Μα ούτε κι εγώ αποδέχομαι ως θέσφατα τα γραπτά των ευαγγελιστών και πολύ περισσότερο τη βίβλο ως ακριβείς περιγραφές. Και βρίσκω απολύτως λογικό να έχουν υποστεί επεμβάσεις, όπως όλα τα ιστορικά ντοκουμέντα από άλλους ανθρώπους, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που γίνονται για ιστορικά πρόσωπα, που έπαιξαν σημαντικό ρόλο. Ακριβώς γι' αυτό αναφέρω και τις ομοιότητες στο δογματισμό μεταξύ των θρησκειών και των πολιτικών ιδεολογιών, όπου γίνεται δεκτή με απίστευτη χαλαρότητα η θεοποίηση των πολιτικών αρχηγών ακόμη και σήμερα.Alphabet έγραψε: 13 Σεπ 2020, 18:31Δεν διαφωνω ιδιαιτερα με αυτα που γραφεις. Αυτο που θελω να ξεκαθαρισω ειναι οτι τουλαχιστον απο την μερια μου, η συζητηση περι αειπαρθενιας δεν ειναι με τιποτα απαξιωτικη προς το προσωπο της, αλλα προς τους διαχειριστες της θρησκειας οι οποιοι δημιουργησαν μετα απο σχεδον 400 χρονια διαμαχης, εναν αχρειαστο και ισως βλαβερο μυθο, βασισμενοι σε ενα λαθος ή απατεωνια του συγγραφεα του κατα Ματθαιον. Πιστεψε το ή οχι, εχω τσακωθει αρκετες φορες με "χριστιανους" που πανω στα νευρα τους, την βλασφημουν.ΓΑΛΗ έγραψε: 13 Σεπ 2020, 15:54
Ούτε κι εγώ τις έχω μελετήσει σε βάθος, γιατί δεν θα μου έφτανε μια ζωή. Αλλά μια γενικότερη άποψη των θρησκειών έχω και θέλω να αποκτήσω περισσότερη, γιατί τις θεωρώ ως μια ιστορικοκοινωνική εξέλιξη, μία αποτύπωση ομοιοτήτων και διαφορών των πολιτισμών και όχι κάτι νεφελώδες και αόριστο.
Σε κάθε περίπτωση, δεν θέλω να πλατειάσω στο συγκεκριμένο θέμα και αν έχεις κάποια συγκεκριμένη ερώτηση, μπορείς να την κάνεις.
Προσωπικώς, εστιάζω σε δύο σημεία.
Το πρώτο είναι ότι γίνεται χρήση του μεταφυσικού στοιχείου, ακόμη και όταν δεν υπάρχει θρησκεία στο πλάνο. Και ήδη έχω αναφέρει ότι η πιο επιστημονική προσέγγιση είναι η κυνική. Όποιος δεν γουστάρει θεωρίες, ας αρκεστεί σ' αυτήν.
Το δεύτερο είναι, ότι η Παναγία είναι ένας απολύτως θετικός συμβολισμός και μία απολύτως βατή εικόνα στον οποιονδήποτε, χωρίς κανένα από τα εξουσιαστικά, πομπώδη και κυρίως απειλητικά στοιχεία της κάθε θρησκείας. Είναι μια παρηγορητική, στωϊκή και προσβάσιμη σε όλους μορφή. Οπότε, ακόμη και ως σκεπτομορφή (ή πλασέμπο) μόνον καλό μπορεί να προσφέρει.
Και ακριβώς γι' αυτό βρίσκω σχεδόν υστερική και κυρίως φτηνή την απαξίωση της, από ανθρώπους που σίγουρα δεν έχουν ξεπεράσει τα αμιγώς ανθρώπινα και όχι θρησκευτικά στερεότυπα αναφορικά με τα στερεότυπα που έχουν για τις γυναίκες και τις μάνες.
Οπότε, το ζητούμενο δεν είναι πόσοι μπορούν να βρίσουν πάνω στα νεύρα τους την Παναγία αλλά πόσοι πραγματιστές μπορούν να βρίσουν ή έστω να αμφισβητήσουν τον Κιμ Γιονγκ Ουν.*
Από εκεί και πέρα, οι "χριστιανοί" που βλασφημούν πάνω στα νεύρα τους την Παναγία, το κάνουν επειδή πιστεύουν ότι υπάρχει. Και θα συνεχίσουν να το κάνουν γιατί πιστεύουν ότι θα τους συγχωρήσει.
Αυτήν την αποφόρτιση της αρνητικής ενέργειας χωρίς το φόβο της τιμωρίας, δεν μπορεί να την προσφέρει κανείς άνθρωπος.
*Χρησιμοποίησα ένα σύγχρονο παράδειγμα, μπορείς να βάλεις στη θέση του Κιμ, όποιον άλλο θέλεις.