Αυτό θυμίζει σκηνή από παλιές κωμωδίες.hellegennes έγραψε: 14 Νοέμ 2019, 02:27 Το μόνο αξέχαστο γεύμα που είχα στην ζωή μου ήταν στο μπαλκόνι ενός τετράστερου ξενοδοχείου στην Κρήτη, καλεσμένος του ιδιοκτήτη και δέκα άλλων σνομπ φίλων και συνεργατών του, όπου όλοι μασουλούσαν σαν τα βόδια τα ψάρια που είχε πιάσει ο πατέρας μου (σαργοί; Συναγρίδες; Δεν θυμάμαι) και εγώ έτρωγα ένα μέτριο μπριζολίδι, με τον σερβιτόρο από πάνω μου να μου πρήζει τον γκιώνη και να γεμίζει το ποτήρι μου κάθε που έπινα μια γουλιά. Όλοι φορούσαν επίσημα ενδύματα κι εγώ φορούσα σορτσάκι και επέκριναν την επιλογή μου να σνομπάρω το ψάρι και να φάω μπριζολίδι.
«Α, ο γιος σου δεν ξέρει να τρώει» και λοιπές πίπες. Ίσα μωρή, γλάστρα γυναίκα αρχιτέκτονα, που έχω φάει περισσότερο ψάρι στην παιδική μου ηλικία απ' όσο έχεις φάει εσύ σε όλην σου την ζωή. Λέπια βλέπω και βγάζω φλύκταινες.
Μετά ακολούθησε δίωρη ακατάσχετη φλυαρία για πολιτικά και παπαριές, όπου βαρέθηκα την ζωή μου. Το τι ακατάσχετες μαλακίες έλεγαν δεν λέγεται. Είχαν βγάλει το -λανθασμένο- μέλλον των επόμενων 20 ετών, οι επίδοξοι μελλοντολόγοι. Και δεν είχε κανένα ενδιαφέρον γιατί συμφωνούσαν όλοι, μαζί και με τις γλάστρες που έφεραν στο τραπέζι να μας τυφλώσουν με τα μπριλάντια τους. Τουλάχιστον ένας κομμουνιστής ή έστω ένας προβοκάτορας. Τίποτα.
Έφεραν για επιδόρπιο διάφορα φρούτα, που ήρθαν μαζί με τον σεφ που ήρθε να ρωτήσει πώς ήταν όλα και έκανα το τρομερό λάθος να τον ρωτήσω αν έχει παγωτό. Το τι α και ου ακούστηκαν δεν μπορώ να το περιγράψω. Σαν παράφωνη χορωδία ακούρδιστων πνευστών. Τι; Θα φας παγωτό ενώ έχει τόσα ωραία και γευστικά φρούτα; Ναι, ρε μαλάκες, θα φάω παγωτό. Ο σεφ χαμογέλασε και με ρώτησε τι γεύση θέλω. Φιστίκι, μπανάνα, βανίλια, κακάο. Να έχω ποικιλία. Αφού έπεσαν μερικά ακόμη επιφωνήματα με λανθάνουσα γαλλική προφορά, συνέχισαν να θάβουν τον Σημίτη για κάνα δίωρο ακόμα. Δεν ξέρω δηλαδή, γιατί βαριόμουν τόσο που μπορεί στην πραγματικότητα να ήταν μισάωρο.
Κατά τα άλλα, αυτό με τα ψάρια όντως ισχύει. Υπάρχουν κάποιοι που όντως τα γουστάρουν και κάποιοι άλλοι που τα θεωρούν κάτι εξαιρετικό επειδή δεν είναι εύκολα προσβάσιμα. ΟΙ τελευταίοι σπανίως μπορούν να ξεχωρίσουν το φρέσκο και καλομαγειρεμένο ψάρι.
