ΑΟΖ Ελλάς-Αίγυπτος (;)

[Green Dragon]

Και τώρα που τα βρήκαμε με τον άλλο τρισχιλιετη πολιτισμό της Αιγύπτου, τι θα λέγατε για 2.000.000 Κόπτες μετανάστες;

Αν συνοδεύεται από πέταγμα στη θάλασσα των πάκι, Μαροκινών, αφγανων και λοιπών μουσουλμάνων ευχαρίστως. Μόνο χριστιανοι.μεταναστες

Ναι αλλα θα ειναι Αραβες. Καποιοι εδω εχουν ζητημα με αυτους

Κανένας βασικά (ή σχεδόν κανένας). Με τους μουσουλμάνους είναι το πρόβλημα λόγω μεγάλου ποσοστού επικίνδυνων φανατικών. Προσωπικά θα δεχόμουν Σύριους πάντως και ας είναι μουσουλμάνοι, αυτό που έπαθαν χωρίς να φταίνε είναι τραγικό.

Από κει και πέρα περνάς στο ποσοτικό ζήτημα, δηλαδή στο πόσους μετανάστες χρειάζεται η χώρα αλλά και στο πόσους αντέχει (διαφορετικά νούμερα, υπάρχει μια καμπύλη που δείχνει όφελος μέχρι ενός σημείου και μετά αρχίζει η κάμψη) και αυτό δεν έχει σχέση με φυλή, καταγωγή, θρησκεία κλπ. Αν ερχόντουσαν 2000000 Νορβηγοί πχ, που θα έβρισκαν δουλειά;

[Gordian Knot]

[under]

https://twitter.com/e_amyna/status/1292384139996475392

[τεν τεν]

https://twitter.com/protothema/status/1 ... 01120?s=20

[Ελβετός Τραπεζίτης]

Για 0.60 πλέον ΦΠΑ, θα του γλείψουνε και τ' αρχίδια και τον κώλο οι πατριώτες της ΝΔ.

Τιτάνα Ροζάκη, πώς τους πετσόκοψες έτσι;

Εαν έχεις λίγο νιονιό θα ντρέπεσαι για την βλακεία που έγραψες για τον Ροζάκη διότι η συμπεριφορά του ειναι διφορούμενη, ο ρόλος του περίεργος και η παρακαταθήκη του ελαφρώς ύποπτη.


Ο Ροζάκης το μονο που «πετσόκοψε» ηταν η Ελληνική Εξ. Πολιτική. Επί σειρά ετών «Πετσόκοβε» την ελληνικη πολιτική. Δεν θα σου θυμίσω ιστορίες απο την εποχή του Σημίτη. Ομως έκτοτε η μονη μεθοδικότητα που έδειξε ο Ροζάκης ηταν στο να υπονομεύει κάθε ελληνική προσπάθεια εκ των έσω. Εκ συστηματος αμφέβαλλε και εκμηδένιζε κάθε ελληνική θέση στο θέμα της ΑΟΖ.


Όταν πήραν πούλο ο Κοτζιάς, η Μάνια, ο Ροζάκης και εκδιώχθηκαν τα «παιδιά του Ροζάκη» τότε ανακυρήξαμε ΑΟΖ με Ιταλία και Αιγυπτο. Λες οτι ηταν τυχαίο έ;

[Highlander]

https://twitter.com/protothema/status/1 ... 01120?s=20

Άψογοι μέχρι κεραίας

Οι αντιδράσεις της Τουρκίας σχετικά με τη συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου από την πρώτη στιγμή είναι ιδιαίτερα σκληρές, οι εξελίξεις συνεπώς αποκτούν έναν πολύ πιο σύνθετο χαρακτήρα, με την προοπτική της Χάγης να απομακρύνεται έστω και προσωρινά. Σε αυτήν τη συγκυρία η Ελλάδα πρέπει να εργασθεί και να αξιοποιήσει τη συμφωνία όχι με τη λογική της απομόνωσης της Τουρκίας, αλλά ως πιλότο μίας συνολικής διευθέτησης που αντικειμενικά οφείλει να περιλαμβάνει και την Τουρκία. Αυτή η πολιτική δεν είναι ούτε πολιτική κατευνασμού ούτε πολιτική άμυνας έναντι του ισχυρότερου, αντίθετα είναι μία σύγχρονη άσκηση εξωτερικής πολιτικής.

Δεν θα αποτελέσει έκπληξη εάν σε σύντομο χρονικό διάστημα υπάρξει μία πρωτοβουλία από τρίτο παράγοντα, πιθανόν την Ε.Ε., ώστε να υπάρξει μία συνολική διευθέτηση στην Ανατολική Μεσόγειο. Προφανώς, σε ένα αντίστοιχο περιβάλλον συνολικών ρυθμίσεων, συμπεριλαμβανομένου του καθορισμού πλαισίου των σχέσεων ΕΕ-Τουρκίας, το αίτημα της κυπριακής και ελληνικής κυβέρνησης για επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία, φαίνεται να μην γίνεται αποδεκτό.

Στην δική μας οπτική είναι απαραίτητο, αντί της αναβλητικότητας και της παράθεσης μαξιμαλιστικών απαιτήσεων, η ελληνική εξωτερική πολιτική, όπως και στη συμφωνία των Πρεσπών, να υιοθετήσει μία πολιτική κινητικότητας και ρεαλισμού που εξυπηρετεί την ειρηνική επίλυση όλων των εκκρεμών ζητημάτων στην ευρύτερη περιοχή. Κατά τη γνώμη μας η ελληνική αριστερά και ειδικότερα ο ΣΥΡΙΖΑ, ως «πρώτοι διδάξαντες», οφείλει να ενισχύσουν αυτή την πολιτική επιλογή .Υπενθυμίζουμε ότι, αμέσως μετά τις εκλογές του 2019, είχαμε δεσμευτεί ότι δεν θα ακολουθήσουμε τη συνταγή Μητσοτάκη την περίοδο επίλυσης του μακεδονικού ζητήματος, ακριβώς γιατί δεν είμαστε όλοι ίδιοι, ακριβώς γιατί η δική μας Αριστερά, υπηρετεί τα συμφέροντα των πολλών και τις πολιτικές της σταθερότητας, της συνανάπτυξης και της ειρήνης στην ευρύτερη περιοχή, ακριβώς γιατί πιστεύουμε ,ότι αυτός είναι ο δρόμος να πείθουμε και να νικάμε.

Διευκρινίζουμε λοιπόν, ότι με ανησυχία βλέπουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ευτυχώς όχι πολλούς αλλά αρκετούς, αγαπητούς φίλους και φίλες να δανείζονται στο όνομα της αριστερής αντιπολίτευσης, χλαμύδες, ακόντια και περικεφαλαίες που περίσσεψαν από την περίοδο των συλλαλητηρίων για το μακεδονικό.

Ας σκεφθούνε ότι παρόμοιες αντιδράσεις τις υποκινεί το ακροδεξιό μπλοκ του Σαμαρά, του Βελόπουλου και των θυλάκων της Χρυσής Αυγής.

Γνωρίζουμε βέβαια ότι οι περισσότεροι είναι καλοπροαίρετοι, συχνά «ευήκοα ώτα» σε μία αριστερή ρητορική που για δεκαετίες συνδύαζε έναν «αμέτοχο» αντιιμπεριαλισμό με εθνικιστικές κορώνες. Η ανακοίνωση του ΚΚΕ για τη συμφωνία με την Αίγυπτο είναι ενδεικτική για το πώς υπηρετείται μια εύκολη πολιτική καταγγελίας που δεν μπαίνει στον κόπο να διαμορφώσει στρατηγική απέναντι στους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς.

Λαφαζανισμος και ανδρεοπαπανδρεισμος την ίδια μούρη έχουν.

[Ελβετός Τραπεζίτης]

Ενω αν αφηναμε το τουρκολυβικο μνημονιο χωρις να κανουμε τιποτα ολα θα ηταν καλα και δεν θα μυριζε μπαρουτι.

Μια χαρα κινησεις εκανε ο Τσιπρας στα εθνικα θεματα (1. ελυσε το μακεδονικο με το μονο τροπο που θα μπορουσε να λυθει ΕΙΡΗΝΙΚΑ 2. ξεσκισε ερντογαν προσωπο με προσωπο και σε συνεντευξη τυπου, 3. αντεδρασε οπως επρεπε σε μια πιο ηπια μεν αλλα παρομοια κινηση του ερντογαν με το σεισμογραφικο το 2018,

Τι αστεία λες για αυτόν που άφησε τον Ερντογκαν να περιοδεύει ανεξέλγκτος στην Θράκη και να υποδαυλίζει μίσος

Πότε θα μας πει τι συμφώνησε με τον ερντογκά επί 2,5 ώρες οταν ηταν κλεισμένοι στην αίθουσα ;

είχε πέσει στα τέσσερα ή ηταν μπρούμητα

[Zelda]

Για 0.60 πλέον ΦΠΑ, θα του γλείψουνε και τ' αρχίδια και τον κώλο οι πατριώτες της ΝΔ.

Τιτάνα Ροζάκη, πώς τους πετσόκοψες έτσι;

Εαν έχεις λίγο νιονιό θα ντρέπεσαι για την βλακεία που έγραψες για τον Ροζάκη διότι η συμπεριφορά του ειναι διφορούμενη, ο ρόλος του περίεργος και η παρακαταθήκη του ελαφρώς ύποπτη.


Ο Ροζάκης το μονο που «πετσόκοψε» ηταν η Ελληνική Εξ. Πολιτική. Επί σειρά ετών «Πετσόκοβε» την ελληνικη πολιτική. Δεν θα σου θυμίσω ιστορίες απο την εποχή του Σημίτη. Ομως έκτοτε η μονη μεθοδικότητα που έδειξε ο Ροζάκης ηταν στο να υπονομεύει κάθε ελληνική προσπάθεια εκ των έσω. Εκ συστηματος αμφέβαλλε και εκμηδένιζε κάθε ελληνική θέση στο θέμα της ΑΟΖ.


Όταν πήραν πούλο ο Κοτζιάς, η Μάνια, ο Ροζάκης και εκδιώχθηκαν τα «παιδιά του Ροζάκη» τότε ανακυρήξαμε ΑΟΖ με Ιταλία και Αιγυπτο. Λες οτι ηταν τυχαίο έ;

Παίδες να ξεκολλήσουμε λίγο με το Ροζακη και το Σημιτη, λες και ήταν τίποτα νεφελιμ και πράκτορες του Σόρος.

Αυτο που πρέσβευαν στη συγκεκριμενη εποχή, ήταν η κυριαρχη ισως θεωρία στον ακαδημαϊκό χώρο στη δύση για το πως λύνονται διεθνείς διαφορές.

Ήταν η εποχή του "τελους της ιστορίας'', της μονοκρατορίας των ΗΠΑ, της κυριαρχίας των liberal σοσιαλδημοκρατών και της υποχώρησης του ρεαλισμού / ιστορίας / γεωγραφία στις διεθνείς σχέσεις.

Έλληνες ακαδημαϊκοί και μετά πολιτικοί καθυστερημένα προσάρμοσαν στην Ελληνική πραγματικότητα τα παραπάνω, βασιζόμενοι σε μια υπόθεση.
Οτι η προσπάθεια της Τουρκίας για ένταξη στην ΕΕ, θα κάνει πιο εύκολη τη λύση των προβλημάτων Ελλάδας-Τουρκίας για αυτό πρέπει να κανουμε διάλογο με την λογική να ρυμουλκήσουμε την Τουρκία στους δυτικούς θεσμούς και να βρουμε win-win λύσεις.

Εκ των υστερων είναι εύκολο να λεμε οτι αυτο ηταν καταδικασμένο να αποτύχει και η Ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας ανυπαρκτη.

Τότε όμως ήταν η κυρίαρχη θεωρία αναλυσης διεθνων σχεσεων και ήταν λογικό να υπάρχουν και ανθρωποι στην κυβέρνηση, το ΥΠΕΞ και τα πανεπιστήμια που να την υποστηρίζουν.

Σήμερα αντιθετα επιστρέφουν ως αναλυτικά σχήματα για τις διεθνείς σχέσεις ο ρεαλισμός (παντου διαβαζεις για το Θουκιδίδη) και ο ανταγωνισμός αντι για τη συνεργασία (βλεπε ΗΠΑ-Κινα).

Αν προσεξει κανεις απο αυτη τη στροφή επηρεάζεται και το ελληνικό ΥΠΕΞ (συνεργασια με Ισραηλ, αντισυσπυρώσεις εναντια στην Τουρκία, ασκηση κυριαρχικων δικαιωματων σε θαλασσιες ζώνες κ.λπ.).

Τοτε ηταν λογικό να υπάρχει ο Ροζακης.
Σημερα αντιθετα δε θα μπορουσε να υπάρξει.
Ο αντιστοιχος Ροζακης θα ηταν κάποιος που θα πρέσβευε τη στροφή στη ρεαλιστική σχολή αναλυσης.

Δεν τον ξερουμε ποιος ειναι (και δεν ειναι ενας), αλλά υπάρχει ο αντιστοιχος Ροζακης.
Αλλιως δε θα γινονταν όσα βλεπουμε και επι ΣΥΡΙΖΑ και επι ΝΔ.

[Σενέκας]

https://twitter.com/protothema/status/1 ... 01120?s=20

τώρα το πήρανε χαμπάρι αυτοί;

viewtopic.php?f=29&t=23617&hilit=%CE%91 ... E%BF%CF%82

εδώ και πόσο καιρό τα λέμε

[πατησιωτης]

ότε όμως ήταν η κυρίαρχη θεωρία αναλυσης διεθνων σχεσεων και ήταν λογικό να υπάρχουν και ανθρωποι στην κυβέρνηση, το ΥΠΕΞ και τα πανεπιστήμια που να την υποστηρίζουν.

Σήμερα αντιθετα επιστρέφουν ως αναλυτικά σχήματα για τις διεθνείς σχέσεις ο ρεαλισμός (παντου διαβαζεις για το Θουκιδίδη) και ο ανταγωνισμός αντι για τη συνεργασία (βλεπε ΗΠΑ-Κινα).

Λυπούμαι αλλά όποιος πίστεψε αυτές τις θεωρίες ήταν βλάκας.Μη με παρεξηγείς,έχω γράψει πάρα πολλά υπέρ των συμβιβαστικών λύσεων με την Τουρκία αλλά αυτό ανεξάρτητα από την πορεία του κόσμου για την οποία φυσικά πάντα πίστευα στη ρεαλιστική σχολή.
Στην ουσία αυτές οι ανοησίες ήταν ο καθρέφτης των ακροδεξιών ανοησιών για Νέα Τάξη Πραγμάτων την οποία αυτοί έβλεπαν ως θετική.Την εποχή που οι ίδιοι οι Αμερικανοί μιλούσαν για μονοπολική στιγμή - unipolar moment - ΣΤΙΓΜΗ λέω κάποιοι εδώ πούλαγαν ιστορίες για πλανητάρχες.Το πιο πιθανό βέβαια είναι να μην ήταν βλάκες αλλά να ΒΟΛΕΥΟΝΤΑΝ όλοι.Οι μεν προβάλλοντας θετικά την ανύπαρκτη πλανηταρχία θα βασίλευαν σε ένα περιβάλλον χωρίς εθνικούς ανταγωνισμούς όπου δήθεν θα μέτραγαν μόνο οι πολυπολιτισμικές μπούρδες και οι δε καταγγέλλοντας την ανύπαρκτη πλανηταρχία θα πούλαγαν ψευδοεθνικισμό χωρίς αναγκαίες θυσίες.Διότι εάν ο εχθρός είναι ο πλανητάρχης δεν χρειάζεται να κοπιάζεις για αποτελεσματικό κράτος,κάνεις "αντίσταση" στο δήθεν πλανητάρχη με διαδηλώσεις για τις ....ταυτότητες και βιβλία του Κεραμυδα.
Η επάνοδος στην κλασική ισορροπία δυνάμεων στη διεθνή σκηνή ήταν απλώς θέμα χρόνου να γίνει.

[under]

[jimdenin]

Στις απόψεις Υφαντή και συγκεκριμένα στην τελευταία παράγραφο, ισχύει ότι έχει ήδη ειπωθεί για τις ΕΔ και την κατάσταση των τελευταίων 20 ετών.

[Zelda]

ότε όμως ήταν η κυρίαρχη θεωρία αναλυσης διεθνων σχεσεων και ήταν λογικό να υπάρχουν και ανθρωποι στην κυβέρνηση, το ΥΠΕΞ και τα πανεπιστήμια που να την υποστηρίζουν.

Σήμερα αντιθετα επιστρέφουν ως αναλυτικά σχήματα για τις διεθνείς σχέσεις ο ρεαλισμός (παντου διαβαζεις για το Θουκιδίδη) και ο ανταγωνισμός αντι για τη συνεργασία (βλεπε ΗΠΑ-Κινα).

Λυπούμαι αλλά όποιος πίστεψε αυτές τις θεωρίες ήταν βλάκας.Μη με παρεξηγείς,έχω γράψει πάρα πολλά υπέρ των συμβιβαστικών λύσεων με την Τουρκία αλλά αυτό ανεξάρτητα από την πορεία του κόσμου για την οποία φυσικά πάντα πίστευα στη ρεαλιστική σχολή.
Στην ουσία αυτές οι ανοησίες ήταν ο καθρέφτης των ακροδεξιών ανοησιών για Νέα Τάξη Πραγμάτων την οποία αυτοί έβλεπαν ως θετική.Την εποχή που οι ίδιοι οι Αμερικανοί μιλούσαν για μονοπολική στιγμή - unipolar moment - ΣΤΙΓΜΗ λέω κάποιοι εδώ πούλαγαν ιστορίες για πλανητάρχες.Το πιο πιθανό βέβαια είναι να μην ήταν βλάκες αλλά να ΒΟΛΕΥΟΝΤΑΝ όλοι.Οι μεν προβάλλοντας θετικά την ανύπαρκτη πλανηταρχία θα βασίλευαν σε ένα περιβάλλον χωρίς εθνικούς ανταγωνισμούς όπου δήθεν θα μέτραγαν μόνο οι πολυπολιτισμικές μπούρδες και οι δε καταγγέλλοντας την ανύπαρκτη πλανηταρχία θα πούλαγαν ψευδοεθνικισμό χωρίς αναγκαίες θυσίες.Διότι εάν ο εχθρός είναι ο πλανητάρχης δεν χρειάζεται να κοπιάζεις για αποτελεσματικό κράτος,κάνεις "αντίσταση" στο δήθεν πλανητάρχη με διαδηλώσεις για τις ....ταυτότητες και βιβλία του Κεραμυδα.
Η επάνοδος στην κλασική ισορροπία δυνάμεων στη διεθνή σκηνή ήταν απλώς θέμα χρόνου να γίνει.

Συμφωνω αλλα αυτά τα λεμε 20 χρόνια μετα.

Τότε οι δικοι μας στο ΥΠΕΞ που μιλουσαν με Αμερικανους διπλωματες ή καθηγητές πανεπιστημίων, άλλη εικόνα είχαν.

Δεν είναι κατι που αφορούσε την Ελλάδα, επρόκειτο για την κυρίαρχη σχολή σκέψης που επηρέασε μεχρι και το ΚΚ Κίνας.

Ακόμα και στο Τουρκικό ΥΠΕΞ, υπήρχαν στελέχη που προσπαθούσαν σε αυτή την κατεύθυνση, παρότι ειχαν μικρότερα περιθώρια κινήσεων από τους δικούς μας λόγω του ελεγχου του στρατου.

Για μενα με τα δεδομένα εκεινης της εποχής, άξιζε η προσπάθεια.
Και άξιζε διοτι σε αλλα μερη του κοσμου λειτουργησε και ελυσε προβληματα.
Αλλά και στα δικα μας θεματα απεφερε κερδη για την Ελλαδα και την Κυπρο.

Εδω δεν υπηρχαν οι προυποθέσεις.
Μιλαμε για γεωπολιτικο ανταγωνισμο που εχει επαναληφθει αρκετες φορες ιστορικα στην περιοχή και δεν υπαρχει κοινωνικο υποβαθρο στην Τουρκια που να αποδεχθει λύση με την εννοια που της δινουμε στην Ελλάδα.

Αργήσαμε ίσως λιγακι να τα καταλαβουμε αυτα και να ''στριψουμε'' το καραβι ξανα.

Περάσαμε μια δεκαετία αμηχανίας απο το 2005 που άρχισε να φαινεται καθαρα οτι οι Ευρωπαίοι δε θα δεχονταν ποτε την Τουρκια στην ΕΕ, μεχρι το 2016 που έγινε η οριστικη στροφη Ερντογαν προς τον νεο τουρκικό ιμπεριαλισμό.

Τωρα φαινεται οτι στο ΥΠΕΞ λαμβανονται κανονικά υποψη τα παραδοσιακά δόγματα της ρεαλιστικής σχολής ως πυξίδα.

[πατησιωτης]

Συμφωνω αλλα αυτά τα λεμε 20 χρόνια μετα.

Τότε οι δικοι μας στο ΥΠΕΞ που μιλουσαν με Αμερικανους διπλωματες ή καθηγητές πανεπιστημίων, άλλη εικόνα είχαν.

Δεν είναι κατι που αφορούσε την Ελλάδα, επρόκειτο για την κυρίαρχη σχολή σκέψης που επηρέασε μεχρι και το ΚΚ Κίνας.

Να μην περιαυτολογήσω αλλά από τότε που έγραφα στο παλιό Φόρουμ (2007) σε αυτό το θέμα διεφώνησα με πολλούς - ότι δεν υπάρχει πλανηταρχία.
Ποτέ δεν πίστεψα σε αυτήν,ακόμη και την εποχή του σκληρού πυρήνα αυτής (1998-2001).Απλά ο κόσμος είναι πολύ μεγάλος και κυρίως η δομή και η νοοτροπία της αμερικανικής κοινωνίας τέτοια που είναι αδύνατον να ελέγξει τον κόσμο στρατιωτικά ενώ και η ιδεολογία της (φιλελεύθερος καπιταλισμός) ξένη προς τις νοοτροπίες του μεγαλύτερου μέρους της ανθρωπότητος.
Οϋτε μια χώρα σαν το Ιράν δεν μπορούσαν να ελέγξουν,όχι άλλες μεγάλες δυνάμεις.Το κατώφλι ελέγχου μιας χώρας από τους Αμερικανούς φάνηκε στο Ιράκ : μέχρι 30 εκατομμύρια πληθυσμό.όχι πιο πάνω.Οταν έχεις 2-3 εκατομμύρια επαγγελματικό στρατό ξηράς και ο λαός σου δεν θέλει ξένους πολέμους πως μπορείς να κουμαντάρεις δισεκατομμύρια;
Αλλο πράγμα να είσαι η υπερέχουσα δύναμη όπως η Μ.Βρεταννία τον 19ο αιώνα και άλλο να εξαφανισθούν οι κρατικοί ανταγωνισμοί.Το τελευταίο ήταν αδύνατον - καλά τα περί παγκόσμιας διακυβέρνησης του ΓΑΠ ήσαν εξωφρενικά.
Για τα ελληνοτουρκικά θεωρώ ότι χάσαμε ευκαιρία επί Καραμανλή - Μολυβιάτη τα πρώτα χρόνια Ερντογάν να φθάσουμε σε συμφωνία με τις μικρότερες δυνατές παραχωρήσεις.Τουρκική εφημερίδα είχε γράψει ότι οι Τούρκοι πρότειναν 12 μίλια στο Βόρειο Αιγαίο που τα νησιά είναι αραιά και 6 μίλια στο Νότιο που είναι πυκνά.Οι δικοί μας φοβήθηκαν το εσωτερικό πολιτικό κόστος μάλλον.Αν ήμουν στη θέση τους θα υπέγραφα αμέσως.Δεν πρόκειται να ξαναβρούμε άλλη τέτοια ευκαιρία.Για το λόγο αυτό είμαι υπέρ της συμφωνίας με την Αίγυπτο και γελάω με αυτούς που φωνάζουν για κάποια μίλια.

[Leporello]

Συμφωνω αλλα αυτά τα λεμε 20 χρόνια μετα.

Τότε οι δικοι μας στο ΥΠΕΞ που μιλουσαν με Αμερικανους διπλωματες ή καθηγητές πανεπιστημίων, άλλη εικόνα είχαν.

Δεν είναι κατι που αφορούσε την Ελλάδα, επρόκειτο για την κυρίαρχη σχολή σκέψης που επηρέασε μεχρι και το ΚΚ Κίνας.

Να μην περιαυτολογήσω αλλά από τότε που έγραφα στο παλιό Φόρουμ (2007) σε αυτό το θέμα διεφώνησα με πολλούς - ότι δεν υπάρχει πλανηταρχία.
Ποτέ δεν πίστεψα σε αυτήν,ακόμη και την εποχή του σκληρού πυρήνα αυτής (1998-2001).Απλά ο κόσμος είναι πολύ μεγάλος και κυρίως η δομή και η νοοτροπία της αμερικανικής κοινωνίας τέτοια που είναι αδύνατον να ελέγξει τον κόσμο στρατιωτικά ενώ και η ιδεολογία της (φιλελεύθερος καπιταλισμός) ξένη προς τις νοοτροπίες του μεγαλύτερου μέρους της ανθρωπότητος.
Οϋτε μια χώρα σαν το Ιράν δεν μπορούσαν να ελέγξουν,όχι άλλες μεγάλες δυνάμεις.Το κατώφλι ελέγχου μιας χώρας από τους Αμερικανούς φάνηκε στο Ιράκ : μέχρι 30 εκατομμύρια πληθυσμό.όχι πιο πάνω.Οταν έχεις 2-3 εκατομμύρια επαγγελματικό στρατό ξηράς και ο λαός σου δεν θέλει ξένους πολέμους πως μπορείς να κουμαντάρεις δισεκατομμύρια;

Ο έλεγχος των ΗΠΑ ποτέ και σε κανένα κράτος δεν ήταν ολοκληρωτικός. Προφανώς είχαν και έχουν μηχανισμούς πίεσης παντού, αλλά η άσκησή της δεν είναι ανέξοδη. Σε κάθε πολιτική απόφαση των ΗΠΑ υπάρχει ανάλυση κόστους - οφέλους.

Για τα ελληνοτουρκικά θεωρώ ότι χάσαμε ευκαιρία επί Καραμανλή - Μολυβιάτη τα πρώτα χρόνια Ερντογάν να φθάσουμε σε συμφωνία με τις μικρότερες δυνατές παραχωρήσεις.Τουρκική εφημερίδα είχε γράψει ότι οι Τούρκοι πρότειναν 12 μίλια στο Βόρειο Αιγαίο που τα νησιά είναι αραιά και 6 μίλια στο Νότιο που είναι πυκνά.Οι δικοί μας φοβήθηκαν το εσωτερικό πολιτικό κόστος μάλλον.Αν ήμουν στη θέση τους θα υπέγραφα αμέσως.Δεν πρόκειται να ξαναβρούμε άλλη τέτοια ευκαιρία.Για το λόγο αυτό είμαι υπέρ της συμφωνίας με την Αίγυπτο και γελάω με αυτούς που φωνάζουν για κάποια μίλια.

Και στην Χάγη θα έπρεπε να πάμε τότε, αλλά η κυβέρνηση Καραμανλή ήταν καταστροφική σε κάθε επίπεδο. Ισως το μόνο σωστό που έκανε ήταν η αποδοχή σύνθετης ονομασίας γιά την τότε ΠΓΔΜ και το βέτο στο Βουκουρέστι.

Εν προκειμένω, η κατάσταση είναι πολύπλοκη και δεν φαίνεται διέξοδος. Το Ουρούτς Ρέϊς έχει ήδη ξεκινήσει και θα πρέπει να υπάρξει κάποιου είδους ελληνική αντίδραση, τής οποίας το είδος δεν είναι ορατό. Από την άλλη μεριά, διαδίδεται ότι η συμφωνία Ελλάδας - Αιγύπτου έχει την ευλογία των ΗΠΑ. Ευλογία χωρίς διπλωματική υποστήριξη δεν έχει νόημα. Από την άλλη μεριά, η Γαλλία σαν να ψυχράνθηκε.