ST48410 έγραψε: 28 Ιουν 2020, 19:07
Γιατί πρέπει να είσαι των άκρων δεν καταλαβαίνω; Το ότι μπορεί ο Γκέιτς να εκμεταλλεύεται μια κυρίαρχη και μονοπωλιακή θέση στην αγορά σημαίνει αυτόματα ότι είναι ένας άνθρωπος χωρίς ικανότητες; Άλλο το ένα άλλο το άλλο.
Δεν είναι οι παραγωγικές του ικανότητες που τον κάνουν πλούσιο.
Πλούσιος γίνεσαι μόνο με εκμετάλλευση του κοινωνικού συστήματος.
Το ίδιο πλούσιος θα μπορούσε να είναι χωρίς καν να γνωρίζει από πληροφορική. Αρκούσε να ξέρει να εκμεταλλεύεται άλλους παραγωγικούς ανθρώπους, και φυσικά το κοινωνικό σύστημα.
Είμαι σαφής σε αυτά που γράφω.
Είσαι πιο μικρός και δεν έζησες την εποχή που δεν ξέραμε τι υπολογιστή να αγοράσουμε. Που είχαμε τα αρχεία σε μια δισκέτα και δεν μπορούσε να τα διαβάσει το μηχάνημα του φίλου. Που ρωτάγαμε έχεις "PC συμβατό;" Ο Γκέιτς καλώς ή κακώς πρόσφερε μια ικανοποιητική απάντηση σε αυτό. Το πρόσφερε σε εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων. Στο παρόν οικονομικό σύστημα αυτό τον κάνει πλούσιο. Δεν είναι κάτι λίγο αυτό ούτε συγκρίσιμο με τις φράουλες που μαζεύει κάποιος σε ένα χωράφι και που μπορεί αύριο να τις μαζεύει ένα μηχάνημα και να μην χρειάζεται καν αυτός ο κάποιος.
Η εξέλιξη που επιταχύνθηκε μας επιτρέπει να συνομιλούμε αυτή την ώρα διαδικτυακά και να γίνονται πχ εγχειρήσεις εξ αποστάσεως με μηχανικούς βραχίονες. Χωρίς τον Γκέιτς και κάποιους άλλους κάποια πράγματα από αυτά δεν υπήρχαν.
Μα δεν οφείλονται στον Γκέιτς όλα αυτά. Ο Γκέιτς διαχειρίστηκε εμπορικά αυτό το σύστημα.
Καταρχήν χωρίς την προηγούμενη εργασία -στον τομέα της πληροφορικής - ανθρώπων που πέθαναν στην ψάθα, ο Γκέιτς θα έτρωγε ακόμα μπανάνες σε κάποιο δέντρο. Άνθρωποι εργάζονταν μερόνυχτα επί δεκαετίες ολόκληρες για να φτιάξουν τους κώδικες στους οποίους βασίστηκε ο Γκέιτς μέσα σε μία νύχτα.
Αυτό που εκείνος έκανε και πλούτισε ήταν να μονοπωλήσει ολόκληρο το σύστημα παραγωγής λογισμικού. Δεν έχει καμία σχέση με το πόσο παραγωγικός ήταν ο ίδιος, που πιθανότατα δεν ήταν καθόλου.
Το αξιακό σύστημα της εποχής μας στον τομέα της παραγωγής, που ονομάζεται "επιβράβευση της καινοτομίας", είναι εξίσου προβληματικό με τα προηγούμενα. Θεωρείται, για κάποιο περίεργο λόγο, ότι δεν έχει ίδια αξία το να εργάζεσαι επάνω στη συντήρηση της κοινωνίας, δηλαδή το φαγητό, την ύδρευση κλπ, με το να εφευρίσκεις κάτι το πρωτόγνωρο. Είναι εσωτερικό παράδοξο.