AlienWay έγραψε: 21 Αύγ 2020, 13:36
Θέλουν να μας πείσουν ότι αυτό δεν είναι τέχνη (του Royo είναι)
Ενώ αυτό (του Polock), θεωρούν ότι είναι τέχνη
Εγώ δεν αρνούμαι ότι ο Pollock είναι καλλιτέχνης (κι ας μη μου αρέσει καθόλου), απλώς υπογραμμίζω την αντίφαση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν συνομιλούσα με έναν "ψαγμένο λογοτέχνη" που θεωρούσε ότι ο Royo δεν είναι τέχνη, αλλά ότι ο Pollock είναι, αυτός μου είπε το εξής επικό:
Οτι ο Royo -λέει- προσφέρεται για μαζική κατανάλωση γιατί τυπώνεται ακόμη και σε φλιτζάνια. Ενώ ο Pollock ΕΙΝΑΙ τέχνη γιατί έχει κερδίσει "τις ελίτ" (εννοεί τους πλούσιους συλλέκτες).
Και κατά τ' άλλα, αυτός που μου το είπε, δήλωνε αριστερών φρονημάτων.
Ξέχνα ό,τι έχεις ακούσει για τον Πόλοκ. Ξέχνα ό,τι έχεις ακούσει για το Ρόθκο. Για τις τιμές που χτυπάνε στις δημοπρασίες. Για ό,τι νομίζουν ότι λένε. Εσένα σου λένε τίποτα χωρίς όλη αυτή τη γαρνιτούρα; Σε συγκινεί ένας πόλοκ ή ένας Ρόθκο;
Πορφύριος Εξαρχίδης έγραψε: 31 Αύγ 2020, 01:07
Ξέχνα ό,τι έχεις ακούσει για τον Πόλοκ. Ξέχνα ό,τι έχεις ακούσει για το Ρόθκο. Για τις τιμές που χτυπάνε στις δημοπρασίες. Για ό,τι νομίζουν ότι λένε. Εσένα σου λένε τίποτα χωρίς όλη αυτή τη γαρνιτούρα; Σε συγκινεί ένας πόλοκ ή ένας Ρόθκο;
Δεν φτιάχτηκαν τα έργα τους εχθές. Τότε που έγιναν χρειαζόταν θάρρος και φαντασία. Σήμερα όλοι μπορούν να κάνουν τέτοια. Τότε όχι.
Πορφύριος Εξαρχίδης έγραψε: 31 Αύγ 2020, 01:07
Ξέχνα ό,τι έχεις ακούσει για τον Πόλοκ. Ξέχνα ό,τι έχεις ακούσει για το Ρόθκο. Για τις τιμές που χτυπάνε στις δημοπρασίες. Για ό,τι νομίζουν ότι λένε. Εσένα σου λένε τίποτα χωρίς όλη αυτή τη γαρνιτούρα; Σε συγκινεί ένας πόλοκ ή ένας Ρόθκο;
Δεν φτιάχτηκαν τα έργα τους εχθές. Τότε που έγιναν χρειαζόταν θάρρος και φαντασία. Σήμερα όλοι μπορούν να κάνουν τέτοια. Τότε όχι.
Tην έχουμε ξανακάνει αυτή τη συζήτηση. Συνοπτικά, καλλιτέχνες όπως ο Πόλλοκ κι ο Ρόθκο προωθήθηκαν από τη CIA (όσο κι αν αυτό μοιάζει νουβέλα του John Le Carre) σαν ένδειξη δημιουργικής ελευθερίας απότοκης του δυτικού τρόπου ζωής. Η πραγματικότητα είναι ότι χωρίς την υποστήριξη της αμερικανικής κυβέρνησης τα έργα τους θα πωλούνταν σε παζάρια. Μια φούσκα που επιβλήθηκε να περνάει για τέχνη με αμφισβητήσιμη διαχρονικότητα.
Τώρα, είμαι φυσικά υπέρ του θάρρους και της φαντασίας μα ρώτα τον εαυτό σου. Αν δεν είχες υποστεί κι εσύ όπως κι εγώ κι όλος ο δυτικός κόσμος την καπιταλιστική προπαγάνδα κι έβλεπες έναν Ρόθκο ή έναν Πόλλοκ. Πόσο θα σε συγκινούσε;
Ξέχνα ό,τι έχεις ακούσει για τον Πόλοκ. Ξέχνα ό,τι έχεις ακούσει για το Ρόθκο. Για τις τιμές που χτυπάνε στις δημοπρασίες. Για ό,τι νομίζουν ότι λένε. Εσένα σου λένε τίποτα χωρίς όλη αυτή τη γαρνιτούρα; Σε συγκινεί ένας πόλοκ ή ένας Ρόθκο;
Για να σου πω την αλήθεια , εμένα προσωπικά η τέχνη με βοηθάει(όπως και η φιλοσοφία .....), μου δείχνει και μια άλλη "πραγματικότητα", μάλιστα μερικές φορές με ηρεμεί ή με συγκινεί . Αλλά η τέχνη εξυψώνει : Αυτό δεν το πολυκαταλαβαίνω.
Ξέχνα ό,τι έχεις ακούσει για τον Πόλοκ. Ξέχνα ό,τι έχεις ακούσει για το Ρόθκο. Για τις τιμές που χτυπάνε στις δημοπρασίες. Για ό,τι νομίζουν ότι λένε. Εσένα σου λένε τίποτα χωρίς όλη αυτή τη γαρνιτούρα; Σε συγκινεί ένας πόλοκ ή ένας Ρόθκο;
Για να σου πω την αλήθεια , εμένα προσωπικά η τέχνη με βοηθάει(όπως και η φιλοσοφία .....), μου δείχνει και μια άλλη "πραγματικότητα", μάλιστα μερικές φορές με ηρεμεί ή με συγκινεί . Αλλά η τέχνη εξυψώνει : Αυτό δεν το πολυκαταλαβαίνω.
Ίσως δε διαφέρει πολύ από αυτό που νιώθεις κι εσύ. Σκέψου τη συγκίνηση σαν μάθημα. Όχι σαν μια μεμονωμένη στιγμή κατά την οποία αισθάνεσαι όμορφη, λυπημένη, χαρούμενη που έρχεται και παρέρχεται κι επιστρέφει πάντα με τα ίδια χαρακτηριστικά, αλλά σαν ένα μέσο προόδου συνεχώς εξελισσόμενο από μία κατάσταση σε μία άλλη. Μια καλλιέργεια σε ένα ολοένα ανώτερο επίπεδο ευαισθησίας. Ένα μικρό ρίγος αρχικά που σταδιακά μεταλλάσσεται σε ένα μεγάλο κύμα όξυνσης αισθήσεων, εντυπώσεων και κατανόησης.
Ξέχνα ό,τι έχεις ακούσει για τον Πόλοκ. Ξέχνα ό,τι έχεις ακούσει για το Ρόθκο. Για τις τιμές που χτυπάνε στις δημοπρασίες. Για ό,τι νομίζουν ότι λένε. Εσένα σου λένε τίποτα χωρίς όλη αυτή τη γαρνιτούρα; Σε συγκινεί ένας πόλοκ ή ένας Ρόθκο;
Για να σου πω την αλήθεια , εμένα προσωπικά η τέχνη με βοηθάει(όπως και η φιλοσοφία .....), μου δείχνει και μια άλλη "πραγματικότητα", μάλιστα μερικές φορές με ηρεμεί ή με συγκινεί . Αλλά η τέχνη εξυψώνει : Αυτό δεν το πολυκαταλαβαίνω.
Ίσως δε διαφέρει πολύ από αυτό που νιώθεις κι εσύ. Σκέψου τη συγκίνηση σαν μάθημα. Όχι σαν μια μεμονωμένη στιγμή κατά την οποία αισθάνεσαι όμορφη, λυπημένη, χαρούμενη που έρχεται και παρέρχεται κι επιστρέφει πάντα με τα ίδια χαρακτηριστικά, αλλά σαν ένα μέσο προόδου συνεχώς εξελισσόμενο από μία κατάσταση σε μία άλλη. Μια καλλιέργεια σε ένα ολοένα ανώτερο επίπεδο ευαισθησίας. Ένα μικρό ρίγος αρχικά που σταδιακά μεταλλάσσεται σε ένα μεγάλο κύμα όξυνσης αισθήσεων, εντυπώσεων και κατανόησης.
Ξέχνα ό,τι έχεις ακούσει για τον Πόλοκ. Ξέχνα ό,τι έχεις ακούσει για το Ρόθκο. Για τις τιμές που χτυπάνε στις δημοπρασίες. Για ό,τι νομίζουν ότι λένε. Εσένα σου λένε τίποτα χωρίς όλη αυτή τη γαρνιτούρα; Σε συγκινεί ένας πόλοκ ή ένας Ρόθκο;
Για να σου πω την αλήθεια , εμένα προσωπικά η τέχνη με βοηθάει(όπως και η φιλοσοφία .....), μου δείχνει και μια άλλη "πραγματικότητα", μάλιστα μερικές φορές με ηρεμεί ή με συγκινεί . Αλλά η τέχνη εξυψώνει : Αυτό δεν το πολυκαταλαβαίνω.
Μην το βλέπεις ως κάθετο ύψος αλλά ως διάμετρο κύκλου. Δεν εξυψώνει, διευρύνει.
Γιατί ακόμη και αν δεν σου αρέσει κάτι, θα πρέπει να αναρωτηθείς το γιατί. Κι αυτό "κέρδος" είναι.
