Οι ίδιοι βάζετε άρθρα για το πώς ο άνθρωπος μπορεί και κατασκευάζει τεχνητό RNA, που δεν μπορεί να κατασκευαστεί με τυχαίες διαδικασίες.axilmar έγραψε: 09 Σεπ 2020, 13:45
Οχι, τιποτε δεν δειχνει οτι η ζωη παραγεται μονο απο καποιον η κατι που ξερει τι κανει. Δεν υπαρχει καμμια αποδειξη για αυτο, ουτε καν καμμια ενδειξη.
Μόλις στην προηγούμενη σελίδα.
Επομένως, γνωρίζουμε ότι η ζωή κατασκευάζεται μόνο από σχεδιαστή κι όχι από τυχαίες διαδικασίες.
Οι οποίες οδήγησαν σε συνθήκες τυχαίας παραγωγής ζωής ή πάλι τζίφος;Η ερευνα για τις συνθηκες της πρωιμης γης συνεχιζεται. Δεν εχει τελειωσει. Συνεχως γινονται νεες αποκαλυψεις.
Είναι σα να λες ότι ένα βιβλίο δεν είναι τίποτα περισσότερο από σύμβολα στη σειρά.Η ζωη και τα "αβουλα σσσωματωματα" οπως τα περιγραφεις δεν διαφερουν σε τιποτα. Απο τα ιδια υλικα ειναι φτιαγμενα, στους ιδιους φυσικους νομους υπαγονται. Η ζωη δεν ειναι τιποτε αλλο απο χημεια και φυσικη, οπως και τα "αβουλα σσσωματωματα".
Αστείο δηλαδή. Ίσως και πλήρης άγνοια για την λειτουργία του ανθρώπου.
Το επιχείρημα ότι "η ζωή είναι Χημεία" λειτουργεί εναντίον σου. Μιλάμε για ...χημικές αντιδράσεις που απλά δεν συμβαίνουν.
Δεν απαιτείται. Αν ο άνθρωπος που έχει σχεδιαστικές ικανότητες μπορεί να παράξει ζωή, κι εκείνη δεν μπορεί να παραχθεί με τυχαίο τρόπο, τότε η ζωή είναι παράγωγο σχεδιασμού. Το από ποιον ή από τί, δεν είμαστε σε θέση να προσδιορίσουμε επιστημονικά.Στην εξεταση του πως προεκυψε η ζωη, πρεπει αναγκαστικα να δουμε το πως λειτουργει το συμπαν στην εξελιξη του.
'Eχετε πει άπειρες φορές το αντίστοιχο σε άλλα θέματα, όπως πχ στα θεολογικά ή άλλα.Το ενα επιχειρημα που εχεις ειναι 'δεν το εχουμε δει, αρα δεν ισχυει'. Ποσες φορες πρεπει να σου πουμε οτι αυτο ειναι λαθος;
Μόνο που εκεί η παρατήρηση του φαινομένου δεν είναι προαπαιτούμενη της απόδειξης ύπαρξής του.
Δηλαδή, και πάλι χρησιμοποιείτε ένα επιχείρημα τελείως εκτός πλαισίου του, ενώ ταυτόχρονα το αγνοείτε εντός του πλαισίου του.
Επομένως, γίνεται κατάχρηση του επιχειρήματος.
Θα είναι λάθος αναλογία όταν μου δείξεις την παραγωγή της πρώτης "φυσικής" τηλεόρασης, τηλεφώνου, υπολογιστή, αυτοκινήτου, κινητού, μίξερ κλπ. Τότε θα πω ότι το πολύπλοκο, εξειδικευμένο, με αυστηρά καθορισμένη δομή και λειτουργία μπορεί να είναι και παραγωγή του τυχαίου.Το αλλο επιχειρημα που εχεις ειναι 'οτι βλεπω γυρω μου και ειναι πολυπλοκο ειναι σχεδιασμενο απο ανθρωπο, και αρα οτιδηποτε πολυπλοκο απαιτει ευφυια". Και αυτο λαθος ειναι, λαθος αναλογια.
Η παράκαμψη όλων των παρατηρήσεών σου, που είναι εκατομμύρια καθημερινά αντικείμενα, για να υποστηρίξεις κάτι που δεν έχεις δει ποτέ σου, δεν λειτουργεί υπέρ των θέσεών σου.
Το σύστημα διαθέτει δυναμικές ισορροπίες μεταξύ των δυνάμεών του. Είναι απλά ένα χαοτικό σύστημα αλληλεπιδράσεων. Δεν παράγει αυτοκίνητα, τηλεοράσεις, τηλέφωνα, πατίνια ή οτιδήποτε άλλο.Παρε πχ τον καιρο. Ειναι ενα εξαιρετικα πολυπλοκο συστημα, στο οποιο μια μικρη επιμερους αλλαγη μπορει να φερει τεραστιες γενικες αλλαγες, γι'αυτο και πολυ συχνα οι καιρικες προβλεψεις πεφτουν εξω. Υπαρχει σχεδιαστης του καιρου; οχι. Δεν δημιουργει η φυση ενα εξαιρετικα πολυπλοκο συστημα, το οποιο κιολας μπορει να ειναι irreducibly complex, δλδ μια μονο μικρη αλλαγη σε ενα μερος του μπορει να επιφερει τεραστιες αλλαγες; δημιουργει. Αρα πως επιμενεις οτι η πολυπλοτητα απαιτει ευφυια;
Το πώς και γιατί υπάρχει αυτό το απλό χαοτικό σύστημα, που δεν έχει καμία εξειδικευμένη δημιουργική δραστηριότητα, μπορεί να συζητηθεί παράλληλα σε άλλο νήμα.
Όταν βρεις φυσικό υπολογιστή, αυτοκίνητο, τηλέφωνο κλπ να μην ξεχάσεις να μου τα δείξεις.Δεν εχεις λοιπον καποιο επιχειρημα. Η αναλογια δεν ειναι επιχειρημα γιατι δεν σου εξασφαλιζει οτι τα μερη που συμμετεχουν στην αναλογια εχουν τις ιδιες ιδιοτητες.
Δισεκατομμύρια τέτοια αντικείμενα παράγονται κάθε χρόνο στη γη. Τυχαία, ούτε ένα.
Δισεκατομμύρια ζωές αναπαράγονται κάθε μέρα στη γη. Τυχαία, ούτε μία. Μόνο προγραμματισμένα, μέσα από εγγενείς λειτουργίες των ζωικών οργανισμών.
Βλέπεις, η βιογένεση έχει αποδειχθεί εδώ και 150 χρόνια όταν ακόμα οι οπαδοί της αβιογένεσης πίστευαν ότι η ζωή παράγεται πάνω στα τρόφιμα από τον αέρα. Και το πίστευαν το ίδιο ισχυρά, όσο πιστεύεις κι εσύ τη δική σου θεωρία.