Chilloutbuddy έγραψε: 14 Μάιος 2020, 03:50
Cavaliere έγραψε: 14 Μάιος 2020, 03:34
hellegennes έγραψε: 14 Μάιος 2020, 03:21
Εγώ το αντίθετο ξέρω. Ότι είναι πανεύκολο να φύγεις και πολύ δύσκολο να γυρίσεις. Πανεύκολο γιατί μέσα στην ΕΕ δεν χρειάζεσαι καμμιά τυπική διαδικασία, απλά μαζεύεις τα πράγματά σου και μετακομίζεις και γιατί όλοι πιστεύουν ότι θα βγάζουν λεφτά. Ακούνε μεγαλύτερους μισθούς και δεν αντιλαμβάνονται το κόστος ζωής.
Δύσκολο είναι να γυρίσεις αν έχεις προσπαθήσει 2-3 χρόνια και χρειάζεται πάλι να φεύγεις. Επίσης εγωισμός.
Επί προσωπικού, γνωρίζω πολύ κόσμο που είναι έξω, κυρίως Αγγλία και Γερμανία. Φίλους, γνωστούς και αρκετούς συγγενείς. Μέχρι τώρα δεν έχω πέσει σε περίπτωση που χαίρονται που έφυγαν και δεν ξέρω κανέναν που να μην ψάχνει ευκαιρία να γυρίσει. Αλλά δεν είναι στατιστικό δείγμα ο κύκλος μου, οπότε αυτό το επισημαίνω επικουρικά μόνο.
Γιατί να γυρίσεις, αν βγάζεις τα τριπλάσια ή πολλαπλάσια και έρχεσαι Ελλάδα για μπάνια;
Σε οποιοδήποτε επάγγελμα, ακόμα και στον Τουρισμό. Αν δεν δουλεύεις σε καμιά λαζοντόιτς ταβέρνα ως σκλάβος, γιατί να γυρίσεις; Δεν λέω για μένα που έπρεπε να αποφασίσω λόγω οικογενειακού διχασμού.Αλλά, κακά τα ψέμματα, ένας οποιοσδήποτε εργαζόμενος που μιλάει τη γλώσσα μητρική και δεν είναι alien, θα ερχόταν Ελλάδα μόνο για διακοπές.
μπα μην το λες, είναι πολύς κόσμος που νιώθει απομονωμένος στο εξωτερικό και τρώει κλείσιμο στο σπίτι και μιζέρια. Όχι γιατί δεν ξέρει τη γλώσσα αλλά γιατί άλλοι οι ρυθμοί του νοτιοευρωπαίου, και δε λέω για μπουζούκια 4 η ώρα πρωί τετάρτης αλλά το απλό μετά τη δουλειά καθημερινή να πιείς έναν καφέ με κάποιον ή (Θεός φυλάξοι) να του την πέσεις σπίτι του πχ να δειτε τσάμπιονς λιγκ με πίτσα. Βασικά τηλέφωνο να πάρεις κάποιον βόρειο βράδυ καθημερινής τρομάζει. Βέβαια υπάρχουν και έλληνες γεννημένοι βόρειοι, αυτούς δεν τους πειράζει, αντίθετα απολαμβάνουν την τάξη και μπαίνουν στο ρυθμό μια χαρά, βγαίνουν 2 φορές το μήνα ("βγαίνουν" εννοώ μαζί με άλλους χόμο σάπιενς, όχι σουπερμάρκετ και τέτοια) και το'χουν κανονίσει 2 μήνες πριν. Οι υπόλοιποι έλληνες περνάνε ένα στάδιο κατάθλιψης εκεί στα 2-3 χρόνια συνήθως. Τόσο τους παίρνει για να συνειδητοποιήσουν ότι απλά δεν παίζει ΤΣ-Λ με φραπέ/σουβλάκι/μεγάλο τασάκι/ξαπλώστρα-ομπρέλα/καβάλημα στο πεζοδρόμιο με το αμάξι/καφετέρια κοντά που είναι ανοιχτή καθημερινές/μπαράκι που δεν καπνίζουμε αλλά καπνίζουμε μωρέ/στενάκια για να μη μας πιάσουνε όταν οδηγάμε ψιλοπιωμένοι/ποικιλία από κωλοβάρες φίλους που είναι 24/7 διαθέσιμοι για κωλοβάρεμα κλπ. Μέχρι τα 2-3 χρόνια νομίζουν ότι παίζει, απλά δεν το έχουν βρει γιατί δεν έχουν οργανωθεί καλά ακόμα
(Συγκεκριμένα υποδομή/κουλτούρα ΤΣ-Λ σίγουρα θα υπάρχει στη Γερμανία, λέω γενικά)
Δεν ξέρω, αλλά το κλισέ για μιζέρια στη Β. Ευρώπη δεν πιάνει την πόλη που ζω. Αντίθετα, έχεις θέμα να αποφύγεις παρέες και ξενύχτια, και να κάτσεις σπίτι. Θες να φας στις 3.00 τη νύχτα; Θες μπαρ τη νύχτα να καπνίσεις κιόλας; Θες εστιατόρια; Πάρκα να παίξεις μπάλες; δεν καταλαβαίνω, τι μιζέρια νιώθεις αν το πρόβλημα δεν είναι η απουσία της μάνας σου. Ζούσα στην Ιταλία, και ένα παράπονο είχα: Τα εστιατόρια κλείναν την κουζίνα στις 21.30, και μπαρ ανοιχτό στις 1.00 δεν έβρισκες. Από την άλλη πάλι, φίλος από το Αμβούργο έφυγε για τη Σκωτία και μου γράφει,
αυτοκτονώ, εδώ είναι απελπισία, πού είναι η ζωάρα μας στο Αμβούργο.
Όσοι πήγαν UK πρέπει να φάγαν πακέτο με τα καμπανάκια και το κλείσιμο παμπ, και την αποξένωση, και νομίζουν πως όλα είναι έτσι. Εγώ παίζω μπαρμπούτι στις 4.00 τη νύχτα Νόμιμα και καπνίζοντας. Όχι σαν τον κατσαπλιά.
Ordem e Progresso.
