Ζαποτέκος έγραψε: 19 Μάιος 2020, 12:44
Ο συγχωρεμένος ο Πανταζής είχε δώσει μια ωραία πρωτότυπη ιδέα. Ο μυκηναϊκός πολιτισμός είναι πρϊόν του μινωικού. ( Μινωικής προέλευσης σύμβολα του μυκηναϊκού πολιτισμού. Μινωικής προέλευσης γραφή. )
Πάντως και η γενετική έρευνα του Λαζαρίδη, έδειξε ότι η διαφορές ανάμεσα σε Μινωϊτες και Μυκηναίους ήταν από 5%-15%, δηλαδή διέφεραν λίγο έως πολύ λίγο. Αυτό μπορεί να σημαίνει δύο πράγματα (ή και τα δύο):
α) είτε είχαν αναμειχθεί σε μεγάλο βαθμό μέχρι την εποχή της κυριαρχίας των Μυκηναίων στον ελλαδικό χώρο
β) είτε, όντας λαοί που ομιλούσαν ινδο-ευρωπαϊκή γλώσσα (αν υποθέσουμε πως τέτοια ήταν η γλώσσα των Μινωϊτών), δεν θα πρεπε να διέφεραν ιδιαίτερα γενετικά, αν πριν αιώνες είχαν έρθει από μία κοινή κοιτίδα, με τους Μυκηναίους απλώς να έχουν λίγο περισσότερο βόρειο γενετικό υλικό.
Η Κρήτη κατά τον Όμηρο :
Κάπου υπάρχει η Κρήτη, νησί στη μέση ενός πελάγου
βαμμένου στο μαβί, πλούσιο κι εύφορο, θαλασσοφίλητο·
το κατοικούν πολλοί, άνθρωποι αναρίθμητοι, σε πόλεις ενενήντα.
Μεικτή η γλώσσα τους κι ανάκατη, ανάλογα με τη φυλή·
άλλοι Αχαιοί, άλλοι οι βέροι Κρητικοί* γενναίοι,
εκεί κι οι Δωριείς στα τρία χωρισμένοι, κι ακόμη
οι Κύδωνες κι οι θείοι Πελασγοί.
Ζαπ,σαφεστατα οι δαναοι ηταν ελληνες και σαφεστατα το ονομα τους προερχεται απο την ριζα δαν για το νερο.
Ηριδανος,ηπιδανος,ιαρδανος εθναι ποταμια στην ελλαδα με αυτην την ριζα.
Το σιγουρο ειναι οτι δεν ήλθαν απο τον δουναβι και τον δνειπερο.
Τα ποταμια αυτα οι ελληνες τα ηξεραν ως ιστρο και βορυσθενη αντιστοιχα.
Αυτο αποδεικνύει οτι δεν ηταν απο εκει
Gouerino 4 έγραψε: 19 Μάιος 2020, 13:01
Προσπαθει να βγαλει το ονομα ινδοευρωπαικο αλλα μη ελληνικο για αυτο χρησιμοποιει το επιθημα οπ για τα πουλια.
Με το χερι στην καρδια απαντησε
Αν σε ελεγαν να διαλεξεις εναν μονο λαο ως ελληνικο με βαση το ονομα του,χωρις να ξερεις κατι αλλο για αυτους,ποιον θα διαλεγες απο τους παρακατω
Αχαιοι,αιολεις,ιωνες,δρυοπες
Στην ΙΕΕ έχει ολόκληρη ανάλυση για τον κάθε λαό. Εγώ έβαλα μόνο ένα μικρό απόσπασμα απ' τον Ευαγγελίδη. Δεν μπορώ να βρω τώρα την ΙΕΕ ούτε να κάθομαι να αντιγράφω με τόση ζέστη. Δες την ανάλυση για τους Πελασγούς. Έτσι άριστη είναι η ανάλυσή του για όλους τους λαούς.
Ρε παρτο χαμπαρι ο ευαγγελιδης ειναι ενας ημιτρελος κουργκανοψεκασμενος που νομιζε οτι απευθύνεται σε μαλακες.
Η ετυμολογια για τους πελασγους που εδωσε,ειναι βγαλμενη απο τα αδυτα των αδυτων του κωλου του
Δεν την έδωσε ο Ευαγγελίδης την ετυμολογία για τους Πελασγούς. Ο Σακελλαρίου την έδωσε.
… εις μικράς μεν ατυχίας ευρεθήσεται φίλος, εις μεγίστην δε και επιμένουσαν συμφοράν μηδείς σε πλανήση , φίλος ουκ έσται . ( Στρατηγικόν Κεκαυμένου )
Ζαποτέκος έγραψε: 19 Μάιος 2020, 12:44
Ο συγχωρεμένος ο Πανταζής είχε δώσει μια ωραία πρωτότυπη ιδέα. Ο μυκηναϊκός πολιτισμός είναι πρϊόν του μινωικού. ( Μινωικής προέλευσης σύμβολα του μυκηναϊκού πολιτισμού. Μινωικής προέλευσης γραφή. )
Πάντως και η γενετική έρευνα του Λαζαρίδη, έδειξε ότι η διαφορές ανάμεσα σε Μινωϊτες και Μυκηναίους ήταν από 5%-15%, δηλαδή διέφεραν λίγο έως πολύ λίγο. Αυτό μπορεί να σημαίνει δύο πράγματα (ή και τα δύο):
α) είτε είχαν αναμειχθεί σε μεγάλο βαθμό μέχρι την εποχή της κυριαρχίας των Μυκηναίων στον ελλαδικό χώρο
β) είτε, όντας λαοί που ομιλούσαν ινδο-ευρωπαϊκή γλώσσα (αν υποθέσουμε πως τέτοια ήταν η γλώσσα των Μινωϊτών), δεν θα πρεπε να διέφεραν ιδιαίτερα γενετικά, αν πριν αιώνες είχαν έρθει από μία κοινή κοιτίδα, με τους Μυκηναίους απλώς να έχουν λίγο περισσότερο βόρειο γενετικό υλικό.
Η Κρήτη κατά τον Όμηρο :
Κάπου υπάρχει η Κρήτη, νησί στη μέση ενός πελάγου
βαμμένου στο μαβί, πλούσιο κι εύφορο, θαλασσοφίλητο·
το κατοικούν πολλοί, άνθρωποι αναρίθμητοι, σε πόλεις ενενήντα.
Μεικτή η γλώσσα τους κι ανάκατη, ανάλογα με τη φυλή·
άλλοι Αχαιοί, άλλοι οι βέροι Κρητικοί* γενναίοι,
εκεί κι οι Δωριείς στα τρία χωρισμένοι, κι ακόμη
οι Κύδωνες κι οι θείοι Πελασγοί.
Ζαπ,σαφεστατα οι δαναοι ηταν ελληνες και σαφεστατα το ονομα τους προερχεται απο την ριζα δαν για το νερο.
Ηριδανος,ηπιδανος,ιαρδανος εθναι ποταμια στην ελλαδα με αυτην την ριζα.
Το σιγουρο ειναι οτι δεν ήλθαν απο τον δουναβι και τον δνειπερο.
Τα ποταμια αυτα οι ελληνες τα ηξεραν ως ιστρο και βορυσθενη αντιστοιχα.
Αυτο αποδεικνύει οτι δεν ηταν απο εκει
Και επειδή δεν ήξεραν και τον ινδικό θεό Danu δεν ήρθαν απ' την Ινδία.
… εις μικράς μεν ατυχίας ευρεθήσεται φίλος, εις μεγίστην δε και επιμένουσαν συμφοράν μηδείς σε πλανήση , φίλος ουκ έσται . ( Στρατηγικόν Κεκαυμένου )
Ζαποτέκος έγραψε: 19 Μάιος 2020, 13:06
Στην ΙΕΕ έχει ολόκληρη ανάλυση για τον κάθε λαό. Εγώ έβαλα μόνο ένα μικρό απόσπασμα απ' τον Ευαγγελίδη. Δεν μπορώ να βρω τώρα την ΙΕΕ ούτε να κάθομαι να αντιγράφω με τόση ζέστη. Δες την ανάλυση για τους Πελασγούς. Έτσι άριστη είναι η ανάλυσή του για όλους τους λαούς.
Ρε παρτο χαμπαρι ο ευαγγελιδης ειναι ενας ημιτρελος κουργκανοψεκασμενος που νομιζε οτι απευθύνεται σε μαλακες.
Η ετυμολογια για τους πελασγους που εδωσε,ειναι βγαλμενη απο τα αδυτα των αδυτων του κωλου του
Δεν την έδωσε ο Ευαγγελίδης την ετυμολογία για τους Πελασγούς. Ο Σακελλαρίου την έδωσε.
Ενταξει,Σακελλαρίου ηθελα να γραψω,ο αλλος απλως αντιγραφει.
Αλλωστε τον Σακελλαρίου βριζω εδω και χρονια
Ζαποτέκος έγραψε: 19 Μάιος 2020, 14:03
Για τους Δαναούς εδώ : Spoiler
Οι Δαναοί ήταν Ινδοευρωπαίοι.
Έλληνες : Δαναός, Δανάη, Δαναϊδες
Ιρανοί : εθνικό όνομα Danawo ,
Ινδοί : θεοί Danu και Danawa
ρίζα dan - σχετική με το νερό : Δάνουβις ( Δούναβις ), Δνείστερος ( Δάναστρις ) , Δνείπερος ( Δάναπρις ) , Δον ( Τάναϊς ) , ποταμός Τάναος στη Λέρνα , Δαναός - > αδελφός του Νείλου, Δαναϊδες - > πηγές
Οπότε Δαναοί πρέπει να ήταν εθνονύμιο ελληνόφωνου λαού που ζούσε πλησίον σε ποταμούς, παραποτάμιος πολιτισμός, που εκκίνησε από τον Δούναβη και βρέθηκε στον Ελλαδικό χώρο κάπου στα μέσα της 2ης χιλιετίας. Δαναοί, δηλαδή ο λαός των ποταμών, εκείνοι που ζουν σε ποτάμια, ποταμίτες.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Αίγαγρος την 19 Μάιος 2020, 14:17, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Ζαπ,σαφεστατα οι δαναοι ηταν ελληνες και σαφεστατα το ονομα τους προερχεται απο την ριζα δαν για το νερο.
Ηριδανος,ηπιδανος,ιαρδανος εθναι ποταμια στην ελλαδα με αυτην την ριζα.
Το σιγουρο ειναι οτι δεν ήλθαν απο τον δουναβι και τον δνειπερο.
Τα ποταμια αυτα οι ελληνες τα ηξεραν ως ιστρο και βορυσθενη αντιστοιχα.
Αυτο αποδεικνύει οτι δεν ηταν απο εκει
Και επειδή δεν ήξεραν και τον ινδικό θεό Danu δεν ήρθαν απ' την Ινδία.
Το ονομα δεν ηξεραν
Τα ιστρος και βορυσθενης σημαινουν οτι οι αχαιοι τα ειδαμ πρωτη φορα και τα ονομασαν ετσι με βαση αυτα που ειδαν.
Gouerino 4 έγραψε: 19 Μάιος 2020, 13:45
Υπαρχει και η περιπτωση μια στο δις βεβαια,η λεξη θαλασσα να μην ειναι ιε και να περιεχει κατα διαολικη συμπτωση το αλας.
Αυτό που λένε είναι ότι σίγουρα δεν είναι ινδοευρωπαική μα πιθανότατα προελληνική.
Ο λεξικογράφος Ησύχιος τη θεωρούσε μακεδονική και τη συνέδεε με τη γλώσσα δαλάγχαν.
Η προελληνική σημασία ωστόσο φαίνεται να σήμαινε "αλμυρό νερό" οπότε διόλου απίθανο να είναι αμιγώς ελληνική λέξη.
Και για μενα η λεξη κατα 99,9% ειναι ελληνικη
Απλως αντι για σαλασσα καποιοι την προφεραν θαλασσα
Μην ξεχνάμε και κάποια παράγωγα: άλ-ιμος "θαλάσσιος". αλι-εύς (αλιεύω, αλιεία).
Εδώ στο ετυμολογικό έχει την παρακάτω παρατήρηση.
αλς-θάλασσα-πέλαγος-πόντος
η αρχαία λέξη άλς (ο) διακρινότν από την ομώνυμη άλς (η) "θάλασσα, που ήταν γένους θηλυκού. Η Άλς δήλωνε κυρίως τη θάλασσα όπως φαίνεται από την ξηρά ενώ το συνώνυμο πέλαγος αναφερόταν στην "ανοιχτή θάλασσα".
Ζαποτέκος έγραψε: 19 Μάιος 2020, 14:03
Για τους Δαναούς εδώ : Spoiler
Οι Δαναοί ήταν Ινδοευρωπαίοι.
Έλληνες : Δαναός, Δανάη, Δαναϊδες
Ιρανοί : εθνικό όνομα Danawo ,
Ινδοί : θεοί Danu και Danawa
ρίζα dan - σχετική με το νερό : Δάνουβις ( Δούναβις ), Δνείστερος ( Δάναστρις ) , Δνείπερος ( Δάναπρις ) , Δον ( Τάναϊς ) , ποταμός Τάναος στη Λέρνα , Δαναός - > αδελφός του Νείλου, Δαναϊδες - > πηγές
Οπότε Δαναοί πρέπει να ήταν εθνονύμιο ελληνόφωνου λαού που ζούσε πλησίον σε ποταμούς, παραποτάμιος πολιτισμός, που εκκίνησε από τον Δούναβη και βρέθηκε στον Ελλαδικό χώρο κάπου στα μέσα της 2ης χιλιετίας. Δαναοί, δηλαδή ο λαός των ποταμών, εκείνοι που ζουν σε ποτάμια, ποταμίτες.
Ναι μονο που οι δαναοι δεν ηξεραν τα ονοματα δουναβις και δνειπερος.
Ιστρο και βορυσθενη τα ονομαζαν.
Τι κρίμα
Πάντως και η γενετική έρευνα του Λαζαρίδη, έδειξε ότι η διαφορές ανάμεσα σε Μινωϊτες και Μυκηναίους ήταν από 5%-15%, δηλαδή διέφεραν λίγο έως πολύ λίγο. Αυτό μπορεί να σημαίνει δύο πράγματα (ή και τα δύο):
α) είτε είχαν αναμειχθεί σε μεγάλο βαθμό μέχρι την εποχή της κυριαρχίας των Μυκηναίων στον ελλαδικό χώρο
β) είτε, όντας λαοί που ομιλούσαν ινδο-ευρωπαϊκή γλώσσα (αν υποθέσουμε πως τέτοια ήταν η γλώσσα των Μινωϊτών), δεν θα πρεπε να διέφεραν ιδιαίτερα γενετικά, αν πριν αιώνες είχαν έρθει από μία κοινή κοιτίδα, με τους Μυκηναίους απλώς να έχουν λίγο περισσότερο βόρειο γενετικό υλικό.
Η Κρήτη κατά τον Όμηρο :
Κάπου υπάρχει η Κρήτη, νησί στη μέση ενός πελάγου
βαμμένου στο μαβί, πλούσιο κι εύφορο, θαλασσοφίλητο·
το κατοικούν πολλοί, άνθρωποι αναρίθμητοι, σε πόλεις ενενήντα.
Μεικτή η γλώσσα τους κι ανάκατη, ανάλογα με τη φυλή·
άλλοι Αχαιοί, άλλοι οι βέροι Κρητικοί* γενναίοι,
εκεί κι οι Δωριείς στα τρία χωρισμένοι, κι ακόμη
οι Κύδωνες κι οι θείοι Πελασγοί.
Ετεόκρητες και Κύδωνες = απόγονοι Μινωιτών
Αχαιοί = Μυκηναίοι
Πελασγοί = Προελληνικός Ινδοευρωπαϊκός λαός
Δωριείς = Α΄ Αποικισμός
Ἐτεόκρητες: Προελληνικό φύλο της Κρήτης, αναφερόμενο στον Όμηρο (Οδύσ. Τ 176) ως «…Ετεόκρητες μεγαλήτορες…» δηλ. Ετεόκρητες γενναιόκαρδοι. Το επίθετο ετεός σημαίνει γνήσιος, άρα Ετεόκρητες = γνήσιοι Κρητικοί, δηλαδή αυτόχθονες. Από αυτήν την ονομασία τους, συμπεραίνεται ότι οι Ετεόκρητες, όπως και οι Κύδωνες, ήσαν απόγονοι των Μινωϊτών, δηλαδή των πανάρχαιων κατοίκων της Κρήτης, οι οποίοι ανήκαν στο λεγόμενο «Μεσογειακό» προελληνικό υπόστρωμα, αναμεμιγμένοι με αχαϊκά στοιχεία μετά την κατάκτηση της νήσου (περίπου 1450 π.Χ.) από τους Αχαιούς (Μυκηναίους).
Μετά την εισβολή και κατάληψη της Κρήτης από τους Δωριείς (γύρω στο 1100 π.Χ.), οι Ετεόκρητες θα εγκαταλείψουν την κεντρική περιοχή της μεγαλονήσου και θα καταφύγουν στο ανατολικό τμήμα (σημερινή επαρχία Σητείας) με κέντρο τους την Πραισό. Η Πραισός θα διατηρήσει την ανεξαρτησία της μέχρι το 140 π.Χ. οπότε και θα καταστραφεί από την συμμαχία των γειτονικών πόλεων Ιεράπυτνας και Ιτάνου.
Πιθανολογείται ότι Ετεόκρητες είχαν παραμείνει και στις άλλες περιοχές της Κρήτης, αλλά αφομοιώθηκαν από τα ελληνικά φύλα. Στην περιοχή της Σητείας η κρητομυκηναϊκή παράδοση φαίνεται ότι διατηρήθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα, μέχρι τους Ρωμαϊκούς χρόνους (βλ. R.W.Hutchinson: Prehistoric Crete “Pelican” 1962).
Οι Ετεόκρητες θα συνεχίσουν να μιλούν την γλώσσα τους και να διατηρούν την ταυτότητά τους έως τα ύστερα κλασσικά χρόνια, όπως φανερώνουν τα επιγραφικά στοιχεία που γνωρίζουμε και τα οποία ανήκουν στον 6ο, 4ο και 3ο αιώνα π.Χ. Περίφημες είναι οι επιγραφές της Πραισού και της Δρήρου, γραμμένες στο ελληνικό αλφάβητο, αλλά στην «ετεοκρητική» - προφανώς μινωϊκή – γλώσσα, η οποία δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί ακόμη.
Οι περισσότεροι ερευνητές δέχονται ότι η "ετεοκρητική" δεν ανήκει στην ομάδα των ινδοευρωπαϊκών γλωσσών. Σύμφωνα πάντως με τις απόψεις του μεγάλου Γερμανού γλωσσολόγου Π. Κρέτσμερ (Paul Kretschmer 1866-1956), η γλώσσα των Ετεοκρητών ήταν μια μεικτή γλώσσα με πολλά πρώϊμα Μικρασιατικά στοιχεία, συγγενική με τις γλώσσες των προ-ινδοευρωπαϊκών λαών της Μ. Ασίας και ιδιαίτερα της περιοχής της Λυδίας, αλλά και με την γλώσσα των Τυρρηνών. Η θεωρία αυτή έχει αμφισβητηθεί από πολλούς ερευνητές.
Υπενθυμίζουμε, ότι στην περιοχή της Λυδίας αναφέρονται στην Ιλιάδα (Β 864-866), οι Μαίονες ως σύμμαχοι των Τρώων, οι οποίοι θεωρούνται Ινδοευρωπαϊκό μικρασιατικό φύλο που αναμίχθηκε σε μεγάλο βαθμό με τους αυτόχθονες κατοίκους .
Τέλος πρέπει να σημειωθεί ότι στην γειτονική νήσο Κάρπαθο μνημονεύεται η ύπαρξη των Ετεοκαρπαθίων, οι οποίοι άφησαν επίσης επιγραφικά κατάλοιπα. Είναι άγνωστο εάν ο λαός αυτός ταυτιζόταν με τους Ετεόκρητες, ήταν συγγενικός ή άσχετος φυλετικά και γλωσσικά.
Κύδωνες: Πανάρχαιο κρητικό φύλο αυτοχθόνων, το οποίο μνημονεύεται στον Όμηρο (Οδύσσεια, Γ 292 και Τ 176). Ο Στράβων (Ι΄ ΙV. 6) αναφέρει ότι κατοικούσαν στο δυτικό μέρος της Κρήτης, ενώ οι Ετεόκρητες στο νότιο τμήμα της μεγαλονήσου.
Οι Κύδωνες είχαν ως κυριότερο κέντρο τους την πόλη Κυδωνία (σημερινά Χανιά) και σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις ανήκαν στο προελληνικό «Μεσογειακό υπόστρωμα». Η γλώσσα τους δεν ήταν ελληνική, όπως και του γειτονικού τους λαού της Πολυρρηνίας, στα νότια της Κυδωνίας.
Εξ άλλου, σύμφωνα με την παράδοση, ο μυθικός ιδρυτής της Κυδωνίας ήταν ο Κύδας, γιος του Ερμή και της κόρης του Μίνωα, Ακακαλλίδος (βλ. Hutchinson: Prehistoric Crete, σελ. 58), αλλά σύμφωνα με άλλη εκδοχή (Διόδωρος 5, 78, 2), ιδρυτής ήταν ο ίδιος ο Μίνως.
Η Κυδωνία είχε κατοικηθεί από την Μεσομινωϊκή Εποχή (17ος αιώνας π.Χ.) και θεωρείται η τρίτη σε μέγεθος και σπουδαιότητα πόλη της αρχαίας Κρήτης.
Αρκετούς αιώνες αργότερα, γύρω στο 520 π.Χ. Σάμιοι φυγάδες θα εκδιώξουν τους Ζακύνθιους Δωριείς από την περιοχή και θα εγκατασταθούν εκεί, αλλά τον έκτο χρόνο οι Αιγινήτες συμμάχησαν με τους Κρήτες, νίκησαν τους Σάμιους τους οποίους υποδούλωσαν και κατέλαβαν την πόλη (Ηρόδοτος, Γ΄ 59).
Ζαποτέκος έγραψε: 19 Μάιος 2020, 14:11
Η Κρήτη κατά τον Όμηρο :
Κάπου υπάρχει η Κρήτη, νησί στη μέση ενός πελάγου
βαμμένου στο μαβί, πλούσιο κι εύφορο, θαλασσοφίλητο·
το κατοικούν πολλοί, άνθρωποι αναρίθμητοι, σε πόλεις ενενήντα.
Μεικτή η γλώσσα τους κι ανάκατη, ανάλογα με τη φυλή·
άλλοι Αχαιοί, άλλοι οι βέροι Κρητικοί* γενναίοι,
εκεί κι οι Δωριείς στα τρία χωρισμένοι, κι ακόμη
οι Κύδωνες κι οι θείοι Πελασγοί.
* Ετεόκρητες
Οι ελληνόφωνοι Αχαιοί και Δωριείς πρέπει να ζούσαν στο δυτικό κομμάτι, σημερινά Χανιά και ίσως Ρέθυμνο, ενώ γύρω από τον Ψηλορείτη και σε ολόκληρο το σημερινό νομό Ηρακλείου, οι Πελασγοί, λαός που ομιλούσε ινδοευρωπαϊκή γλώσσα και ίσως άμεσοι απόγονοι των Μινωιτών.
Στο οροπέδιο Λασιθίου ζήσουν Ετεοκρήτες, λαός που ομιλούσε μία γλώσσα που δεν ανήκε στην ινδο-ευρωπαϊκή οικογένεια γλωσσών και αφορά το πρώτο κύμα γεωργών που είχαν έρθει από την Ανατολία ίσως από την 6η χιλιετία.
Gouerino 4 έγραψε: 19 Μάιος 2020, 14:12
Ζαπ,σαφεστατα οι δαναοι ηταν ελληνες και σαφεστατα το ονομα τους προερχεται απο την ριζα δαν για το νερο.
Ηριδανος,ηπιδανος,ιαρδανος εθναι ποταμια στην ελλαδα με αυτην την ριζα.
Το σιγουρο ειναι οτι δεν ήλθαν απο τον δουναβι και τον δνειπερο.
Τα ποταμια αυτα οι ελληνες τα ηξεραν ως ιστρο και βορυσθενη αντιστοιχα.
Αυτο αποδεικνύει οτι δεν ηταν απο εκει
Και επειδή δεν ήξεραν και τον ινδικό θεό Danu δεν ήρθαν απ' την Ινδία.
Το ονομα δεν ηξεραν
Τα ιστρος και βορυσθενης σημαινουν οτι οι αχαιοι τα ειδαμ πρωτη φορα και τα ονομασαν ετσι με βαση αυτα που ειδαν.
Οι Έλληνες της αρχαϊκής περιόδου δεν γνώριζαν που να τοποθετήσουν τα ομηρικά τοπωνύμια , αλλά εσύ για κάποιο ανεξήγητο λόγο πιστεύεις πως θα έπρεπε να θυμούνται υδρωνύμια του 2500 π.Χ.
… εις μικράς μεν ατυχίας ευρεθήσεται φίλος, εις μεγίστην δε και επιμένουσαν συμφοράν μηδείς σε πλανήση , φίλος ουκ έσται . ( Στρατηγικόν Κεκαυμένου )
Ζαποτέκος έγραψε: 19 Μάιος 2020, 14:11
Η Κρήτη κατά τον Όμηρο :
Κάπου υπάρχει η Κρήτη, νησί στη μέση ενός πελάγου
βαμμένου στο μαβί, πλούσιο κι εύφορο, θαλασσοφίλητο·
το κατοικούν πολλοί, άνθρωποι αναρίθμητοι, σε πόλεις ενενήντα.
Μεικτή η γλώσσα τους κι ανάκατη, ανάλογα με τη φυλή·
άλλοι Αχαιοί, άλλοι οι βέροι Κρητικοί* γενναίοι,
εκεί κι οι Δωριείς στα τρία χωρισμένοι, κι ακόμη
οι Κύδωνες κι οι θείοι Πελασγοί.
* Ετεόκρητες
Οι ελληνόφωνοι Αχαιοί και Δωριείς πρέπει να ζούσαν στο δυτικό κομμάτι, σημερινά Χανιά και ίσως Ρέθυμνο, ενώ γύρω από τον Ψηλορείτη και σε ολόκληρο το σημερινό νομό Ηρακλείου, οι Πελασγοί, λαός που ομιλούσε ινδοευρωπαϊκή γλώσσα και ίσως άμεσοι απόγονοι των Μινωιτών.
Στο οροπέδιο Λασιθίου ζήσουν Ετεοκρήτες, λαός που ομιλούσε μία γλώσσα που δεν ανήκε στην ινδο-ευρωπαϊκή οικογένεια γλωσσών και αφορά το πρώτο κύμα γεωργών που είχαν έρθει από την Ανατολία ίσως από την 6η χιλιετία.
Ποιος ξέρει άραγε. Μπορεί και οι Μινωίτες/Ετεόκρητες/Κύδωνες να ήταν και αυτοί Ινδοευρωπαίοι.
… εις μικράς μεν ατυχίας ευρεθήσεται φίλος, εις μεγίστην δε και επιμένουσαν συμφοράν μηδείς σε πλανήση , φίλος ουκ έσται . ( Στρατηγικόν Κεκαυμένου )
