ΓΑΛΗ έγραψε: 08 Οκτ 2020, 18:47
Οκ, ξανά το ίδιο τροπάρι.
Σας διαφεύγει το ΒΑΣΙΚΟ στοιχείο ότι τα σκυλόγατα είναι και ήταν διαχρονικώς ΟΙΚΟΣΙΤΑ ζώα, ενώ τα θηράματα που αναφέρετε όχι.
ΟΙΚΟΣΙΤΑ Ζώα γίνανε από τον άνθρωπο. Όπως οικόσιτα είναι και τα ζώα που τα σφάζουμε και τα τρώμε (Βοοειδή, πρόβατα, αίγες κ.λ.π) Παραμένουν όμως ΖΩΑ. Το ότι τα έχει ο άνθρωπος δίπλα του και τα εκμεταλλεύεται δεν σημαίνει ότι έπαψαν να είναι ζώα. Απλά με αυτό το "οικόσιτα" φτιάξατε μια ψεύτικη ιεραρχία που σας βολεύει. Όπου μεταξύ ανθρώπου και ζωικού βασιλείου υπάρχει κάτι ενδιάμεσο. Οι γνωστές διαστρεβλώσεις που τις συναντάμε και αλλού. Αν θέλετε έτσι εγκαταλείψτε τον όρο Ζωόφιλος και αντικαταστήστε τον με τον όρο Σκυλόφιλος ή Γατόφιλος. Είναι πιο ακριβές.
Σας διαφεύγει επίσης ότι το κυνήγι ζώων εκτός από γελοίες παράτες τύπου κυνήγι της αλεπούς στην Αγγλία, όπου ένας στρατός κυνηγά μια αλεπού (γουάου) και κάτι γενναίους μαλάκες που κάνουν σαφάρι από τεθωρακισμένο τζιπ, είχε ως στόχο την τροφή και την εκμετάλλευση του δέρματος των ζώων, όχι για ντιζάιν αλλά κυρίως για πρακτικούς λόγους.
Κι εσένα σου διαφεύγει ότι η σκυλολατρεία και γατολατρεία ξεκίνησε από κάτι άλλους γενναίους μαλάκες που ζούσαν σε απέραντα παλάτια, είχαν τεράστιες εκτάσεις και ζωικό κεφάλαιο, που είχαν 60 υπηρέτες, που το κωλοβαράγανε ολομερίς και ολονυχτίς καλή ώρα, που δεν είχαν τι να κάνουν τα λεφτά τους και αισθανόντουσαν υποτίθεται μοναξιά και που δίνανε όλη τους την "αγάπη" στον καθαρόαιμο φλοξ που έτρωγε φιλετάκια και τον πήγαινε βόλτα ο υπηρέτης για τσίσα, ίσα ίσα για να το παίζουν μούρη στους ομοίους τους και να γλύφονται οι πεινασμένοι κολίγοι τις μπριτζολίτσες που έτρωγε ο αρχοντόσκυλας.
Όπως σας διαφεύγει το ότι στα άγρια ζώα, πτηνά, ψάρια, έντομα κλπ υπάρχουν πάντα θηρευτές και θηράματα, ακόμη και αν δεν παίζει ανθρώπινο στοιχείο στο πλαίσιο. Παντού και πάντοτε θα υπάρχει ένας κακός λύκος που τρώει το αδύνατο αρνάκι.
Μάντεψε λοιπόν ποιος είναι διαχρονικά ο μεγαλύτερος θηρευτής και θα καταλάβεις τι αδιανόητα πράγματα συμβαίνουν με αφορμή το σκυλογατόσοο.
Το ότι από ένα σημείο και μετά κάποιοι την είδαν μάστερς της φύσης επειδή κρατάνε μια καραμπίνα, ενώ χωρίς αυτήν δεν είχανε καμμία τύχη ως ανώτερα όντα, είναι άλλο θέμα.
Όχι δεν είναι άλλο θέμα. Εδώ είναι το θέμα. Εσύ ισχυρίζεσαι ότι η διαφορά είναι η καραμπίνα. Δηλαδή χωρίς την καραμπίνα ο άνθρωπος θα ήταν ένα απλό ζώο που άλλα ζώα πιο προικισμένα από την φύση θα τον κατασπάραζαν. Εκεί την πας, ότι και ο άνθρωπος ζώο είναι οπότε πρέπει να είναι αλτρουιστής με τα άλλα ζώα διότι από κωλοφαρδία είναι από πάνω . Δηλαδή πριν την καραμπίνα ο άνθρωπος δεν είχε την ικανότητα να σκοτώνει ζώα 
. Να πάς να διαβάσεις τον μύθο του Αισώπου "Ο Άνθρωπος κι ο Δίας".
Το ότι η οποιαδήποτε υστερική ζωόφιλη θα πάθαινε κρίση πανικού αν βρισκόταν κάποιο σούρουπο σε ζεν περιβάλλον τριγυρισμένη από επίσης τρυφερές υπάρξεις, είναι αλλούτερο θέμα. Όχι, δεν θα την πλησίαζαν οι λύκοι εκστασιασμένοι ούτε θα γονάτιζαν ευλαβικά αν άρχιζε να χορεύει κάτω από το σεληνόφως. Θα τιμούσαν την ύπαρξη της με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που τιμούσαν κάποτε οι Ινδιάνοι τα βουβάλια.
Όπως ακριβώς θα τιμούσε και το χόμπιτ μια αγέλη άγριων σκύλων, που κάποια άλλα χόμπιτ πήραν στα σπίτια τους και μετά τα παράτησαν στους δρόμους, επειδή τα ζώα έκαναν το φοβερό και τρομερό αμάρτημα να συμπεριφερθούν ως αυτό που είναι. Ζώα. Όταν τα χόμπιτ αντιληφθούν τη βασική αυτή διαφορά, ίσως έχουν καλύτερη τύχη ως οικόσιτα αλλά μέχρι εκεί.
Και ναι, μπορώ να καταλάβω πλήρως ότι όταν οι άνθρωποι της επαρχίας πέρναγαν δύσκολα, όταν τα ίδια τους τα παιδιά μέτραγαν ως εργατικά χέρια, ήταν παράλογο να νοιώσουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τα γαϊδούρια τους. Τα ζώα ήταν αντιληπτά μόνον ως χρήσιμα εργαλεία και τίποτα περισσότερο.
Αυτό όμως είναι τελείως διαφορετικό από τον τουρίστα που καμαρώνει πάνω στο γαϊδούρι της Σαντορίνης, επειδή έτσι αναβιώνει τη γραφικότητα. Ο οποιοσδήποτε παπάρας θέλει να αναβιώσει την πραγματική γραφικότητα, πρέπει να ξεκουνήσει την χοντροκωλάρα του και να κάνει την ίδια διαδρομή με τα πόδια, φορτωμένος σα γαϊδούρι στις ανηφοριές, όπως έκαναν οι πραγματικοί νησιώτες.
Τα γαϊδούρια στην Σαντορίνη είναι τοπικό ζήτημα. Δεν είναι παράδοση αυτό. Απλά όταν δεν υπήρχε δρόμος την δουλειά την έκαναν τα Γαϊδούρια όπως παντού όπου δεν υπήρχε δρόμος για οχήματα. Γι αυτό εκτρέφει το γαϊδούρι η ανθρωπότητα εκατομμύρια χρόνια, και το έκανε ΟΙΚΟΣΙΤΟ για να κουβαλάει και να αλωνίζει που και που. Επειδή δηλαδή δεν σ'αρέσει εσένα και λυπάσαι θα βάλουμε τα γαιδούρια στο ζωολογικό κήπο να τα καμαρώνουμε; 
Τα σαρκοφάγα στους ζωολογικούς κήπους ξέρεις τι τρώνε; Καλύτερα χαμάλης παρά ψόφιος. Που ήσουνα ένα εκατομμύριο χρόνια να διορθώσεις την ανθρωπότητα. Αυτοί κονομάνε με τα γαϊδούρια. Αλλά δεν θα κονομούσαν αν οι και καλά πολιτισμένοι τουρίστες που είναι καλλιεργημένοι και μας φέρνουν τον πολιτισμό και την φιλοζωία και όχι αμόρφωτοι και εκμεταλλευτές σαν εμάς τους γκραικούς σταματάγανε να τα καβαλάνε. Απ την στιγμή που υπάρχει ζήτηση υπάρχει και προσφορά. Αυτή είναι η πραγματικότητα πέρα από ιδεοληψίες και ηθικολογίες.
Το ίδιο και ο κάθε δεκοκτηνοτρόφος.
Κανιβαλισμός ε;.
