Είναι η ελληνική όμορφη γλώσσα φωνολογικά;

[Μπίστης]

Τα αθηναικά ελληνικά είναι αρκετά φλώρικα, αλλά δεν ήταν το ίδιο πριν το 74 ή το 81 ..

[Antares]

Σόρι αλλά εμένα μου φαίνεται πολύ άσχημη γλώσσα φωνολογικά. Ειδικά αυτά τα κι, γκι, φθ, χθ, πχια, δγια, λ στο ήλιος ν στο νιονιο μου φαίνονται ήχοι αυτιστικού.

Σε σχέση με τα γερμανικά (που μιλάνε και ακούγεται σαν να ξερνάει ένας λόχος), τα ουαλικά (ακούγονται σαν πιωμένα ορκ που βρίζονται μεταξύ τους) και όλες τις σλαβικές γλώσσες (βλάχοι στη στάνη), ναι, η ελληνική γλώσσα είναι από τις πλέον ευχάριστες στο άκουσμα.

Aρκεί να την μιλάει ένας κατάλληλος άνθρωπος. Βρήκα ένα βιντεάκι όπου τους παίζουν την Τατιάνα για να αναγνωρίσουν την γλώσσα σε καναδικό πανεπιστήμιο.

[Antigeist]

Επόμενο νήμα και τι θα γινόταν αν οι Έλληνες δεν μιλούσαν πλέον ελληνικά αλλά τουρκικα
Μεθεπόμενο και τι θα πάθε αμέ δηλσδη αν γινομασταν όλοι τουρκοι

Ούτε η τουρκική είναι εύηχη. Άλλα τουλάχιστον ακούγεται πιο αντρίκια.

Εντάξει αν είσαι Τούρκος λογικό είναι να σου φαίνεται καλύτερη η γλώσσα σου. No problem καλοδεχούμενος είσαι!

Αν ήμουν Τούρκος δεν θα είχα προβλήματα ταυτότητας. Και δεν ισχύει ότι όλοι θεωρούν πιο όμορφη τη δική τους γλώσσα.

[Antigeist]

ρήλι; ρήλι ρε μλκ τώρα;

Hayir! Βu benim savasim, sizin digil!

Όχι! Δικός μου πόλεμος είναι αυτός, όχι δικός σου!

Φώναξε αυτά τα δύο και πες μου πιο ακούγεται πιο αντρικό. Το πρώτο ακούγεται σαν να το φωνάζει άντρας και το δεύτερο κακομαθημένο παιδί.

Τηγανόλαδο καις βρε μλκ;

quote από το GOW3 είναι. Η τουρκική είναι μια γλώσσα που ταιριάζει να τη σκούζεις. Η ελληνική είναι μια γλώσσα που ταιριάζει να παρακαλάς νευρικά.

[Antigeist]

Η γερμανίδα γκόμενά μου μου λέει ότι σιχαίνεται τη γλώσσα της.

Πολλά χαιρετίσματα στον Βόλφγκανγκ να δώσεις, μιας και τον ανέφερες

Τι λε ρε;

[wooded glade]

Τώρα να είμαστε σοβαροί. Πακιστανικά τα έχουμε κάνει τα Ελληνικά.

[Antigeist]

Η ελληνική μοιάζει στο άκουσμα όχι μόνο με την καστιλιάνικη της Ισπανίας αλλά και με την ισλανδική.

[Green Dragon]

Από τις πλέον εύηχες, ως μεσογειακή γλώσσα που είναι. Κακόηχες είναι όλες οι σλαβικές και η τούρκικη.

Σόρι αλλά εμένα μου φαίνεται πολύ άσχημη γλώσσα φωνολογικά. Ειδικά αυτά τα κι, γκι, φθ, χθ, πχια, δγια, λ στο ήλιος ν στο νιονιο μου φαίνονται ήχοι αυτιστικού.

Ενώ κάτι ö και ü που έχουν τα γερμανικά είναι το απαύγασμα της ευφωνίας. Σαν μουγκανητό μεθυσμένου που ξερνά ακούγονται.

Don't feed the troll!

[Γιάννης]

Επόμενο νήμα και τι θα γινόταν αν οι Έλληνες δεν μιλούσαν πλέον ελληνικά αλλά τουρκικα
Μεθεπόμενο και τι θα πάθε αμέ δηλσδη αν γινομασταν όλοι τουρκοι

Ούτε η τουρκική είναι εύηχη. Άλλα τουλάχιστον ακούγεται πιο αντρίκια.

Όχι. Ακούγεται σαν να υποφέρει ο ομιλητής από δισκοπάθεια και δυσκοιλιότητα ταυτόχρονα.

[sys3x]

Hayir! Βu benim savasim, sizin digil!

Όχι! Δικός μου πόλεμος είναι αυτός, όχι δικός σου!

Φώναξε αυτά τα δύο και πες μου πιο ακούγεται πιο αντρικό. Το πρώτο ακούγεται σαν να το φωνάζει άντρας και το δεύτερο κακομαθημένο παιδί.

Τηγανόλαδο καις βρε μλκ;

quote από το GOW3 είναι. Η τουρκική είναι μια γλώσσα που ταιριάζει να τη σκούζεις. Η ελληνική είναι μια γλώσσα που ταιριάζει να παρακαλάς νευρικά.

ωραίος καφές και μερακλήδικος
θα σε γαμήσω.

Μαζούτ; τι ρε μλκ;

[Antigeist]

Τηγανόλαδο καις βρε μλκ;

quote από το GOW3 είναι. Η τουρκική είναι μια γλώσσα που ταιριάζει να τη σκούζεις. Η ελληνική είναι μια γλώσσα που ταιριάζει να παρακαλάς νευρικά.

ωραίος καφές και μερακλήδικος
θα σε γαμήσω.

Μαζούτ; τι ρε μλκ;

μπαν

[Leporello]

Ούτε η τουρκική είναι εύηχη. Άλλα τουλάχιστον ακούγεται πιο αντρίκια.

ρήλι; ρήλι ρε μλκ τώρα;

Hayir! Βu benim savasim, sizin digil!

Όχι! Δικός μου πόλεμος είναι αυτός, όχι δικός σου!

Φώναξε αυτά τα δύο και πες μου πιο ακούγεται πιο αντρικό. Το πρώτο ακούγεται σαν να το φωνάζει άντρας και το δεύτερο κακομαθημένο παιδί.

Αυτά ότι τάχα η μία είναι "ανδρική" γλώσσα και η άλλη θηλυπρεπής, ή ότι η άλλη είναι "ερωτική" γλώσσα και κάποια άλλη "μελωδική", είναι από αφελή έως γελοία, καθώς σχετίζονται με τις πεποιθήσεις εκείνου που τα λέει και όχι με την αντικειμενικότητα τής κάθε γλώσσας.

Αντικειμενικά λοιπόν, η Ελληνική γλώσσα έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
1. Πολλές "ανοικτές" συλλαβές, δηλαδή συλλαβές που λήγουν σε φωνήεν. Ακραίο παράδειγμα γλώσσας με ανοικτές συλλαβές είναι τα Ιαπωνικά, όπου σχεδόν όλες οι συλλαβές είναι ανοικτές. Αντίθετα, στις γερμανικές και τις σλαβικές γλώσσες, οι κλειστές συλλαβές είναι περισσότερες.
2. Σταθερό μήκος των φωνηέντων, όχι μακρά και βραχέα, ανεξάρτητα αν η συλλαβή τονίζεται ή όχι. Αυτό, σε συνδυασμό με το (1) έχει σαν αποτέλεσμα οι λέξεις να προφέρονται χωριστά και να μην υπάρχει συγκόλληση όπως στα Πορτογαλικά και τα Τούρκικα.
3. Λίγοι φθόγγοι (περί τους 30) σε σχέση με τους πάνω από 40 που έχουν οι περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες.
4. Μεταβλητός τονισμός αντίθετα με τα Γαλλικά και τα Τούρκικα που τονίζουν πάντα την λήγουσα, κάνοντας την γλώσσα μονότονη. Αντίθετα, τα Ουγγρικά και τα Σλαβομακεδόνικα τονίζουν πάντοτε την προπαραλήγουσα.
5. Λίγα συριστικά, σε αντίθεση με τις σλάβικες γλώσσες. Αντίθετα, υπάρχουν πολλά ουρανικά κj γj χj νj λj που διαμορφώνουν τον ήχο τής γλώσσας.
6. Απουσία ένρινων, σε αντίθεση με τα Γαλλικά, τα Πορτογαλικά και τα Πολωνικά.

Αν αυτά τα χαρακτηριστικά είναι ώραία ή όχι, είναι θέμα γούστου.

[Dwarven Blacksmith]

Σίγουρα οι romance γλώσσες είναι godlike tier ευηχότητας, δεν υπάρχει σύγκριση με άλλες.
Μεταξύ των φυσιολογικών γλωσσών ίσως είναι εύηχη η Ελληνική.

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

Οι ελ μιλάνε πολύ γρήγορα και ακούγονται σαν ινδοί/ άραβες

[Antigeist]

ρήλι; ρήλι ρε μλκ τώρα;

Hayir! Βu benim savasim, sizin digil!

Όχι! Δικός μου πόλεμος είναι αυτός, όχι δικός σου!

Φώναξε αυτά τα δύο και πες μου πιο ακούγεται πιο αντρικό. Το πρώτο ακούγεται σαν να το φωνάζει άντρας και το δεύτερο κακομαθημένο παιδί.

Αυτά ότι τάχα η μία είναι "ανδρική" γλώσσα και η άλλη θηλυπρεπής, ή ότι η άλλη είναι "ερωτική" γλώσσα και κάποια άλλη "μελωδική", είναι από αφελή έως γελοία, καθώς σχετίζονται με τις πεποιθήσεις εκείνου που τα λέει και όχι με την αντικειμενικότητα τής κάθε γλώσσας.

Αντικειμενικά λοιπόν, η Ελληνική γλώσσα έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
1. Πολλές "ανοικτές" συλλαβές, δηλαδή συλλαβές που λήγουν σε φωνήεν. Ακραίο παράδειγμα γλώσσας με ανοικτές συλλαβές είναι τα Ιαπωνικά, όπου σχεδόν όλες οι συλλαβές είναι ανοικτές. Αντίθετα, στις γερμανικές και τις σλαβικές γλώσσες, οι κλειστές συλλαβές είναι περισσότερες.
2. Σταθερό μήκος των φωνηέντων, όχι μακρά και βραχέα, ανεξάρτητα αν η συλλαβή τονίζεται ή όχι. Αυτό, σε συνδυασμό με το (1) έχει σαν αποτέλεσμα οι λέξεις να προφέρονται χωριστά και να μην υπάρχει συγκόλληση όπως στα Πορτογαλικά και τα Τούρκικα.
3. Λίγοι φθόγγοι (περί τους 30) σε σχέση με τους πάνω από 40 που έχουν οι περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες.
4. Μεταβλητός τονισμός αντίθετα με τα Γαλλικά και τα Τούρκικα που τονίζουν πάντα την λήγουσα, κάνοντας την γλώσσα μονότονη. Αντίθετα, τα Ουγγρικά και τα Σλαβομακεδόνικα τονίζουν πάντοτε την προπαραλήγουσα.
5. Λίγα συριστικά, σε αντίθεση με τις σλάβικες γλώσσες. Αντίθετα, υπάρχουν πολλά ουρανικά κj γj χj νj λj που διαμορφώνουν τον ήχο τής γλώσσας.
6. Απουσία ένρινων, σε αντίθεση με τα Γαλλικά, τα Πορτογαλικά και τα Πολωνικά.

Αν αυτά τα χαρακτηριστικά είναι ώραία ή όχι, είναι θέμα γούστου.

2) Έχεις ακούσει τι είναι το φαινόμενο Sandhi και τη σημασία του στην ελληνική;