεποίθηση ότι ανέχτηκαν και προμοτάρησαν τα ξυρισμένα κεφάλια, τους έκαναν όλων των ειδών τις χάρες, και κατάφεραν να κάνουν ανέκδοτο
γιά πολλά γέλια, ξεκαρδιστικά γέλια τις παπαρολογίες τους γιά 'αντιφαστιστικό αγώνα'.
Οι αριστεροί επί δεκαετίες 'πούλαγαν' αγνότητα και τιμιότητα κόντρα στις 'σάπιες τακτικές' των αντιπάλων τους. Ηταν μιά πολύ επιτυχημένη 'επικοινωνία' που τους έφερε να είναι πρακτικά ρυθμιστές όλων των καταστάσεων εδώ και 50 χρόνια.
Ο Τσίπρας κατάφερε να το γυρίσει τούμπα όλο αυτό το παραμύθι. Κατάφερε να δείξει ότι και με τον διάβολο συνεργάζεται αν τον συμφέρει. Κατάφερε να δείξει και στον πιό ανυποψίαστο ότι δεν κολώνει πουθενά, ότι δεν υπάρχει ούτε όριο ούτε φραγμός γιά αυτόν.
Δεν του πέρασε από το μυαλό όμως ότι τέτοιος κυνισμός γυρίζει άσχημο μπούμερανγκ όταν δεν πετύχει. Και δεν πέτυχε.
Το τίμημα αυτής της αποτυχίας θα είναι βαρύ. Το έχουν καταλάβει μερικοί
μέσα στον Σύριζα και προσπαθούν να πάρουν αποστάσεις από τον 'αρχηγό'. Δεν είναι καθόλου παράξενο. Καταλαβαίνουν ότι με τέτοιο
'μολυσμένο' προφίλ άσπρη μέρα δεν θα δούν. Μπορεί να 'τσιμεντώνουν' τον σκληρό πυρήνα τους, αλλά αυτός δεν τους φτάνει γιά να ξαναδούν καρέκλα. Μπορεί να αργήσει, αλλά
όλο και περισσότεροι θα αρχίσουν να βλέπουν τον Τσίπρα όχι πιά σαν το μεγάλο τους ατού, αλλά σαν το μεγάλο τους βαρίδι.
Η ιστορία με τη ΧΑ είναι η πρώτη μεγάλη δημόσια ήττα του Τσίπρα στο γήπεδο που θεωρούσε δικό του . Και θα το πληρώσει. Καθότι πολλοί αγάπησαν των κ*λοπαιδαρισμό, αλλά κανείς δεν αγαπάει τα (αποτυχημένα) κ*λόπαιδα !