.ossessione έγραψε: 14 Αύγ 2020, 22:38πού είναι ή μουσική όμωςKiki mat έγραψε: 14 Αύγ 2020, 04:09 Κλάψε ρε
Σίσα και λευκή σκόνη κομματισμενη
Μην απορείς κανείς πια δεν σε περιμένει
Μάνα και αδερφή παλιοί ξενυχτισμενοι
Είσαι μαλακας και σίγουρα πιωμενος
Περιμένεις στίχο να νιωσεις λυτρωμενος
Κλάψε ρε
Κλάψε
Μέτρα μέρες τώρα δίχως πιωμα
Για την πουτάνα βγάλε βρώμα
Έτσι καθαρός και σήμερα
Ζω με τα άγρια και τα ήμερα
Κλάψε
Έτσι καθαρός και σήμερα
Ζω με τα άγρια και τα ήμερα
Κλάψε
Ξεπορτιζεις τα βράδυα το ξέρω σου λεω
Σε φωτεινά μπουρδελα να σε πάω και να σε φέρω
Δες την πόλη άνθρωπε νύχτα
Σου θυμίζει τίποτε αυτή η μαύρη πήχτρα
Στα φώτα των δρόμων σηκώνεις το κεφαλι
Μα στον ήλιο γιατί προσκυνάς ρε ρεμάλι
Έτσι καθαρός και σήμερα
Ζω με τα άγρια και τα ήμερα
Κλάψε
Κική Ματ..
Μία προσπάθεια να φτιαξω κάτι
οργισμενο γραψιμο γροθιά στό στομάχι
εγώ δεν ξερω ρε μπουλάκο μου ποιά είσαι
κοιτα μονο τίς συμετοχες σου καί τις δικες μου
είχε απενεργ το κιν ό άλλος,μολις πριν λιγο τό
σηκωσε καί τον είπα να ρίξει μια ματιά
"νομίζω τηνε ξέρω μέ είπε,είχαμε παλιά
φορουμονταραβέρια"
ένα δακρυ κύλισε όταν διάβασε ότι θέλεις νά
τόν συνοδέψεις σε "χαρούμενες μπουρδελότσαρκες"
αναστεναξε λέγοντας να σέ πώ
"νά συνεχίζουμε νά σκοτώνουμε καί νά φονευόμαστε;
μελλοντικές Μαριες αιγυπτίες ίσως,
θανατίλα τό απόσταγμα τής αποχαύνωσης"
έτσι στό μεταφερει ή "πνευματική του κόρη"
Σορρυ που σου χαλασα το νήμα ,το σβήνω εάν σε χαλάει βρε κολεγιοπαιδο .
Να θυμάσαι να σεταρεις το βρακι σου με την καλτσα
Και στην κοινωνία να δώσεις εσύ την μπάτσα
Εγώ είμαι στραβωμενη χοντρά


