Τότε ήταν η πρώτη φορά που η πίστη μου δέχτηκε πλήγμα, αφού όσοι κι αν ήταν οι συγγραφείς, αν το κείμενο ήταν πράγματι θεόπνευστο δεν θα έπρεπε να υπάρχουν αντιφάσεις. Ακολούθησαν πολλά διαφορετικά πλήγματα και τελικά βγήκα άθεος μέσα από μια διαδικασία επαναξιολόγησης όλων όσων μου φύτεψαν στη συνείδηση τον καιρό που ακόμα δεν ήταν ώριμη.
Αυτό είναι κάτι που έχει τα θετικά του και τ' αρνητικά του. Ένα από τα θετικά είναι ότι πλέον μπορώ ν' αναγνωρίσω ότι η χριστιανική θρησκεία δεν ταιριάζει με την ιδιοσυγκρασία μου. Την ταπείνωση, που ο χριστιανισμός τη θεωρεί αρετή, εγώ τη θεωρώ ξεφτίλα.






