Έρευνα με βάση το IQ: Οι Έλληνες είναι από τους χαζοτερους Ευρωπαίους!

[esu]

Δεν έχω δει τι έχει γραφτεί. Πάντως από βιβλίο του Κλεισούρα, οι Αφρικανοί της Δυτικής Αφρικής (Ακτή Ελεφαντοστού, Νιγηρία, Καμερούν) έχουν μεγαλύτερο ποσοστό μυϊκών ινών ταχύας συστολής, άρα καλύτερη αναερόβια ικανότητα, ταχύτητα, ταχυδύναμη (ισχύ), έκρηξη και δύναμη. Ενώ της Ανατολικής Αφρικής (Κένυα, Αιθιοπία) μεγαλύτερο ποσοστό μυϊκών ινών βραδύας συστολής, δηλαδή καλύτερη αερόβια ικανότητα (αντοχή).

[hellegennes]

θα πρεπει να παρετε ξεκαθαρη θεση στο νημα

Δεν είναι γενετικό το θέμα. Οι Έλληνες απλά γουστάρουν να είναι αμόρφωτοι και ηλίθιοι:





vs




είναι απίστευτο αλλά ούτε η καφετέρια ούτε το ρακομελάδικο σε βγάζουν στ' αλήθεια πιο έξυπνο.

Ένα άλλο πράγμα που θα έπρεπε να σκεφτείς βέβαια, είναι το αναλογικό κόστος τους* και το γεγονός ότι, ξέρω 'γώ, δεν σε κάνει εξυπνότερο το να διαβάζεις εφημερίδες, ειδικά αν είναι κίτρινος τύπος, που είναι μακράν αυτός με τις μεγαλύτερες πωλήσεις σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα. Θα πρέπει δηλαδή να εξετάσεις το ζήτημα ποιοτικά και όχι ποσοτικά.

Ένα άλλο πράγμα που έχει σημασία για την σύγκριση που επιχειρείς είναι ότι το μέγεθος του νοικοκυριού παίζει ελάχιστο ως μηδενικό ρόλο στο κόστος βιβλίων, εφημερίδων και περιοδικών που θα αγοραστούν, αφού δεν υπάρχει λόγος να τα αγοράσουν ο καθένας ξεχωριστά. Άρα είτε το μέγεθος του νοικοκυριού είναι 1 είτε 3, το στατιστικό αυτό θα είναι συγκρίσιμο σε όλες τις χώρες. Ξέρεις πού παίζει ρόλο το μέγεθος του νοικοκυριού; Στο τι θα φάνε και θα πιούνε. Έτσι λοιπόν, η Ελλάδα έχει 2,7 άτομα ανά νοικοκυριό αντί π.χ. 2 που έχει η Γερμανία. Οπότε το στατιστικό αυτό είναι μη συγκρίσιμο, δηλαδή δεν έχει γίνει προσαρμογή για το μέγεθος του νοικοκυριού. Επίσης το κόστος είναι αναλογικά μεγαλύτερο για τους Έλληνες από άλλους Ευρωπαίους, όσον αφορά τα ξενοδοχεία. Σημασία έχει πόσες διανυκτερεύσεις έχουν ανά άτομο, όχι πόσο κοστίζει στο νοικοκυριό τους.

Τώρα που το ξεκαθαρίσαμε αυτό, ας πω ότι θα μπορούσες να βρεις την έρευνα της Eurostat που δείχνει τον αριθμό αναγνωσμένων βιβλίων κατ' άτομο ανά χώρο. Εκεί θα έβλεπες ότι η Ελλάδα είναι πράγματι χαμηλά. Π.χ. 25% των Γερμανών δηλώνουν ότι δεν διαβάζουν καθόλου βιβλία, σε σύγκριση με το 50% των Ελλήνων. Αν δεις όμως όλο τον πίνακα, θα παρατηρήσεις ότι η τάση έχει άμεση συσχέτιση με τις κλιματικές συνθήκες. Και είναι λογικό. Αν ο καιρός έξω είναι για τον πούτσο, είναι πιο πιθανό να κάτσεις μέσα να διαβάσεις ένα βιβλίο αντί να κόβεις βόλτες. Life's a bitch.


* δηλαδή αν οι εφημερίδες κοστίζουν 2-3 φορές παραπάνω από ό,τι στην Ελλάδα (που κοστίζουν), οι διαφορές είναι πολύ μικρότερες από ό,τι νομίζεις.

[hellegennes]

Οσο για το τάβλι δεν ειναι τοσο απλο παιχνίδι οσο νομίζετε. Θελει στρατηγική. Δεν κερδίζει ο τυχερος, αλλα ο καλύτερος. Η ζαριά θα σε παει μεχρι ενα σημειο, άντε να παρεις κανα παιχνιδι. επειδή ομως ποτε δεν παιζεται 1 ή 2 παιχνίδια αλλα αρκετά παραπάνω, αρχίζει και παίζει η στρατηγική ρολο.

Σιγά την στρατηγική. Για κάθε θέση και ζαριά είναι πολύ συγκεκριμένες οι κινήσεις που είναι συμφέρουσες και απ' την στιγμή που ξέρεις να τις αναλύεις σωστά (πράγμα διόλου δύσκολο αν εντρυφήσεις), το μόνο που απομένει να παίζει ρόλο είναι το ζάρι.

[hellegennes]

.

[Γάταρος]

Ξανά στο γήπεδό σου η μπάλα να εξηγήσεις τι φταίει που δεν διακρίνεται κανένας μαύρος Κολομβιανός, Περουβιανός κ.λ.π. στα 100 μέτρα. Το γιατί δεν διακρίνεται λευκός από τις ΗΠΑ στα 100 μέτρα οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Ας πούμε ένα παράλληλο: το μποξ ήταν μέχρι το '60 άθλημα των λευκών, μετά έγινε των μαύρων και τα τελευταία χρόνια ξανά των λευκών.

Για το ότι δεν διακρίνονται οι Κολομβιανοί οφείλεται είτε στο ότι δεν ασχολούνται αρκετοί με το άθλημα είτε στο ότι δεν έχουν τις υποδομές των ΗΠΑ είτε στον συνδυασμό αυτών των δύο.

Από την άλλη πλευρά οι λευκοί αθλητές των 100 από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη όχι μόνο έχουν τις υποδομές που έχουν οι μαύροι από τις ΗΠΑ αλλά είναι και αριθμητικά περισσότεροι από τους μαύρους των ΗΠΑ, ωστόσο δεν μπορούν ν' ανταγωνιστούν τους μαύρους αθλητές στο συγκεκριμένο άθλημα. Πώς το εξηγείς αυτό;

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Δεν έχω δει τι έχει γραφτεί. Πάντως από βιβλίο του Κλεισούρα, οι Αφρικανοί της Δυτικής Αφρικής (Ακτή Ελεφαντοστού, Νιγηρία, Καμερούν) έχουν μεγαλύτερο ποσοστό μυϊκών ινών ταχύας συστολής, άρα καλύτερη αναερόβια ικανότητα, ταχύτητα, ταχυδύναμη (ισχύ), έκρηξη και δύναμη. Ενώ της Ανατολικής Αφρικής (Κένυα, Αιθιοπία) μεγαλύτερο ποσοστό μυϊκών ινών βραδύας συστολής, δηλαδή καλύτερη αερόβια ικανότητα (αντοχή).

Νομίζω είχα ακούσει για Κενυάτες πως το υψηλό υψόμετρο που προπονούνται βοηθάει στην αντοχή.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Οσο για το τάβλι δεν ειναι τοσο απλο παιχνίδι οσο νομίζετε. Θελει στρατηγική. Δεν κερδίζει ο τυχερος, αλλα ο καλύτερος. Η ζαριά θα σε παει μεχρι ενα σημειο, άντε να παρεις κανα παιχνιδι. επειδή ομως ποτε δεν παιζεται 1 ή 2 παιχνίδια αλλα αρκετά παραπάνω, αρχίζει και παίζει η στρατηγική ρολο.

Σιγά την στρατηγική. Για κάθε θέση και ζαριά είναι πολύ συγκεκριμένες οι κινήσεις που είναι συμφέρουσες και απ' την στιγμή που ξέρεις να τις αναλύεις σωστά (πράγμα διόλου δύσκολο αν εντρυφήσεις), το μόνο που απομένει να παίζει ρόλο είναι το ζάρι.

Μαλακίες φυσικά λέει ο εκπληκτικός ως συνήθως. Μόνο το σκάκι είναι παιχνίδι ικανότητας. Από την μικρή μου εμπειρία μπορώ να κατατάξω τους παίκτες σε δύο κατά βάση ομάδες που δεν αφορούν μόνο στην νοητική τους ικανότητα μα και στην κοινωνική τους αλληλεπίδραση. Παρατηρώ πως οι παίχτες με χαμηλή βαθμολογία φθίνουν τακτικά καθώς το παιχνίδι εξελίσσεται ενώ όταν φαίνεται να το χάνουν, αποσύρονται χωρίς να έχουν καν τους καλούς τρόπους να παραιτηθούν. Σαν να σε τιμωρούν για τη δική τους έλλειψη.

Όσο οι παίκτες γίνονται καλύτεροι, το παιχνίδι πιο βαθύ, η ώρα συγκέντρωσης μεγαλώνει και ο τρόπος συμπεριφοράς βελτιώνεται. Ενώ παλαιότερα πίστευα το αντίθετο τώρα εκτιμώ πως η υψηλή νοημοσύνη έρχεται με εγχειρίδιο χρήσης το σαβουάρ βιβρ.

[Stalker]

Νομίζω ότι αυτοί οι λαοί, πάντοτε, προωθούσαν την σκληρή εκπαίδευση και την άτεγκτη πειθαρχία. Κάποιοι λένε ότι αυτά τα δύο προέκυψαν σχεδόν αναγκαστικά από την φύση της γραφής τους, η εκμάθηση της οποίας απαιτεί όντως σκληρή προσπάθεια και τρομερή πειθαρχία.

Το κορεάτικο αλφάβητο είναι όντως αλφάβητο πάντως, δηλαδή τα (μόλις 24) σύμβολά του αντιστοιχούν σε ήχους και όχι σε concept.

Επίσης η ασιατική εκπαιδευτική υπεραπόδοση παίζει να υπερβάλλεται κάπως, δεδομένου π.χ. της ξέφρενης κομπίνας που είναι η βιομηχανία κινέζικων επιστημονικών συγγραμμάτων, ή με βάση τι δείχνουν περιστατικά σαν αυτό όπου αλλαγές στον τρόπο εξετάσεων με σκοπό να γίνει δυσκολότερο το cheating αντιμετωπίστηκαν από τους γονείς σαν σπάσιμο του κοινωνικού συμβολαίου με αποτέλεσμα διαδηλώσεις.

Το στερεότυπο του ασιάτη overachiever είναι αρκετά πρόσφατο γενικά, πριν μερικές δεκαετίες κι αυτοί μια χαρά υπάνθρωποι θεωρούνταν από τους γνωστούς κύκλους ιδιοφυιών.

Επίσης η ιδέα ότι διαφορετικοί πληθυσμοί πρόλαβαν να αναπτύξουν γονίδια που να εστιάζουν στην ακαδημαϊκή απόδοση, δεν στέκει και πάρα πολύ με βάση όσα ξέρουμε για το πως λειτουργεί το ζήτημα.

[stavmanr]

Στο σκάκι μετρά περισσότερο να είσαι 'αυτιστικός' παρά να έχεις γενικότερη ευφυΐα.
Στις πρώτες 50.000-100.000 παρτίδες είσαι σε επίπεδο CM ακόμα κι αν είσαι καθυστερημένος.
Η εμπειρία του παιχνιδιού λειτουργεί σχεδόν αυτόματα.

Ο Nakamura που αναφέρατε πιο πριν παίζει περίπου 50-100 παρτίδες την ημέρα, τη στιγμή που βρίσκεται ήδη στο top10 του FIDE.
Μιλάμε για περίπου 18000-36000 παρτίδες το χρόνο online.

είναι μαλλον επιπόλαιο να μιλάμε με αριθμούς,οτι στις τοσες παρτιδες θα ανατειλει ο ηλιος κ.λπ
η πραγματικότητα είναι πως το σκάκι επειδή είναι ιδιαίτερα απαιτητικό απαιτεί και σοβαρή προσπάθεια και όσο μεγαλύτερος στόχος τόσο μεγαλύτερη η προσπάθεια που απαιτεί,χωρις να είναι προφανές πως θα πραγματοποιηθεί η φιλοδοξια,πάντως σίγουρα η παρατεταμενη εξασκηση οδηγει σε βελτίωση.
η εμπειρια που αποκτα καποιος απο τις παρτιδες δεν ειναι βεβαιο πως θα μετατρέψει κάποιον σε master

Πρόσεξε ότι έγραψα για "επίπεδο master".
Το να πάρει κανείς τον τίτλο master θέλει συν των άλλων ευτυχείς συγκυρίες στα τουρνουά.
Μία ατυχής ημέρα ή ένα ατυχές αποτέλεσμα μπορεί να σε ρίξει πίσω έναν ολόκληρο χρόνο στην διεκδίκηση του τίτλου.

Η διαφορά ενός "τελειόφοιτου" IM από έναν νεοβαφτισμένο GM μπορεί να είναι μηδαμινή παρότι ο ένας είναι IM κι ο άλλος GM.

[karadeniz1]

αλλο ενα ρατσιστικο νημα με ρητορικη μισους κατα του ελληνικου λαου απο τον bolgar-tatar giorgos
μαζι του και οι ντοπιοι συνηδειτοι προδοτες και μισελληνες ρατσιστες αναρχοκομουνιστες νεο-εαμοβουλγαροι
τι καθεστε και απολογειστε παλι ρε αστουληδες?????

[Κόκκορας]

Οσο για το τάβλι δεν ειναι τοσο απλο παιχνίδι οσο νομίζετε. Θελει στρατηγική. Δεν κερδίζει ο τυχερος, αλλα ο καλύτερος. Η ζαριά θα σε παει μεχρι ενα σημειο, άντε να παρεις κανα παιχνιδι. επειδή ομως ποτε δεν παιζεται 1 ή 2 παιχνίδια αλλα αρκετά παραπάνω, αρχίζει και παίζει η στρατηγική ρολο.

Σιγά την στρατηγική. Για κάθε θέση και ζαριά είναι πολύ συγκεκριμένες οι κινήσεις που είναι συμφέρουσες και απ' την στιγμή που ξέρεις να τις αναλύεις σωστά (πράγμα διόλου δύσκολο αν εντρυφήσεις), το μόνο που απομένει να παίζει ρόλο είναι το ζάρι.

Μαλακίες φυσικά λέει ο εκπληκτικός ως συνήθως. Μόνο το σκάκι είναι παιχνίδι ικανότητας. Από την μικρή μου εμπειρία μπορώ να κατατάξω τους παίκτες σε δύο κατά βάση ομάδες που δεν αφορούν μόνο στην νοητική τους ικανότητα μα και στην κοινωνική τους αλληλεπίδραση. Παρατηρώ πως οι παίχτες με χαμηλή βαθμολογία φθίνουν τακτικά καθώς το παιχνίδι εξελίσσεται ενώ όταν φαίνεται να το χάνουν, αποσύρονται χωρίς να έχουν καν τους καλούς τρόπους να παραιτηθούν. Σαν να σε τιμωρούν για τη δική τους έλλειψη.

Όσο οι παίκτες γίνονται καλύτεροι, το παιχνίδι πιο βαθύ, η ώρα συγκέντρωσης μεγαλώνει και ο τρόπος συμπεριφοράς βελτιώνεται. Ενώ παλαιότερα πίστευα το αντίθετο τώρα εκτιμώ πως η υψηλή νοημοσύνη έρχεται με εγχειρίδιο χρήσης το σαβουάρ βιβρ.

και οι δυο περιπτωσεις ειναι πιθανοτατα οψεις του εγωισμου
στην μια απλα δεν δεχεται ο ανθρωπος την καταρρευση της εικονας που εχει για τον εαυτο του(πιθανον η επωδυνη στιγμη να αποτελεσει το εφαλτηριο για βελτιωση παντως ή απλα το ατομο οδηγειται σε αρνηση)
στην αλλη περιπτωση υπαρχει μια ανταποκριση,ικανοποιειται ο εγωισμος(Ειμαι εξυπνος) (προφανως βοηθουν και οι αντιδρασεις του αντιπαλου) ενω στην διαρκεια του ματς υπαρχει η πεποιθηση της νικης,στον βαθμο που δεν εχει τρωθει το εγω ακομα και σε περιπτωση ηττας παντοτε θα υπαρχει και η επομενη φορα για επικρατηση.

ψυχολογια απο τα λιντλ,αλλα μου φαινεται ολα αυτα αφορουν το εγω!ακομα και το σαβουαρ βιβρ,τις εξωτερικες εκδηλωσεις δηλαδη γαλατικης ευγενειας,δεν ειναι να τις δινεις σημασια ιδιαιτερη(Δεν βλαπτουν μια φορα!).
ο ανθρωπος εχει χιλια και δυο προσωπα,ακομα και οι αυθεντικες του στιγμες δεν ειναι απολυτως βεβαιο πως ειναι τετοιες,δεν το γνωριζει ουτε ο ιδιος και ας νιωθει βεβαιοτητα,δεν υφισταται πραγματικο γνωθι σ αυτον στην πνευματικη κατασταση που βρισκομαστε οντας αποκομμενοι απο την πηγη της ζωης και της αληθειας.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Στο σκάκι μετρά περισσότερο να είσαι 'αυτιστικός' παρά να έχεις γενικότερη ευφυΐα.
Στις πρώτες 50.000-100.000 παρτίδες είσαι σε επίπεδο CM ακόμα κι αν είσαι καθυστερημένος.
Η εμπειρία του παιχνιδιού λειτουργεί σχεδόν αυτόματα.

Ο Nakamura που αναφέρατε πιο πριν παίζει περίπου 50-100 παρτίδες την ημέρα, τη στιγμή που βρίσκεται ήδη στο top10 του FIDE.
Μιλάμε για περίπου 18000-36000 παρτίδες το χρόνο online.

είναι μαλλον επιπόλαιο να μιλάμε με αριθμούς,οτι στις τοσες παρτιδες θα ανατειλει ο ηλιος κ.λπ
η πραγματικότητα είναι πως το σκάκι επειδή είναι ιδιαίτερα απαιτητικό απαιτεί και σοβαρή προσπάθεια και όσο μεγαλύτερος στόχος τόσο μεγαλύτερη η προσπάθεια που απαιτεί,χωρις να είναι προφανές πως θα πραγματοποιηθεί η φιλοδοξια,πάντως σίγουρα η παρατεταμενη εξασκηση οδηγει σε βελτίωση.
η εμπειρια που αποκτα καποιος απο τις παρτιδες δεν ειναι βεβαιο πως θα μετατρέψει κάποιον σε master

Πρόσεξε ότι έγραψα για "επίπεδο master".
Το να πάρει κανείς τον τίτλο master θέλει συν των άλλων ευτυχείς συγκυρίες στα τουρνουά.
Μία ατυχής ημέρα ή ένα ατυχές αποτέλεσμα μπορεί να σε ρίξει πίσω έναν ολόκληρο χρόνο στην διεκδίκηση του τίτλου.

Αν μπεις στο chess com μπορείς εκτός από το να παίξεις, να παρακολουθήσεις αγώνα μεταξύ παικτών σε επίπεδο grandmaster. Όλοι μα όλοι παίζουν 3λεπτα ματς. Ο χρόνος κίνησής τους περιορίζεται σε μερικά δευτερόλεπτα. Κατά κανόνα ο μέσος παίκτης, όσο περισσότερο χρόνο έχει τόσο καλύτερα τα πάει. Χρειάζεται χρόνο για να ανιχνεύσει συγκεκριμένα μοτίβα. Ο καλός παίκτης το κάνει αυτόματα.

[Γάταρος]

Μαλακίες φυσικά λέει ο εκπληκτικός ως συνήθως. Μόνο το σκάκι είναι παιχνίδι ικανότητας.

Το σκάκι είναι 100% παιχνίδι ικανότητας, όμως υπάρχουν κι άλλα παιχνίδια όπως π.χ. το πόκερ στο οποίο ναί μεν έχει σημασία και η ικανότητα και η τύχη αλλά σε βάθος χρόνου ο παράγοντας τύχη εκμηδενίζεται και ο καλύτερος παίκτης θα είναι νικητής στο 100% των περιπτώσεων.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Σιγά την στρατηγική. Για κάθε θέση και ζαριά είναι πολύ συγκεκριμένες οι κινήσεις που είναι συμφέρουσες και απ' την στιγμή που ξέρεις να τις αναλύεις σωστά (πράγμα διόλου δύσκολο αν εντρυφήσεις), το μόνο που απομένει να παίζει ρόλο είναι το ζάρι.

Μαλακίες φυσικά λέει ο εκπληκτικός ως συνήθως. Μόνο το σκάκι είναι παιχνίδι ικανότητας. Από την μικρή μου εμπειρία μπορώ να κατατάξω τους παίκτες σε δύο κατά βάση ομάδες που δεν αφορούν μόνο στην νοητική τους ικανότητα μα και στην κοινωνική τους αλληλεπίδραση. Παρατηρώ πως οι παίχτες με χαμηλή βαθμολογία φθίνουν τακτικά καθώς το παιχνίδι εξελίσσεται ενώ όταν φαίνεται να το χάνουν, αποσύρονται χωρίς να έχουν καν τους καλούς τρόπους να παραιτηθούν. Σαν να σε τιμωρούν για τη δική τους έλλειψη.

Όσο οι παίκτες γίνονται καλύτεροι, το παιχνίδι πιο βαθύ, η ώρα συγκέντρωσης μεγαλώνει και ο τρόπος συμπεριφοράς βελτιώνεται. Ενώ παλαιότερα πίστευα το αντίθετο τώρα εκτιμώ πως η υψηλή νοημοσύνη έρχεται με εγχειρίδιο χρήσης το σαβουάρ βιβρ.

και οι δυο περιπτωσεις ειναι πιθανοτατα οψεις του εγωισμου
στην μια απλα δεν δεχεται ο ανθρωπος την καταρρευση της εικονας που εχει για τον εαυτο του(πιθανον η επωδυνη στιγμη να αποτελεσει το εφαλτηριο για βελτιωση παντως ή απλα το ατομο οδηγειται σε αρνηση)
στην αλλη περιπτωση υπαρχει μια ανταποκριση,ικανοποιειται ο εγωισμος(Ειμαι εξυπνος) (προφανως βοηθουν και οι αντιδρασεις του αντιπαλου) ενω στην διαρκεια του ματς υπαρχει η πεποιθηση της νικης,στον βαθμο που δεν εχει τρωθει το εγω ακομα και σε περιπτωση ηττας παντοτε θα υπαρχει και η επομενη φορα για επικρατηση.

ψυχολογια απο τα λιντλ,αλλα μου φαινεται ολα αυτα αφορουν το εγω!ακομα και το σαβουαρ βιβρ,τις εξωτερικες εκδηλωσεις δηλαδη γαλατικης ευγενειας,δεν ειναι να τις δινεις σημασια ιδιαιτερη(Δεν βλαπτουν μια φορα!).
ο ανθρωπος εχει χιλια και δυο προσωπα,ακομα και οι αυθεντικες του στιγμες δεν ειναι απολυτως βεβαιο πως ειναι τετοιες,δεν το γνωριζει ουτε ο ιδιος και ας νιωθει βεβαιοτητα,δεν υφισταται πραγματικο γνωθι σ αυτον στην πνευματικη κατασταση που βρισκομαστε οντας αποκομμενοι απο την πηγη της ζωης και της αληθειας.

Δεν διαφωνώ ακριβώς μα πρέπει να γίνει διαχωρισμός ενός πρακτικού κι έξυπνου εγωισμού που λειτουργεί στα πλαίσια της ευγενούς άμιλλας κι ενός τεμπέλικου κι ανώφελου εγωισμού που έχει σκοπό ζωής την αποφυγή και την παραίτηση. Προβάλλοντας το παραπάνω σε μια ανώτερη κλίμακα νομίζω σχηματίζεται μια εμπεριστατωμένη θέση όχι μόνο αξιολόγησης της νοημοσύνης (αφού αυτή αξιολογείται σε ειδικά στεγανά πλαίσια που αφορούν την ανέλιξη, τη φιλοδοξία, την επιμονή στην προσπάθεια, την προσαρμογή σε νέα δεδομένα καθώς και την αλληλεπίδραση και ικανότητα συνεργασίας με άλλους) αλλά και ταυτοποίηση αντικοινωνικών συμπεριφορών. Π.χ. όσο μικρότερη είναι η βαθμολογία κάποιου τόσο πιθανότερο να αρχίσουν τα γαμωσταυρίδια χωρίς λόγο και τα "τράβα γάμα τη μάνα σου".

Διαφωνώ σίγουρα με τη σημασία που δίνεις στους καλούς τρόπους γιατί πιστεύω ότι είναι το άλφα κάθε υγιούς κοινωνικής σχέσης. Πρώτα ζητούμε κοσμιότητα από τους άλλους και αργότερα δελτίο ηθικών αξιών. Ίσως και ποτέ.

Το γνώθι σ' αυτόν φυσικά υφίσταται ανεξάρτητα από πίστη κι είναι μια εσωτερική διεργασία που δεν προυποθέτει ουράνιες δυνάμεις.

Μαλακίες φυσικά λέει ο εκπληκτικός ως συνήθως. Μόνο το σκάκι είναι παιχνίδι ικανότητας.

Το σκάκι είναι 100% παιχνίδι ικανότητας, όμως υπάρχουν κι άλλα παιχνίδια όπως π.χ. το πόκερ στο οποίο ναί μεν έχει σημασία και η ικανότητα και η τύχη αλλά σε βάθος χρόνου ο παράγοντας τύχη εκμηδενίζεται και ο καλύτερος παίκτης θα είναι νικητής στο 100% των περιπτώσεων.

Γι' αυτό αν δεν κάνω λάθος, όπως και στο σκάκι, οι μεγάλοι παίχτες είναι συγκεκριμένοι. Δεν θα ακούσεις ποτέ για επαγγελματία ταβλαδόρο φερειπείν.

[Γάταρος]

Γι' αυτό αν δεν κάνω λάθος, όπως και στο σκάκι, οι μεγάλοι παίχτες είναι συγκεκριμένοι. Δεν θα ακούσεις ποτέ για επαγγελματία ταβλαδόρο φερειπείν.

Το ποσοστό των παικτών που παίζουν πόκερ κερδοφόρα είναι πολύ μικρό σε σχέση με αυτούς που χάνουν και το ποσοστό όσων είναι επαγγελματίες από αυτούς που κερδίζουν είναι ακόμα μικρότερο. Και στο τάβλι υπάρχουν επαγγελματίες παίκτες. Ένας γνωστός μου που τώρα είναι επαγγελματίας παίκτης πόκερ (ένας από τους κορυφαίους στον κόσμο) πιο πριν έπαιζε τάβλι επαγγελματικά.