Διαγγελμα δημιουργιας νεου κασιδιαροκομματος

[Νon4me]

Ο χελώνος πρεπει να το πηρε πολυ βαριά . να ναι καλα το παιδι . θα με ενδιεφερε η αποψη του επι του θεματος .

[Jolly Roger]

Με την Ελλάδα, αν ήσουν και εσύ θα συμφωνούσες μαζι μου

ε, και με τη Γερμανία είσαι λιγουλάκι, να τόσο δα, όσο πατάει ο ελέφας:

viewtopic.php?f=29&t=10769&start=15#p621263

Εξάλλου το φιλελληνικό παρελθόν της Γερμανίας δεν αμφισβητείται και δεν χρειάζεται να υπερτονίζουμε τη μικρή διάρκεια επικράτησης του εθνικοσοσιαλισμού. Υπήρχε η Γερμανία του ρομαντισμού, του νεο- κλασσικισμού, της βαυαρικής αυλής απο την οποία Γερμανία ο Ελληνισμός αναδείχτηκε και θριάμβευσε ως πολιτιστικό προιόν. Σήμερα λέμε ότι επειδή όλα αυτά τα συστήματα οδήγησαν σε έναν Χίτλερ, τα αναθεματίζουμε και επι της ουσίας υποβαθμίζουμε τον ελ πολιτισμό και τον πετάμε στα αζήτητα.

και γιατί να πούμε ότι οδήγησαν στον Χίτλερ και να μην πούμε ότι οδήγησαν στους Μαρξ και Ένγκελς; Τι είναι η περίοδος 1750-1850 της Γερμανίας, από τον Λέσσινγκ ως τον Χάινε μέσω Γκαίτε, Σίλλερ και Χέλντερλιν, από τον Καντ στον Φόερμπαχ μέσω Σέλλινγκ, Φίχτε και Χέγκελ, από τον Μπαχ στον Μπετόβεν μέσω Χέιντεν, Μότσαρτ και Σούμπερτ, αν όχι περίοδος ανόδου της διαλεκτικής και διαφωτιστικής σκέψης; Από τον Χάινε και τον Φόιερμπαχ ως τον Μαρξ είναι ένα τσιγάρο δρόμος, όπως από τον Χέγκελ ως τον Φόιερμπαχ. Γιατί να βλέπουμε τον εθνικοσοσιαλισμό ως κάτι που δεν ήταν, δηλαδή ως διάδοχο των καλύτερων παραδόσεων του γερμανικού ορθολογισμού, κλασικισμού και Ιδεαλισμού, και να μην τον βλέπουμε ως αυτό που πραγματικά ήταν, δηλαδή ως αποκύημα όλων των ανορθολογικών και παρακμιακών δογμάτων που είχαν κρατήσει όμηρο τη γερμανική σκέψη στην ιμπεριαλιστική της περίοδο, δηλαδή του ακραίου υποκειμενισμού των Γκομπινώ, Τσάμπερλεν και Ρόζενμπεργκ; Τι κοινό είχαν αυτοί οι υποκειμενιστές και ρατσιστές του κερατά με το "παγκόσμιο πνεύμα" του Χέγκελ; Δε νομίζεις ότι λοιδορούμε το Γερμανικό Κλασικισμό - που ήταν πάντα αντιπρωσικός και αντιμιλιταριστικός, με τους Λέσσινγκ και Χάινε να εξορίζονται στη Γαλλία από τους Φρειδερίκο Β' και Μέττερνιχ, τον Μπετόβεν να γράφει συμφωνίες για τον "ήρωα άνθρωπο" της Γαλλικής Επανάστασης και τους Γκαίτε και Χέγκελ να υποδέχονται ως σωτήρα το Ναπολέοντα επειδή θα έβγαζε τη Γερμανία από το αντιδημοκρατικό της τέλμα - με το να τον συνδέουμε με το Χίτλερ και μάλιστα με το να λέμε ότι επειδή είμαστε υπέρ του Γερμανικού Κλασικισμού είμαστε και υπέρ του Χίτλερ; Αν είναι κάποιος πραγματικά με τον Γκαίτε, τον Μπετόβεν και τον μεγάλο φιλέλληνα και ιακωβίνο Χέλντερλιν, πρέπει να είναι ολωσδιόλου κατά του Χίτλερ.

[Beria]

ε, και με τη Γερμανία είσαι λιγουλάκι, να τόσο δα, όσο πατάει ο ελέφας:

viewtopic.php?f=29&t=10769&start=15#p621263

Εξάλλου το φιλελληνικό παρελθόν της Γερμανίας δεν αμφισβητείται και δεν χρειάζεται να υπερτονίζουμε τη μικρή διάρκεια επικράτησης του εθνικοσοσιαλισμού. Υπήρχε η Γερμανία του ρομαντισμού, του νεο- κλασσικισμού, της βαυαρικής αυλής απο την οποία Γερμανία ο Ελληνισμός αναδείχτηκε και θριάμβευσε ως πολιτιστικό προιόν. Σήμερα λέμε ότι επειδή όλα αυτά τα συστήματα οδήγησαν σε έναν Χίτλερ, τα αναθεματίζουμε και επι της ουσίας υποβαθμίζουμε τον ελ πολιτισμό και τον πετάμε στα αζήτητα.

και γιατί να πούμε ότι οδήγησαν στον Χίτλερ και να μην πούμε ότι οδήγησαν στους Μαρξ και Ένγκελς; Τι είναι η περίοδος 1750-1850 της Γερμανίας, από τον Λέσσινγκ ως τον Χάινε μέσω Γκαίτε, Σίλλερ και Χέλντερλιν, από τον Καντ στον Φόερμπαχ μέσω Σέλλινγκ, Φίχτε και Χέγκελ, από τον Μπαχ στον Μπετόβεν μέσω Χέιντεν, Μότσαρτ και Σούμπερτ, αν όχι περίοδος ανόδου της διαλεκτικής και διαφωτιστικής σκέψης; Από τον Χάινε και τον Φόιερμπαχ ως τον Μαρξ είναι ένα τσιγάρο δρόμος, όπως από τον Χέγκελ ως τον Φόιερμπαχ. Γιατί να βλέπουμε τον εθνικοσοσιαλισμό ως κάτι που δεν ήταν, δηλαδή ως διάδοχο των καλύτερων παραδόσεων του γερμανικού ορθολογισμού, κλασικισμού και Ιδεαλισμού, και να μην τον βλέπουμε ως αυτό που πραγματικά ήταν, δηλαδή ως αποκύημα όλων των ανορθολογικών και παρακμιακών δογμάτων που είχαν κρατήσει όμηρο τη γερμανική σκέψη στην ιμπεριαλιστική της περίοδο, δηλαδή του ακραίου υποκειμενισμού των Γκομπινώ, Τσάμπερλεν και Ρόζενμπεργκ; Τι κοινό είχαν αυτοί οι υποκειμενιστές και ρατσιστές του κερατά με το "παγκόσμιο πνεύμα" του Χέγκελ; Δε νομίζεις ότι λοιδορούμε το Γερμανικό Κλασικισμό - που ήταν πάντα αντιπρωσικός και αντιμιλιταριστικός, με τους Λέσσινγκ και Χάινε να εξορίζονται στη Γαλλία από τους Φρειδερίκο Β' και Μέττερνιχ, τον Μπετόβεν να γράφει συμφωνίες για τον "ήρωα άνθρωπο" της Γαλλικής Επανάστασης και τους Γκαίτε και Χέγκελ να υποδέχονται ως σωτήρα το Ναπολέοντα επειδή θα έβγαζε τη Γερμανία από το αντιδημοκρατικό της τέλμα - με το να τον συνδέουμε με το Χίτλερ και μάλιστα με το να λέμε ότι επειδή είμαστε υπέρ του Γερμανικού Κλασικισμού είμαστε και υπέρ του Χίτλερ; Αν είναι κάποιος πραγματικά με τον Γκαίτε, τον Μπετόβεν και τον μεγάλο φιλέλληνα και ιακωβίνο Χέλντερλιν, πρέπει να είναι ολωσδιόλου κατά του Χίτλερ.

Δεν ξέρω πού βρίσκεις την ορεξη και γράφεις σοβαρά σε τέτοιο νήμα, αλλά χαρά στο κουράγιο σου.
Εύγε

[Jolly Roger]

Εξάλλου το φιλελληνικό παρελθόν της Γερμανίας δεν αμφισβητείται και δεν χρειάζεται να υπερτονίζουμε τη μικρή διάρκεια επικράτησης του εθνικοσοσιαλισμού. Υπήρχε η Γερμανία του ρομαντισμού, του νεο- κλασσικισμού, της βαυαρικής αυλής απο την οποία Γερμανία ο Ελληνισμός αναδείχτηκε και θριάμβευσε ως πολιτιστικό προιόν. Σήμερα λέμε ότι επειδή όλα αυτά τα συστήματα οδήγησαν σε έναν Χίτλερ, τα αναθεματίζουμε και επι της ουσίας υποβαθμίζουμε τον ελ πολιτισμό και τον πετάμε στα αζήτητα.

και γιατί να πούμε ότι οδήγησαν στον Χίτλερ και να μην πούμε ότι οδήγησαν στους Μαρξ και Ένγκελς; Τι είναι η περίοδος 1750-1850 της Γερμανίας, από τον Λέσσινγκ ως τον Χάινε μέσω Γκαίτε, Σίλλερ και Χέλντερλιν, από τον Καντ στον Φόερμπαχ μέσω Σέλλινγκ, Φίχτε και Χέγκελ, από τον Μπαχ στον Μπετόβεν μέσω Χέιντεν, Μότσαρτ και Σούμπερτ, αν όχι περίοδος ανόδου της διαλεκτικής και διαφωτιστικής σκέψης; Από τον Χάινε και τον Φόιερμπαχ ως τον Μαρξ είναι ένα τσιγάρο δρόμος, όπως από τον Χέγκελ ως τον Φόιερμπαχ. Γιατί να βλέπουμε τον εθνικοσοσιαλισμό ως κάτι που δεν ήταν, δηλαδή ως διάδοχο των καλύτερων παραδόσεων του γερμανικού ορθολογισμού, κλασικισμού και Ιδεαλισμού, και να μην τον βλέπουμε ως αυτό που πραγματικά ήταν, δηλαδή ως αποκύημα όλων των ανορθολογικών και παρακμιακών δογμάτων που είχαν κρατήσει όμηρο τη γερμανική σκέψη στην ιμπεριαλιστική της περίοδο, δηλαδή του ακραίου υποκειμενισμού των Γκομπινώ, Τσάμπερλεν και Ρόζενμπεργκ; Τι κοινό είχαν αυτοί οι υποκειμενιστές και ρατσιστές του κερατά με το "παγκόσμιο πνεύμα" του Χέγκελ; Δε νομίζεις ότι λοιδορούμε το Γερμανικό Κλασικισμό - που ήταν πάντα αντιπρωσικός και αντιμιλιταριστικός, με τους Λέσσινγκ και Χάινε να εξορίζονται στη Γαλλία από τους Φρειδερίκο Β' και Μέττερνιχ, τον Μπετόβεν να γράφει συμφωνίες για τον "ήρωα άνθρωπο" της Γαλλικής Επανάστασης και τους Γκαίτε και Χέγκελ να υποδέχονται ως σωτήρα το Ναπολέοντα επειδή θα έβγαζε τη Γερμανία από το αντιδημοκρατικό της τέλμα - με το να τον συνδέουμε με το Χίτλερ και μάλιστα με το να λέμε ότι επειδή είμαστε υπέρ του Γερμανικού Κλασικισμού είμαστε και υπέρ του Χίτλερ; Αν είναι κάποιος πραγματικά με τον Γκαίτε, τον Μπετόβεν και τον μεγάλο φιλέλληνα και ιακωβίνο Χέλντερλιν, πρέπει να είναι ολωσδιόλου κατά του Χίτλερ.

Δεν ξέρω πού βρίσκεις την ορεξη και γράφεις σοβαρά σε τέτοιο νήμα, αλλά χαρά στο κουράγιο σου.
Εύγε

είναι που διάβαζα χτες αυτό:

[Μαυροβασίλης]

και γιατί να πούμε ότι οδήγησαν στον Χίτλερ και να μην πούμε ότι οδήγησαν στους Μαρξ και Ένγκελς;

[nemo]

το μεγάλο βιβλίο σου γράφει ότι οδήγησε στους Μαρξ και Ένγκελ;και ο Beria συμφωνει ;

πάτε καλά;

[kameron]

Όντως, δυνατό ποστ του J. Roger.

Οι ενδογερμανικές αντιθέσεις κατά τον 18-19 αιώνα και ειδικότερα ο ρόλος/επιρροή του Ναπολέοντα είναι μείζον θέμα που τον 20 αιώνα πέρασε στη λήθη για διάφορους λόγους. Κάποια στιγμή αξίζει ειδικό νήμα στην ιστορία.

[Jolly Roger]

το μεγάλο βιβλίο σου γράφει ότι οδήγησε στους Μαρξ και Ένγκελ;και ο Beria συμφωνει ;

πάτε καλά;

για τον Χέγκελ συμφωνούσε και ο αρχι-ιδεολόγος του Φύρερ, Αλφρέδος Ρόζενμπεργκ, ότι οδήγησε στους Μ-Ε.

[Apergos8]

Βρίσκει κενό στην άκρα δεξιά και πάει να το εκμεταλλευτεί. Έξυπνη κίνηση από τον αλγερινο. Ο Βελόπουλος δεν τραβάει, ο Μητσοτάκης κόβει το τιμόνι στο νεοφιλελεύθερισμο αρα μένει ένα κενο στα δεξιά που με τις κατάλληλες κινήσεις χτυπάει άνετα Βουλή.

Ο Βελοπουλος στις δημοσκοπήσεις βρίσκεται στο 4-4,5%.Λιγότερο από το 7% που έπαιρνε η Χρυσή Αυγή μεν αλλά μια χαρά ποσοστό για να είναι στη Βουλή. Αυτό είναι το δεν τραβάει;

Ο Βελόπουλος και η ΧΑ (νυν κόμμα Κασιδιάρη) δεν στοχεύουν απαραίτητα στο ίδιο κοινό, αν και μάλλον υπάρχουν ορισμένες (μικρές) επικαλύψεις.

Ο Κασιδιάρης λογικά το έχει σχετικά εύκολα το 3%, αρκεί να μαζέψει και άλλους γύρω του, κάτι που δεν είναι αυτονόητο.

Οι ψηφοφόροι του Βελόπουλου είναι πιο ώριμης ηλικίας.Το κοινό που τραβά περισσότερο ο Κασιδιάρης είναι βασικά νεότερα άτομα.

[Αγις]

καλυτερα να εγραφε πονημα '' απο τους Βανδαλους στα Ες Ες - η διαχρονικοτητα του πανγερμανικου ανθρωπισμου '' και να προλογιζε ο ΓΓ

[Golden Age]

Εμένα με προβληματίζει το γεγονός ότι δεν μιλά για εθνικιστικό φορέα. Ο εθνικισμός είναι η ουσία της ιδεολογίας ενός τέτοιου φορέα. Εαν δεν είναι εθνικιστικός, δεν έχει νόημα υπάρξεως. Και δεν τίθεται λόγος για..."ακραίο" (που και η αποφυγή του για αυτό θα ήταν λάθος). Ζούμε στην εποχή που εθνικιστής δηλώνει μέχρι και ο πρόεδρος των ΗΠΑ.

Η χρυσή Αυγή ήταν ναζιστικό κόμμα όπως παραδέχτηκε ο Κασιδιάρης στην πρόταση αναδιοργάνωσης που έκανε (και ο Μιχαλολιάκος απέρριψε με αποτέλεσμα ο Κασιδιάρης να κάνει άλλο κόμμα).Δεν είναι ο εθνικισμός που θέλει να ξεφορτωθεί ο Κασιδιάρης. Είναι ο ναζισμός που έκανε τα εθνικιστικά κόμματα του εξωτερικού να μην θέλουν να λένε ούτε ένα απλό γειά στην Χρυσή Αυγή.

Άλλο λέω εγώ. Ότι πρέπει να υπάρχουν αναφορές στον εθνικισμό. Μιλάω για ποτάμια και μου λέτε για λήμνες.

[kameron]

Οι ψηφοφόροι του Βελόπουλου είναι πιο ώριμης ηλικίας.Το κοινό που τραβά περισσότερο ο Κασιδιάρης είναι βασικά νεότερα άτομα.

Υπάρχουν και άλλες σημαντικές διαφορές, από τη γεωγραφική κατανομή μέχρι κοινωνικές και ιδεολογικοπολιτικές διαφορές.
Ο Βελόπουλος είναι ουσιαστικά ένα sequel του Λαός (καρατζαφερισμός) σε πιο rustique και grotesque εκδοχή. Ο Κασιδιάρης είναι διακριτό φαινόμενο από την κλασική ελληνική λαϊκο/ακρο δεξιά.

[Golden Age]

Εκ του αποτελέσματος όμως έχω δικιο.
Και εγώ και όλοι οι υπόλοιποι.τώρα καληνύχτα.
Περιμένω να δω τι άτομα θα είναι γύρω του.η έκπληξη καραδοκει πάντως.

Λάθος κάνεις. Τώρα ο Κασιδιάρης αποτελεί ελπίδα για ανασυγκρότηση. Εαν προκαλούσε διάσπαση τότε, θα φτάναμε πιο γρήγορα εδώ που είμαστε σήμερα και σήμερα θα ήταν στιγματισμένος και καμμένο χαρτί.

Ανασυγκρότηση μπορούσε να κάνει και σε μεγάλο βαθμό αν ο Μιχαλολιάκος έκανε άκρη όταν μπηκαν φυλακη και μετά.
Αλλά ειπαμε αρχηγηλικια και φράγκα δεν αφήνονται έτσι.

Εδώ όμως δεν λέμε για το τί θα γινόταν με συνεννόηση των δύο.

[vatraxos]

Γκόλντεν, το γεγονός ότι ο τύπος με το συγκεκριμένο τατουάζ αποκηρύσσει το ναζισμό, δε σε προβληματίζει; Εμένα μου δείχνει άτομο με βαθύ πολιτικό καιροσκοπισμό, εντελώς αναξιόπιστο.

[Apergos8]

η καλλιτερη περιπτωση για τον περα της ΝΔ χωρο ειναι ο στρατηγος Φραγκος με την προυποθεση να μαζεψει ολο τον ενδιαμεσο χωρο

Αν ο Στρατηγός Φράγκος φτιάξει σοβαρό δεξιό κόμμα αυτό μπορεί να πάρει ακόμα και πάνω απο 10%.Όμως δεν ενδιαφέρεται να ασχοληθεί άμεσα με την πολιτική.Διατέλεσε υπηρεσιακός υπουργός άμυνας και του αρκεί.