Μιλάτε για γλυκά και δεν σας βγήκε καθόλου ο συνδυασμός τους με φρούτα. Πέραν της γεύσης έχεις και την αίσθηση ότι σου ξεπλένει το στόμα. Εντάξει εσείς είστε και ξυδάκηδες και θα αισθάνεστε αλλιώς. Αλλά τάρτα ρε μαλάκες! Ούτε ένας; Να σε μπουκώνει η σαντιγί και να νιώθεις ένα είδος αμηχανίας γιατί είναι σαν κάποιος να σε έχυσε στο στόμα και αποζητάς να κάνεις κάτι αντρικό να το ξορκίσεις να πιπιλίσεις ένα βυζί ας πούμε ή να γλείψεις καμιά κληρωτίδα (Τι μέρα... Α! Αύριο είναι το τζόκερ ε;). Η δαγκωματιά στη φράουλα ή στην κομπόστα ανανά που θα σε ξεπλύνει θα σου δώσει αυτό που αποζητάς. Δαγκώνοντας το μπισκότο που ολοκληρώνεις (αυτό συνάδει με τη διείσδυση πλέον).
Όλα τα "τούρκικα" γλυκά αν δεν είναι σωστά φτιαγμένα είναι αηδίες. Ελλάδα εξαιρετικά σπάνια θα φας τέτοιο γλυκό σωστό. Ειδικά μπακλαβά.
Ο χρήστης που κονιορτοποίησε τον τραμπισμό, προασπίζει την υγειονομική ευμάρεια της Ελλάδος, αποκαθιστά την ιστορική αλήθεια και διώκει τις πολεοδομικές αυθαιρεσίες.
Χαοτικός έγραψε: 26 Σεπ 2020, 23:15
Πράγματι το γαλακτομπούρεκο κλέβει ζάχαρη από τον εγκέφαλο και πάει άχρηστη. Χωνεύεται μαζί με το γάλα και δεν την ακούς. Ας μας αναπτύξει λίγο ένας βιοχημικός.
Αλλά όχι ότι δεν είναι ωραίο. Δεξιοί.
Ρε μλκ, πες την αλήθεια, με τόσα γλυκά γύρω σου θα πήγαινες ποτέ να ψωνίσεις γαλακτομπούρεκο; άλλο αν στο μπουκώσουν κτλ, οκ.
Παλιοσυντηρητικούρα.
Ναι ρε άσχετε. Χειμώνας, ψιλοπείνα και υπογλυκαιμία μαζί, ανάγκη για μάσημα κάτι μαλακού. Υπάρχουν φορές που σε στανιάρει, καλύτερα από κάθε τι άλλο. Εξετάζουμε βέβαια και το είδος στανιαρίσματος που επιζητάς. Εγώ ας πούμε τώρα θα στάνιαρα μόνο με μπαστουρμαδόπιττα (γκούντα μέσα),
τυροκροκέτα (αλλά δεν θα έχει λαδίλα και δεν γουστάρω), πίτσα (χωριάτικη με καμιά φέτα κιόλας, Ψητή φέτα, καλτσόνε (με κάνα αυγό μελάτο μέσα που έβαζε η λαφοντανίνα στην Ποσειδώνος και το ονόμαζε "σκαλτσόνε".
Λάδι και τυρί ρε! Και αλλαντικό οπωσδήποτε.
Καλά ρε, είσαι εντελώς άχρηστος;
Ούτε μαγειρεύεις ούτε γλυκά κάνεις;
Φτου γαμώτ, και σε είχα και για ξύπνιο άθρωπο (ως γνωστόν οι έξυπνοι άνθρωποι ετοιμάζουν συχνά το δικό τους φαγητό, μαγειρεύουν εν πάση περιπτώσει, τι μάπας είσαι ρε).
Ζενίθεδρος έγραψε: 26 Σεπ 2020, 23:17
Μιας και συζητάμε γενικά, μια φορά είχα φάει ταβουκ γκιογκσου. Δεν μπορώ να πω άμα η γεύση του ήταν αξεπέραστη σε αηδία ή νοστιμιά. Αλλά είχε κάτι το μοναδικό.
δεδομένου οτι ταβουκ ειναι το κοτοπουλο στα τουρκικα και οτι ειμαστε σε νημα για γλυκα...πραγματικά σκιάζομαι να το γκουγκλισω
Άστα να πάνε. Έμαθα εκ των υστέρων ότι έχει μέσα κρέας.
Ακόμα τούτη ή άνοιξη ραγιάδες, ραγιάδες, τούτο το καλοκαίρι, μέχρι να ρθεί ο Μόσκοβος να φέρει το σεφέρι.
☦𓀢
Χαοτικός έγραψε: 26 Σεπ 2020, 23:51
Μιλάτε για γλυκά και δεν σας βγήκε καθόλου ο συνδυασμός τους με φρούτα. Πέραν της γεύσης έχεις και την αίσθηση ότι σου ξεπλένει το στόμα. Εντάξει εσείς είστε και ξυδάκηδες και θα αισθάνεστε αλλιώς. Αλλά τάρτα ρε μαλάκες! Ούτε ένας; Να σε μπουκώνει η σαντιγί και να νιώθεις ένα είδος αμηχανίας γιατί είναι σαν κάποιος να σε έχυσε στο στόμα και αποζητάς να κάνεις κάτι αντρικό να το ξορκίσεις να πιπιλίσεις ένα βυζί ας πούμε ή να γλείψεις καμιά κληρωτίδα (Τι μέρα... Α! Αύριο είναι το τζόκερ ε;). Η δαγκωματιά στη φράουλα ή στην κομπόστα ανανά που θα σε ξεπλύνει θα σου δώσει αυτό που αποζητάς. Δαγκώνοντας το μπισκότο που ολοκληρώνεις (αυτό συνάδει με τη διείσδυση πλέον).
Πάντως αυτά τα γλυκά η αλήθεια είναι ότι μόνο εμείς οι μεσανατολίτες μπορούμε να τα φάμε.
Δεν έχω γνωρίσει δυτικό άνθρωπο που να μπορεί να φάει σοροπογλυκά χωρίς να ξεράσει.
Ο χρήστης που κονιορτοποίησε τον τραμπισμό, προασπίζει την υγειονομική ευμάρεια της Ελλάδος, αποκαθιστά την ιστορική αλήθεια και διώκει τις πολεοδομικές αυθαιρεσίες.
Ρε μλκ, πες την αλήθεια, με τόσα γλυκά γύρω σου θα πήγαινες ποτέ να ψωνίσεις γαλακτομπούρεκο; άλλο αν στο μπουκώσουν κτλ, οκ.
Παλιοσυντηρητικούρα.
Ναι ρε άσχετε. Χειμώνας, ψιλοπείνα και υπογλυκαιμία μαζί, ανάγκη για μάσημα κάτι μαλακού. Υπάρχουν φορές που σε στανιάρει, καλύτερα από κάθε τι άλλο. Εξετάζουμε βέβαια και το είδος στανιαρίσματος που επιζητάς. Εγώ ας πούμε τώρα θα στάνιαρα μόνο με μπαστουρμαδόπιττα (γκούντα μέσα),
τυροκροκέτα (αλλά δεν θα έχει λαδίλα και δεν γουστάρω), πίτσα (χωριάτικη με καμιά φέτα κιόλας, Ψητή φέτα, καλτσόνε (με κάνα αυγό μελάτο μέσα που έβαζε η λαφοντανίνα στην Ποσειδώνος και το ονόμαζε "σκαλτσόνε".
Λάδι και τυρί ρε! Και αλλαντικό οπωσδήποτε.
Καλά ρε, είσαι εντελώς άχρηστος;
Ούτε μαγειρεύεις ούτε γλυκά κάνεις;
Φτου γαμώτ, και σε είχα και για ξύπνιο άθρωπο (ως γνωστόν οι έξυπνοι άνθρωποι ετοιμάζουν συχνά το δικό τους φαγητό, μαγειρεύουν εν πάση περιπτώσει, τι μάπας είσαι ρε).
Ποιος σου πε ότι δεν μαγειρεύω ρε βλίξμποοργκ; Από τα 20 μένω σε δικό μου σπίτι. Ξέρεις πόσες φορές μαγείρευα μουσακάδες ή μοσχάρι ή αυγολέμονα και ψητά αλλά επειδή ήταν μακριά η κουζίνα ειδικά το βράδυ (είχε περάσει ώρα και διαστέλλεται το σύμπαν με το χρόνο) και το τηλέφωνο ήταν στον καναπέ, παραγγελνα πίτσα; Η εξώπορτα ήταν επίσης πιο κοντά οπότε είχαν κοστολογηθεί όλα. Πιο εύκολο να σηκωθείς να πας μέχρι την πόρτα παρά να ανάβεις φώτα, να ζεσταίνεις, να βγάζεις πιάτα, άντε ρε!
Λοιπόν σηκώνομαι. Είχα κάνει κάτι μανιτάρια αλακρέμ (κανονικά με τον άνηθό τους που τον προσπερνάνε πολλοί μαλάκες, ειδικά οι ταβέρνες που σου φέρνουν μαρουλοσαλάτα με κρεμμυδάκι μόνο) ελαφρώς ξυδάτα και με πολύ λίγο μπαχάρι. Καλά εννοείται και με τα πιπέρια τους και κρέμα γάλακτος 36άρα). Πασαλείβω πίττες για σουβλάκι, πετάω κομματάκια σαλάμι αέρος που έχω, πετάω και γκούντα τριμμένο, ξύνω και καροτακι από πάνω κι έχω κι ελιά κομμένη. Θα πετάξω στη μία κάπαρη να δω. Δύο θα βάλω.
Ναι ρε άσχετε. Χειμώνας, ψιλοπείνα και υπογλυκαιμία μαζί, ανάγκη για μάσημα κάτι μαλακού. Υπάρχουν φορές που σε στανιάρει, καλύτερα από κάθε τι άλλο. Εξετάζουμε βέβαια και το είδος στανιαρίσματος που επιζητάς. Εγώ ας πούμε τώρα θα στάνιαρα μόνο με μπαστουρμαδόπιττα (γκούντα μέσα),
τυροκροκέτα (αλλά δεν θα έχει λαδίλα και δεν γουστάρω), πίτσα (χωριάτικη με καμιά φέτα κιόλας, Ψητή φέτα, καλτσόνε (με κάνα αυγό μελάτο μέσα που έβαζε η λαφοντανίνα στην Ποσειδώνος και το ονόμαζε "σκαλτσόνε".
Λάδι και τυρί ρε! Και αλλαντικό οπωσδήποτε.
Καλά ρε, είσαι εντελώς άχρηστος;
Ούτε μαγειρεύεις ούτε γλυκά κάνεις;
Φτου γαμώτ, και σε είχα και για ξύπνιο άθρωπο (ως γνωστόν οι έξυπνοι άνθρωποι ετοιμάζουν συχνά το δικό τους φαγητό, μαγειρεύουν εν πάση περιπτώσει, τι μάπας είσαι ρε).
Ποιος σου πε ότι δεν μαγειρεύω ρε βλίξμποοργκ; Από τα 20 μένω σε δικό μου σπίτι. Ξέρεις πόσες φορές μαγείρευα μουσακάδες ή μοσχάρι ή αυγολέμονα και ψητά αλλά επειδή ήταν μακριά η κουζίνα ειδικά το βράδυ (είχε περάσει ώρα και διαστέλλεται το σύμπαν με το χρόνο) και το τηλέφωνο ήταν στον καναπέ, παραγγελνα πίτσα; Η εξώπορτα ήταν επίσης πιο κοντά οπότε είχαν κοστολογηθεί όλα. Πιο εύκολο να σηκωθείς να πας μέχρι την πόρτα παρά να ανάβεις φώτα, να ζεσταίνεις, να βγάζεις πιάτα, άντε ρε!
Άντε ρε μάπα.
Εγώ μένω μόνος από τα 17 (ναι μαλάκα, από τα 17, κέργαδα χρόνια στο σχολείο και πέρασα κατευθείαν εκεί που ήθελα) και για την απόλυτη ακρίβεια από τα 14,5 καθώς με απομόνωσα στον κάτω όροφο του σπιτιού (οκ, όχι ακριβώς εγώ, αλλά έπαιζα αρκετά δυνατά μουσική τι να με κάνανε; να με σκοτώσουν;), με κουζίνα με όλα κομπλέ σπίτι.
9000-0, μάπα.
Χαοτικός έγραψε: 27 Σεπ 2020, 00:15
Λοιπόν σηκώνομαι. Είχα κάνει κάτι μανιτάρια αλακρέμ (κανονικά με τον άνηθό τους που τον προσπερνάνε πολλοί μαλάκες, ειδικά οι ταβέρνες που σου φέρνουν μαρουλοσαλάτα με κρεμμυδάκι μόνο) ελαφρώς ξυδάτα και με πολύ λίγο μπαχάρι. Καλά εννοείται και με τα πιπέρια τους και κρέμα γάλακτος 36άρα). Πασαλείβω πίττες για σουβλάκι, πετάω κομματάκια σαλάμι αέρος που έχω, πετάω και γκούντα τριμμένο, ξύνω και καροτακι από πάνω κι έχω κι ελιά κομμένη. Θα πετάξω στη μία κάπαρη να δω. Δύο θα βάλω.
Τα λέμε σε λίγο.
Στάσου!
Στην σος πρόσθεσε λίγο κάρυ ή λίγο κουρκουμά!
ΓΑΛΗ έγραψε: 26 Σεπ 2020, 23:06
Οκ, θα κάνω δήλωση που επιδέχεται μπαν.
Δεν μ' αρέσει το γαλακτομπούρεκο.
Δεν θέλω από δω και πέρα κανένα διάλογο μαζί σου.
Μέγα λάθος.
Γιατί αν ξέρω ότι σου αρέσει το γαλακτομπούρεκο αν πχ ερχόμουν σπίτι σας θα σας έφερνα γαλακτομπούρεκο και θα έμενε για πάρτη σου και η δική μου μερίδα. Ενώ αν μου άρεσε το γαλακτομπούρεκο και καθόσουν δίπλα μου, μπορεί να έτρωγα και το μισό απ' το δικό σου.
Αλλά έτσι είστε όλοι οι άντρες, δεν σκέφτεστε πρακτικά τα πράγματα. Μια ζωή αυθόρμητοι και αισθηματίες.
Χαοτικός έγραψε: 27 Σεπ 2020, 00:15
Λοιπόν σηκώνομαι. Είχα κάνει κάτι μανιτάρια αλακρέμ (κανονικά με τον άνηθό τους που τον προσπερνάνε πολλοί μαλάκες, ειδικά οι ταβέρνες που σου φέρνουν μαρουλοσαλάτα με κρεμμυδάκι μόνο) ελαφρώς ξυδάτα και με πολύ λίγο μπαχάρι. Καλά εννοείται και με τα πιπέρια τους και κρέμα γάλακτος 36άρα). Πασαλείβω πίττες για σουβλάκι, πετάω κομματάκια σαλάμι αέρος που έχω, πετάω και γκούντα τριμμένο, ξύνω και καροτακι από πάνω κι έχω κι ελιά κομμένη. Θα πετάξω στη μία κάπαρη να δω. Δύο θα βάλω.
Τα λέμε σε λίγο.
Στάσου!
Στην σος πρόσθεσε λίγο κάρυ ή λίγο κουρκουμά!
Είσαι ηλίθιος; Ποια σως κιόλας; Κρέμα λέμε.
Τώρα όμως που το θυμήθηκα... πρέπει να τα έφτιαξα την Κυριακή. Νόμιζα ότι τα έκανα προχτές. Είναι καλά κλειστά βέβαια και δεν βγήκαν από το ψυγείο καθόλου. Δεν ξέρω
Ούτε ένας; Να σε μπουκώνει η σαντιγί και να νιώθεις ένα είδος αμηχανίας γιατί είναι σαν κάποιος να σε έχυσε στο στόμα και αποζητάς να κάνεις κάτι αντρικό να το ξορκίσεις να πιπιλίσεις ένα βυζί ας πούμε ή να γλείψεις καμιά κληρωτίδα (Τι μέρα... 
Α! Αύριο είναι το τζόκερ ε;). Η δαγκωματιά στη φράουλα ή στην κομπόστα ανανά που θα σε ξεπλύνει θα σου δώσει αυτό που αποζητάς. Δαγκώνοντας το μπισκότο που ολοκληρώνεις (αυτό συνάδει με τη διείσδυση πλέον).
