Γιατι οι δεξιοι ριχνουν τοσο κλαμα για το συμφωνο Μολοτωφ-Ριμπεντροπ?

[Στρακαστρουκας]

Περαν του οτι υπογραφτηκε πριν απο 81 χρονια και η ΕΣΣΔ δεν υπαρχει εδω και 29, θα δεις πολλους δεξιους να χρησιμοποιουν αυτο το επιχειρημα για το συμφωνο Μολοτωφ-Ριμπεντροπ για να την πουνε στους κομμουνιστες του 2020. Προβλημα δεν εχω απαραιτητα με αυτο αλλα με εκνευριζει λιγο η επιλεκτικοτητα της επιχειρηματολογιας τους. Ξεχνουνε τελειως το συμφωνο του Μοναχου που υπογραφτηκε μεταξυ δυτικων και Χιτλερ τον προηγουμενο χρονο!Γιατι τετοια επιλεκτικοτητα ρε παιδια στην επιχειρηματολογια σας? Γιατι θεωρειται οτι ειναι σωστο για τους δυτικους καπιταλιστες να συναπτουν συμφωνιες με τον Χιτλερ αλλα οταν τον επομενο χρονο ο Σταλιν κανει τα ιδια, να το θεωρειται ανηθικο? Πολυ επιλεκτικη μνημη δεν εχετε σαν δεξιοι?

[Kauldron]

Δε ρίχνουν κλάμα, απλά δείχνει πόσο ανθρωπιστική ιδεολογία έχεις.
Τί να περιμένει κανείς από άτομα που η πρώτη ενέργειά τους ήταν να εκτελέσουν παιδάκια (τα παιδιά του Τσάρου).

[περαστικος]

Κλαμα ριχνουν αυτοι που τα χαλασαν στην μοιρασια με τον Χιτλερ...

[georgebi]

Του Νίκου Μπογιόπουλου

http://tsak-giorgis.blogspot.com/2020/08/1939.html

Την 23 Αυγούστου του 1939 όταν υπογράφεται το σοβιετογερμανικό Σύμφωνο μη επίθεσης, το γνωστό Σύμφωνο «Μολότοφ - Ρίμπεντροπ» που στη λογική της εξίσωσης κομμουνισμού και φασισμού το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την καθιέρωσε ως «Ευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης για τα θύματα όλων των ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων». Ξεκαθαρίζουμε ότι οι παρατηρήσεις που ακολουθούν δεν απευθύνονται στους 409 ευρωβουλευτές (μεταξύ τους 2 της ΝΔ και 1 του ΛΑ.Ο.Σ.) που υπέγραψαν ήδη από το 2008 εκείνη τη δήλωση για την εξίσωση του ναζισμού με τον ...κομμουνισμό. Αλλωστε, με τους απογόνους του Γκαίμπελς και τους ενσυνείδητους παραχαράκτες της Ιστορίας δε χωράει κανένας διάλογος. Οι βρωμερές ενέργειες, όμως, αποτελούν ενίοτε και ευκαιρία για να θυμηθούμε και να αξιολογήσουμε καταστάσεις και πράγματα:

Πρώτον, η παγκόσμια ιστοριογραφία - την οποία φυσικά δεν έγραψαν Σοβιετικοί ή κομμουνιστές - έχει αποφανθεί: Το γερμανοσοβιετικό σύμφωνο μη επίθεσης (Μολότοφ - Ρίμπεντροπ) της 23 Αυγούστου 1939 αποτέλεσε κίνηση της ΕΣΣΔ που έσωσε την Ευρώπη από τη χιτλερική χολέρα και προέκυψε μόνο μετά την άρνηση Αγγλίας - Γαλλίας για την από κοινού με την ΕΣΣΔ αντιμετώπιση της Γερμανίας. Ηταν μια κίνηση που επέτρεψε στη Σοβιετική Ενωση (σε μια στιγμή που ήδη είχε δεχτεί στο Ανατολικό της μέτωπο την επίθεση των Ιαπώνων) να αναδιοργανώσει τον Κόκκινο Στρατό και την οικονομία της, ώστε να καταφέρει - όπως και έγινε - να συντρίψει την επερχόμενη χιτλερική επίθεση.

Αντίθετα, ήταν η συμφωνία του Μονάχου , ένα χρόνο πριν (30 Σεπτέμβρη 1938) μεταξύ των Χίτλερ, Μουσολίνι, Τσάμπερλεν και Νταλαντιέ, με την οποία Αγγλία και Γαλλία άνοιξαν το δρόμο για τη ναζιστική επιδρομή στην Ευρώπη. Εκεί ήταν που οι πρόγονοι των 409 αντικομμουνιστών προσέφεραν στρατηγικό πλεονέκτημα στον Χίτλερ, που, μέσω της κατάληψης της Τσεχοσλοβακίας, δε συνάντησε καμία άμυνα και κυρίως του προσέφεραν μια απομονωμένη ΕΣΣΔ έρμαιο - όπως ήλπιζαν - στις πολεμικές διαθέσεις του Γ' Ράιχ. Ενδεικτικό, πως όταν η ΕΣΣΔ τάχθηκε κατά της Συμφωνίας του Μονάχου και προσέφερε στρατιωτική βοήθεια στη Γαλλία έναντι της Γερμανίας, η Γαλλία απέρριψε τη σοβιετική βοήθεια. Ετσι, το Σύμφωνο «Μολότοφ - Ρίμπεντροπ» (που υπεγράφη έναν ολόκληρο χρόνο μετά τη συμφωνία του Μονάχου) ήταν το μοναδικό μέσο άμυνας που είχε απομείνει στη Σοβιετική Ενωση δεδομένων των συνθηκών. Εξασφάλισε στη χώρα 21 πολύτιμους μήνες προετοιμασίας, που κατόπιν αποδείχτηκαν ανεκτίμητοι στην πολεμική της προεργασίας ενόψει της αναπόφευκτης γερμανικής επίθεσης.

Τι δε λένε, λοιπόν, οι τυφλοπόντικες της Ιστορίας που αξιοποιούν προπαγανδιστικά το σύμφωνο εναντίον της ΕΣΣΔ και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος; Οτι εκείνο το σύμφωνο «Μολότοφ - Ρίμπεντροπ» υπογράφτηκε μόνον αφότου επί μήνες η Αγγλία και η Γαλλία αρνούνταν να υπογράψουν με την ΕΣΣΔ συμφωνία κοινής δράσης εναντίον του ναζισμού. Οτι όλο αυτό το διάστημα ο ένας ιμπεριαλιστικός άξονας, των αστικών κοινοβουλευτικών δημοκρατιών της Ευρώπης, επιδίωκε να στραφεί μια ώρα αρχύτερα ο άλλος ιμπεριαλιστικός άξονας, της Γερμανίας, κατά της Σοβιετικής Ενωσης. Οτι μέσα σε αυτές τις συνθήκες η ΕΣΣΔ χρειαζόταν ικανό διάστημα να οργανωθεί μπροστά στην επικείμενη και αναπόφευκτη πολεμική επίθεση από τη Γερμανία. Και ότι κάθε αντικειμενικός και αμερόληπτος ιστορικός
έχει αναγνωρίσει ότι εκείνο το σύμφωνο αποδείχτηκε μια ευφυής κίνηση της ΕΣΣΔ, που της έδωσε το χρόνο να προετοιμαστεί για να αντιμετωπίσει και, τελικά, να συντρίψει το ναζισμό.

Τι δε λένε: Οτι υπάρχει μια άλλη ημερομηνία που θα μπορούσε να αποτελέσει πραγματική επέτειο καταδίκης του ναζισμού και όσων τροφοδοτούν, συναλλάσσονται και ανοίγουν το δρόμο στους ολοκληρωτισμούς. Είναι η 30ή του Σεπτέμβρη. Είναι η μέρα (30 Σεπτέμβρη 1938 - ένα χρόνο πριν το σύμφωνο Μολότοφ - Ρίμπεντροπ), που στο Μόναχο, οι Χίτλερ και Μουσολίνι υπέγραψαν μαζί με τους αρχηγούς των κυβερνήσεων της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας, το ομώνυμο «σύμφωνο του Μονάχου», με το οποίο οι «δημοκρατίες της Δύσης», στο πλαίσιο του «κατευνασμού» του φασισμού, έδιναν το πράσινο φως στο ναζισμό να εισβάλει στην Τσεχοσλοβακία, να την διαμελίσει, ανοίγοντας έτσι το δρόμο στον όλεθρο και οδηγώντας την ανθρωπότητα στην τραγωδία του Β' Παγκόσμιου Πολέμου. Αυτή, βέβαια, η ημερομηνία απουσιάζει από τα αντικομμουνιστικά ψηφίσματα του Ευρωκοινοβουλίου και τις αποφάσεις της ΕΕ. Πολύ λογικό για μια ΕΕ των «Χάιντερ», της Λεπέν και της ακροδεξιάς, για μια ΕΕ που πριν λίγους μήνες – επί ελληνικής προεδρίας – υπέγραψε συμφωνία σύνδεσης με τους ναζί της Ουκρανίας...

Δεύτερον, αν η ΕΕ, το Ευρωκοινοβούλιο και οι κάθε λογής «φιλελεύθεροι» και «σοσιαλιστές» γκαιμπελίσκοι που το απαρτίζουν νοιάζονταν για τη «δημοκρατία», αν είχαν ή έχουν ειλικρινή επιδίωξη να καταγγείλουν το ναζισμό και όχι να συκοφαντούν τον κομμουνισμό (όπως πραγματικά τους ενδιαφέρει), τότε θα είχαν να δείξουν έστω και μία ανακοίνωση, έστω μία διαμαρτυρία ή έστω μία καταγγελία τους για το γεγονός ότι σε Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία και μια σειρά ακόμα χώρες της ΕΕ στήνονται μνημεία υπέρ των Ες - Ες και «τιμούνται» συνεργάτες των Γερμανών, την ώρα που σε αυτές και άλλες χώρες (Τσεχία, Πολωνία, Ουγγαρία κλπ.) η μαρξιστική - λενινιστική ιδεολογία έχει κηρυχτεί «παράνομη» (!) από τα δικαστήρια και οι κομμουνιστές, αριστεροί και δημοκράτες τελούν σε καθεστώς παρανομίας.

Τρίτον, στην Ελλάδα της Κατοχής, οι συνεργάτες των Γερμανών, οι γερμανοντυμένοι, οι δοσίλογοι και οι μαυραγορίτες δεν ήταν κομμουνιστές. Οι κομμουνιστές, μαζί με τους άλλους αριστερούς και δημοκράτες ήταν στα βουνά και πολεμούσαν το ναζισμό. Οι κ.κ. Ελληνες ευρωβουλευτές που το 2008 υπέγραφαν δηλώσεις «εξίσωσης» του κομμουνισμού με τον φασισμό και μόλις πρόσφατα ψήφισαν υπέρ του Κιέβου και υπέρ των κυρώσεων της ΕΕ στη Ρωσία (με τα γνωστά αποτελέσματα για τους Έλληνες αγρότες) μήπως ξέρουν ποιας ιδεολογίας και ποιας πολιτικής μήτρας εκτρώματα ήταν οι γερμανοτσολιάδες;

*

Υστερόγραφο 1ο: Η 23η Αυγούστου είναι όντως σπουδαία ημερομηνία. Ηταν 23 Αυγούστου του 1942 όταν η μάχη του Στάλινγκραντ πέρασε στην πιο αποφασιστική της φάση. Η 23η Αυγούστου 1942 θεωρείται ημερομηνία ορόσημο για τη μάχη του Στάλινγκραντ γιατί από τη μέρα εκείνη η μάχη μεταφέρθηκε ακόμα και στις συνοικίες της πόλης όταν το 14ο γερμανικό σώμα τεθωρακισμένων διέσπασε την αμυντική γραμμή του Στάλινγκραντ και έφτασε στο Βερτιάτσι. Από εκεί και πέρα ξεκίνησε ο τιτάνιος αγώνας των αμυνομένων σπίτι το σπίτι και δρόμο το δρόμο που οδήγησε στη συντριβή της ναζιστικής χολέρας.

Υστερόγραφο 2ο: Τί νόημα έχει να γυρνάμε τόσο πίσω στην Ιστορία, θα ρωτήσει ο καλόπιστος φίλος. Είναι απλό: Οταν μιλάμε για την Ιστορία μιλάμε για το σήμερα, για το τώρα. Γιατί η Ιστορία – φίλε μου καλέ - είναι η πολιτική του παρελθόντος. Που σημαίνει ότι η σημερινή πολιτική δεν είναι τίποτα λιγότερο από την Ιστορία του μέλλοντος. Και, συνεπώς, αναλογεί στον καθένα μας το δικό του μερίδιο ευθύνης για το πως θα γραφτεί, αφού – άλλωστε - ήδη γράφεται πάνω στην πλάτη τη δική μας και των παιδιών μας.

[Νon4me]

Κλαμα ριχνουν αυτοι που τα χαλασαν στην μοιρασια με τον Χιτλερ...

Δε τα χαλασαν στη μοιρασια απλως . τους τον εβαλε απο πισω ο αδολφος και βελαζουν τωρα αντι να σκαψουν καμια τρυπα να κρυφτουν οι συνεργατες των ναζι . Οι ναζαιοι περνουσαν τα συνορα μπαινοντας στην ρωσια και ρωσικα τρενα μπαιναν στη γερμανια μεταφεροντας πρωτες υλες στους συμμαχους τους . τους ναζι . - την ιδια μερα ολα αυτα

[BlastFromThePast]

Τους πονάει που Στάλιν-Μολότοφ αποδείχτηκαν τσακάλια κι έδεσαν κόμπο τόσα αστικά κράτη.

Ίσως γιατί δεν μπορούν να χωνέψουν ότι ταπεινοί-αμόρφωτοι εργάτες-κομμουνιστές ξεπέρασαν εύκολα τους "άριστους" ομολόγους τους;
Τι να πει κανείς. Γεμάτοι κόμπλεξ είναι, κάποιο απ' αυτά θα φταίει.

[Golden Age]

Τους πονάει που Στάλιν-Μολότοφ αποδείχτηκαν τσακάλια κι έδεσαν κόμπο τόσα αστικά κράτη.

Ίσως γιατί δεν μπορούν να χωνέψουν ότι ταπεινοί-αμόρφωτοι εργάτες-κομμουνιστές ξεπέρασαν εύκολα τους "άριστους" ομολόγους τους;

Ποιοι εργάτες; Όσοι απο τους Μπολσεβίκους υπήρξαν εργάτες, το 'χαν ξεχάσιε κα΄τι δεκαετίες. Πλέον ήταν εξουσία με πλούτη.

[dna replication]

https://twitter.com/AnnaAsimakopoul/sta ... 6561234944

[Αρχέλαος]

Οι συγγραφείς του παρακάτω βιβλίου έζησαν την σταλινική περίοδο από τα μέσα των 30'ς ως παιδιά, ο πατέρας τους συνελήφθη επί Στάλιν, οι ίδιοι υπήρξαν λαμπροί επιστήμονες ωστόσο κάποια περίοδο τέθηκαν εκτός κομμουνιστικού κόμματος και ο ένας εκ των δύο κλείστηκε από τους σοβιετικούς στις αρχές των 70' σε ψυχιατρείο, φερόμενη ως τακτική των σοβιετικών για αντιφρονούντες.
Ακολούθως πήγαν στην Μεγάλη Βρετανία.
Ωστόσο στο βιβλίο με γνώση και αρκετού υλικού, μαρτυριών αλλά και τη δυνατότητα να κρίνουν την εποχή που έζησαν, δίχως φόβο και χωρίς πάθος κάνουν μία εξαιρετική κριτική ανάλυση στον Στάλιν και όχι μόνον.Ακολούθως αποδομούν τη δήθεν συμπαιγνία Στάλιν-Χίτλερ και με πλήρη σαφήνεια και αντικειμενικότητα αναγνωρίζουν τα ωφέλη της.
Επαναλαμβάνω μιλάμε για ιστορικούς καθόλου προσκείμενους όχι μόνο στον σταλινισμό αλλά στον σοβιετισμό.
Θαρρώ πως ο ένας τουλάχιστον εκ των δύο ήταν υπέρμαχος του Γκορμπατσώφ αργότερα.
Σε κάθε περίπτωση ξεφτιλίζουν τα αφηγήματα του ακροδεξιού εσμού ενώ θα είχαν κίνητρα για το αντίθετο.




Βιβλίο: O άγνωστος Στάλιν

Συγγραφείς: Ζόρες Μεντβέντιεφ , Ρόι Μεντβέντιεφ



Απόσπασμα βιβλίου:

Μετά την κατάληψη της Τσεχοσλοβακίας, το Σεπτέμβριο του 1938, και την κατοπινή συμφωνία του Μονάχου, η οποία ουσιαστικά συναινούσε σε ό,τι είχε συμβεί, η Γερμανία άρχισε να προετοιμάζεταιγια πόλεμο με την Πολωνία. Δεδομένου όμως ότι η Πολωνία είχε την ασπίδα προστασίας των γαλλικών και βρετανικώνστρατιωτικών εγγυήσεων, η επίθεση στη χώρα αυτή θα μπορούσε εύκολα να μετατραπεί σε πόλεμο σε δύο μέτωπα. Η Σοβιετική Ένωση είχε πραγματικές εδαφικές διεκδικήσεις από την Πολωνία από την περίοδο του εμφύλιου πολέμου, όταν η Πολωνία
επωφελήθηκε από την αδυναμία της Ρωσικής Ομοσπονδίας και το 1920 επιτέθηκε στις μόλις σχηματισμένες δημοκρατίες της Ουκρανίας
και της Λευκορωσίας, καθώς και στη Λιθουανία. Ως αποτέλεσμα της ήττας της Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής
Δημοκρατίας της Ρωσίας" (ΣΟΣΔΡ) σε εκείνο τον πόλεμο, η Πολωνία προσάρτησε τις δυτικές περιοχές της Ουκρανίας, της
Λευκορωσίας και της Λιθουανίας, συμπεριλαμβανομένων των πόλεων Λβοφ, Μπρεστ, Γκρόντνο και Βίλνιους. Ήταν σαφές ότι, αν
η Γερμανία επρόκειτσ να επιτεθεί στην Πολωνία, η Σοβιετική Ένωση δεν θα μπορούσε να επιτρέψει στον γερμανικό στρατό να
καταλάβει εδάφη που ιστορικά αποτελούσαν μέρος της Ρωσίας ούτε να πλησιάσει τόσο πολύ στο Κίεβο, στο Μινσκ και στο Λένινγκραντ.
Αν ο Κόκκινος Στρατός εισέβαλε στην Πολωνία από τα ανατολικά για να υπερασπιστεί τη Δυτική Ουκρανία και τη Λευκορωσία,
η Γερμανία θα μπορούσε να καταλήξει να πολεμάει όχιμόνον εναντίον της Πολωνίας αλλά και εναντίον της Γαλλίας, της
Βρετανίας και της ΕΣΣΔ ταυτοχρόνως. Το 1939 η Βέρμαχτ είχε μόνο 80 μεραρχίες και δεν ήταν σε θέση να τα βάλει με τόσο πολλούς
ισχυρούς αντιπάλους. Με βάση αυτή την κατάσταση, ο Χίτλερ έκρινε πως ήταν απαραίτητο να καταλήξει σε μια συμφωνία με τον
Στάλιν. Για εντελώς διαφορετικούς λόγους, ούτε ο Στάλιν ήταν έτοιμος για μεγάλο πόλεμο. Ο Κόκκινος Στρατός, με 150 μεραρχίες
που αριθμούσαν περίπου δύο εκατομμύρια άνδρες, ήταν αρκετά καλά εξοπλισμένος. Η αδυναμία του βρισκόταν, όχι στον ανεπαρκή
αριθμό τεθωρακισμένων και αεροπλάνων, αλλά στη σοβαρή έλλειψη έμπειρων αξιωματικών^μετά τις εκκαθαρίσεις της
περιόδου 1937-38. Μέσα σε δεκαπέντε μήνες, είχαν συλληφθεί 36.000 αξιωματικοί του στρατού και 4.000 του ναυτικού. Το φθινόπωρο
του 1938, δεκατρείς από τους δεκαπέντε διοικητές στρατιάς του Κόκκινου Στρατού και 154 από τους 195 διοικητές μεραρχιών
είχαν εκτελεστεί βάσει ψευδών κατηγοριών. Όλοι αυτοί αντικαταστάθηκαν από καινούργιο προσωπικό χαμηλότερων βαθμιδών,
αλλά η ποιότητα των νέων αξιωματικών ήταν ενός εντελώς διαφορετικού επιπέδου. Η μαχητική ικανότητα ενός στρατού
εξαρτάται πάντοτε από το ταλέντο και την εμπειρία των αξιωματικών του. Ο Χίτλερ πολύ δικαίως πίστευε ότι το σώμα των αξιωματικών
του ήταν πιο έμπειρο και γενικά ανώτερο από εκείνο του σοβιετικού στρατού. Εντούτοις, το 1939 οι γερμανικές ένοπλες δυνάμεις
δεν είχαν ακόμα εμπλακεί σε πραγματική μάχη.
Όπως γνωρίζουμε, η πρωτοβουλία για το σύμφωνο μη επίθεσης ανάμεσα στη Γερμανία και την ΕΣΣΔ προήλθε από τον Χίτλερ.
Αρχικά ο Στάλιν ταλαντεύτηκε, όχι όμως για πολύ. Τα στρατηγικά πλεονεκτήματα ενός τέτοιου συμφώνου ήταν εντελώς προφανή.
Προβληματικές ήταν μόνο οι πολιτικές πλευρές. Η συμμαχία με το επιθετικό ναζιστικό καθεστώς δεν ήταν καθόλου δημοφιλής
στο εσωτερικό της Σοβιετικής Ένωσης, ενώ οι κομμουνιστές σε ολόκληρο
τον κόσμο την υποδέχτηκαν με φρίκη. Όταν η Γερμανία
άρχισε να αυξάνει το μέγεθος του στρατού της, το 1935, παραβιάζοντας
τη Συνθήκη των Βερσαλλιών, ο Στάλιν και πολλοί Σοβιετικοί
ειδικοί επί των στρατιωτικών θεμάτων κατέληξαν στο συμπέρασμα
ότι ο πόλεμος με τη Γερμανία θα ήταν τελικά αναπόφευκτος.
Το προηγούμενο σοβιετικό στρατιωτικό δόγμα έβλεπε
ως κύριους δυνάμει εχθρούς της ΕΣΣΔ την Ιαπωνία, την Τουρκία
και την Πολωνία. Η Γερμανία και η Ιταλία επίσης θεωρούνταν αντίπαλοι,
αλλά μόνο επί ξένου εδάφους, όπως για παράδειγμα
στην Ισπανία· επομένως, δεν τις έβλεπαν ως άμεση στρατιωτική
απειλή για τη Σοβιετική Ένωση. Η κατάσταση άλλαξε μετά την
κατάληψη της Αυστρίας και της Τσεχοσλοβακίας από τη Γερμανία.
Ήταν σαφές πως το επόμενο θύμα θα ήταν η Πολωνία. Μετά
τη συμφωνία του Μονάχου, ο Στάλιν ήταν πεισμένος ότι η δημιουργία
της «αδιαπέραστης» Γραμμής Μαζινό από χώρες της Α-
ντάντ θα κατηύθυνε την επιθετικότητα του Χίτλερ προς ανατο-
λάς. Δεν ήταν καθόλου βέβαιο ότι, αν η Γερμανία αποφάσιζε να
επιτεθεί στην Πολωνία, η Γαλλία και η Βρετανία θα της κήρυσσαν
τον πόλεμο. Οι χώρες αυτές ήταν ικανές να θυσιάσουν την
Πολωνία, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που είχαν θυσιάσει και την
Τσεχοσλοβακία. Υπογράφοντας ένα σύμφωνο με τον Χίτλερ, ο
Στάλιν έκανε αναπόφευκτη την εμπλοκή των χωρών της Αντάντ
σε έναν πόλεμο κατά της Γερμανίας, πράγμα που σήμαινε ότι η
Γαλλία και η Βρετανία θα ήταν οι πρώτες που θα δοκίμαζαν την
ανανεωμένη στρατιωτική ισχύ της Γερμανίας.
Καθώς την εποχή της πολωνικής εκστρατείας η Γερμανία είχε
μόλις είκοσι μεραρχίες στα δυτικά σύνορα, έναντι περισσότερων
από 100 γαλλικών και του Βρετανικού Εκστρατευτικού Σώματος,
κανείς δεν μπορούσε να έχει προβλέψει ότι η Γαλλία και η Βρετανία,
με την τεράστια στρατιωτική τους ανωτερότητα, θα προέ-
βαλαν μια τόσο ασθενική άμυνα το φθινόπωρο του 1939, χωρίς
καν να τολμήσουν να βομβαρδίσουν με το πυροβολικό τους τις
γερμανικές θέσεις. Δεν είναι ότι το σύμφωνο με τη Γερμανία έδωσε
πολύ χρόνο στη Σοβιετική Ένωση, διότι σε κάθε περίπτωση ο
Χίτλερ δεν θα είχε ετοιμάσει στρατό αρκετά μεγάλο για πόλεμο
στα ανατολικά πριν από το Μάιο του 1941. Το σύμφωνο, όμως,
πράγματι έδωσε στη Σοβιετική Ένωση ένα τεράστιο στρατηγικό
πλεονέκτημα στον αναπόφευκτο πόλεμο που είχε μπροστά της.
Από τη Μαύρη ως τη Λευκή Θάλασσα, η ΕΣΣΔ είχε τη δυνατότητα
να μετατοπίσει όλα τα δυτικά της σύνορα 200-300 χιλιόμετρα
ακόμα προς την καρδιά της Ευρώπης. Επιπλέον, ακριβώς στον
ευάλωτο βορειοδυτικό τομέα, τα σύνορά της έγιναν βραχύτερα
κατά περίπου εξακόσια χιλιόμετρα. Το αποτέλεσμα ήταν ότι τώρα
το Λένινγκραντ και η Κροστάνδη βρίσκονταν πια βαθιά μέσα
στο σοβιετικό έδαφος, είτε η προσπάθεια προσέγγισης γινόταν από
τα κράτη της Βαλτικής είτε από τη Φιλανδία. Ο πληθυσμός
της ΕΣΣΔ αυξήθηκε κατά είκοσι πέντε περίπου εκατομμύρια. Το
προσωπικό κύρος του Στάλιν στο εσωτερικό της χώρας, που είχε
κλονιστεί κάπως την περίοδο του τρόμου των χρόνων 1937-38,
τώρα πια αυξήθηκε σε σημαντικό βαθμό.
Όταν στις 22 Ιουνίου 1941 άρχισε ο πόλεμος, οι δυτικές περιοχές
της ΕΣΣΔ έπαιξαν το ρόλο της νεκρής ζώνης. Ο γερμανικός
στρατός διαπέρασε σύντομα, μέσα σε πέντε μέρες, την «παλιά»
συνοριογραμμή στη Λευκορωσία. Για να φτάσουν στο ίδιο σημείο
στην Ουκρανία χρειάστηκαν δώδεκα-δεκαπέντε μέρες, και αυτό
συνέβη μόνο μετά από πολύ σκληρές συγκρούσεις. Οι μάχες στα
κράτη της Βαλτικής συνεχίστηκαν για περισσότερο από δύο μήνες.
Ο Κόκκινος Στρατός προέβαλε σθεναρή αντίσταση, και το
Ταλίν δεν εγκαταλείφθηκε παρά στα τέλη Αυγούστου. Όλα αυτά
αποτελούσαν μια σοβαρή αποτυχία του μπλίτσκριγκ. Σύμφωνα
με το σχέδιο Μπαρμπαρόσα, ο γερμανικός στρατός θα έπρεπε να
είχε καταλάβει το Λένινγκραντ τον Αύγουστο, έτσι ώστε να απελευθερωθούν
μεραρχίες που κατόπιν θα κατευθύνονταν στη Μόσχα
και θα απέκλειαν τα περίχωρα της πόλης από το βορρά.

[Αρχέλαος]

Επίσης δεν απεκρύβη το γεγονός.

Πράβντα Αύγουστος 1940

[plutonas]

Περαν του οτι υπογραφτηκε πριν απο 81 χρονια και η ΕΣΣΔ δεν υπαρχει εδω και 29, θα δεις πολλους δεξιους να χρησιμοποιουν αυτο το επιχειρημα για το συμφωνο Μολοτωφ-Ριμπεντροπ για να την πουνε στους κομμουνιστες του 2020. Προβλημα δεν εχω απαραιτητα με αυτο αλλα με εκνευριζει λιγο η επιλεκτικοτητα της επιχειρηματολογιας τους. Ξεχνουνε τελειως το συμφωνο του Μοναχου που υπογραφτηκε μεταξυ δυτικων και Χιτλερ τον προηγουμενο χρονο!Γιατι τετοια επιλεκτικοτητα ρε παιδια στην επιχειρηματολογια σας? Γιατι θεωρειται οτι ειναι σωστο για τους δυτικους καπιταλιστες να συναπτουν συμφωνιες με τον Χιτλερ αλλα οταν τον επομενο χρονο ο Σταλιν κανει τα ιδια, να το θεωρειται ανηθικο? Πολυ επιλεκτικη μνημη δεν εχετε σαν δεξιοι?

Δείξε μας και καμιά φωτογραφία με τα χαμόγελα και τους έρωτες ναζί και κομμουνιστών.

Όσο αφορά το σύμφωνο του Μονάχου η δύση σύσσωμη το καταδίκασε... ο Νταλαντιέ και ο Τσάμπερλεν εξαφανίστηκαν ταπεινωτικά, εσείς το σύμφωνο Ρίμπετροπ Μολότωφ το έχετε τιμή σας και καμάρι σας ακόμα.

Πέρα τούτου θα πρέπει να ξέρεις ότι η Τσεχοσλοβακία είχε σύνορα με την ΕΣΣΔ δεν είχε σύνορα με την Γαλλία και την Αγγλία και όμως όταν μπήκαν οι Ναζί στην Τσεχοσλοβακία η ΕΣΣΔ δεν την υπερασπίστηκε ως είχε δικαίωμα και υποχρέωση με βάση τις συμφωνίες που είχε υπογράψει με την Τσεχοσλοβακία.

[Fluffy]

Περαν του οτι υπογραφτηκε πριν απο 81 χρονια και η ΕΣΣΔ δεν υπαρχει εδω και 29, θα δεις πολλους δεξιους να χρησιμοποιουν αυτο το επιχειρημα για το συμφωνο Μολοτωφ-Ριμπεντροπ για να την πουνε στους κομμουνιστες του 2020. Προβλημα δεν εχω απαραιτητα με αυτο αλλα με εκνευριζει λιγο η επιλεκτικοτητα της επιχειρηματολογιας τους. Ξεχνουνε τελειως το συμφωνο του Μοναχου που υπογραφτηκε μεταξυ δυτικων και Χιτλερ τον προηγουμενο χρονο!Γιατι τετοια επιλεκτικοτητα ρε παιδια στην επιχειρηματολογια σας? Γιατι θεωρειται οτι ειναι σωστο για τους δυτικους καπιταλιστες να συναπτουν συμφωνιες με τον Χιτλερ αλλα οταν τον επομενο χρονο ο Σταλιν κανει τα ιδια, να το θεωρειται ανηθικο? Πολυ επιλεκτικη μνημη δεν εχετε σαν δεξιοι?

Δείξε μας και καμιά φωτογραφία με τα χαμόγελα και τους έρωτες ναζί και κομμουνιστών.

Όσο αφορά το σύμφωνο του Μονάχου η δύση σύσσωμη το καταδίκασε... ο Νταλαντιέ και ο Τσάμπερλεν εξαφανίστηκαν ταπεινωτικά, εσείς το σύμφωνο Ρίμπετροπ Μολότωφ το έχετε τιμή σας και καμάρι σας ακόμα.

Πέρα τούτου θα πρέπει να ξέρεις ότι η Τσεχοσλοβακία είχε σύνορα με την ΕΣΣΔ δεν είχε σύνορα με την Γαλλία και την Αγγλία και όμως όταν μπήκαν οι Ναζί στην Τσεχοσλοβακία η ΕΣΣΔ δεν την υπερασπίστηκε ως είχε δικαίωμα και υποχρέωση με βάση τις συμφωνίες που είχε υπογράψει με την Τσεχοσλοβακία.

Αμα δεν έχεις γνώσεις ακομα και γεωγραφιας σε τέτοιες λανθασμενες αναλυσεις θα πεφτεις (δεν είναι προσωπικο).
1. Η ενωση δεν είχε συνορα με την τσεχοσλοβακία και ζήτησε άδεια απο την πολωνία ώστε να υπερασπιστεί την τσεχοσλοβακία, η πολωνία αρνήθηκε, τότε η ένωση κατάλαβε τι παιχνίδι παίζεται σε βάρος των λαών και θα έπρεπε με κάθε κόστος να τους υπερασπιστεί αλλα πρώτα έπρεπε να προετοιμαστεί.

2. η αγγλια και γαλλια ούτε με πολωνία είχαν σύνορα όμως κύρηξαν τον πόλεμο.

3. η αγγλια και γαλλια κύρηξαν τον πολεμο στην ναζιστική γερμανία για την πολωνια αλλα όχι στην ένωση παρολη την προπαγάνδα για "μοιρασια".

Αυτά είναι 3 στοιχειώδη ζητήματα στο μωσαϊκό που οι αστικές δυνάμεις συσκοτίζουν.

[Dorian]

δεν έχουν άδικο στο συγκεκριμένο θέμα οι κομμουνιστές. Τα ίδια ακριβώς με τους κομμουνιστές έκαναν και οι φιλελεύθεροι/ φιλελεύθερες δημοκρατίες.

Γενικά την έχουν βγάλει ελαφρά ως προς το παρελθόν οι φιλελεύθεροι, μπορούν ανενόχλητοι να στην λένε για εγκλήματα που έκανε η όποια ιδεολογία σου, όμως δεν τους καλεί πχ κανείς να απολογηθούν για τα παιδιά 10-12 χρονών που δούλευαν 12ωρα στα ορυχεία τον 19ο αιώνα στην φιλελεύθερη Αγγλία ή τα παιδιά από τα ορφανοτροφεία που κολλούσαν καθαρίζοντας καμινάδες και τα άφηναν να πεθάνουν γιατί κόστιζε πολύ να γκρεμίσουν την καμινάδα και ήταν ασύμφορο. Αν πουν ότι ήταν κάποια επιμέρους λάθη το ίδιο μπορείς να πεις για το παρελθόν όποιας ιδεολογίας. Οπότε η σύγκριση είναι στην δομή και στο τι προτιμάει ο καθένας.

[Υδράργυρος]

https://twitter.com/AnnaAsimakopoul/sta ... 6561234944

Η εξίσωση Στάλιν-Χίτλερ πατρονάρεται εντατικότατα από τη Γερμανία που από τη μια δε συγχωρεί τους Σοβιετικούς που τους συνέτριψαν στον πόλεμο, από την άλλη έχει βαρεθεί να απολογείται για τον Χίτλερ.
Οι εγχώριοι δεξιοί είναι απλά η ελληνική θυγατρική του CDU

[Fluffy]

Μη ξεχνάμε πως δεξιοι και κεντρώοι στεναχωριούνται ταμαλα για τα θυματα του σταλινισμου