Ο μύθος της Οκτωβριανής Επανάστασης

[Apergos8]

Εγινε προσφάτως στην Αθήνα ένα ενδιαφέρον συνέδριο για τη «ρωσική επανάσταση», στο οποίο ακούστηκε αρκετές φορές ο όρος «οκτωβριανή επανάσταση». Ο όρος αυτός έχει επιβληθεί από την κομμουνιστική ορθοδοξία και από ποικίλες μορφές της Αριστεράς. Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική. Κατ’ αρχάς, το πρώτο βασικό ερώτημα που τίθεται είναι τι σημαίνει επανάσταση. Ορίζοντάς τη με έναν γενικό τρόπο, και στο πλαίσιο που όρισε ο Καστοριάδης, επανάσταση είναι ο αγώνας μιας κοινωνίας να δώσει μόνη της στον εαυτό της την ελευθερία, να εγκαθιδρύσει νέους θεσμούς ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών με βάση την ισότητα, να χαράξει μόνη της στόχους και όρια.

Ετσι τον Φεβρουάριο 1917 έγινε στη Ρωσία μια νικηφόρα επανάσταση που με τη συμμετοχή του κοινωνικού πλήθους οδήγησε στην πτώση του τσαρικού καθεστώτος και στη διάνοιξη ενός άλλου ορίζοντα, με ελευθερίες και δικαιώματα άγνωστα μέχρι τότε στη Ρωσία. Δημιουργήθηκε μια πρωτοφανής και εκπληκτική άνθηση κινήσεων και κινημάτων τόσο από τις παραδοσιακές δυνάμεις (κόμματα, συνδικάτα, αντιπροσώπους) όσο και από τη λαϊκή βάση, από τα κάτω.

Στη δεύτερη περίπτωση ανήκουν τα σοβιέτ (συμβούλια) εργατών, αγροτών, στρατιωτών, τα οποία δημιουργήθηκαν για πρώτη φορά το 1905 από το ίδιο το κοινωνικό πλήθος, καθώς επίσης: σοβιέτ των εργοστασιακών επιτροπών μεγάλων ή μικρών εργοστασίων, σοβιέτ αντιπροσώπων γειτονιάς, σοβιέτ του εργατικού ελέγχου, σοβιέτ της πολιτοφυλακής. Δημιουργήθηκαν επιπλέον κινήματα νέων ή γυναικών, συνοικιακές επιτροπές, απεργιακές επιτροπές. Επίσης, ενώσεις αλληλοβοήθειας που αποτέλεσαν ένα από τα στοιχεία του συνεταιριστικού κινήματος – το οποίο δεν ήταν χαρακτηριστικό μόνο της εργατικής τάξης. Προκηρύχθηκαν δε γενικές εκλογές για Συντακτική Συνέλευση τον Νοέμβριο, μάλιστα με δικαίωμα συμμετοχής και των γυναικών, πράγμα πρωτοποριακό για την εποχή. Οι εκλογές για Συντακτική ήταν κοινό αίτημα των σοβιέτ και όλων των κομμάτων, των Μπολσεβίκων συμπεριλαμβανομένων.


Εχει ειπωθεί ότι από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Οκτώβριο 1917 η Ρωσία ήταν η πιο ελεύθερη χώρα στον κόσμο. Αυτή η κατάσταση άρχισε να ανατρέπεται και οδήγησε στην πιο ανελεύθερη χώρα του κόσμου, από τις εμμονές και τις ιδεοληψίες των Μπολσεβίκων και του Λένιν. Οι Μπολσεβίκοι το 1917 ήταν μειοψηφία. Πράγματι, στο Πρώτο Πανρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ (Ιούνιος 1917) ο αριθμός των εκλεγμένων έχει ως εξής: Εσέροι 285, Μενσεβίκοι 248, Μπολσεβίκοι 105 (ή 15%), Διεθνιστές 32, Ενωτικοί 10, Τρουντόβικοι 5, Σοσιαλποπουλιστές 3, Αναρχικοί 1. Δύο σημαντικά συμπεράσματα προκύπτουν από εδώ. Πρώτον, τα πολιτικά κόμματα είχαν καταφέρει να εκμηδενίσουν την εκπροσώπηση των συνδικάτων, των κομματικά ανεξάρτητων ατόμων και του συνεταιριστικού κινήματος. Δεύτερον, οι Μπολσεβίκοι είναι οι ηττημένοι της εκλογικής αναμέτρησης.

Εν τούτοις τον Οκτώβριο 1917, δεκαοκτώ ημέρες πριν από τις προκηρυχθείσες γενικές εκλογές για τη Συντακτική, οι Μπολσεβίκοι σχεδίασαν με απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής μονομερή κίνηση, «πραξικόπημα», για την κατάληψη της εξουσίας. Οταν λέω πραξικόπημα δεν εννοώ μόνο μία στιγμή, μία κίνηση, αλλά μια διαρκή πραξικοπηματική πράξη με πολλές φάσεις, πολλά συνεχή βήματα. Αυτό ήταν το πρώτο βήμα, ακολούθησαν και άλλα. Μετά την κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων και την ανατροπή της Προσωρινής Κυβέρνησης (Κερένσκι), η κυβέρνηση των Μπολσεβίκων υπό την πίεση κομμάτων και άλλων διενήργησε τις προγραμματισθείσες εκλογές για Συντακτική Συνέλευση (12-16 Νοεμβρίου), στις οποίες οι Μπολσεβίκοι ήταν δεύτερο κόμμα. Συγκεκριμένα έλαβαν: Εσέροι 41%, Μπολσεβίκοι 24%, Καντέτοι 5%, Μενσεβίκοι 3,3% και υπόλοιποι 26,7%.

Οι Μπολσεβίκοι όμως αντέδρασαν με σκληρά μέτρα: ανέβαλαν τη συνεδρίαση της Συντακτικής, κατήργησαν το κόμμα των Καντέ, συνέλαβαν βουλευτές και διέλυσαν με βία και πυροβολισμούς μια διαδήλωση που υποστήριζε τη Συντακτική. Αυτό ήταν το δεύτερο βήμα. Από εκεί και πέρα οι Μπολσεβίκοι και ο Λένιν αποφασίζουν και κυβερνούν αυθαιρέτως, χωρίς έλεγχο.

Προς τον σκοπό αυτό βασικό ήταν το τρίτο βήμα: η ίδρυση της πολιτικής αστυνομίας, της περιβόητης Τσεκά, στις 7(20) Δεκεμβρίου 1917, η οποία εξαρτώταν άμεσα από την κυβέρνηση των Μπολσεβίκων. Ο Λένιν είναι ο ιδρυτής της Τσεκά και της τρομοκρατίας που ακολούθησε. Επιλαμβάνεται προσωπικά ο ίδιος της οργάνωσής της στις πιο μικρές λεπτομέρειες. Η Τσεκά απέκτησε ανεξέλεγκτη και απόλυτη εξουσία, μπορούσε να κάνει έρευνα, να συλλαμβάνει, να καταδικάζει και να εκτελεί τις αποφάσεις.

Ακολούθησε το τέταρτο βήμα. Την 1η Δεκεμβρίου η κυβέρνηση των Μπολσεβίκων έκλεισε την εφημερίδα των Μενσεβίκων και λίγο αργότερα όλες τις αντιπολιτευόμενες εφημερίδες. Επικρατεί πια η λογική που επικράτησε και στα φασιστικά και ναζιστικά καθεστώτα: κάθε διαφορετική άποψη ανήκει στις εχθρικές. Οι διαφωνούντες θα παραμεριστούν, θα εξουδετερωθούν, θα εξοντωθούν. Στη λογική των Μπολσεβίκων δεν υπάρχουν πια αντίπαλοι για να συζητήσουν και να διεκδικήσουν θέση με επιχειρήματα, με συλλογικές διαδικασίες και ψηφοφορίες, αλλά μόνο εχθροί. Οσοι δεν συμφωνούν μαζί τους είναι εχθροί τους. Και οι εχθροί πρέπει να νικηθούν, να εξοντωθούν.

Τον Ιανουάριο 1918 διαλύθηκε οριστικά η Συντακτική, όταν αυτή αρνήθηκε την πρόταση των Μπολσεβίκων να μην αποφασίσει και να μη νομοθετήσει, αλλά να αναθέσει την εξουσία της στο Συνέδριο των Σοβιέτ, στο οποίο οι Μπολσεβίκοι ήταν πια πλειοψηφία! Η διάλυση της Συντακτικής Συνέλευσης ήταν η θανατική ποινή της ελευθερίας και της δημοκρατίας, όπως επισήμανε το 1918 η επίσης μαρξίστρια κομμουνίστρια Ρόζα Λούξεμπουργκ.

Εν συνεχεία ήλθαν τα υπόλοιπα βήματα. Οι Μπολσεβίκοι απομάκρυναν από τα σοβιέτ Εσέρους και τον Απρίλιο 1918 συνέλαβαν 600 αναρχικούς. Τον Ιούνιο επανέφεραν την ποινή του θανάτου. Εθεσαν εκτός νόμου τους Εσέρους, το μεγαλύτερο κόμμα της Ρωσίας, και έπειτα τους Μενσεβίκους, οι οποίοι φυσικά διώκονταν. Είναι η γνωστή πορεία προς τον μονοκομματισμό, τη δικτατορία του Κόμματος, την επιβολή της μοναδικής αλήθειας και του ολοκληρωτικού κράτους. Οι τελευταίες πράξεις ήταν η άγρια καταστολή και σφαγή από τον Κόκκινο Στρατό το 1921 της εξέγερσης στην Κροστάνδη, στο Ταμπόφ και του κινήματος του Μάχνο στην Ουκρανία. Τελικά, το καθεστώς που σχηματίζεται μετά τον Οκτώβριο 1917, όπως επισημαίνει η Ρόζα Λούξεμπουργκ, είναι «μια δικτατορία μιας κλίκας, μιας χούφτας πολιτικών, δηλαδή μια δικτατορία με την αστική έννοια και με την έννοια της ιακωβίνικης κυριαρχίας».

Ο Λένιν και οι Μπολσεβίκοι εξαφάνισαν κάθε μορφή άμεσης δημοκρατίας που είχε αρχίσει να συγκροτείται στα ποικίλα σοβιέτ. Επιπλέον κατήργησαν κάθε μορφή ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ατομικών ελευθεριών που είχαν αρχίσει να κατακτώνται. Αυτό το καθεστώς παρέλαβε ο Στάλιν και το «τελειοποίησε».

Συνεπώς, τον Οκτώβριο 1917 δεν έγινε καμία επανάσταση, αλλά μια μονομερής κίνηση των Μπολσεβίκων για την κατάληψη της εξουσίας, ένα πραξικόπημα με πολλές φάσεις, που ανέτρεψε τη δημοκρατική επαναστατική πορεία η οποία είχε ξεκινήσει τον Φεβρουάριο 1917. Αυτό το είχε ήδη γράψει κατηγορηματικά ο Καστοριάδης από τη δεκαετία του 1960. Ο υπέρμαχος των Συμβουλίων, Αντον Πάνεκουκ, το 1927 δήλωνε με θλίψη πως «από το 1918 μέχρι σήμερα κάθε κεφάλαιο της ευρωπαϊκής ιστορίας μπορεί να τιτλοφορείται: Η ήττα της επανάστασης».
ΠΗΓΗ https://www.efsyn.gr/nisides/198042_o-m ... panastasis

[Apergos8]

Το συμπέρασμα είναι πως για να φτάνει μια αριστερή εφημερίδα σαν την ΕΦΣΥΝ να αδειάζει μεγαλοπρεπώς έτσι τους Μπολσεβίκους και τον Λένιν καταλαβαίνει κανείς τι καθάρματα ήταν.

[Golden Age]

Το συμπέρασμα είναι πως για να φτάνει μια αριστερή εφημερίδα σαν την ΕΦΣΥΝ να αδειάζει μεγαλοπρεπώς έτσι τους Μπολσεβίκους και τον Λένιν καταλαβαίνει κανείς τι καθάρματα ήταν.

Την ΕΦΣΥΝ για πολλά μπορείς να την κατηγορήσεις, σε ότι αφορά όμως την ακροαριστερά, εκφράζει όλες της τις τάσεις. Απο σταλινικούς μέχρι αναρχικούς. Σε ζητήματα ακροαριστερών τάσεων, υπάρχει πραγματικά δημοκρατία απόψεων.

[Marios]

Ο Λένιν δεν ήταν αυτός που ανέτρεψε τον Τσάρο Νικόλαο Β' Ρομάνοφ.Ο Τσάρος είχε ήδη ανατραπεί μήνες νωρίτερα.Ο Λένιν με τα χρήματα του Κάιζερ ανέτρεψε την επαναστατική κυβέρνηση που είχε προκύψει απο τον Φεβρουάριο. Ο λόγος που ο Μπολσεβίκοι επικράτησαν στον εμφύλιο που ακολούθησε (1917-1922) οφείλεται στο ότι οι αντίπαλοι τους δεν ενώθηκαν.Στους εχθρούς των Μπολσεβίκων εκτός από τους Λευκούς Ρώσους (συνασπισμός μετριοπαθών δημοκρατών και φιλομοναρχικών) ήταν επίσης και Πολωνοί, Τουρκικά φύλα (Αζέροι, Ουζμπέκοι, Κιργίζιοι,Καζακστανοι,Τάταροι), Ουκρανοί, Γεωργιανοι,Αρμένιοι, Τατζικιστανοι και λοιπές εθνικότητες που νόμιζαν ότι όσο οι Λευκοί και οι Κόκκινοι πολεμούσαν μεταξύ τους ήταν ευκαιρία να κερδίσουν την ανεξαρτησία τους.Μόνο οι Πολωνοί το κατάφεραν αυτό ενώ οι άλλες εθνικότητες υποδουλώθηκαν βίαια στην νέα Σοβιετική Ενωση: https://m.dw.com/el/όταν-ο-κάιζερ-βοήθη ... a-41260530 .Αν οι εχθροί των Μπολσεβίκων συμμαχούσαν οι Μπολσεβίκοι ήταν χαμένοι.

[Golden Age]

Ο Λένιν δεν ήταν αυτός που ανέτρεψε τον Τσάρο Νικόλαο Β' Ρομάνοφ.Ο Τσάρος είχε ήδη ανατραπεί μήνες νωρίτερα.Ο Λένιν με τα χρήματα του Κάιζερ ανέτρεψε την επαναστατική κυβέρνηση που είχε προκύψει απο τον Φεβρουάριο. Ο λόγος που ο Μπολσεβίκοι επικράτησαν στον εμφύλιο που ακολούθησε (1917-1922) οφείλεται στο ότι οι αντίπαλοι τους δεν ενώθηκαν.Στους εχθρούς των Μπολσεβίκων εκτός από τους Λευκούς Ρώσους (συνασπισμός μετριοπαθών δημοκρατών και φιλομοναρχικών) ήταν επίσης και Πολωνοί, Τουρκικά φύλα (Αζέροι, Ουζμπέκοι, Κιργίζιοι,Καζακστανοι,Τάταροι), Ουκρανοί, Γεωργιανοι,Αρμένιοι, Τατζικιστανοι και λοιπές εθνικότητες που νόμιζαν ότι όσο οι Λευκοί και οι Κόκκινοι πολεμούσαν μεταξύ τους ήταν ευκαιρία να κερδίσουν την ανεξαρτησία τους.Μόνο οι Πολωνοί το κατάφεραν αυτό ενώ οι άλλες εθνικότητες υποδουλώθηκαν βίαια στην νέα Σοβιετική Ενωση: https://m.dw.com/el/όταν-ο-κάιζερ-βοήθη ... a-41260530 .Αν οι εχθροί των Μπολσεβίκων συμμαχούσαν οι Μπολσεβίκοι ήταν χαμένοι.

Πιο αφελείς απο τους αντιπάλους των Μπολσεβίκων ήταν οι Αριστεροί Εσέροι. Πραγματικά, τους πρότειναν συνεργασίες ξένοι κλπ και τις απέρριπταν, μόνο και μόνο για να αποδείξουν στους διαστροφικούς απατεώνες Μπολσεβίκους που τους συκοφαντούσαν επίτηδες, ότι "είναι γνήσιοι επαναστάτες". Κάποτε ένας αξιωματικός των Λευκών, είχε βρεθεί στις γραμμές τους για να γλυτώσει απο τους Μπολσεβίκους κι αυτοί τον συνέλλαβαν και τον εκτέλεσαν. Το πιο τραγικό για αυτούς είναι ότι δεν άφησαν καμμιά πολιτική κληρονομιά πίσω τους. Δεν υπήρξε ούτε ένας ομοϊδεάτης τους (αριστερός σοσιαλεπαναστάτης) στη Ρωσία ή στον κόσμο, μετά το ρωσικό εμφύλιο. Ούτε ένας που να τους έχει ως "ιστορικό πρότυπο", ως ιστορική αναφορά. Τουλάχισοτν σε ότι αφορά τους Εσέρους, υπήρξαν πολιτικά παρόμοιες περιπτώσεις στη νεότερη ιστορία (ίσως ο Αλιέντε να ήταν κάτι αντίστοιχο), παρότι όλοι αυτοί επικαλούνταν ως "πρότυπο" τους Μπολσεβίκους κι όχι τους Εσέρους. Οι Αριστεροί Εσέροι όμως δεν άφησαν πίσω τους τίποτα.

[Marios]

Το συμπέρασμα είναι πως για να φτάνει μια αριστερή εφημερίδα σαν την ΕΦΣΥΝ να αδειάζει μεγαλοπρεπώς έτσι τους Μπολσεβίκους και τον Λένιν καταλαβαίνει κανείς τι καθάρματα ήταν.

Είναι γεγονός πως η ΕΦΣΥΝ(η πλειοψηφία των δημοσιογραφών και συνεργατών της) δεν έχουν σε εκτίμηση τον Λένιν και την Οκτωβριανή επανάσταση.

[Στρακαστρουκας]

Καμια επανασταση ποτε δεν εγινε "απο τον λαο στους δρομους"

[Antigeist]

Δεν ήταν "επανάσταση" βέβαια. Πραξικόπημα ήταν. Τα πραξικοπήματα παντού και πάντα καταλήγουν σε δικτατορίες και τις δικτατορίες δεν τις οι κυβερνάνε ποτέ φλώροι για πολύ. Ο Λένιν κέρδισε την εξουσία γιατί δεν ήταν φλώρος όπως οι υπόλοιποι.

[Dwarven Blacksmith]

Δεν είναι δύσκολο να δει κανείς εκ των υστέρων γιατί έπεσε η κυβέρνηση του Φεβρουαρίου.
Δεν έλυσε κανένα από τα προϋπάρχοντα προβλήματα που έριξαν τον Τσάρο, συμπεριλαμβανομένου του σημαντικότερου, ότι δεν σταμάτησε τον πόλεμο. Λίγοι μήνες σε ένα πόλεμο είναι μια αιωνιότητα σε ειρήνη.

[Marios]

Καμια επανασταση ποτε δεν εγινε "απο τον λαο στους δρομους"

Kαμία επανάσταση δεν έγινε χωρίς λόγο επίσης.Αν δεν υπήρχαν προβλήματα δεν θα γινόταν επανάσταση.Ο κομμουνισμός(που αργότερα μετά το 1945 επιβλήθη και στην Πολωνία,Βοσνία/Γιουγκοσλαβία,Βαλκάνια,Κίνα,Βόρεια Κορέα,Ανατολική Ευρώπη κτλ).Οι δύο ρωσικές επαναστάσεις του 1917(του φεβρουάριου και του οκτώμβριου) έγιναν μάλιστα εν μέσω πολέμου(Ά Παγκόσμιος πόλεμος).

[BlastFromThePast]

Οι Μπολσεβίκοι το 1917 ήταν μειοψηφία. Πράγματι, στο Πρώτο Πανρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ (Ιούνιος 1917) ο αριθμός των εκλεγμένων έχει ως εξής: Εσέροι 285, Μενσεβίκοι 248, Μπολσεβίκοι 105 (ή 15%), Διεθνιστές 32, Ενωτικοί 10, Τρουντόβικοι 5, Σοσιαλποπουλιστές 3, Αναρχικοί 1. Δύο σημαντικά συμπεράσματα προκύπτουν από εδώ. Πρώτον, τα πολιτικά κόμματα είχαν καταφέρει να εκμηδενίσουν την εκπροσώπηση των συνδικάτων, των κομματικά ανεξάρτητων ατόμων και του συνεταιριστικού κινήματος. Δεύτερον, οι Μπολσεβίκοι είναι οι ηττημένοι της εκλογικής αναμέτρησης.

Όλως τυχαίως ο αρθρογράφος φαίνεται να ξεχνά ότι η Οκτωβριανή επανάσταση λέγεται έτσι επειδή έγινε τον Οκτώβριο, μετά την προκήρυξη του Β' Πανρωσικού Συνεδρίου των Σοβιέτ και στο οποίο οι μπολσεβίκοι πλειοψηφούσαν. Γιατί την άλλη περίπτωση, ο αρθρογράφος σκοπίμως να διαδίδει ψέμματα και μία εφημερίδα του κύρους της παλαιάς Ελευθεροτυπίας να τυπώνει φέικ νιουζ, κανείς δεν θα μπορούσε να την πιστέψει.

Αυτό ήταν το πρώτο βήμα, ακολούθησαν και άλλα. Μετά την κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων και την ανατροπή της Προσωρινής Κυβέρνησης (Κερένσκι), η κυβέρνηση των Μπολσεβίκων υπό την πίεση κομμάτων και άλλων διενήργησε τις προγραμματισθείσες εκλογές για Συντακτική Συνέλευση (12-16 Νοεμβρίου), στις οποίες οι Μπολσεβίκοι ήταν δεύτερο κόμμα. Συγκεκριμένα έλαβαν: Εσέροι 41%, Μπολσεβίκοι 24%, Καντέτοι 5%, Μενσεβίκοι 3,3% και υπόλοιποι 26,7%.

Κι ένα δεύτερο γεγονός που ξεχνά ο αρθρογράφος, αν και δεν είναι ούτε αυτό επουσιώδες, είναι ότι το κόμμα των εσέρων* διασπάστηκε μετά τις εκλογές επειδή το δεξιό τμήμα του έκανε κωλοτούμπα και τάχθηκε κατά της σοβιετικής εξουσίας. Οι μπολσεβίκοι και οι αριστεροί εσέροι συγκρότησαν στη συνέχεια κυβέρνηση.

Προς τον σκοπό αυτό βασικό ήταν το τρίτο βήμα: η ίδρυση της πολιτικής αστυνομίας, της περιβόητης Τσεκά, στις 7(20) Δεκεμβρίου 1917, η οποία εξαρτώταν άμεσα από την κυβέρνηση των Μπολσεβίκων. Ο Λένιν είναι ο ιδρυτής της Τσεκά και της τρομοκρατίας που ακολούθησε. Επιλαμβάνεται προσωπικά ο ίδιος της οργάνωσής της στις πιο μικρές λεπτομέρειες. Η Τσεκά απέκτησε ανεξέλεγκτη και απόλυτη εξουσία, μπορούσε να κάνει έρευνα, να συλλαμβάνει, να καταδικάζει και να εκτελεί τις αποφάσεις.

Σε αυτό δεν υπάρχει κάποια ανακρίβεια να σχολιαστεί, απλά το αφήνω για να γεμίζει η καρδιά του αναγνώστη ευτυχία.


*Οι εσέροι, δηλαδή οι σοσιαλιστές-επαναστάτες ήταν κόμμα που είχε τις ρίζες του στους ναροντνικούς και τον νιχιλισμό του προηγούμενου αιώνα, κάτι μεταξύ ΑντΑρΣυΑ/αντίφα και 17 Νοέμβρη σε πρακτικές, που περήφανα προχωρούσαν σε τρομοκρατικές ενέργειες όπως πχ στη δολοφονία του Γερμανού πρέσβη στη Ρωσία όταν διαφώνησαν με τη συνθήκη Μπρεστ-Λιτόφσκ. Αυτά καλό είναι να αναφέρονται γιατί στηριζόμενος στα λόγια του αρθρογράφου και μόνο, θα περίμενε κανείς ότι μιλάμε για κεντρώους μεταρρυθμιστές που τους χάλασαν τη μαγιά οι ληστοσυμμορίτες μπολσεβίκοι.

[Γάταρος]

Η επανάσταση των μπολσεβίκων ενάντια στη δημοκρατία ξεκίνησε με σφαγές μικρών παιδιών. Παρακάτω βλέπουμε μερικά από τα παιδάκια που δολοφόνησαν. Σκατά στους τάφους των δολοφόνων.

[Golden Age]

Το συμπέρασμα είναι πως για να φτάνει μια αριστερή εφημερίδα σαν την ΕΦΣΥΝ να αδειάζει μεγαλοπρεπώς έτσι τους Μπολσεβίκους και τον Λένιν καταλαβαίνει κανείς τι καθάρματα ήταν.

Είναι γεγονός πως η ΕΦΣΥΝ(η πλειοψηφία των δημοσιογραφών και συνεργατών της) δεν έχουν σε εκτίμηση τον Λένιν και την Οκτωβριανή επανάσταση.

Απο που προκύπτει αυτό; Ίνδαλμα τον έχουν. Αυτό που λες για μια μικρή μειοψηφία ισχύει που κινείται "αριστερότερα". Άντε να υπάρχει και κανας ευρωκομμουνιστής.

[wooded glade]

Είχαν όμως τον κόκκινο στρατό μαζί τους οι Μπολεσβίκοι.
Το 1990 που δεν τον είχαν, όταν η διαταγή του Κρεμλίνου αγνοήθηκε, το διέλυσαν το μαγαζί μέσα σε μισή ώρα.

[Giorgos]

Οι Μπολσεβίκοι το 1917 ήταν μειοψηφία. Πράγματι, στο Πρώτο Πανρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ (Ιούνιος 1917) ο αριθμός των εκλεγμένων έχει ως εξής: Εσέροι 285, Μενσεβίκοι 248, Μπολσεβίκοι 105 (ή 15%), Διεθνιστές 32, Ενωτικοί 10, Τρουντόβικοι 5, Σοσιαλποπουλιστές 3, Αναρχικοί 1. Δύο σημαντικά συμπεράσματα προκύπτουν από εδώ. Πρώτον, τα πολιτικά κόμματα είχαν καταφέρει να εκμηδενίσουν την εκπροσώπηση των συνδικάτων, των κομματικά ανεξάρτητων ατόμων και του συνεταιριστικού κινήματος. Δεύτερον, οι Μπολσεβίκοι είναι οι ηττημένοι της εκλογικής αναμέτρησης.

Όλως τυχαίως ο αρθρογράφος φαίνεται να ξεχνά ότι η Οκτωβριανή επανάσταση λέγεται έτσι επειδή έγινε τον Οκτώβριο, μετά την προκήρυξη του Β' Πανρωσικού Συνεδρίου των Σοβιέτ και στο οποίο οι μπολσεβίκοι πλειοψηφούσαν. Γιατί την άλλη περίπτωση, ο αρθρογράφος σκοπίμως να διαδίδει ψέμματα και μία εφημερίδα του κύρους της παλαιάς Ελευθεροτυπίας να τυπώνει φέικ νιουζ, κανείς δεν θα μπορούσε να την πιστέψει.

Αυτό ήταν το πρώτο βήμα, ακολούθησαν και άλλα. Μετά την κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων και την ανατροπή της Προσωρινής Κυβέρνησης (Κερένσκι), η κυβέρνηση των Μπολσεβίκων υπό την πίεση κομμάτων και άλλων διενήργησε τις προγραμματισθείσες εκλογές για Συντακτική Συνέλευση (12-16 Νοεμβρίου), στις οποίες οι Μπολσεβίκοι ήταν δεύτερο κόμμα. Συγκεκριμένα έλαβαν: Εσέροι 41%, Μπολσεβίκοι 24%, Καντέτοι 5%, Μενσεβίκοι 3,3% και υπόλοιποι 26,7%.

Κι ένα δεύτερο γεγονός που ξεχνά ο αρθρογράφος, αν και δεν είναι ούτε αυτό επουσιώδες, είναι ότι το κόμμα των εσέρων* διασπάστηκε μετά τις εκλογές επειδή το δεξιό τμήμα του έκανε κωλοτούμπα και τάχθηκε κατά της σοβιετικής εξουσίας. Οι μπολσεβίκοι και οι αριστεροί εσέροι συγκρότησαν στη συνέχεια κυβέρνηση.

Προς τον σκοπό αυτό βασικό ήταν το τρίτο βήμα: η ίδρυση της πολιτικής αστυνομίας, της περιβόητης Τσεκά, στις 7(20) Δεκεμβρίου 1917, η οποία εξαρτώταν άμεσα από την κυβέρνηση των Μπολσεβίκων. Ο Λένιν είναι ο ιδρυτής της Τσεκά και της τρομοκρατίας που ακολούθησε. Επιλαμβάνεται προσωπικά ο ίδιος της οργάνωσής της στις πιο μικρές λεπτομέρειες. Η Τσεκά απέκτησε ανεξέλεγκτη και απόλυτη εξουσία, μπορούσε να κάνει έρευνα, να συλλαμβάνει, να καταδικάζει και να εκτελεί τις αποφάσεις.

Σε αυτό δεν υπάρχει κάποια ανακρίβεια να σχολιαστεί, απλά το αφήνω για να γεμίζει η καρδιά του αναγνώστη ευτυχία.


*Οι εσέροι, δηλαδή οι σοσιαλιστές-επαναστάτες ήταν κόμμα που είχε τις ρίζες του στους ναροντνικούς και τον νιχιλισμό του προηγούμενου αιώνα, κάτι μεταξύ ΑντΑρΣυΑ/αντίφα και 17 Νοέμβρη σε πρακτικές, που περήφανα προχωρούσαν σε τρομοκρατικές ενέργειες όπως πχ στη δολοφονία του Γερμανού πρέσβη στη Ρωσία όταν διαφώνησαν με τη συνθήκη Μπρεστ-Λιτόφσκ. Αυτά καλό είναι να αναφέρονται γιατί στηριζόμενος στα λόγια του αρθρογράφου και μόνο, θα περίμενε κανείς ότι μιλάμε για κεντρώους μεταρρυθμιστές που τους χάλασαν τη μαγιά οι ληστοσυμμορίτες μπολσεβίκοι.

Είναι γεγονός πως ο Λένιν ανέτρεψε την δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της Ρωσίας με πραξικόπημα ολίγων με στήριξη που πήρε απο τον Κάιζερ της Γερμανίας και μετά την επικράτηση των Μπολσεβίκων παραδόθηκαν στη Γερμανία μεγάλες εκτάσεις εδαφών ως αντάλλαγμα.Τα ρωσικά στρατεύματα ήταν στο μέτωπο όταν οι Μπολσεβίκοι έκαναν επανάσταση και έτσι βρέθηκαν αποκομμένα στο μέτωπο και με κίνδυνο να δεχθούν επίθεση απο τα νώτα τους απο τους Μπολσεβίκους(δηλαδή οι ρώσοι στρατιώτες δεν είχαν να αντιμετωπίσουν μόνο τους Γερμανούς,τους Αυστρούγκρους και τους Οθωμανούς αλλά και τους πουλημένους προδότες μπολσεβίκους).Δεν υπάρχει χειρότερη ιδεολογία απο τον κομμουνισμό.Υπάρχουν φυσικά και κομμουνιστές καλοί άνθρωποι αλλά αυτοί είναι η εξαίρεση και ο λόγος που είναι κομμουνιστές είναι ότι δεν έχουν μελετήσει σε βάθος τον κομμουνισμό και την ιστορία του και έτσι έχουν υποστεί απάνθρωπη πλύση εγκεφάλου.Το σώμα του Λένιν για να χρησιμεύσει σε κάτι θα πρέπει να ριφθεί βορρά στα άγρια θηρία(λιοντάρια,τίγρεις,τζάγκουαρ,κροκόδειλοι) να το κατασπαράξουν και τα υπολείμματα του θα πρέπει να δοθούν για ανακύκλωση.