Ωραία χρόνια:
Πρώην: Hello, μωρουλίνι.
-Έλα.
-Σε ξύπνησα;
-Ναι.
-12 και είναι.
-Καλά κάνει. Δεν με παίρνεις λίγο πιο μετά;
-Όχι, πρέπει να πάω στην δουλειά. Τι θα κανονίσουμε για αύριο;
-Έχεις ρεπό;
-Ναι.
-Κινηματογράφο;
-Ναιιιιιι! πάμε στο Μάμα Μία.
-Το είδα.
-Πότε, καλέ;
-Την προηγούμενη εβδομάδα.
-Μόνος σου;;
-Όχι, με μια φίλη μου.
-Φίλη σου;
-Ναι.
-... τι φίλη σου;
-Από το λύκειο.
-Πάω δουλειά.
-Δεν θα κανονίσουμε για αύριο;
-Κανόνισε μόνος σου.
-Είσαι τελείως τζαζ; Θύμωσες που πήγα κινηματογράφο με φίλη μου;
-Από πότε έχεις φίλες;
-Από το λύκειο;
-Δεν ξέρω άντρες να έχουν φίλες.
-Άκου, με ξενερώνουν οι ζήλιες. Δεν τις βρίσκω χαριτωμένες. Οι φίλες μου είναι φίλες μου.
-Α, είναι και πολλές.
-Εντάξει, πήγαινε δουλειά. (κλείσιμο τηλεφώνου)
Μετά από λίγο μού ζήτησε συγγνώμη με SMS.
