Αίτια αποτυχίας ΕΣ κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία

[aljawn]

Αραχωβίτες στρατιώτες στη Μικρά Ασία σε αναμνηστική φωτογραφία. Αριστερά Μικρασιάτισσα Ελληνοπούλα ( 28/3/1921 )

Ωπ, νομίζω ότι διακρίνω στην φωτογραφία ένα συγγενή εξ αγχιστείας.

Μικρασιατική εκστρατεία, τραυματίες της Ταξιαρχίας Ιππικού που συνελλήφθησαν από τους Τούρκους και κακοποιήθηκαν.

Δεν νομίζω ότι το κακοποιήθηκαν είναι σωστή περιγραφή.

[Ζαποτέκος]

Δυστυχώς ο αρχηγός της «επανάστασης» Συνταγματάρχης Πλαστήρας δεν κινήθηκε με την ίδια ταχύτητα για την παραπομπή σε δίκη των στρατιωτικών διοικητών που εγκατέλειψαν τις θέσεις τους ενώπιον του εχθρού, ή δεν εκτέλεσαν τις εντολές που τους ανατέθηκαν. Και τούτο επειδή είχε αυτογνωσία των πεπραγμένων του και θα έπρεπε να παραπέμψει και τον εαυτό του.

Για τους στρατιωτικούς διοικητές που δεν εκτέλεσαν τις εντολές τους, ή εγκατέλειψαν τις θέσεις τους είχαν υποβληθεί μηνύσεις υπό των προϊσταμένων τους και είχαν σχηματιστεί δικογραφίες. Απέμενε μόνο η διεξαγωγή τακτικής ανάκρισης και η παραπομπή τους στο στρατοδικείο. Δηλαδή επρόκειτο για βεβαιωμένα πραγματικά στρατιωτικά εγκλήματα και όχι για σαθρές κατηγορίες.

Ήδη στο κείμενο έχω αναφερθεί στο Συνταγματάρχη Πλαστήρα και το διοικητή του Ι/49 Τάγματος Ταγματάρχη Σαραντόπουλο. Υπήρχαν και άλλοι όπως οι Ταγματάρχες Πρεμέτης και Τρικαλιώτης που εγκατέλειψαν τις θέσεις τους στα υψώματα Μπαλ Μαχμούτ και Αϊβαλή. Ο διοικητής του Ι/38 Σ.Ε. Συνταγματάρχης Ι. Ζήρας που εγκατέλειψε το ύψωμα Τουκλού Τεπέ και στη συνέχεια το Τσορούμ Νταγ πράγμα που οδήγησε στην εγκατάλειψη της οχυρωμένης τοποθεσίας του Τουμλού Μπουνάρ από την Ομάδα Φράγκου και επισφράγισε την καταστροφή της Ομάδας Τρικούπη. Ο διοικητής του 32 Συντάγματος Συνταγματάρχης Περ. Σπυρόπουλος που εγκατέλειψε τους άνδρες του στην Κιουτάχεια και έφυγε καλπάζοντας με κάποιους εκ των αξιωματικών του στο Ουσάκ• εκεί έλαβε ΦΠ από το φρουραρχείο για την Αθήνα. Καθώς και κάποιοι ακόμη.

Οι εγκληματίες διοικητές Συνταγμάτων, ταγμάτων και Λόχων επιβαλλόταν με κάθε τρόπο να δικαστούν σύντομα και τούτο επειδή στην περίπτωση που διεξάγονταν επιχειρήσεις στη Θράκη θα επαναλαμβάνονταν ενδεχομένως τα ίδια. Ο Πλαστήρας απέφυγε να το κάνει.

https://belisarius21.wordpress.com/2020 ... ment-10620

Κάπου είχα διαβάσει (νομίζω στον Μαυρογορδάτο αλλά δεν είμαι σίγουρος) πως η εκτέλεση της πολιτικής ηγεσίας και το ουσιαστικό χάιδεμα των στρατιωτικών (με την εξαίρεση του Χατζηανέστη) οδήγησε για δεκαετίες στη δυσπιστία της κοινής γνώμης έναντι των πολιτικών και στη δημιουργία της πεποίθησης πως ''ο στρατός προδόθηκε από τους πολιτικούς κλπ''.

Ενώ στην πραγματικότητα όπως είχε πει και ο Χατζανέστης : Υπήρξα αρχηγός ενός στρατού φυγάδων. Εννοώντας βεβαίως κάποιους αξιωματικούς που όταν διαπίστωσαν πως το δημοσιοϋπαλληλικό επαγγελματικό τους μέλλον γίνεται επικίνδυνο , παράτησαν τους στρατιώτες τους και τους ανωτέρους τους και το έβαλαν στα πόδια. Μετά έγιναν και Επαναστάτες και δοξάστηκαν ...

[Ζαποτέκος]

Μικρασιατική εκστρατεία, τραυματίες της Ταξιαρχίας Ιππικού που συνελλήφθησαν από τους Τούρκους και κακοποιήθηκαν.

Δεν νομίζω ότι το κακοποιήθηκαν είναι σωστή περιγραφή.

Ακριβώς !

[aljawn]

Ακριβώς !

Για την ιστορία, νομίζω ότι το χοντρό καυλί (no pun) το έφαγαν οι γάλλοι, καθότι αυτοί παραδίδονταν μαζικά.
Οι υποψήφιοι ευρωπαίοι γαμούσαν τους αξιωματικούς μπροστά στους στρατιώτες και μετά κατέβαιναν στην ιεραρχία.

[hades]

Δυστυχώς ο αρχηγός της «επανάστασης» Συνταγματάρχης Πλαστήρας δεν κινήθηκε με την ίδια ταχύτητα για την παραπομπή σε δίκη των στρατιωτικών διοικητών που εγκατέλειψαν τις θέσεις τους ενώπιον του εχθρού, ή δεν εκτέλεσαν τις εντολές που τους ανατέθηκαν. Και τούτο επειδή είχε αυτογνωσία των πεπραγμένων του και θα έπρεπε να παραπέμψει και τον εαυτό του.

Για τους στρατιωτικούς διοικητές που δεν εκτέλεσαν τις εντολές τους, ή εγκατέλειψαν τις θέσεις τους είχαν υποβληθεί μηνύσεις υπό των προϊσταμένων τους και είχαν σχηματιστεί δικογραφίες. Απέμενε μόνο η διεξαγωγή τακτικής ανάκρισης και η παραπομπή τους στο στρατοδικείο. Δηλαδή επρόκειτο για βεβαιωμένα πραγματικά στρατιωτικά εγκλήματα και όχι για σαθρές κατηγορίες.

Ήδη στο κείμενο έχω αναφερθεί στο Συνταγματάρχη Πλαστήρα και το διοικητή του Ι/49 Τάγματος Ταγματάρχη Σαραντόπουλο. Υπήρχαν και άλλοι όπως οι Ταγματάρχες Πρεμέτης και Τρικαλιώτης που εγκατέλειψαν τις θέσεις τους στα υψώματα Μπαλ Μαχμούτ και Αϊβαλή. Ο διοικητής του Ι/38 Σ.Ε. Συνταγματάρχης Ι. Ζήρας που εγκατέλειψε το ύψωμα Τουκλού Τεπέ και στη συνέχεια το Τσορούμ Νταγ πράγμα που οδήγησε στην εγκατάλειψη της οχυρωμένης τοποθεσίας του Τουμλού Μπουνάρ από την Ομάδα Φράγκου και επισφράγισε την καταστροφή της Ομάδας Τρικούπη. Ο διοικητής του 32 Συντάγματος Συνταγματάρχης Περ. Σπυρόπουλος που εγκατέλειψε τους άνδρες του στην Κιουτάχεια και έφυγε καλπάζοντας με κάποιους εκ των αξιωματικών του στο Ουσάκ• εκεί έλαβε ΦΠ από το φρουραρχείο για την Αθήνα. Καθώς και κάποιοι ακόμη.

Οι εγκληματίες διοικητές Συνταγμάτων, ταγμάτων και Λόχων επιβαλλόταν με κάθε τρόπο να δικαστούν σύντομα και τούτο επειδή στην περίπτωση που διεξάγονταν επιχειρήσεις στη Θράκη θα επαναλαμβάνονταν ενδεχομένως τα ίδια. Ο Πλαστήρας απέφυγε να το κάνει.

https://belisarius21.wordpress.com/2020 ... ment-10620

Κάπου είχα διαβάσει (νομίζω στον Μαυρογορδάτο αλλά δεν είμαι σίγουρος) πως η εκτέλεση της πολιτικής ηγεσίας και το ουσιαστικό χάιδεμα των στρατιωτικών (με την εξαίρεση του Χατζηανέστη) οδήγησε για δεκαετίες στη δυσπιστία της κοινής γνώμης έναντι των πολιτικών και στη δημιουργία της πεποίθησης πως ''ο στρατός προδόθηκε από τους πολιτικούς κλπ''.

Μα ανέλαβε ο στρατός και για περισσότερο από μια δεκαετία και ανεβοκατέβαζε κυβερνήσεις . Λογικό και το αφήγημα .Ο "στρατός " ανέλαβε και έσωσε το Έθνος. Αυτό ήταν το αφήγημα και αν δεις όποτε ενεπλάκει στα 13 χρόνια μέχρι την 4 Αυγούστου επενέβαινε για να σώσει την ψυχή του Έθνους ανέφεραν οι προκυρήξεις.

[hades]

Ακριβώς !

Για την ιστορία, νομίζω ότι το χοντρό καυλί (no pun) το έφαγαν οι γάλλοι, καθότι αυτοί παραδίδονταν μαζικά.
Οι υποψήφιοι ευρωπαίοι γαμούσαν τους αξιωματικούς μπροστά στους στρατιώτες και μετά κατέβαιναν στην ιεραρχία.

ισχυει το 1921 στην Κιλικία και μετά από όλα αυτά τα Γαλλάκια στήριζαν τους Τούρκους .

Γενικά οι μπάσταρδοι οι Τούρκοι έκαναν πολλά στους αιχμαλώτους μας . Μέχρι και το 30 -γιατί δεν έστειλαν όλους τους αιχμαλώτους πίσω- έρχονταν δραπέτες από Τουρκία που δούλευαν σε κρατικά κτήματα και δημόσια έργα ως σκλάβοι

[aljawn]

ισχυει το 1921 στην Κιλικία και μετά από όλα αυτά τα Γαλλάκια στήριζαν τους Τούρκους .

Γενικά οι μπάσταρδοι οι Τούρκοι έκαναν πολλά στους αιχμαλώτους μας . Μέχρι και το 30 -γιατί δεν έστειλαν όλους τους αιχμαλώτους πίσω- έρχονταν δραπέτες από Τουρκία που δούλευαν σε κρατικά κτήματα και δημόσια έργα ως σκλάβοι

Πάντως, για να είμαστε ειλικρινείς, οι μόνοι που πίστεψαν στην συμφωνία των Σεβρών (εκτός από τους βενιζελικούς ψηφοφόρους) ήταν οι γάλλοι πολιτικοί.

[aljawn]

Κάπου είχα διαβάσει (νομίζω στον Μαυρογορδάτο αλλά δεν είμαι σίγουρος) πως η εκτέλεση της πολιτικής ηγεσίας και το ουσιαστικό χάιδεμα των στρατιωτικών (με την εξαίρεση του Χατζηανέστη) οδήγησε για δεκαετίες στη δυσπιστία της κοινής γνώμης έναντι των πολιτικών και στη δημιουργία της πεποίθησης πως ''ο στρατός προδόθηκε από τους πολιτικούς κλπ''.

Μα ανέλαβε ο στρατός και για περισσότερο από μια δεκαετία και ανεβοκατέβαζε κυβερνήσεις . Λογικό και το αφήγημα .Ο "στρατός " ανέλαβε και έσωσε το Έθνος. Αυτό ήταν το αφήγημα και αν δεις όποτε ενεπλάκει στα 13 χρόνια μέχρι την 4 Αυγούστου επενέβαινε για να σώσει την ψυχή του Έθνους ανέφεραν οι προκυρήξεις.

Βασικά το ίδιο αφήγημα είχε πέρασει και στην μεσοπολεμική καλτσοπεδηλάνδη και γι' αυτό προέκυψε στο τέλος Χίτλερ.

Φυσικά, το αφήγημα συνέφερε τελικά τους αντιβενιζελικούς, καθότι παρά το γεγονός ότι οι βενιζελικοί έκαναν κατά καιρούς διάφορες εκκαθαρίσεις, ουδέποτε μπόρεσαν πραγματικά να ελέγξουν το στράτευμα (γι' αυτό και τον "εθνάρχη" τον έστειλε στον διάολο ένας στρατιωτικός, ο Κονδύλης). Τελικά, άμα το σκεφτείς, οι εξ πήραν εκδίκηση από τον τάφο τους.

[hades]

Κάπου είχα διαβάσει (νομίζω στον Μαυρογορδάτο αλλά δεν είμαι σίγουρος) πως η εκτέλεση της πολιτικής ηγεσίας και το ουσιαστικό χάιδεμα των στρατιωτικών (με την εξαίρεση του Χατζηανέστη) οδήγησε για δεκαετίες στη δυσπιστία της κοινής γνώμης έναντι των πολιτικών και στη δημιουργία της πεποίθησης πως ''ο στρατός προδόθηκε από τους πολιτικούς κλπ''.

Μα ανέλαβε ο στρατός και για περισσότερο από μια δεκαετία και ανεβοκατέβαζε κυβερνήσεις . Λογικό και το αφήγημα .Ο "στρατός " ανέλαβε και έσωσε το Έθνος. Αυτό ήταν το αφήγημα και αν δεις όποτε ενεπλάκει στα 13 χρόνια μέχρι την 4 Αυγούστου επενέβαινε για να σώσει την ψυχή του Έθνους ανέφεραν οι προκυρήξεις.

Βασικά το ίδιο αφήγημα είχε πέρασει και στην μεσοπολεμική καλτσοπεδηλάνδη και γι' αυτό προέκυψε στο τέλος Χίτλερ.

Φυσικά, το αφήγημα συνέφερε τελικά τους αντιβενιζελικούς, καθότι παρά το γεγονός ότι οι βενιζελικοί έκαναν κατά καιρούς διάφορες εκκαθαρίσεις, ουδέποτε μπόρεσαν πραγματικά να ελέγξουν το στράτευμα (γι' αυτό και τον "εθνάρχη" τον έστειλε στον διάολο ένας στρατιωτικός, ο Κονδύλης). Τελικά, άμα το σκεφτείς, οι εξ πήραν εκδίκηση από τον τάφο τους.

Το στράτευμα ήταν τσιφλίκη διάφορων εκείνη την περίοδο (Πλαστήρα ,Κονδύλη Πάγκαλου στην αρχή ,Οθωναίου και άλλων )αλλά ελέγχονταν πλήρως από τους Βενιζελικούς .Δεν είναι γνωστό αλλά το 1923 είχαν αποταχθεί πάνω από 1800 στρατιωτικοί βασιλικοί ποιο πολύ από τους απότακτους του 1935 δλδ .
Αν ο Κονδύλης δεν μεταστρεφόταν για ιδιοτελής λόγους , οι αντιβενιζελικοί δεν θα μπορούσαν να κάνουν τπτ το 1935 όπως δεν μπόρεσαν και το 1933 με τον Πλαστήρα που απλώς δεν πέτυχε γιατί ο Βενιζέλος δεν τον εξυπηρέτησε γιατί προτιμούσε κυβέρνηση αντιστρατήγων . Το απέδειξε και μετά όταν ακύρωσε με μια πράξη την κυβέρνηση Τσαλδάρη για να διενεργήσει το δημοψήφισμα που ήθελε να καθυστερήσει ο Τσαλδάρης

[Von Mackensen]

Ακριβώς !

Για την ιστορία, νομίζω ότι το χοντρό καυλί (no pun) το έφαγαν οι γάλλοι, καθότι αυτοί παραδίδονταν μαζικά.
Οι υποψήφιοι ευρωπαίοι γαμούσαν τους αξιωματικούς μπροστά στους στρατιώτες και μετά κατέβαιναν στην ιεραρχία.

ισχυει το 1921 στην Κιλικία και μετά από όλα αυτά τα Γαλλάκια στήριζαν τους Τούρκους .

Γενικά οι μπάσταρδοι οι Τούρκοι έκαναν πολλά στους αιχμαλώτους μας . Μέχρι και το 30 -γιατί δεν έστειλαν όλους τους αιχμαλώτους πίσω- έρχονταν δραπέτες από Τουρκία που δούλευαν σε κρατικά κτήματα και δημόσια έργα ως σκλάβοι

Δεν έκαναν απλά πολλά τα βρωμόζωα .....αντιγραφω απο εδώ

https://cognoscoteam.gr/%CE%BC%CE%AF%CE ... %BC%CE%AC/

Κατά τήν διάρκεια της Ελληνικής υποχώρησης του Αυγούστου 1922 στη Μικρά Ασία ( που εξελίχτηκε κατα τόπους σε άτακτη φυγή) αιχμαλωτίστηκαν συντεταγμένα, ασύντακτα η και μεμονωμένα περίπου 56.750(!)Έλληνες στρατιώτες ( 54.000 οπλίτες και 2.750 αξιωματικοί). Μέχρι τον Οκτώβριο, η Αθήνα σωστά είχε διαγνώσει οτι πέραν των απωλειών μάχης, της έλειπαν τόσοι.

Η Τουρκική πλευρά δεν εδωσε καμια απάντηση μεχρι τα Χριστούγεννα του 1922, οταν απάντησε ( μεσω Ερυθράς Ημισελήνου) οτι είχε 32.000. Αυτο σημαίνει οτι στο διάστημα Αύγουστος -Δεκέμβριος 1922, είχαν βρεί το θάνατο με διαφόρους τρόπους ( Τυφεκισμό, κρεμάλα, αποκεφαλισμό, λυντσάρισμα, πριονισμό(!) θάψιμο εν ζωή(!), κατακρημνισμό, συνθλιβή κρανίου μετα πέτρας, ψήσιμο, σούβλισμα, ανασκολοπισμό, μεχρι και κανιβαλλισμό( Μαγνησία) περί τους 24.700 Έλληνες στρατιώτες. Μέχρι να έρθουν οι Διεθνείς επιτροπές, σούρτα-φέρτα μεταξύ αντιπροσώπων, και τα συναφή, είχαν πεθάνει κατά εκατοντάδες πλέον και άλλοι Έλληνες στρατιώτες απο ασιτία, ψύχος, αρρώστιες και ξυλοδαρμούς. Έπρεπε να φτάσει Απρίλης για να επαναπατριστούν περί τούς 7.000, ενώ τον Ιούλιο άλλοι 6.600, καθώς και περίπου 3.500 τον Δεκέμβριο του 1923. Πολλοί όμως απο αυτούς ήταν σε τόσο άθλια κατάσταση, που πέθαιναν εν πλώ(!) η μόλις έφταναν στόν Πειραιά.

Ας διαβάσει οποιος θέλει το βιβλίο Αιχμάλωτος των Τούρκων......του Βασίλη Διαμαντόπουλου απο την Τρίπολη (1900-1988) οπλίτη Εμπέδου Τάγματος του ΒΣΣ, ο οποιος μέχρι το τέλος της ζωής του, "σκεφτόταν τους συντρόφους του που είχε αφησει πίσω".Περιγράφει τις δολοφονίες Ελλήνων στρατιωτών συχνα όχι απο φύλακες και Τούρκους στρατιώτες αλλα από τον απλό Τούρκο χωρικό.όταν μετά απο πολλά βάσανα κατάφερε και έφτασε στο λιμάνι του Πειραιά μαζί με άλλους φαντάρους μας, κουρέληδες,σκελετωμένοι μέσα στις ψείρες και τη βρώμα συναντήθηκαν με τους αντίστοιχους αιχμάλωτους Τούρκους στρατιώτες οι οποιοι περίμεναν το καράβι για να γυρισουν Τουρκία.......Όταν οι Τούρκοι αντίκρυσαν τους δικούς μας σε αυτή την κατάσταση γράφει ,κάποιοι απο αυτους έβαλαν τα κλάμματα,εβγαζαν τα ρούχα τους και τα έδιναν στους δικούς μας ή το ψωμί που είχαν πάνω τους......απο τις ενοχές τους διοτι το κράτος μας τους φέρθηκε σωστά ενώ το δικό τους τους ντρόπιασε έτσι.......

[Στρακαστρουκας]

Το έχετε διαβάσει αυτό; Must read, η ήττα στην Μικρασιατική Εκστρατεία από στρατιωτικής άποψης, τραγική τακτική, ασχετοσύνη και ανικανότητα από πλευράς στρατιωτικής ηγεσίας.

Αναλυτικό άρθρο:
Αίτια της Αποτυχίας και της Ήττας του Ελληνικού Στρατού κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Οι Δύο Περίοδοι της Μικρασιατικής Εκστρατείας

Η 1η Περίοδος διαρκεί από τις 2 Μαΐου 1919 έως τις 31 Οκτωβρίου 1920. Η σημαντικότερη επιχείρηση αυτής της περιόδου ήταν η επέκταση της κατεχόμενης ζώνης μέχρι την Προύσα και το Ουσάκ, μεταξύ 9 Ιουνίου και 16 Αυγούστου 1920. Στις 10 Σεπτεμβρίου 1920 προκηρύχθηκαν εκλογές που διεξήχθησαν στις 1 Νοεμβρίου 1920 και τις κέρδισε η αντιβενιζελική παράταξη.

Η 2η Περίοδος διαρκεί από την 1 Νοεμβρίου 1920 μέχρι και τις 2 Σεπτεμβρίου του 1922. Κατά την περίοδο αυτή διεξάγονται οι μεγάλες επιθετικές επιχειρήσεις προς το Εσκή Σεχήρ, το Αφιόν Καραχισάρ και την Άγκυρα, οι οποίες αποτυγχάνουν. Την 13η Αυγούστου 1922 αρχίζει η Τουρκική επίθεση στο Αφιόν Καραχισάρ. Ύστερα από διήμερο αγώνα η Ελληνική Στρατιά συμπτύσσεται υπό δυσχερείς συνθήκες. Μετά και την μάχη του Αλή Βεράν, στις 17 Αυγούστου 1922, τα υπολείμματα της Στρατιάς υποχωρούν προς το Αιγαίο και την Προποντίδα.

...

τα γενικά αίτια που οδήγησαν αρχικά στην αποτυχία των επιθετικών επιχειρήσεων και στη συνέχεια στη συντριπτική ήττα του Αυγούστου του 1922, είναι τα εξής:

- Η υστέρηση του Ελληνικού Στρατού έναντι του αντίστοιχου Τουρκικού.

1ος Λόγος: Η ανωριμότητα του Ελληνικού Στρατού εξ αιτίας της καθυστερημένης ανάπτυξης του σε σύγχρονες βάσεις, η οποία, παρά τις επιτυχίες των Βαλκανικών Πολέμων, συνέχιζε να υφίσταται και κατά την περίοδο της Μικρασιατικής Εκστρατείας.

2ος Λόγος: Η υστέρηση του Ελληνικού Στρατού έναντι του αντίστοιχου Τουρκικού σε σημαντικά επιχειρησιακά και οργανωτικά ζητήματα.

1.1. Η Ανωριμότητα του Ελληνικού Στρατιωτικού Οργανισμού

1.1.α. Η επαγγελματική κατάρτιση των αξιωματικών

1.1.β. Η πολεμική εμπειρία

1.1.γ. Η σύνθεση του Σώματος των Αξιωματικών

1.2. «Η Υστέρηση του Ελληνικού Στρατού έναντι του Τουρκικού σε Επιχειρησιακά και Οργανωτικά Ζητήματα»

1.2.α. Το επιχειρησιακό δόγμα.

1.2.β. Η κλιμάκωση των Μονάδων στις επιθετικές και αμυντικές επιχειρήσεις.

1.2.γ. Το Πυροβολικό.

1.2.δ. Το Ιππικό.

1.2.ε. Η εκλογή των αμυντικών τοποθεσιών και η οχύρωση αυτών.

1.2.στ. Οι ελλείψεις των Συνταγμάτων σε αξιωματικούς και οπλίτες.
....

- Οι επιπτώσεις του Εθνικού Διχασμού στο Στράτευμα.
....

- Η πολιτική διαχείριση του Πολέμου.
Επιλογή και διορισμός Αρχιστρατήγου
Αποφάσεις της νέας κυβέρνησης μέχρι και τον Δεκέμβριο του 1920
Τα δεδομένα του Μικρασιατικού προβλήματος και οι θέσεις της Ελλάδας
....

Ο ελληνικος στρατος ηταν εξαιρετικα εμπειρος και ικανος εκεινη την περιοδο. Απλα την παθαμε οπως οι Γερμανοι στην ΕΣΣΔ. Εισβαλλεις σε μια χωρα πολυ μεγαλυτερη απο την δικη σου. Μετα τι? Δεν υπηρχε πλανο απλα wishful thinking. Και να καταλαμβαναμε την Αγκυρα δεν υπηρχε πολιτικο σχεδιο. Θα επρεπε να οχυρωθουμε στην περιοχη της Σμυρνης και να αποκρουουμε τις Τουρκικες επιθεσεις οσο μπορουμε. Για ποσο θα μπορουσαμε να το κανουμε αυτο ειναι ενα αλλο ζητημα

[hades]

Για την ιστορία, νομίζω ότι το χοντρό καυλί (no pun) το έφαγαν οι γάλλοι, καθότι αυτοί παραδίδονταν μαζικά.
Οι υποψήφιοι ευρωπαίοι γαμούσαν τους αξιωματικούς μπροστά στους στρατιώτες και μετά κατέβαιναν στην ιεραρχία.

ισχυει το 1921 στην Κιλικία και μετά από όλα αυτά τα Γαλλάκια στήριζαν τους Τούρκους .

Γενικά οι μπάσταρδοι οι Τούρκοι έκαναν πολλά στους αιχμαλώτους μας . Μέχρι και το 30 -γιατί δεν έστειλαν όλους τους αιχμαλώτους πίσω- έρχονταν δραπέτες από Τουρκία που δούλευαν σε κρατικά κτήματα και δημόσια έργα ως σκλάβοι

Δεν έκαναν απλά πολλά τα βρωμόζωα .....αντιγραφω απο εδώ

https://cognoscoteam.gr/%CE%BC%CE%AF%CE ... %BC%CE%AC/

Κατά τήν διάρκεια της Ελληνικής υποχώρησης του Αυγούστου 1922 στη Μικρά Ασία ( που εξελίχτηκε κατα τόπους σε άτακτη φυγή) αιχμαλωτίστηκαν συντεταγμένα, ασύντακτα η και μεμονωμένα περίπου 56.750(!)Έλληνες στρατιώτες ( 54.000 οπλίτες και 2.750 αξιωματικοί). Μέχρι τον Οκτώβριο, η Αθήνα σωστά είχε διαγνώσει οτι πέραν των απωλειών μάχης, της έλειπαν τόσοι.

Η Τουρκική πλευρά δεν εδωσε καμια απάντηση μεχρι τα Χριστούγεννα του 1922, οταν απάντησε ( μεσω Ερυθράς Ημισελήνου) οτι είχε 32.000. Αυτο σημαίνει οτι στο διάστημα Αύγουστος -Δεκέμβριος 1922, είχαν βρεί το θάνατο με διαφόρους τρόπους ( Τυφεκισμό, κρεμάλα, αποκεφαλισμό, λυντσάρισμα, πριονισμό(!) θάψιμο εν ζωή(!), κατακρημνισμό, συνθλιβή κρανίου μετα πέτρας, ψήσιμο, σούβλισμα, ανασκολοπισμό, μεχρι και κανιβαλλισμό( Μαγνησία) περί τους 24.700 Έλληνες στρατιώτες. Μέχρι να έρθουν οι Διεθνείς επιτροπές, σούρτα-φέρτα μεταξύ αντιπροσώπων, και τα συναφή, είχαν πεθάνει κατά εκατοντάδες πλέον και άλλοι Έλληνες στρατιώτες απο ασιτία, ψύχος, αρρώστιες και ξυλοδαρμούς. Έπρεπε να φτάσει Απρίλης για να επαναπατριστούν περί τούς 7.000, ενώ τον Ιούλιο άλλοι 6.600, καθώς και περίπου 3.500 τον Δεκέμβριο του 1923. Πολλοί όμως απο αυτούς ήταν σε τόσο άθλια κατάσταση, που πέθαιναν εν πλώ(!) η μόλις έφταναν στόν Πειραιά.

Ας διαβάσει οποιος θέλει το βιβλίο Αιχμάλωτος των Τούρκων......του Βασίλη Διαμαντόπουλου απο την Τρίπολη (1900-1988) οπλίτη Εμπέδου Τάγματος του ΒΣΣ, ο οποιος μέχρι το τέλος της ζωής του, "σκεφτόταν τους συντρόφους του που είχε αφησει πίσω".Περιγράφει τις δολοφονίες Ελλήνων στρατιωτών συχνα όχι απο φύλακες και Τούρκους στρατιώτες αλλα από τον απλό Τούρκο χωρικό.όταν μετά απο πολλά βάσανα κατάφερε και έφτασε στο λιμάνι του Πειραιά μαζί με άλλους φαντάρους μας, κουρέληδες,σκελετωμένοι μέσα στις ψείρες και τη βρώμα συναντήθηκαν με τους αντίστοιχους αιχμάλωτους Τούρκους στρατιώτες οι οποιοι περίμεναν το καράβι για να γυρισουν Τουρκία.......Όταν οι Τούρκοι αντίκρυσαν τους δικούς μας σε αυτή την κατάσταση γράφει ,κάποιοι απο αυτους έβαλαν τα κλάμματα,εβγαζαν τα ρούχα τους και τα έδιναν στους δικούς μας ή το ψωμί που είχαν πάνω τους......απο τις ενοχές τους διοτι το κράτος μας τους φέρθηκε σωστά ενώ το δικό τους τους ντρόπιασε έτσι.......

Τα ξέρω. Δέκα χρόνια είχαν πέρασαν από το 12 που στείλαμε πάνω από 100 000 τουρκους αιχμαλώτους πίσω σε άριστη κατάσταση και είχαν να λένε για την συμπεριφορά των Ελλήνων πόσο καλά τους φερθήκαμε.Σκέφτομαι καμιά φορά μήπως ταίριαζε τελικά η προσέγγιση των βουλγάρων

[pylothess]

Δεν ξέρω αν η Βικιπαίδεια είναι αξιόπιστη πηγή αλλά αναφέρει ότι ο Ιωάννης Μεταξάς είχε προβλέψιει την αποτυχία της Μικρασιατικής Εκστρατείας επειδή το έδαφος είναι πεδινό. Πίστευε πως η Ελλάδα δεν θα μπορούσε μόνη της να φέρει εις πέρας ένα τιτάνιο έργο όπως η Κατάληψη όλης της Μικρασίας. Επιπλέον κάτι τέτοιο θα μας άφηνε εκτεθειμένους απέναντι στους Βούγλαρους. Οι περιοχές της Μικρασίας δεν κατοικούταν εξ'ολοκλήρου από Έλληνες οπότε θα ήταν αδύνατο να τα υποστηρίξουν.

[Ζαποτέκος]

Έλληνες αιχμάλωτοι που ... καλοπέρασαν στα τουρκικά χέρια:





Έλεγχος των ταυτοτήτων Τούρκων αιχμαλώτων κατά την επιβίβασή τους σε πλοίο κατά την ανταλλαγή αιχμαλώτων.


Ακρωτηριασμένοι* Έλληνες στρατιώτες, θύματα των Τούρκων.



*

Spoiler

τους τα 'κοψαν !

[hades]

Εγώ αναρωτιέμαι πως αυτοί που γλίτωσαν δεν έπεσαν πάνω στους Τούρκους που έμειναν στην Ελλάδα σαν ακρίδες για εκδίκηση. Μπράβο τους και μπράβο στο Ελληνικό κράτος που κράτησε τα μπόσικα χωρίς πολλά πολλά. Να τα λέμε γιατί πολύ μας συγκρίνουν με τους απέναντι βάρβαρους (που όση ανάπτυξη και να έχουν βάρβαροι παραμένουν στην ψυχή )