Έχετε ποτέ προπηλακιστεί ή υποστεί επίθεση;

[Μαυροβασίλης]

μούφα ο ανίερος πόλεμος επιντεμικ-επιντερμικ του μαίνονταν στο χαμμερ;

Να σε δω ποιου κομματος ηταν φανατικοι οι επιντερμικ?

τουμπεκιάζομαι κι ακούω προσεκτικά, εγώ τότε διάβαζα (ΤΜ)

[1451]

Μικρότερος αρκετά, μεγαλώνοντας ευτυχώς σταμάτησαν. Βοήθησε που έγινα πιο ογκώδης.

[Gordian Knot]

Κοίτα, δεν ξέρω που πρόσκεινται ιδεολογικά οι Epidermic, θυμάμαι όμως την υπέρτατη ΞΕΦΤΙΛΑ της μεγαλειώδους/sold-out εμφάνισής των Epidemic στο “Marquee”. Γι αυτό και μόνο, respect.

Α, ορίστε, η ιστορία είναι καταγεγραμμένη και στο Metal Archives.

Epidemic were involved in some controversy in the 90s Greek metal scene. It all started when, returning from a gig played in London, UK, they told the press that it was sold out. When one of the attendees revealed that there was a grand total of 5 audience members instead, Epidemic became a source of ridicule. A parody band was formed, named Epidermic (and featuring some Flames members). Despite their vehement denials, and trying to weather the storm for at least a while, they eventually changed their name to Descend, but split up shortly after releasing an album with that new name.

Δεν ήξερα πως συμμετείχαν μέλη των Flames. Θυμάμαι να ξεφυλλίζω πιτσιρικάς το "Heavy Metal" (πριν τη συγχώνευση με το "Metal Hammer") και να πετυχαίνω το εξώφυλλο του “Merciless slaughter”. Μπρρρρ.
Εάν κάνω το λάθος να το εμφανίσω εδώ, πάω για permaban, permanente, mise en plis και bigoudi μαζί.

[Μαυροβασίλης]

Δεν ήξερα πως συμμετείχαν μέλη των Flames. Θυμάμαι να ξεφυλλίζω πιτσιρικάς το "Heavy Metal" (πριν τη συγχώνευση με το "Metal Hammer") και να πετυχαίνω το εξώφυλλο του “Merciless slaughter”. Μπρρρρ.

να θυμήσομε εδώ, ας επιβεβαιώσει κι ο ρέκτης Obi, ότι ο πρώτος Ελ μεταλλοεκδότης είχε και σειρά τσοντοτίτλων στο ροστερ οπότε στο μέσον του μεταλλοπεριοδικού έπαιζε και γιγαντοαφίσα στυλ Λονδίνο2000, ικανοποιώντας έτσι όλες τις αισθητικές ανησυχίες (ου μην και ανάγκες) του μεταλλά αναγνώστη

[waldorf]

Μόνο μια φορά δέχτηκα τραμπουκισμό, έφαγα ξύλο αλύπητο και υπερβολικό για την ηλικία μου (ήμουν 10 ετών). Ήταν το μόνο περιστατικό που με είχε στιγματίσει και με έφερε στο σημείο να εκδικηθώ 13 χρόνια μετά.

Ρε μπαγάσα,13 χρόνια μετά;
Εγώ μανουριάζω άσχημα και λέω "τη γάμησες" στη φυλάω,και την άλλη μέρα σκέφτομαι ότι με κάποιον ΠΡΕΠΕΙ να μαλώσω αλλά ποιός ήταν άραγε και γιατί πρέπει να μαλώσω;
Ο Εμπεδοκλής μπορεί να την ξέρει την ιστορία:
Ο Μακρυγιάννης οδηγάει πχ στη Βουλιαγμένης (δεν θυμάμαι και λεπτομέρειες,μέσες-άκρες για να βγει νόημα).
Βλέπει στο αντίθετο ρεύμα να περνάει το κωλόπαιδο που του είχε κλέψει το γλυφιτζούρι στην τετάρτη δημοτικού (ή τέλος πάντων είχε κάνει αντίστοιχης βαρύτητας "έγκλημα").
Τα πίσω μπρος τ`αμάξι μπαίνει ανάποδα στο αντίθετο ρεύμα,τον πλησιάζει και τον κουμπουριάζει.
Πάει στο δικαστήριο μετά από χρόνια ο δικός σου,αθώος.
Δεν πίστεψε το δικαστήριο ότι κάποιος μπορεί να δολοφονήσει για τόσο ασήμαντο λόγο 20πόσα χρόνια μετά και τον αθώωσε!

[Papa John]

Εχω προπηλακιστεί πολλές φορές, άδικα.

[AlienWay]

Εχω προπηλακιστεί πολλές φορές, άδικα.

http://www.greek-language.gr/greekLang/ ... %CF%82&dq=

[ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ]

Στρατος
1η Ημερα στην Μοναδα
Εχουμε μει μετα απο ταξιδι με το τρενο στην μοναδα με στολες εξοδου
Αλλαζουμε για να βγουμε να μας μιλησει διοικητης
Οι παλιοι παιρνουν τις στολες εξοδου και τις παντιφλες και τις καινε

Ενω ειμαστε παρατεταγμενοι(με κρανη) και μας μιλαει ο διοκητης οι παλιοι ριχνουν χαλικια στα κρανη των νεων
Καποια στιγμη ενα αρχιδι Κορινθιος(ηταν δυο διδυμοι απο Κορινθο) πετυχαινει τον μπροστα μου στο κρανος
Γυρναω τον κοιταω αρχιζει τα τι κοιτας θα σε κανω θα σε ρανω αρχιζω κατι μπινελικια εγω κτλ
Τελειωνει η ομιλια και παω να χεσω
Οταν επιστρεφω στον θαλαμο μου λεει μια σειρα ου οτι ηρθαν καμια 10αρια παλιοι και με εψαχναν
Τεσπα παω να φαω στο εστιατοριο βλεπω οτι καμια σειρα μου δεν καθεται κοντα μου ειμαι σε ενα μεγαλο τραπεζι μονος
Σκανε μυτη οι παλιοι πρεπει να ηταν πανω απο 10 καθονται γυρω μου αρχιζουν τα μπινελικια κτλ απαντουσα εγω τρωγοντας ωσπου ενας φερνει ενα ποτηρι με νερο και palmolive μεσα και μου λεει τωρα θα το πιεις
Σηλωνω το ποτηρι το κοιταω κανω οτι παω να πιω και το πεταω στα μουτρα του
Τρωει και μια σταρχιδια
σε εναν πεταω τον δισκο με τα φαγητα και αρχιζω και τις βαραω οποιον βρω πηγαονοντας προς τα πισω
Και εκει που πλεον εχει ερθει η ωρα να τις αρπαξω ομαδικως σηκωνεται απο εαν αλλο τραπεζι ενας παλιος Σαρακατσανος με 120 μερες φυλακη και λεει.Εξαφανιστειτε τωρα
Και την κοπανησαν ολοι

Τεσπα για να μην τα πολυλογω για κανα δυο εβδομαδες ειχα διαφορα περιστατικα αλλα ειχα βρει ενα κολπο
Οι δεκανεις αλλαγης που μας πηγαιναν σκοπια ηταν παλιοι
Καθε βραδυ εδερνα και εναν καθως με πηγαινε στην σκοπια
Σε δυο βρομαδες δεν με οχι μονο δεν τολμουσε να μου μιλησει κανεις αλλα δεν ηθελαν να με παν και στην σκοπια

[stavmanr]

Δηλώνω φαν του ΓΓ.

Με διαφορά το καλύτερο τρολάρισμα των παραμυθιών.

[Gordian Knot]

Πότε υπηρέτησες (και που) ρε Γιαννόπουλα; Προπολεμικά;
Μαθουσάλα, εσύ;

[John Brown Gun Club]

Κανεις δεν εχει φαει φερμα στο δρομο;

[Εμπεδοκλής]

Μόνο μια φορά δέχτηκα τραμπουκισμό, έφαγα ξύλο αλύπητο και υπερβολικό για την ηλικία μου (ήμουν 10 ετών). Ήταν το μόνο περιστατικό που με είχε στιγματίσει και με έφερε στο σημείο να εκδικηθώ 13 χρόνια μετά.

Ρε μπαγάσα,13 χρόνια μετά;
Εγώ μανουριάζω άσχημα και λέω "τη γάμησες" στη φυλάω,και την άλλη μέρα σκέφτομαι ότι με κάποιον ΠΡΕΠΕΙ να μαλώσω αλλά ποιός ήταν άραγε και γιατί πρέπει να μαλώσω;
Ο Εμπεδοκλής μπορεί να την ξέρει την ιστορία:
Ο Μακρυγιάννης οδηγάει πχ στη Βουλιαγμένης (δεν θυμάμαι και λεπτομέρειες,μέσες-άκρες για να βγει νόημα).
Βλέπει στο αντίθετο ρεύμα να περνάει το κωλόπαιδο που του είχε κλέψει το γλυφιτζούρι στην τετάρτη δημοτικού (ή τέλος πάντων είχε κάνει αντίστοιχης βαρύτητας "έγκλημα").
Τα πίσω μπρος τ`αμάξι μπαίνει ανάποδα στο αντίθετο ρεύμα,τον πλησιάζει και τον κουμπουριάζει.
Πάει στο δικαστήριο μετά από χρόνια ο δικός σου,αθώος.
Δεν πίστεψε το δικαστήριο ότι κάποιος μπορεί να δολοφονήσει για τόσο ασήμαντο λόγο 20πόσα χρόνια μετά και τον αθώωσε!

Είχε πολλά προβλήματα ο τύπος. Ένα ολόκληρο αστυνομικό τμήμα και δεν μπορούσε να τον κάνει καλά με τους όρους όχι του σήμερα αλλά του τότε. Σπάγανε ξύλινα γκλομπς πανω του ή του έστριβαν τα αρχίδια για να τον καθηλώσουν και δεν μπορούσαν. Για τέτοιο θηρίο μιλάμε.
Οι διάφοροι ψευτοαναρχικοί που προσπάθησαν να τον ηρωποιήσουν ξεχνούν ότι όπως και για πλάκα σκότωσε τον άλλον στη Βουλιαγμένη, για πλάκα χαράκωνε γυναίκες που δεν του κάθονταν.

Με αυτά που έκανε από τύχη είναι ζωντανός. Δεν έχει ο καθένας και μεγάλες πιθανότητες επιβίωσης όταν μεσοπέλαγα πηδάει στη θάλασσα από το φινιστίνι.

Αν όμως σηζητήσουμε σοβαρά, τελικά, τι κατάφερε ο τύπος; Γέρασε και έγινε ένα χαμένο κορμί... Αν γύριζε το χρόνο πίσω ίσως να προτιμούσε τελικά να πέσει όρθιος και νέος και να κάνει πως τραβάει όπλο σε έλεγχο της αστυνομίας ώστε να του άδειαζαν τα περίστροφα στο κεφάλι...

[Gordian Knot]

Δεν ήξερα πως συμμετείχαν μέλη των Flames. Θυμάμαι να ξεφυλλίζω πιτσιρικάς το "Heavy Metal" (πριν τη συγχώνευση με το "Metal Hammer") και να πετυχαίνω το εξώφυλλο του “Merciless slaughter”. Μπρρρρ.

να θυμήσομε εδώ, ας επιβεβαιώσει κι ο ρέκτης Obi, ότι ο πρώτος Ελ μεταλλοεκδότης είχε και σειρά τσοντοτίτλων στο ροστερ οπότε στο μέσον του μεταλλοπεριοδικού έπαιζε και γιγαντοαφίσα στυλ Λονδίνο2000, ικανοποιώντας έτσι όλες τις αισθητικές ανησυχίες (ου μην και ανάγκες) του μεταλλά αναγνώστη

Αληθές το πρώτο σκέλος, το έχει παραδεχθεί και ίδιος σε συνέντευξη για την επέτειο των xx χρόνων από την έκδοση του περιοδικού.
Τσοντοαφίσα ωστόσο δεν θυμάμαι, και έχω όλα τα τεύχη από τον Οκτώβριο του ’86 έως τον Δεκέμβριο του 2015 όταν και σταμάτησα οριστικά να το αγοράζω.
Αφίσα συγκροτημάτων ναι, αλλά ήταν κανονικού μεγέθους Α4 διπλωμένη, όχι γιγαντοαφίσα...

[Otto Weininger]

Μόνο μια φορά δέχτηκα τραμπουκισμό, έφαγα ξύλο αλύπητο και υπερβολικό για την ηλικία μου (ήμουν 10 ετών). Ήταν το μόνο περιστατικό που με είχε στιγματίσει και με έφερε στο σημείο να εκδικηθώ 13 χρόνια μετά.

Ρε μπαγάσα,13 χρόνια μετά;

Υπήρχε λόγος. Ή τουλάχιστον έτσι ένιωσα εκείνη τη στιγμή. Άλλωστε δεν τον είχα δει για 13 χρόνια. Το περιστατικό έγινε καλοκαίρι 1995 και η εκδίκηση 2008, πάλι καλοκαίρι στο ίδιο μέρος, 100 μέτρα παρακάτω από το πρώτο συμβάν μέσα σε ένα καφέ.

Το περιστατικό ήταν το εξής. Εγώ ήμουν δέκα χρονών και εκείνος 5-6 χρόνια μεγαλύτερος. Ξέρεις καλά ότι η διαφορά 5 ετών σε τέτοιες ηλικίες είναι τεράστια.
Είχα πάει στο σχολείο του χωριού που κάναμε διακοπές, να παρακολουθήσω ένα μεσημέρι τον ποδοσφαιρκό αγώνα/κόντρα μεταξύ "αθηναίων" και ντόπιων. Χαρακτηριστικά θυμάμαι ότι έτρωγα ένα σάντουιτς και κρατούσα και μια κόκα κόλα. Ο εν λόγω (αληταράς και τραμπούκος γενικά) έπαιζε ξυπόλητος για κάποιο λόγο και ενώ παρίστανε τον ροναλντίνιο έφαγε μια επική σαβούρα. Ένας φίλος που ήταν δίπλα μου άρχισε να γελάει, γέλασα και γω και ήρθε κατά πάνω μου.

Μου έριξε μια σφαλιάρα γεμάτη στο αυτί και άρχισε να τρέχει υγρό (το οποίο αυτί ανάρρωνε από ωτίτιδα μάλιστα), μου πέταξε το σάντουιτς κάτω, με έλουσε με τη κόκα κόλα και συνέχισε να με βαράει ενώ ήμουν κάτω και προσπαθούσα να κρυφτώ όσο μπορούσα κάτω από μια τσουλήθρα. Με άφησε όταν τον κράτησαν άλλοι ντόπιοι και ένας ακόμα μεγαλύτερός του.

Από εκείνο το καλοκαίρι και για τα υπόλοιπα 13 χρόνια δεν το ξαναείδα γιατί ενώ πήγαινα εκεί κάθε χρόνο, εκείνος δούλευε είτε στην Σκιάθο είτε σε Καΐκια κλπ.

Το 2008, μεσημέρι είμαι στο χωριό εκείνο με ένα φίλο και πίναμε καφέ, όταν τον είδα να μπαίνει με την κοπέλα του και να κάθεται λίγο πιο πέρα. Ούτε με αναγνώρισε, ούτε παίζει να θυμόταν τι και πως. Ε, θόλωσα. Σηκώθηκα, τον πλησίασα, του άδειασα τον καφέ του στο κεφάλι αργά και ωραία, και όταν σηκώθηκε (με το δίκιο του) να με αρπάξει του έδωσα να καταλάβει γιατί ήταν λάθος η επιλογή του αυτή. Σταμάτησα όταν άρχισε η δικιά του να κλαίει.

Οι ντόπιοι που με ήξεραν πολύ καλά (αλλιώς θα με γαμούσαν) μου είπαν να ηρεμήσω και έδιωξαν αυτόν από το καφέ. Βασικά όλοι ξέρανε τι αληταράς ήταν. Ήμουν στην τσίτα λίγες μέρες περιμένοντας αντίποινα που τελικά δεν ήρθαν ποτέ. Δεν ξέρω αν έμαθε ή αν κατάλαβε τι έγινε και γιατί. Μόνο μια φορά το επόμενο πάλι καλοκαίρι που τον ξαναείδα, με χαιρέτησε με νεύμα και ανταπέδωσα.

[Εμπεδοκλής]

Τι ώρα ξύπνησες; Πολύ μετά;