Σε μεγάλο βαθμό παίζει ρόλο. Αόριστα μεν αλλά παίζει. Αυτό τουλάχιστον έχω βιώσει. Ο χαρακτήρας δεν είναι κάτι τόσο ανεξάρτητο ή αυτοτελές ή κάτι τέλος πάντων που εξετάζεται πάντα ξεχωριστά.Πτολεμαίος έγραψε: 26 Αύγ 2020, 23:04Εγώ δεν βλέπω "λευκούς και μαυρους". Εγώ κρίνω συμπεριφορές ανθρώπων.Στρακαστρουκας έγραψε: 26 Αύγ 2020, 22:51Οκ παιδια. Το εχουμε καταλαβει. Εσεις προβλημα με λευκους να γαζωνουν μαυρους σε διαδηλωσεις δεν εχετε. Οι μαυροι δεν προκειτε να μεινουν σπιτια τους ομως. Θα συνεχισουν να τα καινε. Enjoy Trumps AmericaΠτολεμαίος έγραψε: 26 Αύγ 2020, 22:45 Άλλος από δω. Ρε το ξέρω, απλά εννοούσα του εγκεφάλου του Στρακαστρουκα τη δεδομένη στιγμή.
Σε ιντερνετικο καφενείο είμαστε ρε μλκς, όχι σε ιατρικό συνέδριο στη Σιγκαπούρη![]()
Τις παρέες μου τις φτιάχνω με βάση τον χαρακτήρα των ανθρώπων και όχι τις ιδεολογίες, χρώμα δερματος, ομαδες ποδοσφαίρου κλπ.
Εσύ φτιάξε την ατζέντα σου. Στο(ν Αχιλλέα μ)πέος μου.
Αλλά τώρα βλέπω ότι σου λέω μαλακίες. Εσύ απάντησες για το λευκούς μαύρους ενώ εγώ το πήγα σε αριστερούς δεξιούς.
Πάντως δεν νομίζω κι ο Στρακαστρούκας να το βλέπει αλλιώς. Απλά δεν μπορεί να κλείσει το κουτάκι που έχει ανοίξει. Κι εδώ τώρα εύκολα μπορεί να πετάξει κάποιος "Μα με κουτάκια επιχειρηματολογείς;" και άλλα τέτοια δήθεν αποδομητικά των επιχειρημάτων του άλλου. όχι δεν είναι κάτι αρνητικό το κουτάκι που λέω. Με τέτοια συναναστρεφόμαστε όλοι. Ο Στρακαστρούκας λοιπόν έχει ανοιχτό το θέμα ενός ακροδεξιού που είναι ήδη δηλητηριασμένος με μεταφυσικές πεποιθήσεις (Οι μαύροι είναι κατώτεροι, οι Πυργιώτες είναι μουνόπανα, ο Θεός είναι μαζί μας ενάντια στους άλλους) και την βλέπει ότι είναι κουλ να βγει με το όπλο. Λέει επίσης (με την τοποθέτησή του όχι με λόγια) το "Τι κάνουμε γι αυτό το φαινόμενο; Το καταγγέλλουμε; Το προσπερνάμε; Τι προτεραιότητα βαζουμε; Αυτή που λέω εγώ ή αυτή που λέει ο Ότο; Ότι στην τελικά το θέμα είναι καθαρά τεχνικό, κι όσοι ξέρουν και αυτοάμυνα και πολεμικές τέχνες και μπλα μπλα μπλα.
Αυτό λέει (κάνει) ο Στρακαστρούκας. Και βεβαίως καλά κάνει σε αυτό το επίπεδο.
Εγώ πάλι σε χαοτικό επίπεδο πάνω τη ψυχολογική μεριά. έτσι τη βλέπω κι έτσι τη βλέπουμε όλοι μας κάθε φορά. Να προσεγγίζουμε σε όποιο επίπεδο τη δούμε ότι ταιριάζει. Συνήθως όταν μας τσούζει κάτι στην ιδεολογία μας πιάνουμε το ψυχολογικό. Άλλοτε το τεχνικό. Πάντα αποδυναμώνουμε το κουτάκι που ανοίγει ο άλλος. Θέλει πολύ ψωμί ακόμα να φτάσουμε να τα παντρεύουμε και να εξελισσόμαστε.
Ποστάρουμε καταδεικνύοντας τη μαλακία του άλλου ("Αυτούς υποστηρίζεις ρε; Που πλακώσανε στο ξύλο έγκυο γυναίκα;) χωρίς όμως να έχουμε απαντήσει αν καταδικάζουμε τον ρατσισμό. Ο άλλος δεν μπορεί να ξέρει τι πιστεύεις (ή ξέρει


