Πώς θα μοιάζει η αμερικανική Δεξιά μετά τον Τραμπ

[Highlander]

Στις ΗΠΑ υπάρχουν πολλοί συντηρητικοί ευαγγελιστές και εκτός αυτού υπάρχουν και οι δυσαρεστημένοι ψηφοφόροι(οι δυσαρεστημένοι ψηφοφόροι κατα κανόνα μετακινούνται ψηφίζωντας υποψήφιο διαφορετικού κόμματος μετά απο διακυβέρνηση του προηγούμενου προέδρου(όπως γίνεται συνεχόμενα στην αμερικανική ιστορία).

Οι ΗΠΑ γίνονται όλο και πιο πολυπολιτισμικές με την πάροδο του χρόνου.
Και ήδη από τη δεκαετία του 90 έως σήμερα οι Dems έχουν καθαρό πλεονέκτημα έναντι των Reps. Απλώς, υπάρχει αναντιστοιχία μεταξύ εκλεκτόρων και λαϊκής ψήφου, κάτι που πιθανότατα θα αναδιαρθρώσουν οι Dems όταν έρθουν στην εξουσία (με ανακατανομή εκλεκτόρων).

Oι περισσότεροι αφροαμερικανοί και ένα τμήμα των Λατίνων είναι πολτικά συντηρητικοί και βαθιά θρήσκοι αλλά επι του παρόντος δεν ψηφίζουν τους ρεπουμπλικάνους για ιστορικούς λόγους(και όχι μόνο).Το Ρεπουμπλικανικό κόμμα θα πρέπει να τους προσεγγίσει αυτούς τους ψηφοφόρους οι οποίοι δεν είναι διαφορετικοί απο την ιδεολογία του συντηρητισμού.Θεωρώ ότι η ιστορική συνέχεια που υπάρχει απο ίδρυσης των ΗΠΑ συνέχεια(δηλαδή τα κόμματα εναλάσονται στην εξουσία και ότι κάθε νέος πρόεδρος έχει διαφορετικό κόμμα απο τον προηγούμενο) θα συνεχιστεί.Επίσης το 2004 ο Μπους ήταν πρώτος σε λαική ψήφο.

Από το 1992 οι Ρεπουμπλικανοί έχουν κερδίσει μόνο μία φορά τη λαϊκή ψήφο, δεν το λες και πολύ καλή επίδοση.
Επίσης, υπάρχει γευνικευμένη φιλελευθεροποίηση της νέας γενιάς. Οπότε ή οι Ρεπουμπλικανοί θα κόψουν πλήρως το white supremacy και τα anti-lgtb, εναντίον εκτρώσεων κλπ ή δε θα έχουν και πολύ μέλλον.

[Marios]

Οι επερχόμενες εκλογές στις ΗΠΑ εγείρουν ένα ερώτημα το οποίο τέθηκε και στις αμέσως προηγούμενες: πώς θα μοιάζει ο πνευματικός κόσμος της Δεξιάς σε λίγα χρόνια από σήμερα;


Ακόμη και αν ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ κερδίσει την επανεκλογή του στο ύπατο αξίωμα τον Νοέμβριο εναντίον του υποψήφιου των Δημοκρατικών Τζο Μπάιντεν, ο αγώνας για τον διάδοχό του, υποψήφιο του 2024, θα ξεκινήσει σχεδόν αμέσως - και οι πιο έξυπνοι και καλύτερα ενημερωμένοι στοχαστές στο δεξιό τμήμα του πολιτικού φάσματος θα πρέπει να αποφασίσουν σε ποιες απόψεις και στάσεις θα πρέπει να δώσουν έμφαση.

Ακολουθούν μερικές προβλέψεις για το τι θα μπορούσε να συμβεί σε αυτό το επίπεδο, διακριτές από τις εκτιμήσεις για το τι πρέπει να συμβεί.


Κλασσικός συντηρητισμός, ελευθεριακοί και οικονομικός λαϊκισμός
Πιο εντυπωσιακό ωστόσο είναι εκείνο το στοιχείο το οποίο δεν βρίσκεται στη λίστα μου. Ο κοινωνικός συντηρητισμός εμψυχώνει πολλούς ψηφοφόρους στα δεξιά του φάσματος, ωστόσο είναι λιγότερο πιθανό να επηρεάσει τους ανήκοντες κατά κανόνα στις ελίτ δεξιούς διανοουμένους.


Δεν βλέπω επίσης το ρεύμα του "Sam's Club Republicanism", δηλαδή τον οικονομικό λαϊκισμό τον οποίο προωθούν οι Ross Douthat και Reihan Salam, ως ιδιαίτερα θελκτικό ιδεολογικά.

Ένα μελλοντικό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα μπορεί κάλλιστα να παρουσιάζει, ακόμη και να εφαρμόζει τέτοιες πολιτικές προκειμένου να βοηθά τους ψηφοφόρους του οι οποίοι ανήκουν στην εργατική τάξη - και αυτό θα θεωρείται σημαντικός θρίαμβος. Ωστόσο τέτοιες πολιτικές δεν θα καθορίσουν τη Δεξιά ή τους διανοούμενούς της.

Παρομοίως, δεν βλέπω τον κοινοτισμό να επιστρέφει ως βασική θέση της Δεξιάς στο πεδίο των ιδεών, παρόλο που οι Αμερικανοί κινούνται και δρουν σε επίπεδο κοινοτήτων με επιτυχία σε πολλά επίπεδα.


Δεν βλέπω επίσης το ρεύμα του "Sam's Club Republicanism", δηλαδή τον οικονομικό λαϊκισμό τον οποίο προωθούν οι Ross Douthat και Reihan Salam, ως ιδιαίτερα θελκτικό ιδεολογικά.

Ένα μελλοντικό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα μπορεί κάλλιστα να παρουσιάζει, ακόμη και να εφαρμόζει τέτοιες πολιτικές προκειμένου να βοηθά τους ψηφοφόρους του οι οποίοι ανήκουν στην εργατική τάξη - και αυτό θα θεωρείται σημαντικός θρίαμβος. Ωστόσο τέτοιες πολιτικές δεν θα καθορίσουν τη Δεξιά ή τους διανοούμενούς της.

Παρομοίως, δεν βλέπω τον κοινοτισμό να επιστρέφει ως βασική θέση της Δεξιάς στο πεδίο των ιδεών, παρόλο που οι Αμερικανοί κινούνται και δρουν σε επίπεδο κοινοτήτων με επιτυχία σε πολλά επίπεδα.

https://www.capital.gr/bloomberg-view/3 ... -ton-tramp

Γνώμη μου είναι ότι πέρα απο την επιμονή στον κοινωνικό συντηρητισμό(βασική διαχρονική διαφορά αριστεράς και δεξιάς) θα πρέπει οι Ρεπουμπλικανοί να προσεγγίσουν και τις εργατικές μάζες που τις καπηλεύονται οι δημοκρατικοί επι του παρόντος.Οι πολιτικές του Ρεπουμπλικανικου κόμματος θα πρέπει να μην είναι μόνο για τους εύπορους αλλά για όλους τους αμερικανούς.Έτσι θα δείξουν σε πολλούς μικρομεσαίους ότι δεν είναι εχθροί τους.Η δεξιά οφείλει να νοιάζεται για τα σθενέστερα οικονομικά στρώματα.Αυτό δεν της στοιχίσει την συντηρητική της ταυτότητα.

[Apergos8]

Οι ΗΠΑ γίνονται όλο και πιο πολυπολιτισμικές με την πάροδο του χρόνου.
Και ήδη από τη δεκαετία του 90 έως σήμερα οι Dems έχουν καθαρό πλεονέκτημα έναντι των Reps. Απλώς, υπάρχει αναντιστοιχία μεταξύ εκλεκτόρων και λαϊκής ψήφου, κάτι που πιθανότατα θα αναδιαρθρώσουν οι Dems όταν έρθουν στην εξουσία (με ανακατανομή εκλεκτόρων).

Oι περισσότεροι αφροαμερικανοί και ένα τμήμα των Λατίνων είναι πολτικά συντηρητικοί και βαθιά θρήσκοι αλλά επι του παρόντος δεν ψηφίζουν τους ρεπουμπλικάνους για ιστορικούς λόγους(και όχι μόνο).Το Ρεπουμπλικανικό κόμμα θα πρέπει να τους προσεγγίσει αυτούς τους ψηφοφόρους οι οποίοι δεν είναι διαφορετικοί απο την ιδεολογία του συντηρητισμού.Θεωρώ ότι η ιστορική συνέχεια που υπάρχει απο ίδρυσης των ΗΠΑ συνέχεια(δηλαδή τα κόμματα εναλάσονται στην εξουσία και ότι κάθε νέος πρόεδρος έχει διαφορετικό κόμμα απο τον προηγούμενο) θα συνεχιστεί.Επίσης το 2004 ο Μπους ήταν πρώτος σε λαική ψήφο.

Από το 1992 οι Ρεπουμπλικανοί έχουν κερδίσει μόνο μία φορά τη λαϊκή ψήφο, δεν το λες και πολύ καλή επίδοση.
Επίσης, υπάρχει γευνικευμένη φιλελευθεροποίηση της νέας γενιάς. Οπότε ή οι Ρεπουμπλικανοί θα κόψουν πλήρως το white supremacy και τα anti-lgtb, εναντίον εκτρώσεων κλπ ή δε θα έχουν και πολύ μέλλον.

Όσο θα είναι ισχυροί οι ευαγγελιστές που εκφράζουν συντηρητικές απόψεις και αποτελούν την βάση των Ρεπουμπλικάνων δεν πρόκειται να αλλάξει η συντηρητική αντζέντα.Επίσης επι του παρόντος πάνω απο τέσσερις στους 10 αμερικανούς με βάση τις έρευνες είναι εναντίον των εκτρώσεων ενώ τέσσερις στους δέκα είναι κατα του γάμου ομοφυλόφιλων.Αυτά παραείναι μεγάλα ποσοστά και αποτελούν τη συντιπρτική πλειοψηφία του Ρεπουμπλικανικού κόμματος.

[wooded glade]

Επιστροφή στις ρίζες - Μιτ Ρόμνεϋ.

Ο Ρόμνευ είναι και αυτός συντηρητικός και παραδοσιακός ρεπουμπλικάνος(είναι βέβαια μορμόνος και όχι ευαγγελιστής σαν τον Κρουζ) αλλά το 2012 είχε την ατυχία να βιαστεί να κατέβει υποψήφιος.Μπορούσε να κατέβει το 2016 και να εκλεγεί πρόεδρος.

Δεν είχε τη φήμη του Τραμπαγιέρ αυτός.
Αυτή που είχε τη φήμη ήταν η τρελή, η Πεϊλίν. Αλλά μετά δεν την έπαιρνε ο Τραμπ στο Τραμπ τημ, δεν ξέρω τι έγινε, και τον βρίζει χυδαίως.
Το περίεργο στην Αμερική είναι πως χάνονται οι υποψήφιοι ;
Ο Μάϊκ Δουκάκις τι έγινε ; Ο ΜοντέΪλ ; Ο Κέρρυ ; Οι αντίπαλοι του Ομπάμα πλην Χίλλαρυ ;
Λίγοι το συνέχισαν, δυό-τρεις. Και σαν ηττημένος υποψήφιος μόνο ο Νίξον το συνέχισε.

[Highlander]

Oι περισσότεροι αφροαμερικανοί και ένα τμήμα των Λατίνων είναι πολτικά συντηρητικοί και βαθιά θρήσκοι αλλά επι του παρόντος δεν ψηφίζουν τους ρεπουμπλικάνους για ιστορικούς λόγους(και όχι μόνο).Το Ρεπουμπλικανικό κόμμα θα πρέπει να τους προσεγγίσει αυτούς τους ψηφοφόρους οι οποίοι δεν είναι διαφορετικοί απο την ιδεολογία του συντηρητισμού.Θεωρώ ότι η ιστορική συνέχεια που υπάρχει απο ίδρυσης των ΗΠΑ συνέχεια(δηλαδή τα κόμματα εναλάσονται στην εξουσία και ότι κάθε νέος πρόεδρος έχει διαφορετικό κόμμα απο τον προηγούμενο) θα συνεχιστεί.Επίσης το 2004 ο Μπους ήταν πρώτος σε λαική ψήφο.

Από το 1992 οι Ρεπουμπλικανοί έχουν κερδίσει μόνο μία φορά τη λαϊκή ψήφο, δεν το λες και πολύ καλή επίδοση.
Επίσης, υπάρχει γευνικευμένη φιλελευθεροποίηση της νέας γενιάς. Οπότε ή οι Ρεπουμπλικανοί θα κόψουν πλήρως το white supremacy και τα anti-lgtb, εναντίον εκτρώσεων κλπ ή δε θα έχουν και πολύ μέλλον.

Όσο θα είναι ισχυροί οι ευαγγελιστές που εκφράζουν συντηρητικές απόψεις και αποτελούν την βάση των Ρεπουμπλικάνων δεν πρόκειται να αλλάξει η συντηρητική αντζέντα.Επίσης επι του παρόντος πάνω απο τέσσερις στους 10 αμερικανούς με βάση τις έρευνες είναι εναντίον των εκτρώσεων ενώ τέσσερις στους δέκα είναι κατα του γάμου ομοφυλόφιλων.Αυτά παραείναι μεγάλα ποσοστά και αποτελούν τη συντιπρτική πλειοψηφία του Ρεπουμπλικανικού κόμματος.

Ναι, αλλά αν έχεις δει την πορεία τους στον χρόνο θα δεις ότι αυτές οι απόψεις γίνονται όλο και πιο μειοψηφικές.
Πράγμα που σημαίνει ότι το ρεπουμπλικανικό κόμμα με τέτοια ατζέντα στο μέλλον δε θα μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση, γιατί θα δυσκολεύεται να κερδίσει πολιτείες, πέραν των υπερσυντηρητικών.
Ήδη από το 1992 έχει χάσει τη λαϊκή ψήφο (πλην του 2004, λόγω ειδικών συνθηκών με δίδυμους πύργους και πόλεμο κατά της τρομοκρατίας).
Οπότε ή θα φιλελευθεροποιηθεί ή δεν πρόκειται να δει εξουσία.

[Jolly Roger]

ε ναι, θα κυβερνούν ρεπουμπλικάνοι και θα είναι σα να κυβερνούν δημοκρατικοί. Και όσοι ψηφίσουν μετα-τραμπικούς ρεπουμπλικάνους περιμένοντας βαρβάτη δεξιά, θα είναι και οι πρωτοπόροι του πρώτου split. Ετοιμαστείτε για αντίστοιχους ρεπουμπλικανούς (αντι-)Μπέρνι και AOC, αλλά υπερδεξιούς, όχι αριστερούς.

κακά τα ψέματα, η εποχή Τραμπ άφησε το στίγμα της στην αμερικάνικη κοινωνία, που θα μείνει για δεκαετίες και θα είναι πολωτικότατο. Επιστροφή σε προ-τραμπική "κανονικότητα" απλά δεν παίζει.

[Apergos8]

Από το 1992 οι Ρεπουμπλικανοί έχουν κερδίσει μόνο μία φορά τη λαϊκή ψήφο, δεν το λες και πολύ καλή επίδοση.
Επίσης, υπάρχει γευνικευμένη φιλελευθεροποίηση της νέας γενιάς. Οπότε ή οι Ρεπουμπλικανοί θα κόψουν πλήρως το white supremacy και τα anti-lgtb, εναντίον εκτρώσεων κλπ ή δε θα έχουν και πολύ μέλλον.

Όσο θα είναι ισχυροί οι ευαγγελιστές που εκφράζουν συντηρητικές απόψεις και αποτελούν την βάση των Ρεπουμπλικάνων δεν πρόκειται να αλλάξει η συντηρητική αντζέντα.Επίσης επι του παρόντος πάνω απο τέσσερις στους 10 αμερικανούς με βάση τις έρευνες είναι εναντίον των εκτρώσεων ενώ τέσσερις στους δέκα είναι κατα του γάμου ομοφυλόφιλων.Αυτά παραείναι μεγάλα ποσοστά και αποτελούν τη συντιπρτική πλειοψηφία του Ρεπουμπλικανικού κόμματος.

Ναι, αλλά αν έχεις δει την πορεία τους στον χρόνο θα δεις ότι αυτές οι απόψεις γίνονται όλο και πιο μειοψηφικές.
Πράγμα που σημαίνει ότι το ρεπουμπλικανικό κόμμα με τέτοια ατζέντα στο μέλλον δε θα μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση, γιατί θα δυσκολεύεται να κερδίσει πολιτείες, πέραν των υπερσυντηρητικών.
Ήδη από το 1992 έχει χάσει τη λαϊκή ψήφο (πλην του 2004, λόγω ειδικών συνθηκών με δίδυμους πύργους και πόλεμο κατά της τρομοκρατίας).
Οπότε ή θα φιλελευθεροποιηθεί ή δεν πρόκειται να δει εξουσία.

Μεταξύ των Ευαγγελιστών η αντίθεση πμχ στην έκτρωση είναι σε εξίσου υψηλά επίπεδα με τη δεκαετία του 1990.Δεν έχει αλλάξει. Το υπόλοιπο Αμερικανικο κοινό έγινε κάπως πιο φιλελεύθερο αλλά με βάση έρευνα του pew το 40% των αμερικανών λένε πως η έκτρωση πρέπει να είναι παράνομη σε όλες ή σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις.Αν το Ρεππυμολικανικο κόμμα προσεγγίσει τους συντηρητικούς μαύρους και λατίνους ψηφοφόρους μπορεί να κερδίσει το δημοκρατικό κόμμα αλλά για να το κάνει αυτό θα πρέπει να τελειώσει με τον Τραμπ.Αλλωστε στις ΗΠΑ υπάρχει ήδη φιλελεύθερο κόμμα και αυτό είναι οι δημοκρατικοί δεν θα είχε νόημα να υπάρχουν δύο εντελώς όμοια κόμματα μεταξύ τους.

[Giorgos]

ε ναι, θα κυβερνούν ρεπουμπλικάνοι και θα είναι σα να κυβερνούν δημοκρατικοί. Και όσοι ψηφίσουν μετα-τραμπικούς ρεπουμπλικάνους περιμένοντας βαρβάτη δεξιά, θα είναι και οι πρωτοπόροι του πρώτου split. Ετοιμαστείτε για αντίστοιχους ρεπουμπλικανούς (αντι-)Μπέρνι και AOC, αλλά υπερδεξιούς, όχι αριστερούς.

κακά τα ψέματα, η εποχή Τραμπ άφησε το στίγμα της στην αμερικάνικη κοινωνία, που θα μείνει για δεκαετίες και θα είναι πολωτικότατο. Επιστροφή σε προ-τραμπική "κανονικότητα" απλά δεν παίζει.

Διαφωνώ. Θεωρώ ότι η εποχή Τραμπ θα κάνει το Ρεπουμπλικανικο κόμμα να αποσυρθεί από την πολιτική του και να επιστρέψει πίσω στην παραδοσιακή συντηρητική του αρχική βάση που είχε επί Τζωρτζ Μπους.Επίσης να πούμε εδώ ότι ο Τραμπ αντίθετα με όσα έκαναν οι προηγούμενοι Ρεπουμολικανοι πρόεδροι ΔΕΝ άλλαξε τους λιμπεραλ πρεσβευτές που είχαν διορίσει οι Δημοκρατικοί στο εξωτερικό(ούτε π.χ τον Παιατ).Αυτό δυσαρέστησε πολλούς συντηρητικούς στο κόμμα του.Ο Τραμπ παλιότερα υπήρξε δημοκρατικός και ο ίδιος άλλωστε και ειχε εκφράσει την πρόθεση του να διεκδικήσει το χρίσμα των δημοκρατικών αλλά τελικά έκανε πίσω. Αν δεν εκλεγόταν ο Ομπάμα ο Τραμπ θα ήταν ακόμα στο Δημοκρατικο κόμμα.

[Apergos8]

Οι ΗΠΑ γίνονται όλο και πιο πολυπολιτισμικές με την πάροδο του χρόνου.
Και ήδη από τη δεκαετία του 90 έως σήμερα οι Dems έχουν καθαρό πλεονέκτημα έναντι των Reps. Απλώς, υπάρχει αναντιστοιχία μεταξύ εκλεκτόρων και λαϊκής ψήφου, κάτι που πιθανότατα θα αναδιαρθρώσουν οι Dems όταν έρθουν στην εξουσία (με ανακατανομή εκλεκτόρων).

Oι περισσότεροι αφροαμερικανοί και ένα τμήμα των Λατίνων είναι πολτικά συντηρητικοί και βαθιά θρήσκοι αλλά επι του παρόντος δεν ψηφίζουν τους ρεπουμπλικάνους για ιστορικούς λόγους(και όχι μόνο).Το Ρεπουμπλικανικό κόμμα θα πρέπει να τους προσεγγίσει αυτούς τους ψηφοφόρους οι οποίοι δεν είναι διαφορετικοί απο την ιδεολογία του συντηρητισμού.Θεωρώ ότι η ιστορική συνέχεια που υπάρχει απο ίδρυσης των ΗΠΑ συνέχεια(δηλαδή τα κόμματα εναλάσονται στην εξουσία και ότι κάθε νέος πρόεδρος έχει διαφορετικό κόμμα απο τον προηγούμενο) θα συνεχιστεί.Επίσης το 2004 ο Μπους ήταν πρώτος σε λαική ψήφο.

Από το 1992 οι Ρεπουμπλικανοί έχουν κερδίσει μόνο μία φορά τη λαϊκή ψήφο, δεν το λες και πολύ καλή επίδοση.
Επίσης, υπάρχει γευνικευμένη φιλελευθεροποίηση της νέας γενιάς. Οπότε ή οι Ρεπουμπλικανοί θα κόψουν πλήρως το white supremacy και τα anti-lgtb, εναντίον εκτρώσεων κλπ ή δε θα έχουν και πολύ μέλλον.

Και επειδή αναφέρθηκα στο θέμα των εκτρώσεων εδώ είναι οι.έρευνες για το θέμα που έχουν γίνει από το pew από το 1995 έως το 2019.Οπως βλέπεις τα ποσοστά του 1995 δεν διαφέρουν από τα ποσοστά του 2019: https://www.pewforum.org/fact-sheet/pub ... -abortion/

[Golden Age]

Την αμερικανική δεξιά την είχε καταχαντακώσει ο Μπους β'.

Ο Τραμπ την έσωσε και την αναγέννησε.

[Eθνικοκοινωνιστης]

ο μεθεπομενος προεδρος θα ειναι καθαροαιμος ινσελ

[Golden Age]

ε ναι, θα κυβερνούν ρεπουμπλικάνοι και θα είναι σα να κυβερνούν δημοκρατικοί. Και όσοι ψηφίσουν μετα-τραμπικούς ρεπουμπλικάνους περιμένοντας βαρβάτη δεξιά, θα είναι και οι πρωτοπόροι του πρώτου split. Ετοιμαστείτε για αντίστοιχους ρεπουμπλικανούς (αντι-)Μπέρνι και AOC, αλλά υπερδεξιούς, όχι αριστερούς.

κακά τα ψέματα, η εποχή Τραμπ άφησε το στίγμα της στην αμερικάνικη κοινωνία, που θα μείνει για δεκαετίες και θα είναι πολωτικότατο. Επιστροφή σε προ-τραμπική "κανονικότητα" απλά δεν παίζει.

Διαφωνώ. Θεωρώ ότι η εποχή Τραμπ θα κάνει το Ρεπουμπλικανικο κόμμα να αποσυρθεί από την πολιτική του και να επιστρέψει πίσω στην παραδοσιακή συντηρητική του αρχική βάση που είχε επί Τζωρτζ Μπους.Επίσης να πούμε εδώ ότι ο Τραμπ αντίθετα με όσα έκαναν οι προηγούμενοι Ρεπουμολικανοι πρόεδροι ΔΕΝ άλλαξε τους λιμπεραλ πρεσβευτές που είχαν διορίσει οι Δημοκρατικοί στο εξωτερικό(ούτε π.χ τον Παιατ).Αυτό δυσαρέστησε πολλούς συντηρητικούς στο κόμμα του.Ο Τραμπ παλιότερα υπήρξε δημοκρατικός και ο ίδιος άλλωστε και ειχε εκφράσει την πρόθεση του να διεκδικήσει το χρίσμα των δημοκρατικών αλλά τελικά έκανε πίσω. Αν δεν εκλεγόταν ο Ομπάμα ο Τραμπ θα ήταν ακόμα στο Δημοκρατικο κόμμα.

Ρε συ... Ο Μπους είχε κατασήσει τις ΗΠΑ πιο αντιδημοφιλείς διεθνώς, απο κάθε άλλη φορά, απο καταβολής υπάρξεώς τους.

Ήταν ο λόγος που κέρδισε τις εκλογές ο Ομπάμα (ο Μακκέιν και ο Ρόμνευ ήθελαν να συνεχίσουν την πολιτική του, ειδικά ο Μακκέιν ήθελε να την συνεχίσει πιο έντονα). Ο Τραμπ, άλλαξε τα δεδομένα και τα 'φερε όλα τούμπα!

Όσο για τους πρεσβευτές, σου θυμίζω απλά ότι ο Τραμπ με το καλημέρα της εκλογής του είχε κόντρα με το βαθύ κράτος που ελεγχόταν απο τους Δημοκρατικούς. Κάθε 3 και λίγο του 'στηναν σκευωρίες για δήθεν σχέσεις με τη Ρωσία και άλλα τέτοια. Ήταν αδύνατο να προχωρήσει σε τόσο βαθειές τομές.

[Giorgos]

ε ναι, θα κυβερνούν ρεπουμπλικάνοι και θα είναι σα να κυβερνούν δημοκρατικοί. Και όσοι ψηφίσουν μετα-τραμπικούς ρεπουμπλικάνους περιμένοντας βαρβάτη δεξιά, θα είναι και οι πρωτοπόροι του πρώτου split. Ετοιμαστείτε για αντίστοιχους ρεπουμπλικανούς (αντι-)Μπέρνι και AOC, αλλά υπερδεξιούς, όχι αριστερούς.

κακά τα ψέματα, η εποχή Τραμπ άφησε το στίγμα της στην αμερικάνικη κοινωνία, που θα μείνει για δεκαετίες και θα είναι πολωτικότατο. Επιστροφή σε προ-τραμπική "κανονικότητα" απλά δεν παίζει.

Διαφωνώ. Θεωρώ ότι η εποχή Τραμπ θα κάνει το Ρεπουμπλικανικο κόμμα να αποσυρθεί από την πολιτική του και να επιστρέψει πίσω στην παραδοσιακή συντηρητική του αρχική βάση που είχε επί Τζωρτζ Μπους.Επίσης να πούμε εδώ ότι ο Τραμπ αντίθετα με όσα έκαναν οι προηγούμενοι Ρεπουμολικανοι πρόεδροι ΔΕΝ άλλαξε τους λιμπεραλ πρεσβευτές που είχαν διορίσει οι Δημοκρατικοί στο εξωτερικό(ούτε π.χ τον Παιατ).Αυτό δυσαρέστησε πολλούς συντηρητικούς στο κόμμα του.Ο Τραμπ παλιότερα υπήρξε δημοκρατικός και ο ίδιος άλλωστε και ειχε εκφράσει την πρόθεση του να διεκδικήσει το χρίσμα των δημοκρατικών αλλά τελικά έκανε πίσω. Αν δεν εκλεγόταν ο Ομπάμα ο Τραμπ θα ήταν ακόμα στο Δημοκρατικο κόμμα.

Ρε συ... Ο Μπους είχε κατασήσει τις ΗΠΑ πιο αντιδημοφιλείς διεθνώς, απο κάθε άλλη φορά, απο καταβολής υπάρξεώς τους.

Ήταν ο λόγος που κέρδισε τις εκλογές ο Ομπάμα (ο Μακκέιν και ο Ρόμνευ ήθελαν να συνεχίσουν την πολιτική του, ειδικά ο Μακκέιν ήθελε να την συνεχίσει πιο έντονα). Ο Τραμπ, άλλαξε τα δεδομένα και τα 'φερε όλα τούμπα!

Όσο για τους πρεσβευτές, σου θυμίζω απλά ότι ο Τραμπ με το καλημέρα της εκλογής του είχε κόντρα με το βαθύ κράτος που ελεγχόταν απο τους Δημοκρατικούς. Κάθε 3 και λίγο του 'στηναν σκευωρίες για δήθεν σχέσεις με τη Ρωσία και άλλα τέτοια. Ήταν αδύνατο να προχωρήσει σε τόσο βαθειές τομές.

Ο Μπους επανεξελέγη θριαμβευτικά το 2004 και έγινε έτσι ο πρώτος Ρεπουμπλικάνος έπειτα απο 12 χρόνια που κέρδισε και την λαική ψήφο και όχι μόνο τους εκλέκτορες.Ο Ομπάμα ήταν χαρισματικός πολιτικός και εκπροσωπούσε το νέο,το καινούργιο που γοήτευσε πολλούς.Εκτός αυτού παραδοσιακά ρεπουμπλικανοί και δημοκρατικοί πρόεδροι εναλάσονται στην εξουσία κατα παράδοση ανα οκταετία(για να δούμε αν ο τραμπ θα συνεχίσει την παράδοση με επανεκλογή του ή θα πάει σπίτι του).Ήταν άρα η σειρά των δημοκρατικών.Όσο για τους πρεσβευτές οι προηγούμενοι Ρεπουμπλικανοι πρόεδροι άλλαζαν τους λιμπεραλ δημοκρατικούς πρεσβευτές της αριστεράς(και οι δημοκρατικοί έκαναν το ίδιο με τους δημοκρατικούς).Ο Τραμπ έγινε ο πρώτος Ρεπουμπλικάνος πρόεδρος που επι θητείας του οι αμερικανικές πρεσβείες στο εξωτερικό ύψωναν την σημαία του ουράνιου τόξου των ομοφυλόφιλων επειδή ακριβώς δεν είχε τολμήσει να αλλάξει τους λιμπεραλ αριστερούς πρέσβεις που διόρισαν οι δημοκρατικοί επί Ομπάμα.

[Giorgos]

Την αμερικανική δεξιά την είχε καταχαντακώσει ο Μπους β'.

Ο Τραμπ την έσωσε και την αναγέννησε.

Διαφωνώ.Θα αποτυπωθεί και στις προεδρικές του 2020 όπου ακόμα και ο άχρηστος Μπάιντεν θα τον νικήσει.Αφού όπως λες είναι ο σωτήρας της δεξιάς των ΗΠΑ καιρός να το αποδείξει στην κάλπη.Μια νίκη έναντι του ανίκανου Τζο Μπάιντεν(που δεν φημίζεται καθόλου για το ότι είναι καλός πολιτικός χώρια που πλέον δεν είναι στα καλά του) δεν πρέπει να είναι πρόβλημα για τον σωτήρα της δεξιάς.Έχει απέναντι του τον ευκολότερο αντίπαλο που θα μπορούσε να έχει.

[Giorgos]

Ή δε θα ξαναβγεί δεξιός ή θα αναγκαστούν να γίνουν "φιλελεφτ" στα κοινωνικά θέματα.

Στις ΗΠΑ υπάρχουν πολλοί συντηρητικοί ευαγγελιστές και εκτός αυτού υπάρχουν και οι δυσαρεστημένοι ψηφοφόροι(οι δυσαρεστημένοι ψηφοφόροι κατα κανόνα μετακινούνται ψηφίζωντας υποψήφιο διαφορετικού κόμματος μετά απο διακυβέρνηση του προηγούμενου προέδρου(όπως γίνεται συνεχόμενα στην αμερικανική ιστορία).

Οι ΗΠΑ γίνονται όλο και πιο πολυπολιτισμικές με την πάροδο του χρόνου.
Και ήδη από τη δεκαετία του 90 έως σήμερα οι Dems έχουν καθαρό πλεονέκτημα έναντι των Reps. Απλώς, υπάρχει αναντιστοιχία μεταξύ εκλεκτόρων και λαϊκής ψήφου, κάτι που πιθανότατα θα αναδιαρθρώσουν οι Dems όταν έρθουν στην εξουσία (με ανακατανομή εκλεκτόρων).

Αν μπορούσαν να προσεγγίσουν τους ισπανόφωνους και τους μαύρους χριστιανούς ψηφοφόρους θα ήταν εύκολο να κερδίσουν και την λαική ψήφο.Η σύνδεση των ρεπουμπλικανών με την εικόνα μόνο του λευκού δεν τους βοήθησε.Αν θέλουν να προχωρήσουν στην μεταΤραμπ εποχή(είτε νικήσει είτε χάσει ο Τραμπ το 2020) θα πρέπει να προσεγγίσουν τους συντηρητικούς ψηφοφόρους των εθνικών και φυλετικών μειονοτήτων.