Είναι η παχυσαρκία αρρώστια;

[karadeniz1]

Και για να ξεκαθαρίσω το τοπίο, εννοείται προτιμώ μια γυναίκα με καμπύλες (βυζγιά, love handles κτλ) παρά μια γυναίκα που είναι πετσι και κόκκαλο στα όρια της ανορεξίας.

Πριν μίλησα για νοσογόνες καταστάσεις

Όχι ρε δεν σου αξίζουν τα love handles και τα βυζγια. Να πας στα μονδελα.

Έρευνες λένε ότι τα μεγάλα βυζγια είναι προτίμηση των σεξιστών. Το πιστεύεις;

ερευνες λενε οτι τα μικρα βυζια ειναι προτιμηση των ανωμαλων αναρχοαριστεροκομουνιστων. το πιστευεις?????

[Antigeist]

Όχι ρε δεν σου αξίζουν τα love handles και τα βυζγια. Να πας στα μονδελα.

Έρευνες λένε ότι τα μεγάλα βυζγια είναι προτίμηση των σεξιστών. Το πιστεύεις;

ερευνες λενε οτι τα μικρα βυζια ειναι προτιμηση των ανωμαλων αναρχοαριστεροκομουνιστων. το πιστευεις?????

Δεν ξέρω, ρώτα τους. Εγώ είμαι απολιτικός.

[ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ]

Τα αίτια εμφάνισης παχυσαρκίας διακρίνονται σε ενδογενή και εξωγενή. Τα μεν ενδογενή σε γενετικούς παράγοντες, σε υποθαλαμικά αίτια και σε ενδοκρινικά αίτια. Τα δε εξωγενή σε διαιτητικά αίτια, στη σωματική δραστηριότητα και σε φαρμακευτικά αίτια. Επιπλέον υπάρχουν και
άλλα αίτια όπως η διακοπή του καπνίσματοςκαι η ηλικία.

Καποιος που απλα τρωει πολυ μπορει πχ να τρωει γιατι πασχειαπο καταθλιψη κτλ κτλ

Ενα εξαιρετικα παχυσαρκο ατομο στην συντριπτικη πλειοψηδια των περιπτωσεν δεν μπορει να το καταπολεμησει χωρις ατρικη βοηθεια
Δηλαδη δεν λες απλα σταματαω να τρωω και το ελυσα

[Antigeist]

Τα αίτια εμφάνισης παχυσαρκίας διακρίνονται σε ενδογενή και εξωγενή. Τα μεν ενδογενή σε γενετικούς παράγοντες, σε υποθαλαμικά αίτια και σε ενδοκρινικά αίτια. Τα δε εξωγενή σε διαιτητικά αίτια, στη σωματική δραστηριότητα και σε φαρμακευτικά αίτια. Επιπλέον υπάρχουν και
άλλα αίτια όπως η διακοπή του καπνίσματοςκαι η ηλικία.

Καποιος που απλα τρωει πολυ μπορει πχ να τρωει γιατι πασχειαπο καταθλιψη κτλ κτλ

Ενα εξαιρετικα παχυσαρκο ατομο στην συντριπτικη πλειοψηδια των περιπτωσεν δεν μπορει να το καταπολεμησει χωρις ατρικη βοηθεια
Δηλαδη δεν λες απλα σταματαω να τρωω και το ελυσα

Πως καταλήγει όμως κάποιος εξ αρχής τόσο υπερβολικά παχύσαρκος; Πως γίνεται κάποιος morbidly obese;

[ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ]

Μα μολις δοαβασες τα αιγτια.Γιατι ρωτας κατι που μολις απαντηθηκε;

[Βλήμα]

Η υπερβολική πρεμούρα με την υγεία είναι υποκριτική. Πόσοι θαυμάζουν ποδοσφαιριστές που σακατεύονται σε κάθε ματς, μπόξερς που μετά από κάθε αγώνα έχουν τριπλάσιο κεφάλι, αθλητές του ράγκμπι που καταλήγουν με τραύματα στο κεφάλι που τους σακατεύουν μια ζωή; Αυτός ο τρόπος ζωής είναι υγιεινός; Αυτό που μας ενοχλεί στους χοντρούς ανθρώπους είναι η εικόνα της μη παραγωγικότητας, εικόνα πολλές φορές απατηλή γιατί μπορούν να είναι μια χαρά παραγωγικοί. Οι μεν πρωταθλητές των επικίνδυνων αθλημάτων θυσιάζουν την υγεία τους για κάποιου είδους παραγωγή, έχουν έναν στόχο κι αυτό θαυμάζουμε. Αντιθέτως οι χοντροί γουστάρουν την ζωή τους. Η ποινικοποίηση του πάχους είναι απόρροια μιας προτεσταντικής κοινωνίας που όταν βλέπει κόσμο να αφήνεται στις ηδονές ενοχλείται.

Επίσης, είναι και το άλλο που παίζει με κάθε είδους ρατσισμό. Χαμένα κορμιά που δεν έχουν καταφέρει τίποτα στην ζωή τους έχουν μάθει να νιώθουν περήφανοι κοιτώντας το πλήθος των ανθρώπων που βρίσκονται από κάτω τους. Όταν τους λες "ξες, το να είναι μαύρος κάποιος δεν σημαίνει ότι είναι κατώτερος από έναν λευκό" ξαφνικά πρέπει να ανταγωνιστεί στα ίσια κι όλους τους μαύρους. Μετά του λες "ξέρεις, το να είναι κάποιος γκέι δεν σημαίνει ότι είναι κατώτερος από έναν στρέιτ" κι αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ακόμα πιο χαμηλά στην κοινωνική ιεραρχία. Τώρα τους λες "ο χοντρός δεν είναι κατώτερος από έναν λεπτό". Όσο λιγότερους ανθρώπους θεωρούμε ντε φάκτο κατώτερους, τόσο πιο αναπόφευκτο γίνεται το να αντιληφθούν οι κάθε είδους ρατσιστές ότι είναι η κωλοτρυπίδα της ανθρωπότητας.

Τέλος να πω ότι οι χοντροί άνθρωποι κάνουν τις πιο χορταστικές αγκαλιές.

[EKPLIKTIKOS]

Η υπερβολική πρεμούρα με την υγεία είναι υποκριτική. Πόσοι θαυμάζουν ποδοσφαιριστές που σακατεύονται σε κάθε ματς, μπόξερς που μετά από κάθε αγώνα έχουν τριπλάσιο κεφάλι, αθλητές του ράγκμπι που καταλήγουν με τραύματα στο κεφάλι που τους σακατεύουν μια ζωή; Αυτός ο τρόπος ζωής είναι υγιεινός; Αυτό που μας ενοχλεί στους χοντρούς ανθρώπους είναι η εικόνα της μη παραγωγικότητας, εικόνα πολλές φορές απατηλή γιατί μπορούν να είναι μια χαρά παραγωγικοί. Οι μεν πρωταθλητές των επικίνδυνων αθλημάτων θυσιάζουν την υγεία τους για κάποιου είδους παραγωγή, έχουν έναν στόχο κι αυτό θαυμάζουμε. Αντιθέτως οι χοντροί γουστάρουν την ζωή τους. Η ποινικοποίηση του πάχους είναι απόρροια μιας προτεσταντικής κοινωνίας που όταν βλέπει κόσμο να αφήνεται στις ηδονές ενοχλείται.

Επίσης, είναι και το άλλο που παίζει με κάθε είδους ρατσισμό. Χαμένα κορμιά που δεν έχουν καταφέρει τίποτα στην ζωή τους έχουν μάθει να νιώθουν περήφανοι κοιτώντας το πλήθος των ανθρώπων που βρίσκονται από κάτω τους. Όταν τους λες "ξες, το να είναι μαύρος κάποιος δεν σημαίνει ότι είναι κατώτερος από έναν λευκό" ξαφνικά πρέπει να ανταγωνιστεί στα ίσια κι όλους τους μαύρους. Μετά του λες "ξέρεις, το να είναι κάποιος γκέι δεν σημαίνει ότι είναι κατώτερος από έναν στρέιτ" κι αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ακόμα πιο χαμηλά στην κοινωνική ιεραρχία. Τώρα τους λες "ο χοντρός δεν είναι κατώτερος από έναν λεπτό". Όσο λιγότερους ανθρώπους θεωρούμε ντε φάκτο κατώτερους, τόσο πιο αναπόφευκτο γίνεται το να αντιληφθούν οι κάθε είδους ρατσιστές ότι είναι η κωλοτρυπίδα της ανθρωπότητας.

Τέλος να πω ότι οι χοντροί άνθρωποι κάνουν τις πιο χορταστικές αγκαλιές.

Δεν ειναι ετσι απλα. Έχουμε συγγενείς με πρόβλημα παχυσαρκίας κ ανησυχούμε για αυτούς. Δεν είναι ο άγνωστος χοντρός που μας χαλαει την αισθητική. Ειναι ο θειος μας που αφησε ορφανα 2 παιδάκια στα 50 του γιατι ηταν παχύσαρκος, επινε τον πατο του και καπνιζε σαν πουστης. Προσωπικά συμφωνώ με το δικαίωμα στην αυτοκαταστροφή, αλλα ας μην αμελουμε και τις συνέπειες. Αφηνουμε ανθρώπους πίσω. Κ εγω εχω ενα παιδακι 2 ετών, το να τρυπιεμαι με ηρωινες δεν ειναι ό,τι καλύτερο γι αυτον.

[Βλήμα]

Δεν ειναι ετσι απλα. Έχουμε συγγενείς με πρόβλημα παχυσαρκίας κ ανησυχούμε για αυτούς. Δεν είναι ο άγνωστος χοντρός που μας χαλαει την αισθητική. Ειναι ο θειος μας που αφησε ορφανα 2 παιδάκια στα 50 του γιατι ηταν παχύσαρκος, επινε τον πατο του και καπνιζε σαν πουστης. Προσωπικά συμφωνώ με το δικαίωμα στην αυτοκαταστροφή, αλλα ας μην αμελουμε και τις συνέπειες. Αφηνουμε ανθρώπους πίσω. Κ εγω εχω ενα παιδακι 2 ετών, το να τρυπιεμαι με ηρωινες δεν ειναι ό,τι καλύτερο γι αυτον.

Κάπνιζε σαν πούστης, έπινε τον πάτο του, αλλά από παχυσαρκία πέθανε.

[ΓΑΛΗ]

Δεν ειναι ετσι απλα. Έχουμε συγγενείς με πρόβλημα παχυσαρκίας κ ανησυχούμε για αυτούς. Δεν είναι ο άγνωστος χοντρός που μας χαλαει την αισθητική. Ειναι ο θειος μας που αφησε ορφανα 2 παιδάκια στα 50 του γιατι ηταν παχύσαρκος, επινε τον πατο του και καπνιζε σαν πουστης. Προσωπικά συμφωνώ με το δικαίωμα στην αυτοκαταστροφή, αλλα ας μην αμελουμε και τις συνέπειες. Αφηνουμε ανθρώπους πίσω. Κ εγω εχω ενα παιδακι 2 ετών, το να τρυπιεμαι με ηρωινες δεν ειναι ό,τι καλύτερο γι αυτον.

Κάπνιζε σαν πούστης, έπινε τον πάτο του, αλλά από παχυσαρκία πέθανε.

Εννοεί ότι αδιαφορούσε πλήρως για την υγεία του.

Και η παχυσαρκία είναι μεγάλος παράγων επικινδυνότητας, είτε ως μεμονωμένο είτε ως συμπληρωματικό στοιχείο.

Καλό είναι επίσης να μην μπλέκουμε τους υπέρβαρους με τους παχύσαρκους.

Είναι άλλο πράγμα να έχεις 10 ή 15 κιλά πάνω από το φυσιολογικό βάρος και άλλο να έχεις 40 ή 50.

[περαστικος]

Δεν υπαρχει κανενας ρατσισμος. Αν τρως σαν γουρουνι, τοτε θα γινεις σαν γουρουνι.

Καλυτερα να τρως σαν γουρουνι παρα να εχεις ψυχη σαν γουρουνι.

[Βλήμα]

Φάε μια αναφορά να ισιώσεις τώρα.

[Cecily Anne]

Εκεί την ευθύνη, όπως και για τα πάντα σχεδόν μέχρι την ενηλικίωση των παιδιών, την έχουν οι γονείς και οι κηδεμόνες, τύπισσα. Οπότε η ατομική ευθύνη μεταφράζεται στην ατομική ευθύνη του κηδεμόνος.

Δεν ισχύει αυτό που λες πάντα. Για παράδειγμα, στο μωρό το οποίο πίνει ακόμα μητρικό γάλα και ξεπερνάει τις καμπύλες ανάπτυξης δεν μπορείς να του "κόψεις το γάλα" ούτε μπορείς να του κάνεις δίαιτα ούτε μπορείς να κατηγορήσεις τη μαμά ότι το παχαίνει με το μητρικό της γάλα.

Δεν φταίνε πάντα οι γονείς. Υπάρχουν και περιπτώσεις που ξεκάθαρα φταίνε, δεν αντιλέγω. Χρειάζεται επίβλεψη ειδικού σε κάθε περίπτωση.

[Eθνικοκοινωνιστης]

η παχυσαρκια συνδεεται με κοινωνιοικονομικους παραγοντες

[nowhere]

Όλοι ξέρουμε ότι η παχυσαρκία προκαλεί αρρώστιες. Είναι όμως και η ίδια αρρώστια; Είναι απλά μια επιλογή; Ή είναι απλά στη φύση του ανθρώπου ως βιολογικό ζώο, όπως άλλωστε και στη φύση του ως πολιτικό ζώο, να μην μπορεί να ελέγξει αποτελεσματικά την μάσα; Έχουμε δικαίωμα να καταδικάζουμε την παχυσαρκία; Ή είναι ρατζιζμός;

όχι δεν είναι ρατζζζιζζμός να καταδικάζεις μια αρρώστια [αν είναι αρρώστια],είναι βλακεία.αυτό εξηγεί τον τρόπο που γράφεις

[ΓΑΛΗ]

η παχυσαρκια συνδεεται με κοινωνιοικονομικους παραγοντες

Όχι πάντα. Ναι, μεν συνδέεται με την κακής ποιότητας τροφή για αμιγώς οικονομικούς λόγους αλλά πολλές φορές είναι αποτέλεσμα κακής ψυχολογίας. Σαφώς και το φαγητό είναι πηγή ευφορίας αλλά όταν λειτουργεί ως η κύρια πηγή ευφορίας για να καλύψει άλλα θέματα, το πράγμα ξεφεύγει. Οι αποτυχημένες απόπειρες επαναφοράς, όταν γίνονται σπασμωδικά συνήθως είναι απογοητευτικές, πράγμα που οδηγεί σε παραίτηση και επιδείνωση της κατάστασης.

Από προσωπική τουλάχιστον εμπειρία, οι πιο επιτυχημένες επαναφορές στην απώλεια λίπους ήταν αυτές που έγιναν με αργά αλλά σταθερά βήματα. Οπότε, το ζητούμενο είναι σε ποια φάση βρίσκεται ο καθένας.

Το παράδοξο είναι ότι οι ίδιοι παχύσαρκοι που προβάλλουν παθολογικά επιχειρήματα για να δικαιολογήσουν το υπερβάλλον βάρος τους, θυμώνουν όταν χαρακτηρίζονται ως ασθενείς από τους άλλους.