paul25 έγραψε: 01 Ιούλ 2018, 15:50
Chainis έγραψε: 01 Ιούλ 2018, 02:17
Ρε όταν σε αφήνουν 11.30 θα κοιμηθείς στις 12.00 το νωρίτερο.
Αν είσαι 2-4 θα σε ξυπνήσει ο Θαλαμοφύλακας 1.40 και θα γυρίσεις στον θάλαμο 4.10 και μέχρι τις 4.30 δεν ξανακοιμάσαι.
Τι καλοί είμασταν, σου λέω ότι μετά από 3 24ωρα με 1,5 ώρα ύπνο και όλη μέρα τρέξιμο έπεσα σε αφασία.
Μα καλα, τι ωραριο ειχατε; 10 κατακλιση και 6 το πρωι εγερση δεν ειχατε; Πρωτη φορα βλεπω ωραριο 11:30-04:30.
Μιλάω για κέντρο νεοσυλλέκτων, Κόρινθος 1978 καλοκαίρι μοναδικό κέντρο για ΥΕΑ τότε, που μας είχαν λιώσει στο καψόνι, μετά όλα στο στρατό μου φαίνονταν εύκολα.
Τα είχα ξαναγράψει κάπου, αλλά επιγραμματικά:
Εγερτήριο 4.30, 10 λεπτά να ξυπνήσουμε (στρώνοντας τα κρεβάτια) και μετά σοβέ μέχρι τις 6.30.
Μετά το κανονικό πρόγραμμα, πρωινό στο πόδι όρθιοι, ξύρισμα, γυάλισμα, αναφορά και 7.30 φεύγαμε με όπλο-διπλό κράνος-σακίδιο για το πεδίο ασκήσεων στα Εξαμίλια (4 χιλ. περίπου) που είχε εκπαίδευση (και καψόνι) μέχρι 12.30 ντάλα ήλιο.
Γυρνώντας μας πήγαιναν μπρος πίσω μερικές φορές μέσα στην ζέστη και φτάνοντας αποθέταμε και πηγαίναμε κατ' ευθείαν μαγειρεία.
Παίρναμε φαγητό σε καραβάνα και τρώγαμε έξω καθιστοί στο χώμα, 2 μήνες εκεί δεν φάγαμε στο εστιατόριο ούτε μια μέρα.
2-4 είχε ελεύθερο χρόνο που εξαφανιζόμασταν στα πεύκα γιατί στους θαλάμους κάθε λίγο περνούσαν οι εκπαιδευτές και όποιον έβρισκαν τον έστελναν αγγαρεία. Εκεί κοιμόμασταν κάνα μισάωρο στο χώμα.
4-6.30 απογευματινή εκπαίδευση, φαγητό ελεύθερο χρόνο μέχρι τις 8, μετά μας μάζευαν και είχε καψόνι μέχρι τις 11.30 που κτύπαγε η σάλπιγγα σιωπητήριο συντάγματος.
Μέχρι να πλύνομε πόδια ή ντους (δεν είχε αρκετό νερό πάντα) να ξαπλώσουμε και να μας πάρει ο ύπνος περνούσε από 12.
Αυτά κάθε μέρα εκτός ΣΚ που ξεκουραζόμασταν γιατί έφευγαν με 24ωρες 48ωρες οι εκπαιδευτές κι έμεναν μέσα λίγοι.
Σε συνδυασμό με ότι δεν έδιναν εξόδους κι ας μην είχες υπηρεσία, δεν υπήρχε νερό στο στρατόπεδο (γενικά η Κόρινθος είχε έντονο πρόβλημα νερού) το άνοιγαν μισή ώρα το πρωί και μισή το βράδυ, το φαγητό ήταν απαράδεκτο και στο ΚΨΜ μόνο για να ψωνίσουμε φαγώσιμα και νερό και είχε τεράστιες ουρές πάντα.
Ζωή χαρισάμενη λαίμαι

, όταν μετά πήγα για 1,5 μήνα στην Αυλώνα μου φάνηκε κολέγιο, τρώγαμε σε δίσκο σε τραπέζι καθιστοί σε καρέκλα, κοιμόμασταν 6ωρο αν δεν είχαμε σκοπιά, τέτοια ωραία, και η Αυλώνα είχε την χειρότερη φήμη σαν κέντρο νεοσυλλέκτων.