πρώτα το φθινόπωρο του '19, όταν ο Ντενίκιν ετοιμαζόταν για τη μεγάλη επίθεση στη Μόσχα, του γάμησαν τα νώτα οι μαυροκόκκινοι Κοζάκοι των Μάχνο και Μπουντιόνι, και μετά το καλοκαίρι του '20, όταν ο κύριος όγκος του Κόκκινου Στρατού πολεμούσε ενάντια στην πολωνική εισβολή στην Κεντρική Ουκρανία, και ο "Τσόρνι Μπαρόν" Βράγγελ έκανε με αγγλογαλλικά καράβια απόβαση στην Κριμαία, ήταν ο Μάχνο αυτός που τον αναχαίτισε και δεν του επέτρεψε να επεκταθεί στην κυρίως Ουκρανία.
Και φυσικά στην τελική μεγάλη κόκκινη επίθεση τον Νοέμβρη του '20, για την οποία έχει γραφτεί και
αυτό το άσμα, οι Μαχνοβίτες συμμετείχαν και ήταν από τις πρώτες μονάδες που υπερκέρασαν τις αμυντικές οχυρώσεις του Βράγγελ στον Ισθμό του Περεκόπ (που θεωρούνταν απόρθητος από την εποχή του Σουβόροφ