«Όταν ήμουν παιδί, ένα κορίτσι απήχθη κοντά στο μέρος όπου ζούσαμε. Τη βίασαν και έμεινε έγκυος. Ήταν 12 ή 13 ετών. ‘Οταν η οικογένειά της τη βρήκε και παρατήρησε την εγκυμοσύνη της, τη σκότωσαν. Φοβήθηκα και θέλησα να δραπετεύσω από αυτή τη ζωή. Σκέφτηκα, είμαι η Αριάν, τι πρέπει να κάνω; Τι πρέπει να κάνω στο μέλλον; Τι είδος γυναίκας θέλω να είμαι; Σίγουρα, αν δεν πολεμήσεις για αυτόν τον σκοπό, θα ζήσεις σαν σκλάβα. Το λέω πάντα: ως γυναίκες δεν έχουμε άλλη επιλογή από αυτή τη ζωή (της μαχήτριας). Μαχόμαστε για να μπορούν οι άνθρωποι να ζουν με την κουλτούρα τους και τα δικαιώματά τους»: Με αυτές τις λίγες φράσεις, η διοικήτρια Αριάν εξηγεί στο ντοκιμαντέρ “Commander Arian” της Ισπανίδας Άλμπα Σοτόρα (Alba Sotorra) πώς αποφάσισε να πολεμήσει για τα δικαιώματα των γυναικών και τελικά να στραφεί στον ένοπλο αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους (ISIS, DAESH) στη Ροζάβα (δυτικό Κουρδιστάν), μια de facto αυτόνομη περιοχή στη Βόρεια και Βορειοδυτική Συρία, στα δυτικά του ποταμού Τίγρη, εκεί όπου βρίσκονται τα πολύπαθα καντόνια του Κομπάνι και του Αφρίν.
Η στροφή της στον ένοπλο αγώνα παραλίγο να αποβεί μοιραία: η “havel” (“φίλη”, “σύντροφος”, “συνοδοιπόρος” στα κουρδικά) Αριάν δέχτηκε πέντε σφαίρες και κινδύνεψε να χάσει τη ζωή της. Καθώς μια γυναίκα φρόντιζε τις πληγές της, προσπαθώντας να την αποτρέψει από το να τις δει, της λέει «άσε με να δω, είναι το σώμα μου» και λίγο μετά συνειδητοποιεί πως η μυρωδιά της άλλαξε αφότου τραυματίστηκε. Για καιρό στεκόταν με δυσκολία στα πόδια της. «Οι γιατροί μού έλεγαν “θα πεθάνεις” και τους έλεγα “όχι, δεν μπορώ να πεθάνω! Έχω πολλά ακόμη να κάνω”» λέει. Πράγματι, παρά τον παραλίγο θανάσιμο τραυματισμό της, εξακολουθεί να μάχεται καθημερινά για αυτό που οι άνθρωποι στη Ροζάβα θεωρούν μια τεράστια κοινωνική αλλαγή, επισημαίνοντας ότι κατάφεραν να εδραιώσουν ένα σύστημα συμπροεδρίας με απόλυτη ισοτιμία ανδρών και γυναικών και μέσα από αυτό να εισάγουν μια σειρά άλλων καινοτομιών, όπως η κοινωνική κατοικία των γυναικών, οι ακαδημίες, τα κέντρα υγείας και οι συνεταιρισμοί.
Περίπου έναν χρόνο μετά το ξέσπασμα του εμφυλίου στη Συρία, το 2012-2013 συγκεκριμένα, μια ομάδα γυναικών της κουρδικής αντίστασης δημιούργησε τις Μονάδες Προστασίας Γυναικών, που έγιναν διεθνώς γνωστές με το αρκτικόλεξο “YPJ” (προϋπήρχαν οι YPG, μονάδες προστασίας του λαού). Και η Αριάν, γύρω στα 30 τότε, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του συριακού πολέμου, να διοικεί μια γυναικεία μονάδα καθοδόν προς το Κομπάνι. Στόχος της; Η ελευθερία από το Ισλαμικό Κράτος. Όχι μόνο η δική της, αλλά και της επόμενης γενιάς γυναικών. Χρειάζεται βέβαια να διευκρινιστεί ότι ο αγώνας των γυναικών της Ροζάβα δεν ήταν ένας αγώνας που “ξεπήδησε” αίφνης μέσα από τις στάχτες του πολέμου στη Συρία, αφού ο “σπόρος” προϋπήρχε, αναπτύχθηκε ιδεολογικά μέσα από πολλά χρόνια “πρακτικής επανάστασης”, όπως παρατηρεί μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η σκηνοθέτιδα του ντοκιμαντέρ, Άλμπα Σοτόρα.
«Όσα έχουμε πετύχει απειλούνται. Ακούστε τη φωνή μας»
Το ντοκιμαντέρ «Commander Arian» της Άλμπα Σοτόρα προβλήθηκε πρόσφατα στις Βρυξέλλες, σε αίθουσα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σε εκδήλωση που διοργάνωσε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Στέλιος Κούλογλου. Μετά την προβολή του, η Αριάν έκανε παρέμβαση μέσω Skype κι περιέγραψε την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Ροζάβα λέγοντας ότι οι συνθήκες είναι δύσκολες και οι επιθέσεις καθημερινές: «Πολεμάμε εδώ και έξι χρόνια με πολλές θυσίες όχι μόνο Κούρδων αλλά και από άλλες αραβικές και ευρωπαϊκές χώρες. Ζητώ από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να ακουστεί η φωνή μας και από όλους τους πολιτικούς θεσμούς να δράσουν ώστε να σταματήσει αυτή η βαρβαρότητα εναντίον των Κούρδων. Πολεμήσαμε σκληρά εναντίον του Ισλαμικού Κράτους και σχεδόν το νικήσαμε, όπως είδε όλος ο κόσμος. Όμως η Τουρκία μας επιτίθεται και ενισχύει έτσι το Ισλαμικό Κράτος, το οποίο συνεχίζει τις σφαγές. Ζητούμε από όσους πιστεύουν στην ελευθερία και στην αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων, να ενώσουν τις φωνές τους μαζί μας για να σταματήσουν αυτές οι βαρβαρότητες. Όλα όσα έχουμε πετύχει απειλούνται και δεν είναι σίγουρο ότι θα αντέξουν» είπε και ζήτησε ανθρωπιστική βοήθεια ενόψει του χειμώνα ώστε όλοι «να μπορέσουν να αντέξουν και να συνεχίσουν να μάχονται για τις ανθρωπιστικές και κοινωνικές αξίες που παλεύουμε να προστατεύσουμε».
“Παρατώντας τα”. Όχι από φόβο, αλλά από εξάντληση
Πόσο νέες προσχωρούν στο YPJ οι Κούρδισσες; Και πόσες τελικά τα παρατούν από φόβο, όταν δουν τι συμβαίνει στην πρώτη γραμμή; «Στην πρώτη γραμμή» εξηγεί η Άλμπα Σοτόρα «δεν υπάρχουν γυναίκες κάτω των 18 ετών. Η …γηραιότερη ήμουν εγώ, που ήμουν 34-35 ετών το 2015. Τα κορίτσια κάτω των 18, που συνήθως προσχωρούν στον YPJ για να αποφύγουν γάμους ή ενδοοικογενειακή βία ή απλά συμμετέχουν γιατί νιώθουν έντονα αυτή την επιθυμία, κρατιούνται μακριά από την πρώτη γραμμή, κάπου όπου μπορούν για παράδειγμα να πάνε σχολείο (…). Δεν τα παρατούν τόσο πολλές στην πραγματικότητα. Κι αυτές που τα παρατούν, δεν το κάνουν τόσο από φόβο, όταν βλέπουν τη ζωή στην πρώτη γραμμή, έχω δει περισσότερες να τα παρατούν από εξάντληση. Για την ακρίβεια ένα από τα πιο σοκαριστικά πράγματα εκεί είναι η αντοχή τους, πώς κρατούν το ηθικό τους υψηλό, γιατί μερικές φορές η κατάσταση είναι πάρα πολύ δύσκολη. Γιατί υπάρχουν στιγμές, όπως κατά την πρόσφατη τουρκική επίθεση στο Αφρίν, που πολλές φίλες και φίλοι σκοτώνονται, στιγμές που λες “γουάου, γιατί πολεμάμε, όλη αυτή η προσπάθεια που καταβάλλουμε είναι τόσο εύκολο να συντριβεί από ένα τόσο ισχυρό κράτος” και τότε, σε τέτοιες περιπτώσεις, κάποιοι άνθρωποι εγκαταλείπουν τον αγώνα». Κατά την Αριάν, πολλοί άνθρωποι στη Ροζάβα σήμερα χάνουν τη ζωή τους όχι από κάποια σφαίρα στη διάρκεια των συγκρούσεων, αλλά κυρίως εξαιτίας ναρκών. Υπάρχουν πολλές νάρκες, όπως παρατηρεί.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Κούρδισσες μαχήτριες, ο φόβος κι ο τρόμος των τζιχανιστών
Οι Κούρδισσες παραδοσιακά έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στην υπεράσπιση της χώρας τους. Η ιστορία περιγράφει γυναίκες να αγωνίζονται μαζί με τους άνδρες αλλά και να κατέχουν ηγετική θέση στον στρατό ήδη από το 605 π.Χ..
Με την παγκόσμια κάλυψη του πολέμου κατά του ISIS, οι Κούρδισσες γυναίκες μαχήτριες έχουν αναδειχθεί για την αποτελεσματικότητα και την ανδρεία τους στη μάχη. Δίνοντας το παράδειγμα, έχουν εμπνεύσει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο για το αίτημα της γυναικείας χειραφέτησης σε συνδυασμό με την κοινωνική, σπάζοντας τα πρότυπα των δύο φύλων.
Η ιστορία ήδη έχει γράψει για τις Κούρδισσες αντάρτισσες. Είναι αυτές που πολεμούν τα τελευταία χρόνια μέχρις εσχάτων τους τζιχαντιστές του ISIS, σώζοντας την τιμή ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Στην Ελλάδα οι "νεοφιλελεύθεροι" χρηματοδοτούνται από το κράτος. Εμείς... από εσάς ! Στήριξε την ανεξαρτησία του tvxs.gr, κάνοντας κλικ εδώ.
Είναι οι περήφανες γυναίκες του Κουρδιστάν, είναι οι γυναίκες μαχήτριες των Πεσμεργκά που αντιμετωπίζουν με απίστευτο θάρρος και το χέρι στην σκανδάλη το Ισλαμικό Κράτος κι έχουν γίνει ο φόβος και ο τρόμος των Τζιχαντιστών. Εξάλλου, Πεσμεργκά στα κουρδικά σημαίνει «αυτοί που αντιμετωπίζουν τον θάνατο».
Οι δυνάμεις Πεσμεργκά του Ιρακινού Κουρδιστάν υφίστανται από την εμφάνιση του ιρακινού κουρδικού κινήματος ανεξαρτησίας, στις αρχές της δεκαετίας του 1920. Σε αντίθεση με τους περισσότερες άλλους στρατούς, οι Πεσμεργκά όχι μόνο επιτρέπουν γυναίκες στους κόλπους τους, αλλά πολεμούν ώμο με ώμο με τους άνδρες στη μάχη..
Γυναίκες, που όπως όλοι ισχυρίζονται, φοβίζουν τους τζιχαντιστές απλώς και μόνο «με την οπλισμένη τους όψη». Μάχονται τους τρομοκράτες του ISIS του Ιράκ και της Συρίας από το 2014, στην πρώτη γραμμή του μετώπου, συμβάλλοντας στην απελευθέρωση πόλεων και χωριών, όπως το Κομπάνι.
Ήταν αυτές που ύψωσαν την δική τους σημαία στο λόφο Μιστενούρ, σε ένα από τα πιο κρίσιμα σημεία της πολύμηνης πολιορκίας της πόλης του Κομπάνι τον Γενάρη του 2015. Εκεί, λίγους μήνες πριν, τον περασμένο Οκτώβρη, η μαχήτρια του στρατού των YPG-YPJ Arin Mirkan, πραγματοποίησε επίθεση αυτοκτονίας. Η Arin, μητέρα δύο παιδιών, κατά τη διάρκεια μίας από τις αντεπιθέσεις και προσπάθειες απελευθέρωσης του λόφου, ζώστηκε με εκρηκτικά και θυσιάστηκε, παίρνοντας μαζί της όμως και αρκετούς από τη συμμορία των ISIS.
H Arin Mirkan η ηρωίδα που θυσιάστηκε στον λόφο Μιστενούρ, μαζί με δύο παιδιά της. Πάνω από 1.600 υπολογίζονται οι νεκροί υπερασπιστές του Κομπάνι.
Οι συνεντεύξεις βίντεο δημοσιεύτηκαν στον διεθνή ιστότοπο που ονομάζεται «Οι γυναίκες στην πρώτη γραμμή», femalesonthefrontline.org/.
Sozan, 19 ετών
Η Sozan έχει υπηρετήσει στον στρατό των Πεσμεργκά για ένα χρόνο ως επιθεωρητής. Έχει έναν αδελφό και δύο αδελφές.
Το μήνυμά της: «Οι γυναίκες θα πρέπει να βρουν έναν τρόπο για να δείξουν τη δύναμη που κρύβεται μέσα τους. Ποτέ μην αισθάνονται ότι θα είναι κάτι λιγότερο από ό, τι οι άνδρες στην κοινότητά τους».
ΠΗΓΗ tvxs.gr
